امرجیت کونکے
 | |
|---|---|
 | |
| جم | 27 اوت 1964 (عمر: ۶۰ سال) ضلع لدھیانہ، (بھارتی پنجاب) |
| کم کِتہ | لکھاری، شاعر |
| بولی | پنجابی |
| تعلیم | ایمّ.اے. (پنجابی)، پی. ایچّ. ڈی. |
| صنف | نکی نظم |
| مضمون | سماجی سروکار |
ڈاکٹر. امرجیت کونکے (جنم 27 اگست 1964) پنجابی شاعر اتے ساہتی رسالےپرتیمان دا اڈیٹر ہے۔
امرجیت کونکے دیاں رچناواں
[سودھو]پنجابی وچ رچناواں:-
دائریاں دی قبر وچ (1985)
[سودھو]اس پستک دے تنّ حصے ہن تے اسدا سانجھا ناں ہے ‘دائریاں دی قبر ‘چ’۔ اس وچّ بلجیت موگا، امرجیت کونکے اتے سورنجیت سوی نے نظماں دی رچنا کیتی ہے ۔ (او) بلجیت موگا :- اسدی کویتا دی خوبی ایہہ ہے کہ اس وچّ اک تازے فٹے چشمے دی تازگی تے امیری ہے ۔ اس لئی کڑی دا موہ-وراگ ہی دائرہ ہے ۔ (ا) امرجیت کونکے :- اس نے کویتا نوں انی مولکتا نال بیان کیتا ہے کہ کویتا مکن توں بعد وی شبد پاردرشی ہو جاندے ہن، ویاکل پیراں دی آواز سندی ہے تے لگدا ہے کہ شبداں دی درگاہ تے کوئی روہ رہا ہے ۔ اس لئی ماں دی ممتا ہی دائرہ ہے ۔[۱] () سورجیت سوی :- اس انوسار ‘جو ہے’ اسدا یتھارتھ ہے تے ‘جو ہونا چاہیدا ہے’ اس دا آدرش ۔ اس یتھارتھ تے آدرش وچلا فاصلہ دائرہ ہے ۔
نروان دی تلاش وچ (1987, 1994)
[سودھو]امرجیت کونکے دی کاوَ پستک ‘نروان دی تلاش ‘چ’ منکھی پچھان دی سمسیا نوں کئی روپاں چ ‘اگھاڑدی ہے ۔ جویں چنگا بھلا منکھ کئی وار بے پچھان ہو جاندا ہے ۔ ادوں رشتہ اسدی پچھان بندا ہے ۔ اس وچّ کوی نے منکھ دے بھوتکال، ورتمان اتے بھوکھ دے بارے گلّ کیتی ہے ۔ اوہ ایہہ وی دسدا ہے کہ جدوں منکھ واستوکتا نال ٹکراؤندا ہے تاں اوہ کدے ہاردا، کدے ٹٹدا تے کدے کھردا ہے ۔ اسدی ہر کویتا کوئی نہ کوئی پرشن سرجدی ہے ۔[۲]
دوندھ کتھا (1990)
[سودھو]امرجیت کونکے دی شاعری وچّ اک نرنترتا ہے، اک دوندھ دا گگنمکھی اتے دسیلمکھی وستھار ہے – اک مانسک سنگھرش ۔ اک نرنترتا نے اسدی شاعری نوں اک ولکھن نہار دتی ہے ۔ اسدی شاعری اسدے آپے دے بہت نیڑے ہے ۔ اس کاوَ سنگریہہ دے دوجے کاوَ حصے وچّ پنجاب دے سنتاپ نال سمبندھت کویتاواں شامل ہن ۔[۳]
یقین (1993)
[سودھو]اس شعری مجموعے وچ اسیں ایہہ پڑھدے ہاں کہ اس طرحاں نویں یگ دیاں قدراں-قیمتاں نال پرانے یگ نوں روپانترت کرنا ہے ۔
شبد رہنگے کول (1996)
[سودھو]اس شعری مجموعے دیاں کویتاواں وچّ کوی نے ‘میں، یتھارتھ، پرکتی دے چنھاں نال دوجی پھینٹسی، سہج-سہج، پیار بھاواں توں تر کے بھوتک جاں دیہہ دے انند، وشواش-اوشواش آدی نوں پیش کیتا ہے ۔[۴]
سمرتیاں دی لالتین (2000, 2004)
[سودھو]اس وچ شامل کویتاواں وچ کوی نے زندگی دے بہپساری سروکاراں نوں دوردرشٹی نال روپمان کیتا ہے ۔ اس وچ منکھ دی داستان، اسدے آنترک سنبندھ، نویاں راہاں دی بھال، مانوی رشتیاں، آرتھک انتی دے وکاس، ادیوگک کرانتی کارن پینڈو ارتھ چارے دا کھیرو-کھیرو ہونا، عورت مرد دے رشتے، بھٹکدی منکھی مانسکتا نوں پیش کیتا ہے ۔ پرتیکاں دی ورتو زیادہ کیتی ہے ۔[۵]
ہندی وچ رچناواں
[سودھو]1. مٹھی بھر روشنی (1995) 2. اندھیرے میں آواز (1997) 3. انت ہین دوڑ (2007)
ہندی توں پنجابی وچ کتاباں دا ترجمہ
[سودھو]1. اوڑ وچ سارس (ڈاکٹر. کیدار ناتھ سنگھ) 2. ارنیا (شری نریش مہتہ) 3. نہ چھری پرچھاویں منا (ہمانشو جوشی) 4. اس رات دی گلّ (مکھلیشور) 5. گوٹیا (ندھ تمرنکر) 6. جدوں دنیا نویں-نویں بنی (ووریار ایلون) 7. گاتھا مہانمنکھّ دی (بلبھدر ٹھاکر) 8. نویں علاقے وچّ (ارون کمل) 9. دوجا کوئی نہیں (کندر نارائن)
پنجابی توں ہندی وچ کتاباں دا ترجمہ
[سودھو]گلیئے چکڑ دورِ گھر (ونجارا بیدی) 2. شبدوں کی دھوپ (سکھوندر سنگھ کمبوج) 3. سورج کا تکیہ (روندر روی) 4. بانسری کیا گیتا گائے (ڈاکٹر. روندر) 5. پتے کی مہایاترا (پرمندر سوڈھی)
اڈیٹ کتاباں
[سودھو]سماننتر (پچھلے دہاکے دی پنجابی کویتا، 1992) 2. سماں اداس نہیں (سمکالی پنجابی کویتا، 1997) 3. سروکار ترے ماسک دی سنپادنا (1999 توں 2003) 4. 2003 توں ترے ماسک ‘پرتمان’ دی نرنتر سنپادنا
تنقید کتاباں
[سودھو]1. جسونت سنگھ کنول دے ناولاں دا تھیمک ادھٔین 2. 1960 توں بعد دی ہندی توں پنجابی کویتا دا تلناتمک ادھٔین
اعزاز
[سودھو]1. دوندھ کتھا پستک تے لابھ سنگھ چاترک پرسکار 1991 2. یقین پستک تے کپور سنگھ آئی سی ایلّ پرسکار ، 1994 3. شبد رہنگے کول پستک تے گورو نانک دیوَ یونیورسٹی امرتسر ولوں موہن سنگھ ماہر پرسکار 4. مٹھی بھر روشنی پستک تے بھاشا وبھاگ ولوں گیانی سنت سنگھ پرسکار، 1995 5. ساہت دے کھیتر وچ سمچی دین لئی ااپا، کینیڈا پرسکار، 1998, نرنجن سنگھ کپور پرسکار