کمال خجندی
| کمال خجندی | |
|---|---|
| (فارسی وچ: کمالالدین مسعود خُجندی) | |
| جم | سنہ 1321 |
| وفات | سنہ 1400 (78–79 سال) |
| عملی زندگی | |
| پیشہ | شاعر |
| پیشہ ورانہ زبان | تاجک |
 باب ادب
| |
ترمیم  | |
کمالالدین مسعود خُجندی، مشہور بہ «شیخ کمال»اٹھويں صدی ہجری دے عارف اور فارسی شاعر سن ۔ آپ دی ولادت خجند ،ماوراءالنهر وچ ہوئی، لیکن سفر حج دے بعد تبریز وچ سکونت اختیار کيتی۔ بھانويں شاعری انہاں دا اصل پیشہ نہ سی،اس دے باوجود انہاں دا دیوان اٹھ ہزار اشعار اُتے مشتمل اے۔
شیخ کمال، سلطان حسین جلایر دی خدمت وچ حاضر ہوئے۔ شیخ کمال اٹھويں صدی ہجری دے عظیم غزل گو شاعر سن ۔ انہاں دی غزلیات ذوق عرفانی دی عکاس نيں۔ آپ حافظ شیرازی دے ہمعصر سن ۔ حافظ دے متعلق کہندے نيں:
؎نشد به طرز غزل هم عنان ما حافظ
اگرچه در صف رندان ابوالفوارس شد
نمونہ اشعار[سودھو]
؎عرفات عشقبازان سر کوی یار باشد
به طواف کعبه زین درنروم که عار باشد
چو سری بر آستانش ز سر صفا نهادی
به صفا و مروهای دل دگرت چه کار باشد
قدمی ز خود برون نِه به ریاض عشق، کاینجا
نه صداع نفحهٔ گل نه جفای خار باشد
به معارج اناالحق نرسی ز پای منبر
که سری شناسد این سِرّ که سزای دار باشد
ز میِ شبانه ساقی قدحی بیار پیشم
نه از آن میی که او را به سحر خمار باشد
نکند کمال دیگر طلب حضور باطن
که قرارگاه زلفش دل بیقرار باشد
وفات[سودھو]
کمالالدین خجندی نے ۷۹۲ھ یا ۸۰۸ھ ماں وفات پائی۔ انہاں دی آخری آرم گاه تبریز وچ اے۔ لوح مزار اُتے ایہ شعر کندہ اے ؎
کمال از کعبه رفتی بر در یار
هزارت آفرین مردانه رفتی
خارجی روابط[سودھو]
حوالے[سودھو]
- لغتنامه دهخدا
- صفا، ذبیحالله. تریخ ادبیات ایران (جلد دوم). با تلخیص محمد ترابی۔ چاپ چهاردهم۔ [تهران]: انتشارات فردوس، 1381. 196–197. ISBN 964-5509-17-3.