خیام اڈاری
خیام اڈاری 11 ویں صدی دے ایرانی شاعرعمر خیام (1048–1131) دیاں رباعیاں (فارسی: رباعیات عمر خیام) دا ش ش جوگی ولوں کیتا پنجابی ترجمہ ہے۔[۱]
ترجمے بارے[سودھو]
اس ترجمے بارے سرجن زیروی ہوراں نے اس کتاب دی پرویشکا وچّ لکھیا ہے: "ش ش جوگی دا ترجمہ اپنی تھاں خیام نوں پنجابی شاعری دا ہمسخن تے پنجابی منان دا محرم بناؤن دی اہلیت رکھدا ہے۔ ایہہ اوہناں دی کئی سالاں دی خاموش گھالنا دا سٹہ ہے۔ ایہہ گل اوہی جاندے ہن خیام دی اک اک رباعی نوں تراشن تے سوارن لئی اوہناں کنیاں بے چین شاماں گزاریاں اتے کسے ڈھکویں شبد دے جگنوں دا پچھا کردیاں اوہناں نوں کنے جگراتے کٹنے پئے ۔
بوہتیاں رباعیاں دا ترجمہ اوہناں سدھا فارسی توں کیتا تے کجھ ہور رباعیاں دے ترجمے لئی اوہناں فٹزجیرالڈ دے انگریزی ترجمے نوں ساہمنے رکھیا ہے۔ پر کسے وی حالت وچّ اوہناں رباعیاں دے پنجابی روپانترن وچلی اکسارتا وچّ کوئی فرق نہیں آؤن دتا ۔"
ترجمے دیاں کجھ ونگیاں[سودھو]
اینیاں لمیاں واٹاں دے جو پاندھی ہیسن سارے
پرط کے کوئی نہ آیا جو بھیداں دا حالَ گزارے
رہن دیئیں نہ ریجھ کوئی توں ایس سراں وچّ رہکے
ایتھوں جو وی کوچ کر گیا، مڑ نہ پھیرا مارے
راہ وچّ اےداں تریں کہ تینوں کوئی نہ کرے سلام
وچریں خلق ‘چ اےداں تینوں کوئی نہ ملے انعام
'اتے جد توں جائیں مسیتے، اےداں اندر وڑیں کہ تیرا
کر کے سواگت تینوں کدھرے تھاپ نہ دین امام
جدوں رات نے چادر اپنی دنیا توں کھسکائی
سنیاں میں کہ میخانے ‘چوں اک آواز ایہہ آئی
جاگو میرے جین جوگیو بھر لؤ جام کہ کدھرے
جیون مدھو پیالی سک کے پاٹ نہ جائے تہائی