قانون مجالس ہند، 1892ء
باب | 55 & 56 Vict. c. 14 |
---|---|
Other legislation | |
قانون منسوخ | Government of India Act 1915 |
حیثیت: Repealed |
قانون مجالس ہند 1892ء برطانوی ہند وچ برطانوی پارلیمان دا اک قانون سی جس دے ذریعہ قانون ساز اسبلمیاں وچ ارکان دی تعداد وچ وادھا مقصود سی۔ چونکہ قانون مجالس ہند 1861ء توں ہندوستانی شہری مطمئن نئيں سن ۔ اس دے نال ہی حکومت ہند وی مقامی حکومت دے خلاف اپنے حقوق وچ ہور وادھا چاہندی سی اس دے لئی اوہ زیادہ توں زیادہ ہندوستانیاں نوں حکومت وچ لینا چاہندی سی جو اس وقت دے حالات وچ حکومت نوں ضروری محسوس ہوئے رہیا سی۔ انگریز تاجراں نوں اپنے مفادات دی حفاظت دے لئی کچھ نمائندگی درکار سی، ایہی وجہ سی کہ اوہ قانون ساز اسمبلی دے ارکان دی تعداد وچ وادھا چاہندے سن لہذا حکومت ہند دی تجاویز دے مطابق 1892ء دا قانون بنایا گیا۔
پس منظر
[سودھو]وائسرائے ہند لارڈ لٹن نے اپنے سخت اقدامات توں مقامی آبادی دے اندر جو رد عمل پیدا کيتا سی، غربت و افلاس قحط تے اظہار رائے اُتے پابندیاں نے اِس وچ ہور وادھا کر دتا سی۔
دسمبر1882ء وچ لارڈ رِپن وائسرائے ہند نے وزیر اُمورِ ہند نوں خط لکھیا
” | اک تحریک شروع ہوچکی اے جو ہر سال تیزی دے نال ودھدی چلی جائے گی، ایہ صورت حال ایسی اے کہ جس وچ حکومت (بالخصوص آمرانہ حکومت) دے راستے وچ شدید مشکلات حائل ہوجاندیاں نيں بہت تیز اقدام خطرناک اے۔ ہن مسئلہ ایہ اے کہ اِس نويں ترقی دی روح دے نال کِداں معاملہ کيتا جائے کہ اِس نوں صحیح راستے اُتے ڈالیا جاسکے تے اک طرف اس توں ملک دے لئی تمام ممکن فائدے حاصل کیتے جاواں تے دوسری طرف اِس نوں جبر یا عدم توجہگی دے ذریعہ شدید سیاسی خطرہ نہ بنایا جائے۔ | “ |
کانگریس دے مطالبات
[سودھو]وائسرائے ہند لارڈ رپن تے اُس دے ہم خیال لبرل انگریزاں نے بالخصوص عوام دے جذباتِ نفرت نوں انڈین نیشنل کانگریس دی تشکیل دے ذریعے اک "سیفٹی وَالو" مہیا کرنے دا فیصلہ کيتا تاکہ خطرناک تے دھماکا خیز بغاوت توں بچا جا سکے۔ انڈین نیشنل کانگریس دے ابتدائی اجلاساں وچ انگریز مشرانی نے مقامی قائدین نوں "دستوری جدوجہد" دے راستہ اُتے ڈال دتا چنانچہ کانگریس دے پہلے اجلاس وچ ہی صدر شری اُومیش چندر بُنَیرجی نے اُمورِ حکومت وچ مقامی آبادی دا مناسب حصہ دینے دا مطالبہ کيتا تے ایہ اعلان کيتا کہ اُنہاں دے مطالبات دا مطلب ایہ ہرگز نئيں اے کہ اوہ انگریز سرکار دے وفادار نئيں نيں۔
کانگریس دے دوسرے اجلاس 1886ء وچ صدرِ مجلس دادا بھائی نوروجی نے قانون ساز مجالس وچ منتخب عنصر شامل کرنے دا مطالبہ کيتا تے اعلان کيتا کہ کونسلاں وچ شامل ہندوستانی ارکان ساڈے اصل نمائندے نئيں نيں۔ کانگریس نے اپنی اک قرارداد وچ کونسل دے ارکان دی تعداد وچ وادھا دا وی مطالبہ کيتا تے ایہ وی تقاضا کيتا کہ پنجاب تے شمال مغربی صوبہ وچ وی کونسلاں قائم کيتی جاواں۔ کانگریس نے کونسلاں دے اختیارات وچ وُسعت دی وی درخواست کيتی۔
وفد دی تشکیل تے انگلستان روانگی
[سودھو]ان اصلاحات دا مطالبہ کرنے دے لئی 1890ء وچ اک وفد وی انگلستان بھیجیا گیا جس دے اراکین نے برطانوی قائدین توں درخواست کيتی کہ ہندوستان دی مجالس وچ نصف ارکان ہندوستانی ہونے چاہئاں۔ کانگریس دے سرپرست انگریزاں نے اک طرف کانگریس توں ایہ مطالبات پیش کروائے تے دوسری طرف انگلستان وچ لبرل پارٹی دے قائدین دے ذریعے اصلاحات دے لئی فضا ہموار کیتی۔ اِس طرح 1892ء وچ قانون مجالس ہند یعنی انڈین کونسلز ایکٹ 1892ء منطور ہوئے گیا۔ (قانون مجالس ہند 1892ء ملکہ وکٹوریہ دی تخت نشینی دے 55 ويں سال منظور ہويا)
حکومت ہند دا رویہ
[سودھو]حکومت ہند وی اِنہاں اصلاحات و مقاصد دی حامی سی۔ حکومت ہند دا خیال سی کہ قانون ساز کونسلاں وچ منتخب عنصر دی موجودگی توں اوہ بوہت سارے معاملات وچ وزیر اُمورِ ہند دا مقابلہ کرنے دے قابل ہوئے جائے گی۔ یورپی افراد دے تجارتی مفادات جو روز بہ روز ہندوستان وچ بڑھدے جا رہے سن اوہ اِس گل دے متقاضی سن کہ یورپی افراد نوں کونسلاں وچ نمائندگی دتی جائے تاکہ اوہ اپنے نقطہ نظر نوں پیش کرسکن اِس طرح تعلیم یافتہ ہندوستانی ہندوستان وچ تجارتی مفادات تے ہندوستان وچ برطانوی ملازمین دی اکثریت نے مل کے اِس گل اُتے اتفاق رائے کر ليا کہ 1861ء دے قانون مجالس ہند یعنی انڈین پینل کوڈ 1861ء نوں بُنیادی طور اُتے ہی تبدیل کر دتا جائے۔
اہم دفعات
[سودھو]- گورنر جنرل اپنی کونسل وچ انتظامی ارکان دے علاوہ گھٹ توں گھٹ 10 تے زیادہ توں زیادہ 16 ارکان نامزد کريں گا، اِنہاں ارکانہاں وچوں گھٹ توں گھٹ 2/5 دا غیر سرکاری ہونا ضروری اے۔ نامزد ارکان مختلف ادارےآں دی نمائندگی کرن گے، متعلقہ ادارے اِنئيں منتخب کرن گے اوہ صرف اِس صورت وچ کونسل دے رکن بن سکن گے جدوں گورنر جنرل اِنئيں نامزد کرے، گویا مختلف ادارے اپنے نمائندےآں دا ناں نامزدگی دے لئی تجویز کرن گے مثلاً چاراں صوبےآں دی کونسل دا اک اک نمائندہ تے کلکتہ چیمبر آف کامرس دا اک نمائندہ گورنر جنرل کونسل دا رکن نامزد کيتا جاندا سی۔
- مدراس،یوپی تے بمبئی دے صوبےآں دے گورنر جنرل اپنی کونسل وچ انتظامی ارکان دے علاوہ گھٹ توں گھٹ 8 تے زیادہ توں زیادہ 20 اراکین نامزد کرن گے، بنگال تے شمال مغربی صوبہ دے لیفٹینینٹ گورنر وی اپنی کونسلاں وچ زیادہ توں زیادہ 20 تے کم توں کم 15 اراکین نامزد کرن گے ایہ نامزد اراکین مختلف میونسپل کمیٹیاں تے چیمبرز آف کامرس دے مشورہ توں نامزد ہون گے۔
- ایکٹ وچ انتخاب دا لفظ استعمال کیتے بغیر نامزد اراکین دے متعلق ایہ طے کر دتا گیا کہ اُنہاں دی نامزدگی مختلف ادارےآں دی سفارش توں ہوئے گی جس دا مطالبہ عملاً بالواسطہ انتخابات سی بعض نشستاں وڈے زمینداراں دے لئی مخصوص کردتی گئياں گویا تمام اوہ طبقات جنہاں دے مفادات دے تحفظ دا مسئلہ سی نمائندگی دا حق قرار دتے گئے ایہ منتخب اراکین اُس وقت تک اپنی نشست اُتے نئيں بیٹھ سکدے سن جدوں تک گورنر جنرل یا گورنر یا لیفٹیننٹ گورنر جس دی کونسل دے اوہ رکن منتخب ہون، اُنہاں دی نامزدگی نہ کر دے۔
- صوبائی تے مرکزی کونسلاں نوں بعض شرائط دے تحت بجٹ اُتے بحث کرنے دی اجازت دے دتی گئی۔ بجٹ اُتے شق وار رائے شماری نئيں کروائی جاندی سی، بلکہ پورے بجٹ اُتے بجٹ دے بعد بحث ہُندی سی۔ تے چونکہ کونسلو٘ں وچ سرکاری عنصر اکثریت توں موجود سی اِس لئی بجٹ دا منظور ہوجانا طے شدہ امر سی۔
- کونسلاں دے اراکین نوں عوامی مفاد دے مسائل اُتے سوالات پُچھنے دا حق دے دتا گیا۔ ایداں دے ہر سوال دا گھٹ توں گھٹ 6 دن پہلے آنا ضروری سی۔ گورنر جنرل یا گورنر یا اُس دے انتظامی ارکان جواب دینے توں انکار وی کرسکدے سن، جواب ملنے دے بعد ضِمنی سوال پُچھنے دا حق حاصل نہ سی۔
1861ء دے ایکٹ دے تحت ہندستانی عوام نوں بوہت گھٹ اختیارات دتے گئے انہاں اختیارات نوں مقامی باشندےآں نے دلی طور اُتے نامنظور کیاچنانچہ حکومت برطانیہ نے انیہويں صدی دے اخیر وچ 1861ء دے ایکٹ وچ کچھ ترامیم وتبدیلیاں کرکے نواں قانون نافذ کرنے دا فیصلہ کيتا جس وچ نامزد اراکین دے نال نال انتخاب دی گل کيتی گئی۔ قانونی تقاضے پورے کرنے دے بعد ایہ قانون 1892ء وچ ہندوستان وچ نافذ کيتا گیا۔ اس قانون دے اہم نکات درج ذیل نيں۔
قانون مجالس ہند1892ء دے اہم نکات
[سودھو]1:گورنر جنرل کواختیار دیاگیا کہ اوہ اپنی کونسل دے منتظم اراکین دے علاوہ کم ازکم 10 تے زیادہ اے زیادہ 16ارکان نامزد کرسکتاتھا۔ انہاں اراکین وچ 40فی صد غیر سرکاری جدوں کہ 60فی صد سرکاری اراکین ہون گے۔
2:نامزد اراکین مختلف داراں (میونسپل کمیٹی،چیمبر آف کامرس،یونیورسٹی)سے منتخب شدہ ہون گے ایہ افراد اس وقت تک کونسل وچ شامل نئيں ہون گے جدوں تک گورنر جنرل انہاں دی منظوری نہ دے۔
3:گورنر جنرل نوں اختیار دتا گیا کہ اوہ کسی شخص نوں ناپسندیدہ قرار دے کے انتخابات توں روک سکتاتھا۔
4: مدراس تے ممبئی دے گورنر نوں اختیار دتا گیا کہ اوہ اپنی کونسل دے منتظم اراکین دے علاوہ کم ازکم 8 تے زیادہ توں زیادہ20ارکان نامزد کرسکتاتھا۔
5:بنگال ،یوپی اورصوبہ سرحد دے لیفٹینٹ گورنر اں نوں اختیار دتا گیا کہ اوہ اپنی کونسل دے منتظم اراکین دے علاوہ کم ازکم15 تے زیادہ توں زیادہ 20ارکان نامزد کرسکتاتھا۔
6: صوبائی کونسل دے اراکین دے لئی لازم اے کہ انہاں نوں کوئی ادارہ منتخب کرے مثلاً میونسپل کمیٹی،چیمبر آف کامرس،یونیورسٹی وغیرہ مگر حتمی منظوری گورنر دے گا۔
7: کچھ نشستاں مخصوص افراد دے لئی سن مثلاًزمین دار ،تعلیم یافتہ ،سرکاری عہدےآں توں ریٹائرافسران۔
8: صوبائی و مرکزی قانون ساز ادارےآں وچ غیر سرکاری اراکین کوبجٹ دے بارے بحث کرنے دا حق دتا گیا مگربحث مکمل بجٹ دے لئی سی کسی اک یا اک توں ودھ شقاں دے لئی نئيں سی۔ اس دے بعد رائے شماری کيتی جاندی سی تاکہ بجٹ کومنظور کیاجائے چونکہ کونسل وچ سرکاری اراکین زیادہ ہُندے سن اس لئی بجٹ دی منظوری وچ رکاوٹ دی کوئی وجہ نئيں سی۔
9: صوبائی و مرکزی قانون ساز ادارےآں وچ غیر سرکاری اراکین نوں سوالات دا حق دتا گیا مگر سوالات چھ روز پہلے پیش کیتے جاواں۔ گورنر جنرل،صوبائی گورنریا کونسلز دے انتظامی اراکین جواب دینے یا نہ دینے دے لئی پابند نہ سن جس قسم دا جواب مل جاندا اوہ حتمی ہُندا سی۔ خاص طور اُتے سرکاری افسراں نے سوالات دے جوابات دے لئی سنجیدہ رویہ اختیار نئيں کيتا۔
10: ووٹرز یا رائے دہندگان دے لئی شرائط عائد کيتی گئياں مثلاً تعلیم ،زمین داری،سرکاری عہدہ دار یا سرکاری عہدہ توں ریٹائرڈ افراد۔
11: گورنر جنرل نوں اختیار دتا گیا کہ اوہ ہندوستان وچ قانون سازی دے لئی کسی مرکزی قانون یا صوبائی قانون نوں رد یا مسترد کرنے کرسکتاتھا۔ آرڈیننس جاری کرنے دا حق رکھدا سی۔ ایہ آرڈیننس چھ ماہ دے لئی قانون دا درجہ رکھدے سن ۔ انہاں وسیع وعریض اختیارات دی وجہ توں گورنر جنرل تے گورنراں دی حیثیت آمرانہ سی جس دی وجہ توں کونسلزکے اراکین دی حیثیت بے معنی تے بے عمل ہوجاندی سی۔
تنقیدی جائزہ
[سودھو]اگر تریخ دا طالب علم انہاں نکات دا جائزہ لے تاں اوہ اس نتیجہ اُتے پہنچدا اے کہ قانون مجالس ہند 1892ء توں ہندوستانیاں نوں کچھ حاصل نہ ہواجو افراد کونسلاں وچ منتخب کیتے گئے اوہ انگریزاں دے وفادار سن انہاں نوں عوامی مسائل دا کسی قسم دا ادراک نئيں سی اس دے علاوہ سرکاری اراکین دی کثیر تعداد توں انگریز انتظامیہ ہر گل منوالیندی سی۔ نامزد اراکین ریاستاں دے سربراہ،جاگیرداریا حکومت دے ریٹائرڈ افسران سن جنہاں نوں عوام دے مسائل وچ کِسے قسم دی کوئی دلچسپی نئيں سی اوہ انگریز دی خوشی دی خاطر خاموشی اختیار کردے سن ۔ سرکاری اراکین وی اپنے گورے آقاواں نوں خوش کردے سن انہاں نوں عوام توں کوئی لگاؤ نہ سی۔
رائے دہندہ دے لئی شرائط عائد کر دتی گئياں جس دے تحت ووٹ دینے دے لئی خاص آدمیاں نوں حق ملا۔ بعض اوقات اک حلقہ وچ ووٹرز دی کل تعداد 10 توں زیادہ نئيں سی۔ اس طرح عوام کواپنی پسند دے مطابق افراد دا انتخاب کرنامشکل ہی نئيں ناممکن وی سی۔ مخلوط طرز انتخاب دی وجہ توں مذہبی مسائل وی سن ہندو کس نوں ووٹ داں مسلمان نوں یا مسلمان ہندو کوووٹ دتیاں
قانون سازی دے اختیارات مکمل طور اُتے گورنر جنرل تے صوبائی گورنراں دے پاس سن اراکین کونسل بے بس سن اس لئی یہ قانون ہندوستانیاں دی مکمل بے بسی دا آئینہ دار تھا۔ صوبائی گورنر وی بااختیار سن جدوں کہ کونسل دے اراکین بے بس سن ۔ سوالات پُچھنے دے لئی چھ دن پہلے سوالات پیش کرنالازم تھاجو کہ اراکین دے نامکمل اختیارات دا منہ بولدا ثبوت اے۔ گورنر جنرل،صوبائی گورنریا کونسلز دے انتظامی اراکین جواب دینے یا نہ دینے دے لئی پابند نہ سن جس قسم دا جواب مل جاندا اوہ حتمی ہُندا سی۔ گورنر جنرل تے گورنراں نوں دتے گئے حق استرداد دی وجہ توں کوئی ایسا قانون نہ بن سکتاتھا جو برطانوی حکومت دے خلاف ہوتاتھا۔
اس ایکٹ دے تحت بنگال دی 7 کروڑ آبادی دے لئی 7افراد کونسلز دے اراکین بنے جدوں کہ پنجاب نوں مکمل نظرانداز کيتا گیا۔
قانون مجالس ہند1892ء تے مسلمان
[سودھو]اس ایکٹ دے تحت مسلماناں کسی قسم دا کوئی فائدہ نہ ہويا۔ کیونجے ہندو ووٹرز دی تعداد زیادہ سی مسلمان ووٹرز انہاں شرائط اُتے پورے نہ اتر سکے۔ ہندو اپنی اکثریت ،تعلیم ،دولت تے سرمایہ دی وجہ توں مرکزی و صوبائی مجالس وچ چھا گئے۔ جے کچھ مسلمان رکن بنے وی تاں انگریز دی وجہ توں یا ہندو واں دی حمایت تاں۔ اس قانون توں مسلماناں وچ مایوسی دی لہر دوڑ گئی مسلماناں نوں ایہ احساس ہوئے اکہ جے ایہی نظام جاری رہیا تاں مسلمان کدی وی کسی مجلس دا حصہ نئيں بن سکن گے تے اوہ ہمیشہ دے لئی ہندو اکثریت دے غلام بن جاواں گے۔ ايسے نقطہ دی وجہ توں سرسید احمد خان نے جداگانہ طرز انتخاب دا مطالبہ کيتا۔
اس ایکٹ نوں انگریز دانشوراں نے وی ناپسند کيتا انہاں نے اس اُتے شدت توں تنقید دی تے غیر تسلی بخش قرار دتا جس توں انتہا پسندی نوں فروغ ملنے دے خطرے توں خبردار کيتا۔
یہ اندیشہ درست ثابت ہوئے اکیونجے ہندو انتہاپسند رہنما بال گنگا دھر تلک نے مسلماناں نوں گھس بیٹھیئے (جارح) ،گئوکش (گائے دے دشمن ) ملیچھ (ناپاک ) قرار دتا اس نے سیواجی تے گنپتی دے میلے منعقد کیتے اوران میلےآں وچ مسلماناں دے خلاف خوب زہر اگلاگیا جس توں ہندو مسلم فسادات پھوٹ پئے۔ مقابلے دے امتحانات دا مطالبہ بھانويں صحیح سی مگر اس توں صرف غیر مسلماں نوں فائدہ پہنچیا کیونجے اوہ جدید تعلیم توں بہرہ ور سن تے مسلماناں جدید تعلیم توں محروم سن ۔
ہور ویکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ "></source> Short title as conferred by s. 8 of the Act; the modern convention for the citation of short titles omits the comma after the word "Act"