خالد سیف اللہ رحمانی
خالد سیف اللہ رحمانی | |
---|---|
جم | 5 نومبر 1956 (68 سال) |
وفات |
|
رہائش | حیدرآباد دکن |
قومیت | ہندوستانی |
اولاد | عمر عابدین قاسمی مدنی |
عملی زندگی | |
تعليم | یونیورسٹی رحمانی مونگیر، دارالعلوم دیوبند |
مادر علمی | دارالعلوم دیوبند |
پیشہ | فقیہ ، لکھاری |
کارہائے نمایاں | المعھد العالی الاسلامی حیدرآباد |
ویب سائٹ | |
ویب سائٹ | باضابطہ ویب سائٹ (عربی ) |
ترمیم |
خالد سیف اللہ رحمانی بھارت دے نامور فقیہ، متعدد فقہی کتاباں دے مصنف تے شرعی علوم دے محقق نيں۔ ہور آل انڈیا مسلم پرسنل لا بورڈ دے معتمد، اسلامک فقہ اکیڈمی دے معتمد عمومی، حیدرآباد دکن وچ واقع المعہد العالی الاسلامی دے بانی، سہ ماہی بحث و نظر دے مدیر، دار العلوم ندوۃ العلماء دی مجلس انتظامی تے مجلس نظامت دے رکن تے متعدد مدارس تے تنظیماں دے سرپرست نيں۔
پیدائش تے خاندانی پس منظر
[سودھو]10 جمادی الاولیٰ 1376ھ مطابق نومبر 1956ء وچ بہار دے اک قصبہ جالے (ضلع دربھنگہ) دے معروف علمی گھرانہ وچ اکھاں کھولاں، تاریخی نام نور خورشید رکھیا گیا جدوں کہ اصل نام خالد سیف اللہ طے پایا تے اسی نام توں معروف ہوئے۔ والد حکم زین العابدین علاقہ دے معروف لوگاں وچ سن، جدوں کہ دادا عبد الاحد صاحب دار العلوم دیوبند دے فاضل تے اس دور دے اہم علما وچ سن، اوہ مدرسہ احمدیہ مدھوبنی دے شیخ وی رہے نيں جدوں کہ چچا مشہور عالم تے دینی و ملی رہنما قاضی مجاہد الاسلام قاسمی سن، فقہ تے قضا دے باب وچ جنہاں دا مقام بلند معروف ومسلم رہیا اے۔
خالد سیف اللہ دا نانیہالی خاندان بہار دے مشہور بزرگ بشارت کریم گڑھلوی توں وابستہ سی، اس خانوادہ دے مورث اعلیٰ ملیا سید محمد علی نيں جو’ ملیا سیسو‘ دے نام توں مشہور سن ،انہاں نے سید احمد شہید دی تحریک جہاد وچ شرکت کيتی تے معرکہ بالاکوٹ دے بعد بہار لوٹے۔[۱]
تعلیم وتربیت
[سودھو]خالد سیف اللہ نے ابتدائی تعلیم اپنی دادی، والدہ تے پھوپھا مولانا وجیہ الدین صاحب توں حاصل کيتی، فارسی تے عربی دی ابتدائی کتاباں اپنے والد محترم توں پڑھیاں، اس دے بعد مدرسہ قاسم العلوم حسینیہ دوگھرا (ضلع دربھنگہ) وچ کسب فیض کیتا، فیر ایتھے توں یونیورسٹی رحمانیہ مونگیر دا رخ کیتا جو اس وقت بھارت دا معروف ادارہ تے تشنگان علم دین دا مرکز توجہ بنیا ہویا سی ۔ انہاں نے ایتھے متوسطات توں دورۂ حدیث تک دی تعلیم حاصل کيتی، ایتھے منت اللہ رحمانی توں خصوصی استفادہ دا موقع ملا، انہاں دے علاوہ اوتھے دے ہور اساطین علم و اصحاب فضل اساتذہ توں وی استفادہ کیتا۔ خالد سیف اللہ دے اساتذہ وچ مولانا سید شمس الحق صاحب، مولانا اکرام علی صاحب، مولانا حسیب الرحمن صاحب، مولانا فضل الرحمن قاسمی صاحب تے مولانا فضل الرحمن رحمانی وغیرہ شامل نيں۔[۲]
دار العلوم دیوبند وچ دورہ حدیث
[سودھو]مونگیر وچ دورہ مکمل کرنے دے بعد دار العلوم دیوبند دا رخ کیتا تے اوتھے دورہ حدیث مکمل کیتا۔ اس دوران وچ جنہاں اساتذہ توں اکتساب فیض کیہ انہاں وچ شریف حسین دیوبندی، مفتی محمود الحسن گنگاوہی، محمد حسین بہاری، معراج الحق، سید انظر شاہ کشمیری، مفتی نظام الدین تے محمد سالم قاسمی سرفہرست نيں۔ دار العلوم دیوبند توں فراغت دے بعد خالد سیف اللہ امارت شرعیہ پٹنہ آ گئے تے اوتھے افتا وقضا دی تربیت حاصل کيتی۔
تدریسی زندگی
[سودھو]1397ھ وچ محمد حمید الدین حسامی عاقل دی دعوت اُتے خالد سیف اللہ دار العلوم حیدرآباد پہنچے تے اک سال تک اوتھے تدریسی خدمت انجام دتی۔ اس وقت قدوری، شرح تہذیب، رحمت عالم تے شرح ماۃ عامل وغیرہ کتاباں پڑھائاں۔ اس دے بعد 1398ھ وچ دار العلوم سبیل السلام منتقل ہوئے، ایتھے بچیثیت صدر مدرس تدریس تے انتظامی امور وچ مصروف ہوئے تے بائیس برس اسی مدرسے ميں خدمات انجام دتیاں اس دوران وچ رحمت عالم توں بخاری شریف تک دا درس دتا۔ ہور خالد سیف اللہ دی شبانہ روز کوششاں توں سبیل السلام نوں وڈی شہرت تے ترقی ہوئی، طلبہ کثرت توں اوہدی طرف رجوع کرنے لگے، تدریس دے نال مدرسے دی تعمیر و ترقی وچ وی اہم کردار ادا کیتا تے ہمیشہ اوتھے دے ذمہ دار محمد رضوان القاسمی دا دست و بازو بن کے کم کردے رہے، انہاں کوششاں دے نتیجہ وچ مدرسہ چند کمرےآں توں نکل کے اک وسیع تے کشادہ دار العلوم وچ تبدیل ہو گیا۔ جتھے عربی دے چند طلبہ سن اوتھے دورہ حدیث دے علاوہ اختصاص دے شعبے قائم ہوئے ۔[۳]
المعہد العالی الاسلامی حیدرآباد دا قیام
[سودھو]اس طویل تدریسی سفر وچ خالد سیف اللہ نے محسوس کیتا کہ مدارس وچ طلبہ دی کثرت دی وجہ توں افراد سازی اُتے توجہ پوری طرح نئيں ہو پا رہی اے۔ چنانچہ انہاں نے فراغت دے بعد چند باصلاحیت طلبہ دی کسی خاص فن وچ تربیت دینے دا خاکہ بنایا، چنانچہ مدرسہ سبیل السلام وچ اختصاص فقہ دے شعبے انہاں دی توجہ دا مرکز رہے تے اس شعبے نے کم وقت وچ وڈی شہرت پائی، مگر بعض اسباب دے بنا اُتے اوہ اپنے خاکہ وچ پوری طرح رنگ نئيں بھر سکے۔ چنانچہ اسی مقصد دے لئی خالد سیف اللہ نے باضابطہ اک مستقل ادارہ قائم کرنے دا پروگرام بنایا۔ تے 1420ھ وچ ادارہ المعہد العالی الاسلامی دے نام توں وجود وچ آیا جو افراد سازی تے طلبہ وچ علمی ذوق پیدا کرنے دے سلسلہ وچ پورے ملک وچ خاص مقام حاصل کے چکيا اے۔ انہاں دے اس اقدام دی وڈی ستائش ہوئی تے اکابر علما نے اسنوں وقت دی ضرورت قرار دتا۔
علمی خدمات
[سودھو]قرآنیات دے موضوع اُتے خالد سیف اللہ دی پہلی کتاب "قرآن اک الہامی کتاب" اے۔ چند سال قبل ہندو تنظیم دے بعض ذمہ داراں دی طرف توں قرآن دی بعض آیات اُتے اعتراضات سامنے آئے۔ انہاں نے فوراً انہاں اعتراضات دا علمی جائزہ لیا تے انہاں دا تسلی بخش جواب دتا۔ ایہ تحریر "24 آیتاں" دے نام توں شائع ہوئی اے۔ فقہ القرآن دے موضوع اُتے وی انہاں دے متعدد مقالات نيں جو حالے تشنہ طباعت نيں، قرآن دا ترجمہ و مختصر تشریح اُتے وی انہاں نے کم کیتا اے جو حالے مکمل نئيں ہويا۔
حدیث دے موضوع اُتے وی متعدد کتاباں نيں۔ مدارس دے طلبہ دے لئی "آسان اصول حدیث" تحریر کيتی جو متعدد مدارس دے نصاب وچ شامل اے۔ آثار السنن دا تکملہ حالے غیر مطبوع اے، جدوں کہ علوم حدیث دے موضوع اُتے متعدد مقالات تے تحریراں کسی مجموعہ وچ شامل ہونے دی منتظر نيں۔ اک طویل عرصہ تک حدیث دی مشہور کتاباں صحیح بخاری تے سنن ترمذی دا درس وی دتا اے چنانچہ انہاں دونے نسخاں اُتے اپنے حواشی تے تعلیقات وی تحریر کیتے۔
فقہ خالد سیف اللہ دا موضوع اے تے انہاں دی تصنیفی زندگی دا آغاز وی اسی موضوع توں ہويا۔ 1976ء وچ جدوں یونیورسٹی رحمانی مونگیر وچ زیر تعلیم سن کہ حکومت دی طرف توں چلائی جانے والی جبری نسبندی تحریک دے تناظر وچ ادارہ المباحث الفقہیہ دی جانب توں اک مفصل سوالنامہ سید منت اللہ رحمانی نوں وصول ہويا، انہاں نے خالد سیف اللہ نوں اس سوالنامہ دا جواب لکھنے دی ذمہ داری دتی۔ ایہی جواب بعد وچ "فیملی پلانگ تے اسلام" دے نام توں دار التصنیف ہاپور توں شائع ہويا تے ہن جدید فقہی مسائل جلد سوم دا حصہ اے۔ جدید فقہی مسائل نوں انہاں نے اپنی تحقیق دا موضوع بنایا تے متعدد تحقیقات پیش کيتیاں ۔ فقہ دے موضوع اُتے لکھی جانے والی تحریراں وچ ائمہ اربعہ دے علاوہ صحابہ و تابعین تے محدثین دی آراء توں استفادہ، ائمہ دی آرا دے درمیان وچ تطبیق و ترجیح، مقاصد شریعت دی رعایت ،مسائل دے حل وچ عرف و زمانہ توں آگہی ،دلائل دی بنیاد اُتے دوسرے امام دی رائے اُتے فتوی ،اسی طرح ضرورت پڑنے پرخود ائمہ احناف دے مفتی بہ قول دے علاوہ دوسرے قول اُتے فتوی ،تے مسائل دی تحقیق وچ اجتہادی شان ،یہ اوہ امتیازی پہلو نيں جو دوسرے مصنفین توں آپ نوں ممتاز کردیاں ناں۔ جدید مسائل کِداں حل کیتے جان؟اس سلسلہ وچ مولانا نے مسائل دے تبدیلی دے اسباب تے حل دے رہنما اصول توں متعلق تفصیلی تحریر جدید فقہی مسائل دے شروع وچ بطور مقدمہ شامل کیتا اے، اس دے علاوہ اجتہاد،تقلید ،تلفیق ،ہور دبستان فقہ استفادہ ،اجتماعی اجتہاد ،جداں موضوعات اُتے آپ دے تحقیقی مقالات نيں جس وچ آپ دی فکر پوری طرح واضح ہو کے سامنے آندی اے ،اس طرح آپ نے جدید مسائل دے حل دے لئی رہنمااصول وی بتائے تے فیر عملی طور اُتے اسنوں برت کے دکھایا ۔
فقہ دے موضوع اُتے مولانا دے قلم توں وڈا علمی سرمایہ تیار ہو گیا اے ،آپ دی کتاب جدید فقہی مسائل نوں جو پزیرائی ملی اوہ کم کتاباں نوں ملی ہوئے گی ،یہ پہلے دو جلداں وچ شائع ہوئی تھی،جس وچ ہر باب توں متعلق جدید مسائل دا بیان سی ،اب ایہ پنج جلداں وچ شائع ہو رہی نيں، اخیر دی تن جلداں آپ دے فقہی مقالات اُتے مشتمل نيں،جو موضوعی ترتیب :عبادات دے مسائل ،معاشرتی مسائل تے معاشی مسائل دے عنوان توں نيں، اس کتاب دا ترجمہ و تلخیص عربی وچ نوازل فقہے ۃ معاصرۃ دے نام توں شائع ہو چکی اے ،اس اُتے مشہور فقیہ د۔ و ہبہ زحیلی دا مقدمہ اے ،اس دا فارسی ترجمہ وی ایران توں شائع ہويا اے۔ کتاب الفتادی چھ جلداں اُتے مشتمل آپ دی فتاوی دا مجموعہ اے جو روزنامہ منصف تے دوسرے اخبارات و رسائل وچ شائع ہُندے سن ،اوہدی ہور کئی جلداں زیر تربیت نيں ،اس وچ جدید مسائل کثرت توں آئے نيں ،اخبار دے قارئین دے لحاظ توں مسائل وچ مصالح دا پہلو، آسان بولی ،سہل اسلوب جو ہن دے نال نصیحت اورتذکیر، ایہ اس کتاب دی نمایاں خصوصیات نيں۔ قاموس الفقہ آپ دی بلا مبالغہ اک شاہکار تصنیف اے ،یہ اسلامی علوم دا اک عظیم الشان انسا ئیکلوپیڈیاہے ،جس وچ حروف تہجی دے اعتبار توں شرعی مسائل دے علاوہ فقہی اصطلاحات ،ایمان و کفر توں متعلق اہم مسائل تے مستشرقین دے تختہ مشق بنائے موضوعات مثلا پردہ ،جہاد وغیرہ دی وضاحت کيتی گئی اے ،کتاب پنج ضخیم جلداں اُتے مشتمل اے ،ہر جلد اُتے ہندوستان دے مشاہیر اہل علم وچوں کسی اک دا مقدمہ اے، انہاں حضرات نے مذکورہ کاوش نوں جس طرح سراہا اے تے جنہاں تاثرات دا اظہار کیتا اے اس توں کتاب دی قدر منزلت دا اندازہ ہو تا اے۔ کئی سال قبل جدوں اس کتاب دی پہلی جلد اشاعت پزیر ہوئی تو اس دے مقدمہ وچ حضرت مولانا سید ابوالحسن علی حسنی ندویؒ نے تحریر فرمایا سی: یہ کتاب مکمل ہونے دے بعد انشاء اللہ وڈی مفید تے اپنے موضوع اُتے منفرد ہوئے گی ،جس وچ مصنف دی وسعت مطالعہ ،وقت نظر ،مسائل حاضرہ توں واقفیت تے انہاں دے حل دی مخلصانہ فکر تے سب توں ودھ کے ایہ کہ اسلاف دے نقش قدم اُتے چلنے دا جذبہ نمایاں اے ۔
ان دے علاوہ اسلام دا نظام عشرو زکوۃ ،طلاق و تفریق ،نیا عہد نويں مسائل ،خواتین تے انتظامی مسائل ،مسجد دی شرعی حیثیت ،آسان اصول فقہ ،مختارات النوازل دی تحقیق و تعلیق مولانا موصوف دی اہم فقہی کاوشاں نيں،یہ تمام کتاباں اپنے موضوع اُتے اہم شمار کيتی جاندی نيں تے تحقیقی رنگ لئی ہُندیاں نيں ،اصول فقہ توں متعلق آپ دے محاضرات دا مجموعہ حالے غیر مطبوعہ شکل وچ اے۔
مولانا نے اپنی تدریسی زندگی دا آغاز جنہاں کتاباں توں کیہ انہاں وچ علامہ سید سلیمان ندوی دی مشہور کتاب’ رحمت عالم‘ وی اے ،اس کتاب نوں پڑھانے دے لئی مولانا سیرت ابن ہشام دا مطالعہ کردے ،سیرت ابن ہشام مولانا نوں بہت پسند آئی،چنانچہ آپ نے اردو وچ اوہدی تلخیص فرمائی ،یہ مختصر سیرت ابن ہشام دے نام توں شائع ہوئی اے ،خطبات سیرت سیریز بنگلور دے لئی آپ وی مدعو کیتے گئے، آپ نے اپنے خطبہ دے لئی پیغمبر انسانیت دا عنوا ن منتخب کیتا تے فیر جس دلنشاں انداز وچ اس اچھوتے موضوع اُتے اپنا خطبہ پیش کیہ اوہ پڑھنے توں تعلق رکھدا اے ،خطبہ ہونے دی حیثیت توں جتھے زور تے روانی اے اوتھے علمی مواد ،سیرت دے واقعات توں نتائج دا استنباط ،اس کتاب دی مایاں خصوصیت اے۔
روزنامہ مصنف دے کالم شمع فروزاں وچ سیرت دے موضوع اُتے جو تحریراں لکھياں نيں انہاں دا مجموعہ ’پیام سیرت عصر حاضر دے پس منظر وچ ‘ دے نام توں شائع ہو چکيا اے۔ اس کتاب دی خاص خوبی ایہ اے کہ اس وچ سیرت محمدی ﷺ دے نقوش اججے کرنے دے نال سیرت دے مختلف واقعات توں مسلماناں نوں جو سبق ملدا اے ،جو رہنمائی حاصل ہُندی اے اسنوں اججے کرنے دی خاص طور اُتے کوشش کيتی گئی اے، اس طرح ایہ اہل علم دے نال عام قارئاں دے لئی وی قابل قدر علمی تحفہ بن گیا اے ۔
فقہی دنیا دی معروف شخصیت حضرت مولانا قاضی مجاہدالا سلام قاسمی دے انتقال دے بعد مولانا نے بحث و نظر دا خصوصی شمارہ قاضی نمبرمرتب کرکے شائع کیتا ،یہ تقریبًا اٹھ سو صفحات اُتے مشتمل اے تے اک علمی دستاویزی مجلہ دی حیثیت رکھدا اے ،اوہدی ابتدا وچ حضرت قاضی صاحب دے حالات زندگی، آپ دی خدمات تے علمی کماں دے تعارف اُتے اک مسبوط تحریر ثبت کیتا،یہ تحریر’ حیات مجاہد‘ دے نام توں شائع ہوئی اے ،حضرت قاضی صاحب ،آپ دی خدمات تے آپ دے افکار نوں سمجھنے دے لئی ایہ بنیاد دی حیثیت رکھدی اے ۔ ان دے علاوہ ہندوستان دے مختلف علمی و دینی شخصیتاں اُتے آپ قلم اٹھاندے رہے نيں،اس طرح وفیاندی مضامین تے اپنے اساتذہ توں متعلق تحریراں دا مجموعہ ’’وہ جو بیچتے سن دوائے دل ‘‘ دے نام توں شائع ہوئی اے۔
المعہدالعالی دے قیام دے سلسلہ وچ مولانا دے ذہن وچ جو خاکہ سی اس وچ غیر مسلماں وچ دعوت دین دا فریضہ انجام دینے دے لئی افراد دی تربیت و ذہن و سازی وی اے ،اس مقصد دے تحت ابتدا توں ہی دعوت دا شعبہ قائم اے ،جتھے نظری و عملی دونے تربیت دا انتظام اے ،اس دے لئی نصاب دے لئی مولانا نے خود ہی اک کتاب تیار کيتی اے جس وچ دعوت دی اہمیت تے طریقہ کار توں متعلق آیات واحادیت نوں جمع کیتا اے تے فیر انہاں توں مستنبط ہونے والے مسائل دی وضاحت کيتی اے۔ ایہ اہم کتاب عربی وچ ’الدعوۃ الی اللہ‘ دے نام توں شائع ہو گئی اے ۔ ان دے علاوہ مدارس دے طلبہ دے لئی آسان دینیات ،منصف دے مضامین دا مجموعہ نقوش موعظت،عصر حاضر دے سماجی مسائل ،دینی و عصری تعلیم :مسائل تے حل، شمع فروزاں، دعوندی و تذکیری انداز دیاں کتاباں نيں ۔ آپ دی بقیہ کتاباں حسب ذیل نيں:
راہ اعتدال علما احناف تے علما اہل حدیث دے مابین بعض اختلافی مسائل دی تو ضیح تے دونے مکتاباں فکر دے درمیان وچ اختلاف نوں علمی اختلاف دا رنگ دینے تے افراط و تقریط توں بچنے دی معتدلا نہ فکر پیش کيتی گئی اے۔
مروجہ بدعات : فقہا ء اسلام دی نظر وچ مختلف بدعات دے بارے وچ فقہا دی آراء اُتے مشتمل مسلم پرسنل لا اک نظر وچ مسلم پرسنل لا تے اوہدی سرگرمیاں اُتے مشتمل ایہ کتاب حیدرآباد وچ بورڈ دے اجلاس دے مو قعہ اُتے پیش کيتی گئی۔ حقائق تے غلط فہمیاں منصف دے مضامین دا مجموعہ عورت اسلام دے سائے وچ اسلام وچ عورت دے حقوق دا ہور مذاہب توں موازنہ کیتا گیا اے ۔
سفر نامہ مختلف مما لک تے ہندوستان دے بعض اہم اسفار دی دلچسپ و معلومات افزاء روئداد،اوتھے دے حالات وواقعات اُتے مشتمل اے۔[۴]
شعرو ادب دا ذوق
[سودھو]اللہ تعالی نے مولانا نوں شعرو ادب دا وی خاص ذوق عطا فرمایا اے، آپ دی کوئی وی تحریر ادبی چاشنی تے بولی و بیان کيتی حلاوت توں خالی نئيں ہُندی ،فقہ دے دقیق تے خشک مسائل دی توضیح و تشریح وچ وی بولی دی مٹھاس باقی رہندی اے ،جدید فقہی مسائل ،حلال وحرام ،قاموس الفقہ ،کوئی وی کتا ب اٹھا لیجئے! کدرے آپ نوں بوجھل پن، الفاظ کانامناسب استعمال یا ثقالت نظر نئيں آئے گا ،بلکہ آپ ہر جگہ تے ہر عبارت وچ روانی ،سلاست تے زبانی حلاوت محسوس کرن گے ،مولانا دی کتاباں دی مقبولیت تے زیاد ہ پڑھی جانے دا اک راز ایہ وی اے ،فقہ دے علاوہ اصلاحی و تذکیری انداز دی تحریراں ،شخصیتاں دے تعارف وچ خاکہ نگاری ،سفر ناواں وچ منظر کشی وچ آپ دا ادبی ذوق طبیعت اُتے غالب آجاندا اے تے آپ دا قلم گل بوٹے کھلاندا تے موندی رولتا نظر آندا اے۔ نمونہ دے چند اشعار
یہ بہار و کیف ،یہ دلکش گلستاں وچمن
یہ سبھی ہیں اس کے حسن نازکی اک انجمن
وہ نہیں رہتا ہے سنگ و خشت کی دیوار میں
وہ نہیں رہتا ہے عیش و طرب کے بازار میں
وہ نہیں رہتا ہے کوہ و دشت میں یا غار میں
ہاں اگر رہتا ہے تو رہتا ہے قلب یار میں
ہر جگہ موجود ہے ہر گام پہ رہتا ہے وہ
بادشاہوں کی نہیں ،مظلوموں کی سنتا ہے وہ
بابری مسجد دی شہادت دے بعد جدوں مدینہ منورہ حاضر ہوئے تو دل دے زخماں نوں رسالت مآب دی خدمت وچ اس طرح پیش کیتا:
کچھ غلامان ہندی ہیں آئے ہوئے
چوٹ کھائے ہوئے دل دکھائے ہوئے
خون دل میں سراپا نہائے ہوئے
زخم سینوں میں اپنے سجائے ہوئے
سنگ پر سنگ ہنس ہنس کے کھائے ہوئے
غم کے بادل ابھی تک ہیں چھائے ہوئے
ایک مدت ہوئی گیت گائے ہوئے
ایک زمانہ ہوا مسکرائے ہوئے
ہیں کھڑے چشم پرنم جھکائے ہوئے
ہاتھ اپنی طلب کے اٹھائے ہوئے[۵]
صحافت نال تعلق و وابستگی
[سودھو]مولانا دی خدمات دا اک روشن پہلو صحافت وی اے ،آپ نے صحافت نوں اپنا ذریعہ معاش تو کدی نئيں بنایا ،البتہ ہمیشہ اس توں جڑے رہے تے اسنوں اپنی فکر و خیال دے اظہار دا ذریعہ بنا کے اس وسیع میدان توں فائدہ اٹھایا ،تے امت دی رہنمائی تے انہاں وچ دینی مزاج پیدا کرنے وچ لگے رہے ۔
مونگیر دے زمانہ طالب علمی وچ ہی مولانا دا پہلا مضمون ہجرت توں متعلق ہفت روزہ نقیب وچ شائع ہويا سی ،فراغت دے بعد دو سال امارت شرعیہ وچ قیام رہیا ،اس زمانہ وچ نقیب وچ مسلسل آپ دے مضامین شائع ہُندے رہے ،رانچی وچ بورڈ دے اجلاس دے موقع اُتے نقیب دا پرسنل لا نمبر ،تے فیر اس دے بعد مولانا سجاد نمبر دی ترتیب وچ شریک اے، حیدرآباد پہنچے تو اوتھے ماہانہ رہگزر ،پندرہ روزہ ’قرطاس و قلم‘ نوں اظہار خیال دا ذریعہ بنایا ،دار العلوم سبیل السلام توں سہ ماہی ’ صفا ‘جاری کیتا تے اوہدی ادارت وچ شریک رہے ،اس دے دو خصوصی شمارے ادب اسلامی نمبر تے فقہ اسلامی خدمات تے تقاضے نمبر آپ دے صحافتی ذوق دی کامیابی مثال اے۔ ادھر تقریبًا 1998ء توں روزنامہ منصف حیدرآباد دے جمعہ ایڈیشن وچ دو کالم دینی و اصلاحی مضامین اُتے مشتمل شمع فروزاں تے شرعی مسائل مسلسل لکھ رہے نيں ،المعہد العالی دے قیام دے بعد آپ نے سہ ماہی ’حراء ‘جاری کیتا ،جو بعد وچ سالانہ ہو گیا، اوہدی ادارت وی آپ توں متعلق سی ،اب فقہی مسائل اُتے منفرد مجلہ سہ ماہی ’بحث و نظر‘ آپ دی ادارت وچ شائع ہو رہیا اے ، انہاں دے علاوہ مستعد رسائل و جرائد دے نگراں و شریک ادارت نيں۔[۶]
امتیازی خصوصیات
[سودھو]مولانا جتھے اک عظیم علمی شخصیت دے مالک نيں اوتھے آپ دی زندگی وچ متعد د ایسے اوصاف وخصوصیات ملدے نيں جنہاں دتی وجہ توں آپ دا قد اپنے ہمعصراں دے درمیان ممتاز تے نمایاں نظر آندا اے ،آپ دی شخصیت دا سب توں امتیازی پہلو فکری اعتدال اے ،یہ اعتدال و توازن آپ دے فکر و عمل وچ پوری طرح رچا بسا نظر آندا اے ،فقہی تحریراں وچ اسلاف دے علمی سرمایہ، فقہا دے اختلافات ،محدثین دی آراء، صاحب تحریر کيتی تحقیق تے زمانہ دے تقاضاں دی رعایت انہاں سب توں بیک وقت وابستہ پیندا اے ،ایسے موقع حسب مراتب ومدارج احکم و آراء نوں مناسب حیثیت دینا ،قلم نوں اعتدال دے دائرے وچ رکھنا تے انصاف دے دامن نوں تھامے ہوئے تطبیق و ترجیح دا فیصلہ کرنا وڈا نازک تے جانگسل کم ہُندا اے ،بلاشبہ مولانا اس وادی توں کامیاب گزرے نيں ،آپ دی تحریراں اس باب وچ نمونہ تے مثال دی حیثیت رکھدیاں نيں۔
مولانا حنفی دبستان فقہ توں تعلق رکھدے نيں ،لہذا عام مسائل وچ آپ فقہ حنفی دے پابند ہُندے نيں تے اسی دے مطابق فتوی دیندے نيں ،مگر جدوں نويں مسائل وچ غور کردے نيں یا عرف دی تبدیلی ،سیاسی تے معاشی نظام وچ تغیر،حالات دی تبدیلی دی بنیاد اُتے کسی قدیم مسئلہ نوں غور و فکر دا موضوع بناندے نيں تو کتاب و سنت دے نصوص دے نال صحابہ و تابعین دی آراء، ائمہ اربعہ و ہور فقہا متقدمین دے استنباطات نوں سامنے رکھدے نيں ،مقاصد شریعت تے مصالح شریعت اُتے نظر رہندی اے ،فقہا دے اصول وی تے زمانہ دے تقاضے وی پیش نظر ہُندے نيں، انہاں ساری چیزاں نوں سامنے رکھ دلائل دی قوت تے ہور چیزاں دی رعایت دے نال کسی حکم تک پہنچدے نيں ۔
مسائل دے حل دے عمل وچ مولانا دی حیثیت اک بالغ نظر محقق دی ہُندی اے ،جو فن اُتے حاوی اے ،تے اس فن دے بنیادی تقاضاں نوں پورا کردے ہوئے اعتدال تے توازن دے نال کوئی رائے پیش کردا اے ۔ مولانا دا دوسرا امتیازی وصف علم و عمل وچ تنوع اے ،مولانا دا اصل موضوع فقہ تے بالخصوص جدید مسائل اے ،مگر جداں کہ پِچھے گزریا مولانا قرآنیات ،حدیث ،فقہ و اصول فقہ ،عربی بولی ،مقاصد شریعت تے انہاں سب توں متعلق ذیلی فنون اُتے نہ صرف گہری نظر رکھدے نيں بلکہ انہاں وچوں اکثر موضوعات اُتے آپ دی علمی نگار شات وی اے جو مختلف علوم توں واقفیت اُتے شاہدعدل نيں۔
علم دی طرح عملی زندگی وی متنوع اے، تدریس آپ دا سب توں محبوب مشغلہ رہیا اے ،تے حیات مستعار دے زیادہ تر لمحات اسی وچ صرف ہوئے ،تدریس دے نال انتظامی امور نوں سنبھا لنا تے دونے ذمہ داریاں توں عہدہ برآ ہونا عموما مشکل ہُندا اے۔ مولانا دے نال ایہ مسائل شروع توں متعلق رہے تے آپ دونے ذ مہ د اریاں نوں بحسن و خوبی نبھاندے رہے ، انہاں دے علاوہ مولانا غیر مسلماں وچ دعوندی کم دا وڈا جذبہ رکھدے نيں ،آپ نے المعہد العالی وچ اس دا مستقل شعبہ قائم کیتا، جتھے دعوندی کیمپ وی لگواندے نيں ،تے طلبہ عملی طور اُتے وی اس کم دی مشق کردے رہے، آپ انہاں سارے کماں دی نگرانی فرماندے نيں اسی دی نال حیدرآباد شہر دا دعوندی مرکز ’دی ٹرو میسیج سنٹر ‘آپ دی نگرانی وچ ہی اپنی سرگرمیاں انجام دیندا اے ،علمی و دعوندی اسفار ،متعدد مدارس دی نگرانی ،تنظیماں تے ادارےآں توں وابستگی تے ملی کماں وچ شرکت تے بطور خاص اسلامک فقہ اکیڈمی دہلی دی سرگرمیاں دی نگرانی انہاں سب اُتے مستزاد نيں۔
تیسرا اہم امتیازی پہلو اافراد سازی دا ملکہ اے ،اللہ تعالی نے افراد دی تربیت تے فضلا مدارس وچ علمی ذوق وشوق پیدا کرنے دی خاص صلاحیت آپ وچ رکھی اے ،آپ دی اس خصوصی صلاحیت دا اعتراف اکابر علما نے کیتا اے ،
مولانا اپنے چھوٹاں توں وڈی محبت کردے نيں ،طلبہ اُتے ایسی شفقت فرماندے کہ ہر طالب علم ایہ سمجھدا اے کہ مولانا مینوں زیادہ چاہندے نيں ،مولانا انہاں نوں اپنے فرزنداں دی طرح تے بسااوقات اس توں ودھ کے چاہندے نيں ،چھوٹے کم اُتے وی اس قدر خوشی دا اظہار کردے تے ایسی حوصلہ افزائی کردے کہ وڈے توں وڈے کم دا جذبہ اس دے اندر پیدا ہو جاندا اے، کسی توں تھوڑا وی علمی تعاون لاں تو مقدمہ وچ انہاں دا ذکر ضرور کردے نيں ،طلبہ دے مقالات دی نظر ثانی دے وقت نہ صرف سطر سطر پڑھ کے اوہدی ہر اعتبار توں اصلاح کردے نيں بلکہ ضرورت پڑنے اُتے اپنی طرف کئی پیراگراف لکھ وی دیندے نيں ۔
علمی کماں توں مولانا بے حد خوش ہُندے نيں تے کھل کے اوہدی پزیرائی کردے نيں ،کم اس درجہ دا ہو یا نہ ہو ،مگر مولانا اس طرح تاثر دا اظہار کردے نيں گویا کوئی وڈا کم کیتا اے ،مولانا دا اک امتیازی پہلو آپ دا اسلوب نگارش وی اے ،علمی مواد دے نال بولی وبیان کيتی چاشنی وی ہو تو تحریراں وچ شتابہ لگ جاندا اے ،مولانا دی تحریراں دا ایہی حال اے ،مولانا دی کتاباں دی مقبولیت وچ اس دا وی وڈا دخل اے ،فقہ دیاں کتاباں عمومًا خشک شمار کيتی جاندی نيں ،مگر مولانا دی فقہی تحریراں وچ ایسی سلاست، روانی اورشستگی نظر آندی اے جو آپ دے ادبی ذوق حصہ اے ۔[۷]
حوالے
[سودھو]- ↑ پیام سیرت،مولف مولاناخالد سیف اللہ رحمانی(مضمون مصنف کتاب اک تعارف از مولانامنورسلطان ندوی)،ص:21،ناشرعلامہ سید سلیمان ندوی ریسرچ سنٹر لکھنؤ،دوسرا ایڈیشن:2010ء
- ↑ قاموس الفقہ از خالد سیف اللہ رحمانی (مضمون حرفے چند صاحب کتاب دے بارے وچ از مولانا مولانااشرف علی قاسمی) ج1،ص:200، ناشر کتب خانہ نعیمیہ دیوبند، پہلا ایڈیشن،2007
- ↑ پیام سیرت مولف مولاناخالد سیف اللہ رحمانی (مضمون مصنف کتاب اک تعارف از مولانامنورسلطان ندوی)، ص:22، ناشرعلامہ سید سلیمان ندوی ریسرچ سنٹر لکھنؤ، دوسرا ایڈیشن:2010ء
- ↑ پیام سیرت مولف مولاناخالد سیف اللہ رحمانی (مضمون مصنف کتاب اک تعارف از مولانامنورسلطان ندوی)،ص:30،ناشرعلامہ سید سلیمان ندوی ریسرچ سنٹر لکھنؤ،دوسرا ایڈیشن:2010ء
- ↑ قاموس الفقہ مولف مولاناخالدسیف اللہ رحمانی(مضمون حرفے چند صاحب کتاب کے بارے میں از مولانااشرف علی قاسمی،ص:225،ناشر کتب خانہ نعیمہ،پہلا ایڈیشن،2007
- ↑ پیام سیرت مولف مولاناخالد سیف اللہ رحمانی (مضمون مصنف کتاب اک تعارف از مولانامنورسلطان ندوی)،ص:33،ناشرعلامہ سید سلیمان ندوی ریسرچ سنٹر لکھنؤ،دوسرا ایڈیشن:2010ء
- ↑ پیام سیرت مولف مولاناخالد سیف اللہ رحمانی(مضمون مصنف کتاب اک تعارف از مولانامنورسلطان ندوی)،ص:37،ناشرعلامہ سید سلیمان ندوی ریسرچ سنٹر لکھنؤ،دوسرا ایڈیشن:2010ء