زرتشتی عالم نال امام رضا دا مناظرہ
امام علی رضا علیہ السلام نوں خراسان طلب کرنے دے بعد توں مامون اپنے مختلف اہداف و مقاصد دے مد نظر تمام ادیان و مذاہب دے علماء نوں امام (ع) دے نال مناظرہ کرنے دی دعوت دتا کردا سی۔ ایہ مناظرہ وی ايسے سلسلہ دی اک کڑی اے جو اس زمانہ دے بزرگ زرتشتی عالم دے نال امام رضا (ع) نے انجام دتا اے۔ اس مناظرہ وچ زرتشتی عالم انہاں خبراں نوں پیش کردا اے جو زرتشت دے معجزات دے طور اُتے انہاں تک پہنچیاں نيں تے جنہاں نوں اوہ زرتشت دی نبوت دی دلیل دے طور اُتے پیش کردے نيں۔ امام (ع) ايسے دلیل نوں دوسرے انبیائ دی نبوت نوں ثابت کرنے دے لئی دلیل بناتے نيں تے زرتشتی عالم لا جواب ہوئے جاندا اے۔
مناظرہ[سودھو]
مامون عباسی دے ذریعہ امام علی رضا علیہ السلام تے دوسرے ادیان و مذاہب دے علمائ و بزرگان دے درمیان ہونے والے مناظرات وچوں اک مناظرہ وچ امام زرتشتی عالم توں زرتشت دی نبوت دی دلیل دے بارے وچ سوال کردے نيں تے فرماندے نيں:
زرتشت دے نبی ہونے دے سلسلہ وچ آپ دی دلیل کيتا اے ؟
زرتشتی عالم نے جواب دتا کہ زرتشت نے اوہ معجزات انجام دتے جو انہاں توں پہلے کِسے نے انجام نئيں دتے۔ البتہ اساں انہاں نوں نئيں دیکھیا اے لیکن ساڈے بزرگاں نے اس بارے وچ سانوں خبراں دتی نيں کہ انہاں نے ساڈے لئے انہاں چیزاں نوں حلال کيتا اے جو دوسرےآں نے حلال نئيں کيتا سی۔ لہذا اسيں انہاں دی پیروی کردے نيں۔
امام (ع) نے فرمایا:
کيتا ایسا نئيں اے کہ آپ انہاں خبراں دی وجہ توں انہاں دی پیروی کردے نيں کہ جو آپ تک پہنچیاں نيں۔
عالم نے جواب دتا کہ ہاں ایسا ہی اے۔
امام (ع) نے فرمایا:
گذشتہ ساری امتاں نے وی ایسا ہی کيتا اے۔ انبیائ دے معجزات دے سلسلہ وچ نقل ہونے والی خبراں، حضرت موسی، حضرت عیسی تے حضرت محمد صلوات اللہ علیہم دے معجزات وی انہاں دی امتاں تک پہنچے نيں۔ تاں فیر کيتا سبب اے کہ آپ انہاں دی نبوت اُتے ایمان نئيں رکھدے؟ جدوں کہ آپ انہاں متعدد تے یقین آور خبراں دی بنیاد اُتے کہ جو معجزات زرتشت لےکے آئے نيں تے دوسرے انبیائ نئيں لیائے انہاں دے اُتے ایمان لیائے نيں؟ زرتشتی عالم امام دی اس دلیل دے جواب وچ خاموش ہوئے گئے۔[۱][۲]
حوالہ[سودھو]
- ↑ طبرسی، احمد بن علی، احتجاج، ج۲، ص ۴۲۴ش
- ↑ ثُمَّ دَعَا (ع) بِالْهِرْبِذِ الْأَکبَرِ فَقَالَ لَهُ الرِّضَا (ع) أَخْبِرْنِی عَنْ زَرْدَهُشْتَ الَّذِی تَزْعُمُ أَنَّهُ نَبِی مَا حُجَّتُک عَلَی نُبُوَّتِهِ قَالَ إِنَّهُ أَتَی بِمَا لَمْ یأْتِنَا أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَمْ نَشْهَدْهُ وَ لَکنَّ الْأَخْبَارَ مِنْ أَسْلَافِنَا وَرَدَتْ عَلَینَا بِأَنَّهُ أَحَلَّ لَنَا مَا لَمْ یحِلَّهُ غَیرُهُ فَاتَّبَعْنَاهُ قَالَ أَفَلَیسَ إِنَّمَا أَتَتْکمُ الْأَخْبَارُ فَاتَّبَعْتُمُوهُ قَالَ بَلَی قَالَ فَکذَلِک سَائِرُ الْأُمَمِ السَّالِفَةِ أَتَتْهُمُ الْأَخْبَارُ بِمَا أَتَی بِهِ النَّبِیونَ وَ أَتَی بِهِ مُوسَی وَ عِیسَی وَ مُحَمَّدٌ فَمَا عُذْرُکمْ فِی تَرْک الْإِقْرَارِ لَهُمْ إِذْ کنْتُمْ إِنَّمَا أَقْرَرْتُمْ بِزَرْدَهُشْتَ مِنْ قِبَلِ الْأَخْبَارِ الْمُتَوَاتِرَةِ بِأَنَّهُ جَاءَ بِمَا لَمْ یجِئْ بِهِ غَیرُهُ فَانْقَطَعَ الْهِرْبِذُ مَکانَه
منابع[سودھو]
طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، ج۲، تصحیح محمد باقر موسوی خرسان، مشہد: نشر المرتضی، ۱۴۰۳ ق.