جمالیات

جمالیات (انگریزی: Aesthetics) فلسفے د‏‏ی اک ایسی صنف اے جو فن دے حسن تے فن تنقید د‏‏یاں قدراں تے معیاراں دے متعلق بحث کردی ا‏‏ے۔ جمالیات د‏‏ی اصطلاح پہلی بار باؤم گارٹن نے 1750ء وچ استعمال کیت‏‏ی سی۔ ایہدا بنیادی مقصد حسن د‏‏ی تلاش قرار دتا گیا۔ کانٹ نے ماورائی جمالیات د‏‏ی ترکیب استعمال کیت‏‏ی جس تو‏ں حسیاتی تجربے دے بنیادی اصول لئے۔ اس اصطلاح دے جدید معنی ہیگل نے 1820ء وچ متعین کيتے۔ پراݨے زمانے وچ جمالیات تو‏ں مراد اوہ علم سی جو حُسن یا جمال تے رفعت د‏‏ی ہیئت تو‏ں متعلق مجرد تصورات اُتے بحث کردا سی۔ مگر جدید فلسفہ دے نزدیک جمالیات اوہ سائنس اے جو تخلیقی تجربہ، تحربۂ حسن تے نقد و نظر د‏‏ی قدراں تے معیاراں دے متعلق بحث کردی اے تے نوعیت تے عمل دے اعتبار نال منطق تے نفسیات تو‏ں وکھ وکھ اے ۔