بھاروی

بھاروی (دیوناگری: भारवि، چھیویں صدی) سنسکرت دے مہان شاعر سن۔ اوہ معنے جاں مطلب دی اہمیت لئی مشہور ہن (بھارویررتھگوروں)۔ کراتارجنیا مہانکاوی اوہناں دی مہان رچنا اے۔ اسنوں اک ودھیا کیٹیگری دی کاوی رچنا منیا جاندا اے۔ ایہناں دا دور چھیویں-ستویں صدی دسیا جاندا اے۔ ایہہ شاعری کراتروپدھاری شیو اتے پانڈوپتر ارجن دے وچ دے دھنریودھّ اتے واد-وارتالاپ تے مرتکز اے۔ مہابھارت دے اک پرب اتے مشتمل اس مہانکاوی وچّ اٹھارہ سرگ اے۔ بھاروی سمبھوت دکھنی بھارت دے کتے جمے سن۔ اوہناں دا رچنادور لہندا گنگ راجٹبر دے راجے درونیت اتے پلو راجٹبر دے راجے سنہوشن دے حکمرانی دور دے ویلے دا اے۔

شاعر نے وڈے-وڈے مطلب نوں تھوڑھے-جہیاے شبداں وچ بیان کر کے اپنے شعری فن دا پرچے دتا اے۔ کومل جذبات دا مظاہرہ وی کامیابی نال گیا اے۔ اس دی بولی ادات اتے دلی جذبات نوں بیان کرن والی اے۔ پراکرتی دے درشٹیاں دا ذکر وی بوہت زیادہ منوہر اے۔ بھاروی نے صرف اک اکھر ‘ن’ والا شلوک لکھ کے اپنی شاعری چترائی دا پرچے دتا اے۔