عبداللہ بن ابی حصین ازدی

عبدالله بن ابی‌حصین ازدی
معلومات شخصیت
نسب:	قبیلہ ازد
اصحاب:	امام علیؑ

عبدالله بن ابی‌حصین ازدی (شہادت 37ھ)، امام علی دے اصحاب تے جنگ صفین دے شہدا وچو‏ں نيں۔^[۱]

جنگ صفین وچ جدو‏ں امام علیؑ دا لشکر رقہ وچ اک پل اُتے تو‏ں گزر رہیا سی، اس دوران رش د‏‏ی وجہ تو‏ں عبدالله بن ابی‌حصین ازدی تے عبدالله بن حجاج ازدی د‏‏ی ٹوپی گر گئی، تاں ایہ دونے سواری تو‏ں اترے تے ٹوپی اٹھا لیا تاں اس وقت عبدالله بن حجاج نے عبدالله بن ابی‌حصین تو‏ں کہیا:

«اگر فرشتےآں د‏‏ی حرکت دے بارے وچ فالگیراں دا خیال صحیح ہوئے تاں وچ بہت جلدی ماریا جاواں گا تے تسيں وی مارے جاؤ گے۔» عبدالله بن ابی‌حصین نے کہیا: «جو کچھ کہیا اس تو‏ں زیادہ کسی چیز د‏‏ی خواہش نئيں اے ۔»^[۲]

عبدالله بن ابی‌حصین دا شمار قاریاں وچ ہُندا سی تے عمار بن یاسر دے ہمراہ میدان جنگ چلے گئے تے مارے گئے^[۳] انہاں دے جانے تو‏ں پہلے مخنف بن سلیم نے انہاں تو‏ں کہیا سی: سانو‏ں عمار تو‏ں زیادہ تواڈی ضرورت اے لیکن انہاں نے انہاں دے نال دینے تو‏ں انکار کيتا تے عمار دے نال مارے گئے۔^[۴]

حوالے[سودھو]

↑ زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۸۳.
↑ طبری، تریخ الامم و الملوک، ۱۳۸٧ق، ج۴، ص۵۶۶؛ منقری، وقعۃ الصفین، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۲.
↑ طبری، تریخ الامم و الملوک، ۱۳۸٧ق، ج۴، ص۵۶۶، ج۵، ص۲٧؛ ابن خلدون، دیوان المبتدأ و الخبر، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۳۱؛ ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۲۸۱.
↑ منقری، وقعۃ الصفین، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۲.

مآخذ[سودھو]

ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۵ء۔
ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تریخ العرب و البربر و من عاصرہم من ذوی الشأن الأکبر، بن خلدون، تحقیق خلیل شحادة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۸ھ/۱۹۸۸ء۔
زرکلی، خیرالدین، الأعلام قاموس تراجم لأشہر الرجال و النساء من العرب و المستعربین و المستشرقین، بیروت، دارالعلم للملایین، ۱۹۸۹ء۔
طبری، محمد بن جریر، تریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمدابوالفضل ابراہیم، دارالتراث، بیروت، ۱۳۸٧ھ/۱۹۶٧ء۔
منقری، نصر بن مزاحم، وقعة صفین، تحقیق: عبدالسلام محمد ہارون، قاہرة، المؤسسة العربیة الحدیثة، الطبعة الثانیة، ۱۳۸۲، افست قم، منشورات مکتبة المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ھ۔

[1] زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۸۳.

[2] طبری، تریخ الامم و الملوک، ۱۳۸٧ق، ج۴، ص۵۶۶؛ منقری، وقعۃ الصفین، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۲.

[3] طبری، تریخ الامم و الملوک، ۱۳۸٧ق، ج۴، ص۵۶۶، ج۵، ص۲٧؛ ابن خلدون، دیوان المبتدأ و الخبر، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۶۳۱؛ ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۳، ص۲۸۱.

[4] منقری، وقعۃ الصفین، ۱۴۰۴ق، ص۱۵۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]