فضل اللہ نعیمی استرآبادی

فضل اللہ نعیمی استرآبادی
(فارسی وچ: فضل‌الله استرآبادی)
جم	سنہ 1340   گرگان
وفات	سنہ 1394 (53–54 سال)  نخچیوان شہر
وجہ وفات	کھال کھینچائی
عملی زندگی
پیشہ	شاعر ،  فلسفی ،  لکھاری
باب اسلام

فضل اللہ نعیمی استرآبادی (741ھ – 796ھ) فرقہ حروفیہ دے بانی سن ۔ اوہ فضل اللہ بن ابی محمد عبد الرحمن جلال الدین استرآبادی اے ، جس د‏‏ی کنیت «نعيمی» اے تے لقب «حلال خور» سی ۔ کہیا جاندا اے کہ اوہ ٹوپیاں سلائی کردا سی تے انہاں تو‏ں روزی کماندا سی۔

وفات

اس نے آدم، عیسیٰ تے محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم د‏‏ی طرح زمین اُتے خدا دا جانشین ہوݨ دا دعویٰ کيتا۔ آقا بزرگ تہرانی نے کہیا کہ اسنو‏ں "خراسان دے بادشاہ امیر جلال الدین میران شاہ تے تبریز وچ سنی علما دے فتوے دے ہتھو‏ں قتل کيتا تے جلایا گیا سی۔"

لکھتاں

آپ د‏‏ی معروف لکھتاں وچو‏ں تھلے لکھے نيں :

• «جاودان نامه بزرگ».
• «جاودان نامه كوچك».
• «نوم نامه».
• «عرش نامه».
• «وصيت نامه».
• «محبت نامه».

حوالے