سانچہ:منگولاں دا حملہ ہندوستان
سنہ 1303ء وچ منگولاں دے خانیت چغتائی دی افواج نے سلطنت دہلی دے پایہ تخت دہلی اُتے اس وقت حملہ کیتا جدوں سلطنت دی افواج دا وڈا حصہ دہلی توں باہر سی۔ سلطان علاء الدین خلجی اس وقت چتوڑ وچ مصروف پیکار سن، جدوں سلطان نوں منگولاں دے اس حملے دا علم ہويا تاں انتہائی برق رفتاری توں اوہ دہلی واپس ہوئے۔ اُتے واپس پہنچنے دے بعد وی انہاں دے پاس اِنّا وقت نئيں سی کہ اوہ اس جنگ دے لئی خاطر خواہ تیار ہوئے سکن۔ چنانچہ سلطان نے فیصلہ کیتا کہ زیر تعمیر سیری قلعہ وچ موجود محفوظ لشکر گاہ وچ پناہ لی جائے۔ منگول افواج تاراگھائی دی سرکردگی وچ دہلی پہنچی، تقریباً دو ماہ تک دہلی دا محاصرہ جاری رکھیا تے اثنائے محاصرہ شہر دے مضافات وچ پرت مار وی کردے رہے۔ اس طویل عرصے وچ اوہ سلطان دی لشکر گاہ نوں فتح نہ کر سکے تے بالآخر انہاں نوں واپس جانا پيا۔
منگولاں دا ایہ حملہ ہندوستان اُتے منگولاں دی جانب توں چند وڈے حملےآں وچوں اک سی۔ اس حملے دے بعد علاء الدین خلجی نوں احساس ہويا کہ شہر تے سلطنت دے بہتر دفاع دے لئی مناسب اقدامات ناگزیر نيں تاکہ آئندہ ایسا سانحہ پيش نہ آئے۔ چنانچہ سلطان نے سب توں پہلے ہندوستان توں منگول علاقےآں تک جانے والی تمام سڑکاں اُتے فوجی پہرے بٹھائے تے کچھ معاشی اصلاحات کيتیاں تاکہ مالگزاری دے منافع توں فوج نوں ہور مضبوط کیتا جا سکے۔
سلطنت دہلی دے فرماں روا سلطان علاء الدین خلجی نے سنہ 1297ء، 1298ء تے 1299ء وچ خانیت چغتائی دی منگول افواج دے زبردست حملےآں نوں انتہائی کامیابی توں ناکارہ بنایا تے انہاں نوں ہر دفعہ پسپا ہونے اُتے مجبور کیتا۔ سنہ 1302ء دے موسم سرما وچ علاء الدین نے ورنگل فتح کرنے دے لئی اپنا لشکر روانہ کیتا تے خود وی لشکر دا دوسرا حصہ لئی چتوڑ دی طرف ودھیا۔[۱] جدوں منگولاں نوں اس گل کيتی اطلاع ہوئی کہ سلطان دیاں فوجاں پایہ تخت توں بہت دور مصروف پیکار نيں تاں انہاں نے دہلی اُتے قبضہ کرنے دا ارادہ کیتا۔ [۲] اس دفعہ منگول افواج دی قیادت تاراگھائی[۳] دے ذمہ سی۔ تاراگھائی سنہ 1299ء وچ قتلغ خواجہ دی سربراہی وچ ہندوستان اُتے حملہ آور فوج وچ شامل رہ چکيا تھا۔[۴]