ابوسلیمان داؤد طائی
ابوسلیمان داؤد طائی | |
---|---|
(عربی وچ: داود الطائي) | |
جم | 710ء کی دہائی |
وفات | سنہ 781 (70–71 سال) |
مذہب | اسلام [۱] |
مذہب | اسلام [۱] |
عملی زندگی | |
استاذ | ابو حنیفہ |
تلمیذ خاص | حسن بن زیاد |
پیشہ | عالم ، صوفی |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
ترمیم |
امام ابو سلیمان داؤد ابن طائی تبع تبعین وچوں سن ۔ آپ امام ابو حنیفہ دے شاگرد تے ابراہیم بن ادہم دے ہمعصر تے طریقت وچ حبیب عجمی دے مرید سن ۔ معروف کرخی فرماندے نيں ميں نے کسی شخص نوں نیہں دیکھیا کہ اس دی نگاہاں وچ دنیا اس قدر حقیر ہو جِنّی کہ داؤد طایئ دی نظر وچ ۔[۲]
ولادت
[سودھو]آ پ دا پورا ناں ابو سلیمان داود بن نصیر طائی اے۔ آپ مشائخ کبار تے اہل تصوف دے سرداراں وچ سن ۔ آپ دی ولادت با سعادت 21 صفر 47 ہجری نوں شام وچ ہوئی
تعلیم و تربیت
[سودھو]آپ دا شمار امام ابو حنیفہ دے قابل شاگرداں وچ ہُندا سی۔ جدوں کدی امام محمد تے امام ابو یوسف وچ کِسے مسلے اُتے اختلاف پیدا ہوجاندا تاں آپ ہی ثالث قرار پاندے سن ۔ ضروری علوم حاصل کرنے دے بعد امام اعمش تے ابن ابی لیلیٰ توں حدیث پڑھی، فیر امام اعظم دی خدمت وچ باریاب ہوئے، ویہہ برس تک انہاں توں استفادہ کردے رہے تے انہاں دے کبار اصحاب وشرکاء تدوین فقہ وچوں ایہ وی اک نيں۔ بعض اوقات صاحبین دے اختلاف نوں اپنی رائے صائب توں فیصلہ کر کے ختم کر دیندے سن، امام ابو یوسف توں بوجہ قبول قضا اپنی غایت زہد واستغنا ء دے باعث کچھ منقبض رہندے سن تے فر ماندے سن کہ ساڈے استاذ امام اعظم نے توں زیانے کھا کھا کر اپنے آپ نوں ہلاک کرالیا مگر قضا نوں قبول نہ کيتا اس لئی سانوں وی انہاں دا اتباع کرنا چاہیے سفیان ابن عینیہ آپ دے حدیث وچ شاگرد نيں، امام یحییٰ بن معین وغیرہ نے آپ دی توثیق دی تے نسائی وچ آپ توں روایت کيتی گئی اے۔
زہد و قناعت
[سودھو]محدث محارب بن دثار فر ماندے سن کہ جے داؤد طائی پہلی امتاں وچ ہُندے تاں قرآن مجید وچ اللہ تعالیٰ انہاں دا ذکر فر ماندے، محدث ابن حبان نے لکھیا اے کہ داؤد فقہا وچوں سن تے مام ابو حنیفہ دی مجلس وچ حاضر رہیا کردے سن، فیر رات دن عبادت وچ صرف کر نے لگے سن ۔آپ نوں ورثہ وچ ویہہ اشرفیاں ملیاں سن جنہاں توں ویہہ سال گذر دی تے وفات پائی، کدی کسی بھائی، دوست یا بادشاہ دا عطیہ قبول نئيں کیا،
وصال
[سودھو]آپ 19 ذیقعدہ 162ھھ نوں اس دار فانی توں رخصت ہوئے۔ اک دوسری روایت دے مطابق آپ 8ربیع الاول 165ھ نوں اس دار فانی توں رخصت ہوئے۔ آپ دا مزار بغداد وچ اے۔[۳] امام محمد دا بیان اے کہ وچ انہاں دی خدمت وچ گھر حاضر ہو کے کسی مسئلہ وچ رجوع کردا سی تاں جے انہاں دے دل وچ انشراح ہو اکہ اس مسئلہ کہ مینوں اپنے دین دے اصلاح دے لئی ضرورت اے تاں جواب دیندے ورنہ تبسم فرما کر مینوں ٹال دیندے سن کہ سانوں کم اے سانوں کم اے [۴] یہ امام اعظم ابوحنیفہ دے جلیل القدر شاگرد تے مشہور تارک الدنیا عبادت گزار بزرگ نيں جس رات وچ انہاں دی وفات ہوئی بوہت سارے مشائخ نے اس رات وچ ایہ خواب دیکھیا کہ جنت وچ خوب زینت دی جا رہی اے تے ہرطرف نور ہی نور پھیلا ہويا اے۔ تاں مشائخ نے خواب ہی وچ پُچھیا کہ ایہ کیہڑی رات اے تاں آواز آئی کہ اس رات وچ داؤد طائی دی وفات ہو گئی اے۔ ہر طرف فرشتےآں دا ہجوم، ایہ آرائش تے چہل پہل انہاں دی روح دی آمد آمد دے لئی اے۔[۵] عبد اللہ بن مبارک فر ماندے سن کہ بس دنیا توں اِنّا ہی سروکار رکھنا چاہیے جِنّا داؤد طائی نے رکھاجنکے بارے وچ منقول اے کہ آپ روٹی پانی وچ بھگو کر کھا لیندے سن، اس دی وجہ بیان کردے ہوئے فرماندے، جِنّا وقت لقمے بنانے وچ صرف ہُندا اے، اِنّی دیر وچ قرآن کریم دی پنجاہ آیتاں پڑھ لیندا ہون۔[۶]