امبڑی
امبڑی انور مسعود دی لکھی ہوي پنجابی نظم اے۔ ایہ اوہناں دی شاعری دی کتاب میلہ اکھیاں دا وچ 1974 نوں چھپی۔ امبڑی ماں دے پیار اتے لکھی گي اے۔
کہانی
[سودھو]اک جاتک ماں نوں لڑ کے گھر توں سکول آندا اے پر فیر وی ماں اودے لئی روٹی پیجدی اے۔
پوُری نظم
[سودھو]ما سٹر: اَج بڑی دیر نال آیاں ایں بشیریا!
ایہ تیرا پنڈ اے تے نال ای سکول اے
جائں گا توُں میرےے کولوں ہڈیاں بھناں کے
آیاں ایں تُو اَج دوونویں ٹلیاں گھسا کے
بشیرا: منشی جی میری اِک گل پہلں سُن لو
اکرمے نے نھیر جیہا نھیراَج پایا جے
مائی نوں ایہ ماردا اے تے بڑا ڈاہڈا ماردائے
اَج ایس بھیڑکے نے حد پئ مکائی اے
اوہنوں مارمار کے مدھانی بھَن سُٹی سوُ
بندے کٹھے ہوے نیں تے اوتھوں پج گیائے
چُک کے کتاباں تے سکوُل ول نسیائے
مائی ایہدی منشی جی گھر ساڈے آئی سی
مُونہہ اُتے نیل سن سُجا ھویا ہتھ سی
اکھاں وچ اتھرو تے بُلاں وچ رَت سی
کہن لگی سوہنیا وے پتر بشیریا
میرا اک کم وی توں کریں اج ہیریا
روٹی میرے اکرمے دی لئ جا مدرسے
اَج فیر ٹُر گیا اے میرے نال رُس کے
گھیؤ وچ گُنّھ کے پراؤنٹھے اوس پکاے نیں
ریجھ نال رِنھیاں سُوآنڈیاں دا حلوہ
پونے وچ بَنھ کے تے میرے ہتھ وچ دَتی سُو
ایہو گل آکھدی سی مُڑ مُڑ منشی جی
چھیتی نال جائیں بیبا’دیریاں نہ لائیں بیبا
اوہدیاں تے لُو سدیاں ہون گیاں آندراں
بھکھا بھانا اج او سکولے ٹُر گیااے
روٹی اوہنے دتی اے میں بھجا لگا آیا جے
اکرمے نے ںھیر جیہا نھیر اج پایا اے