اکبریہ
| اکبریہ | |
|---|---|
| منسوب | طریقت |
| انتظامی تقسیم | |
ترمیم  | |
| حصہ اک سلسلہ دا |
| ابن عربی |
|---|
|
|
صوفی نظریات
|
|
استاد
|
|
شاگرد
|
|
مداح و حامی
|
|
ناقدین و مخالفین
|
|
سابقہ ناقدین
|
|
غیر جانب دار
|
|
اہم لکھتاں
|
|
اکبریہ اک صوفی سلسلہ جو مصر وچ پھیلا ہويا اے تے امام شیخ محی الدین ابن عربی ، جو "شیخِ اکبر" دے لقب توں مشہور نيں (638ھ)، توں منسوب اے۔ اس طریقے دی نیہہ چار خصوصیات اُتے اے: خاموشی، تنہائی، بھکھ تے جاگنا۔ اس دی تفصیل شیخِ اکبر دی کتاب الحلیة (صفحہ 176–177) وچ بیان کيتی گئی اے۔ اس سلسلے دی تن صفات نيں: مصیبت اُتے صبر، خوش حالی اُتے شکر تے تقدیر اُتے رضا۔
سلسلہ طریقت
[سودھو]محمد ﷺ → علی بن ابی طالب ↓ کامل → امام حسین – امام حسن – حسن بصری ↓ زین العابدین – حبیب عجمی ↓ محمد الباقر – سلیمان داؤد ↓ جعفر صادق ↓ موسیٰ کاظم ↓ علی رضا ↓ معروف کرخی → سری سقطی → جنید بغدادی → ابو بکر عبداللہ شبلی → عبد الواحد التمیمی → ابو فرج طرسوسی → ابو الحسن علی الہکاری → ابو سعید علی المخزومی → عبد القادر جیلانی ↓ (انہاں دے بیٹے) عبد الرزاق[۱] – ابو سعود ابن الشبلی[۲] ↓
محی الدین ابن عربیحوالے
[سودھو]- ↑ Safeenatunnajat سانچہ:مردہ ربط Archived 17 مايو 2020 at the وے بیک مشین
- ↑ إفادات الشيخ محيي الدبن ابن عربي ، مطبوعة سنة 1987 نذير سنز لاهور