ابوالمیمون عبدالمجید الحافظ الدین
| ||||
---|---|---|---|---|
(عربی وچ: الحافظ لدين الله) | ||||
جم | ستمبر 1074
| |||
وفات | 10 اکتوبر 1149 (74–75 سال) | |||
شہریت | سلطنت فاطمیہ | |||
اولاد | الظافر | |||
خاندان | فاطمی | |||
ہور معلومات | ||||
پیشہ | سیاست دان [۱]، خلیفہ | |||
پیشہ ورانہ زبان | عربی | |||
ترمیم |
ابو المیمون عبد المجید الحافظ الدین دولت فاطمیہ دا گیارہواں خلیفہ 524ھ تا 544ھ آمر جدوں قتل ہويا تاں اس دا کوئی بیٹا نئيں سی اس لئی اس دے چچا زاد بھائی نوں خلیفہ بنا دتا گیا۔ ایہ مستنصر دا پوتا تے اس دے بیٹے محمد دا بیٹا سی۔ چونکہ شیعہ عقائد دے مطابق باپ دے بعد بیٹا ہی امام بندا اے۔ اس لئی اس نے اس لڑکے دا نائب ہونے دا دعویٰ کيتا، جو آمر دی اک بیوی دے بطن توں ہونے والا سی۔ اس لئی حافظ اپنے نوں نائب کہندا سی۔ مگر لڑکی پیدائش دے بعد اس نے امام نے ہونے دا دعویٰ کیتا ۔
ہزبر الملک دا قتل تے ابو علی احمد دی وزارت
[سودھو]حافظ دے پہلے وزیر ہزبر الملک سی لیکن فوج نے اس دی وزارت قبول نئيں کيتی تے اسنوں معزول کرنے دا مطالبہ کیتا۔ مجبوراً ہزبر الملک نوں معزول کر دتا تے فوج دے مطالبہ اُتے اسنوں قتل وی کرنا پيا اس دے بعد احمد علی وزیر بنیا۔ ہزبر الملک دی وزارت صرف اک دن رہی۔
احمد علی تے یانس دا قتل
[سودھو]احمد نے وزیر ہُندے ہی حافظ دے اختیارات کھو لئی تے اس نے حکومت دا مذہب اسمعیلی توں بدل دے اثنا عشری جاری کرایا تے امام منتظر دے سکے جاری کیتے تے خطبہ وچوں وی حافظ دا ناں نکلوا کر اثنا عشری دے اماماں تے اپنا ناں داخل کروا دتا۔ فیر اس نے حافظ نوں وی قتل کرانے دی کوشش کيتی۔ لیکن اس وچ اوہ کامیاب نئيں ہويا۔ احمد نوں 526ھ وچ یانس کتامی نے قتل کر دتا۔ حافظ نے یانس نوں وزیر بنالیا۔ ایہ بہت ہوشیار سی لیکن ضرورت توں زیادہ سخت سی۔ اس لئی حافظ گھبرا گیا تے موقع پا کر 529ھ وچ اسنوں قتل کروا دتا۔
حافظ دے بیٹےآں دی لڑائیاں
[سودھو]528ھ وچ اس نے ولی عہد سلیمان نوں بنایا، لیکن ایہ لڑکا دو مہینے دے بعد مر گیا۔ اس دے بعد اس نے دوسرے بیٹے حسین نوں ولی عہد بنایا۔ مگر اس تیسرا بیٹا حسن جو بہت دولت مند تے ذی اثر سی نے اسنوں تسلیم نئيں کیتا۔ اس وقت مصری فوجاں دی دو جماعدیاں سن، اک ریحانیہ تے دوسری جیوشیہ۔ حسن نے دونے جماعتاں وچ پھوٹ ڈلوادتی، آپس دی اس خانہ جنگی وچ پنج ہزار توں زیادہ افراد مارے گئے۔
حسن نے طایفہ ریحانیہ نوں نال لے کے ارباب حکومت دا پِچھا کیتا۔ اس نے فیر اس نے حافظ تے اپنے بھائی حیدرہ اُتے ہتھ صاف کرنے دی کوشش کيتی۔ حافظ نے تنگ آ کے حسن نوں ولی عہد بنانے دا فرمان جاری کیتا۔ لیکن حسن دی جرئت تے ودھ گئی۔ حافظ نے اپنے ساتھیاں نوں جمع کر کے اس دا مقابلہ کرنا چاہیا، لیکن ناکام ہويا۔ ہن اس نے حکمت عملی دے تحت بیٹے نوں اک خط بھیجیا کہ اسيں وچ انہاں بن ہوئے گئی اے لیکن بہر حال تاں میرا فرزند اے۔ تاں نے امرا اُتے بہت سختی دی اے۔ ایہ اک دن تینوں قتل کرڈالاں گے۔ ایہ خط پڑھ کر حسن نے انہاں امیراں نوں بلا بھیجیا تے انہاں سب نوں قتل تے انہاں جائداداں وی ضبط کرنے دا حکم دتا۔ ایہ دیکھ کے امرا گبھرائے تے اک وڈی فوج جمع کر کے حافظ نوں دھمکی دتی کہ اوہ حسن نوں ولی عہدی توں علحیدہ کر دے۔ حافظ نے موقع توں فائدہ اٹھایا تے انہاں توں ربط بڑھائے۔ ہن حسن دے پاس چند سپاہیاں دے علاوہ کوئی نہ رہیا۔ حسن نے بے بس ہوئے گیا تے اس نے اپنے باپ حافظ دے محل وچ پناہ لئی۔ لیکن فوج نے قیصر خلافت دا محاصرہ کے لیا تے حسن دی موت دا مطالبہ کیتا۔ جس اُتے مجبوراً حافظ نے بیٹے نوں زہر دلوا دتا۔
صلیبیاں دی ناکامی
[سودھو]خوش قسمتی توں اس وقت صلیبیاں دے حملہ دا خطرہ کم ہوئے گیا سی۔ کیوں کہ اوہ ترکاں دے حملےآں دے خلاف مداخلت وچ مصروف سن ۔ لیکن مغرب وچ انہاں دا نواں دشمن صقیلہ دا راجر ثانی پیدا ہوئے گیا سی۔ اس نے افریقہ وچ برصہ، طرابلس الغرب، 543 وچ مہدیہ نوں فتح کرنے دے بعد اس نے سکندریہ دا رخ کیتا۔ صلیبیاں دی اس پیش قدمی توں دولت فاطمیہ وچ وڈی پریشانی پھیلی ۔
وفات
[سودھو]حافظ نے 75 سال دی عمر وچ 544ھ وچ وفات پائی ۔
حوالے
[سودھو]- ڈاکٹر زاہد علی۔ تریخ فاطمین مصر