بیداء
بَیداء، مکہ تے مدینہ دے درمیان اک بنجر بیابان دا ناں اے۔[۱] ایہ بیابان مسجد شجرہ توں دو کلومیٹر دے فاصلے اُتے مکہ دی طرف واقع اے۔[۲]
اس جگہے دا ناں حدیث خَسفِ بَیداء (سر زمین بیداء دا دھنس جانا) وچ ذکر ہويا اے جسنوں شیعہ تے اہل سنت احادیث وچ امام زمانہؑ دے ظہور دی علامتاں وچوں قرار دتا گیا اے۔[۳]
امام باقرؑ توں مروی اک حدیث وچ آیا اے کہ آخری زمانے وچ جدوں سُفیانی دا لشکر سر زمین بیداء وچ داخل ہوئے گا تاں آسمان توں منادی دی آواز آئے گی: "اے بیابان! اس قوم نوں نابود کرو"؛ اس دے بعد زمین سفیانی لشکر نوں نگل لے گی تے تن لوک دے علاوہ باقی سب دے سب ہلاک ہونگے۔[۴]
فقہی منابع دے مطابق اس بیابان وچ نماز پڑھنا مکروہ اے تے مستقبل وچ ایتھے اُتے خدا دی طرف توں عذاب نازل ہوئے گا۔[۵]
حوالے[سودھو]
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳۔
- ↑ شاہرودی، فرہنگ فقہ، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱۔
- ↑ صنعانی، المصنف، بیتا، ج۱۱، ح۲۰٧۶۹؛ ابن ابیشیبہ، المصنف، ۱۴۰۹ق، ح۱۹۰۶۶؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ شیخ صدوق، خصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبۃ، مکتبۃ الصدوق، ص۲۵٧، ح۱۵۔
- ↑ نعمانی، الغیبۃ، مکتبۃ الصدوق، ص۲٧۹، باب۱۴، ح۶٧۔
- ↑ نجفی، جواہر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۸، ص۳۴۹۔
مآخذ[سودھو]
- شیخ صدوق، محمد بن علی، کتاب الخصال، بہ کوشش علیاکبر غفاری، قم، نشر اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ھ۔
- صنعانی، عبدالرزاق، المصنف، بہ کوشش حبیب الرحمن الاعظمی، بیجا، المجلس العلمی، بیتا۔
- کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، بہ کوشش علی اکبر غفاری، بیروت،دار التعارف، چاپ سوم، ۱۴۰۱ھ۔
- ابن ابیشیبہ، المصنف، تحقیق سعید اللحام، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ھ۔
- نجفی، محمدحسن، جواہر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، تہران،دار الکتب الاسلامیہ، ۱۳۶۲ہجری شمسی
- نعمانی، محمد بن ابراہیم، کتاب الغیبہ، بہ کوشش علی اکبر غفاری، تہران، مکتبۃ الصدوق، بیتا۔
- ہاشمی شاہرودی، سید محمود، فرہنگ فقہ مطابق مذہب اہل بیت علیہمالسلام، قم، مؤسسہ دایرۃ المعارف فقہ اسلامی، ۱۳۹۲ہجری شمسی
- یاقوت حموی، یاقوت بن عبداللہ، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵ء۔
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||