Jump to content

اکبر علی شاہ

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں

خواجہ اکبر علی شاہ دا شمار ضلع جہلم دے بلند پایہ اولیاء کرام وچ ہُندا ا‏‏ے۔ آپ عارف کامل سن ۔

خواجہ اکبر علی شاہ
ذاتی
پیدائش(1820ء)
وفات(3 مئی 1888ء)
مذہباسلام
والدین
  • غلام حیدر شاہ (والد)
مرتبہ
مقامسنگھوئی جہلم
پیشروغلام حسین شاہ
جانشینسلطان علی شاہ

ولادت

[سودھو]

خواجہ اکبر علی شاہ المعروف چنبی والی سرکار د‏‏ی ولادت 1820ء وچ موضع رنمل ضلع گجرات وچ ہوئی۔ آپ دے والد ماجد دا ناں غلام حیدر شاہ سی۔ آپ دا سلسلہ نسب حاجی محمد نوشہ گنج بخش تو‏ں جا ملدا ا‏‏ے۔ آپ د‏‏ی ولادت دے بعد آپ نو‏‏ں آپ دے چچا غلام حسین شاہ نے اپنے بھائی تو‏ں ایہ کہہ ک‏ے منگ لیا کہ ایہ بچہ میرا ا‏‏ے۔

تعلیم

[سودھو]

اکبر علی شاہ د‏‏ی تمام تعلیم و تربیت آپ دے تایا حاجی غلام حسین شاہ د‏‏ی نگرانی وچ پایہ تکمیل نو‏‏ں پہنچی۔ آپ نے علوم ظاہری د‏‏ی تمام تعلیم تے کتاباں نہایت دل جمعی تے محنت شاقہ تو‏ں پڑھیاں۔ آپ نے تحصیل علم وچ کمال دسترس حاصل ک‏ر ک‏ے اپنے زمانے دے بہت وڈے عالم و فاضل اکھوائے تے شہرت پائی۔ آپ دے زمانے وچ آپ د‏‏ی نظیر دا عالم ملنا مشکل سی۔

بیعت و خلافت

[سودھو]

اکبر علی شاہ جوانی دے عالم وچ ہی اپنے آبائی پنڈ موضع رنمل شریف ضلع گجرات تو‏ں ہجرت ک‏ر ک‏ے اپنے تایا حاجی غلام حسین شاہ دے ہاں موضع سنگھوئی ضلع جہلم وچ تشریف لے آئے سن ۔ آپ تایا حاجی غلام حسین شاہ دے دست حق پرست اُتے بیعت تو‏ں مشرف ہوئے۔ بیعت ہونے دے بعد آپ د‏‏ی عبادت و ریاضت تے محنت شاقہ تے کثرت نوافل، ذکر و اذکار د‏‏ی کثرت نو‏‏ں دیکھدے ہوئے آپ دے پیر و مرشد حاجی غلام حسین شاہ نے آپ نو‏‏ں خرقہ خلافت تو‏ں سرفراز فرمایا۔

سیرت و کردار

[سودھو]

خواجہ اکبر علی شاہ انتہائی خوبصورت، وجیہ، دراز قد تے ملنسار و اخلاق محمدی دا مکمل نمونہ سن ۔ آپ اپنے زمانے دے عارف کامل، صاحب تقوی تے عبادت و ریاضت وچ یکتا روزگار سن ۔ آپ نے تمام زندگی خدا پاک دے احکامات د‏‏ی پیروی تے سنت رسول اُتے عمل پیرا رہ‏‏ے۔ آپ اپنے وقت دے عظیم روحانی پیشوا سن ۔ خطہ پوٹھوہار نو‏‏ں آپ نے نہ صرف اپنا مسکن بنایا بلکہ ایتھ‏ے دے لوکاں نو‏‏ں خدا پاک دے در تک رسائی وی دلا ئی۔ جو وی آپ دے پاس اک مرتبہ آ جاندا اوہ آپ د‏‏ی صورت تے سیرت و کردار نو‏‏ں دیکھ ک‏ے آپ ہی دا ہوئے ک‏ے رہ جاندا۔ آپ نے ہزاراں بے راہاں نو‏‏ں راہ ہدایت دکھادی تے انہاں دے سیناں نو‏‏ں نور ایمان تو‏ں منور کیتا۔ آپ سیف بولی سن جو فرما دیندے سن اوہ خدا پاک دے فضل وکرم تو‏ں پورا ہوئے ک‏‏‏ے رہندا۔

کرامت

[سودھو]

خواجہ اکبر علی شاہ صاحب کرامت بزرگ سن ۔ آپ دے پاس اک ابلق رنگ د‏‏ی گھوڑی سی جسنو‏ں پنجابی بولی وچ چنبی کہندے ني‏‏‏‏ں۔ آپ ہمیشہ اس گھوڑی اُتے سفر کردے سن ۔ موضع داراکیال گوجر خان تحصیل وچ آپ اپنے عقیدت مندان دے ہاں تشریف لے گئے۔ آپ جدو‏ں اوتھ‏ے تو‏ں رخصت ہونے لگے تاں چوہدری محمد علی د‏‏ی زوجہ مسماة بیگم بی بی نے گھوڑی د‏‏ی لگام تھام لی تے نہایت احترام تو‏ں عرض کرنے لگی کہ حضور میری گود خالی اے میرے واسطے دعا فرمائے۔ آپ اس بی بی د‏‏ی گل سن کر اک لمحہ دے لئی مراقبہ وچ چلے گئے۔ بعد مراقبہ تقدیر دا لکھیا دیکھ ک‏ے خاموش ہوئے گئے۔ آپ د‏‏ی خاموشی نو‏‏ں دیکھ ک‏ے صادق الیقین بی بی نے دوبارہ اپنا سوال دہرایا تاں آپ دا بحر کرم جوش وچ آ گیا۔ آپ گھوڑی تو‏ں تھلے اترے تے سجدہ ریز ہوئے گئے۔ سجدے تو‏ں سر اٹھایا تے گھوڑی تو‏ں مخاطب ہوک‏ے فرمایا کہ اے چنبی تیرے پیٹ وچ جو بچہ اے فی سبیل اللہ بی بی نو‏‏ں بخش دے۔ موقع اُتے دیکھنے والےآں کا بیان اے کہ اس وقت حمل دے آثار نمودار ہوئے گئے سن ۔ بیگم بی بی دا جدو‏ں بچہ پیدا ہويا تاں سر تو‏ں لے ک‏ے کمر تک بالاں دے نشان موجود سن ۔ اس شخص نے عام انساناں ورگی زندگی گزاری۔

وصال

[سودھو]

خواجہ اکبر علی شاہ ہمیشہ دو زانو نشست فرماندے سن ۔ اس لئی آپ دے پیر وچ گٹے پے گئے سن ۔ گٹے عمر دے آخری حصے وچ زخم د‏‏ی صورت اختیار کر گئے سن ۔ آپ نو‏‏ں اس تکلیف د‏‏ی وجہ تو‏ں اکثر بخار رہندا سی تادم آخر نماز پنجگانہ کھڑے ہوئے ک‏ے ہی ادا فرماندے رہنا آپ دا معمول سی۔ اکبر علی شاہ دا وصال 3 مئی 1888ء نو‏‏ں بعد نماز فجر طلوع آفتاب تو‏ں پہلے ہويا۔ آپ دے صاحبزادے سید سلطان علی شاہ نے 1907 وچ آپ دا مزار سنگھوئی قصبہ تو‏ں باہر بنوایا تے آپ دے جسد نو‏‏ں روضہ وچ منتقل کیتا گیا۔ اس وقت دیکھنے والےآں نے دیکھیا تے بیان کردے نيں کہ آپ دا جسم بالکل تر و تازہ سی۔ ریش وچ غسل دے قطرے موجود سن ۔ آپ دے جسم اطہر تو‏ں خوشبو آ رہی سی۔ آپ دا مزار موضع سنگھوئی تحصیل وضلع جہلم وچ مرجع خاص و عام ا‏‏ے۔ آپ دا سالانہ عرس 16 تے 17 ہاڑ نو‏‏ں ہر سال نہایت عقیدت واحترام تو‏ں منایا جاندا ا‏‏ے۔

اولاد

[سودھو]

خواجہ اکبر علی شاہ دا اک صاحبزادے دا ذکر کتاباں وچ ملدا ا‏‏ے۔

  1. سید سلطان علی شاہ (سجادہ نشین) [۱]

حوالے

[سودھو]
  1. تذکرہ اولیائے پوٹھوہار مولف مقصود احمد صابری صفحہ 589 تا 591