جھارکھنڈ وچ اردو
جھاڑکھنڈ وچ اردو بولی تے ساہت و ادب دے ارتقا وچ دینی، تعلیمی و ادبی انجمناں تے سماجی و فلاحی ادارےآں وغیرہ دا ہر دور وچ کافی اہم کرداررہیا اے۔ اسيں انہاں ا داراں نوں نظر انداز کرکے اردوزبان دی ترقی دی تریخ مرتب نئيں کرسکدے۔ ابتدائی عہد وچ دینی و تعلیمی مراکز دے طور اُتے خانقاہاں دا نظام قائم سی۔ انھاں خانقاہاں وچ دین دی تبلیغ و اشاعت و اصلاح باطن تے تعلیم و تربیت دا نظام وی قائم سی۔ ظاہر اے تبلیغ و تعلیم دے ذریعے توں بولی دی وی ترویج ہوئی۔ جدوں اسيں اردو بولی دے ارتقا وچ صوفیائے کرام دے کردار دے حوالے توں جائزہ لیندے نيں تاں انہاں خانقاہاں دی طرف رجوع کرنا ضروری ہوجاندا اے۔
خانقاہاں دے علاوہ مدارس دینیہ، حکومت کیتی طرف توں چلائے جانے والے اسکول و کالج، بولی و ادب دے لئی مخصوص حکومتی ادارے، لائبریریاں، ذاتی ادبی ادارے و انجمن وغیرہ ایداں دے نيں جو کسی بولی دے فروغ دے لئی اہم کردار نبھاندے نيں تے اک محرک دا کم کردے نيں۔
ایداں دے ہی علمی و ادبی ادارےآں دے حوالے توں جدوں اسيں ریاست جھارکھنڈ دا جائزہ لیندے نيں تاں اس دے لئی غیر منقسم بہار دا جائزہ لینا ضروری ہوجاتااے۔ کیوں کہ انہاں ادارےآں دا سرا بہار توں جڑا اے۔ تے چونکہ اس ریاست نوں قائم ہوئے حالے 17-18 سال ہی ہوئے نيں، لہٰذا بہار توں وکھ ہوکے ریاست جھارکھنڈ وچ جو ادارے و انجمناں موجود نيں انہاں دے پس منظر دا سرا بہار توں ہی تلاش کرنا ضروری ہوجاندا اے۔
غیر منقسم بہار وچ اردو نوں ریاست دی دوسری سرکاری بولی دادرجہ حاصل سی۔ چنانچہ نو تشکیل ریاست جھارکھنڈ وچ وی اردو نون اوہی حیثیت حاصل رہی۔ لیکن بدقسمتی توں جھارکھنڈ وچ اردو دی ایہ حیثیت محض فائلاں تک ہی محدود رہی۔
زبان دی ترقی وچ تعلیمی ادارےآں دا کردار کافی اہم ہُندا اے ۔کیونجے تعلیمی ادارےآں دے ذریعے ہی بولی و ادب نوں آنے والیاں نسلاں تک پہنچایا جاندا اے، اس نقطہ نظر توں ایہ ضروری اے کہ جھارکھنڈ وچ اردو بولی و ادب دے تعلق توں تعلیمی ادارےآں دا جائزہ لیاجائے،تاکہ ریاست جھارکھنڈ وچ اردو دے مستقبل دا وی کسی حد تک اندازہ لگایا جاسکے۔ ریاست جھارکھنڈ دا وجود 15نومبر 2000 ء نوں عمل وچ آیا اس دے پہلے ایہ علاقہ جنوبی بہار دے ناں توں جانیا جاندا سی جو معدنیات تے کوہ وبیاباں دا علاقہ سی تے تعلیمی و معاشی سطح اُتے کافی پسماندگی دا شکارسی، تعلیمی ادارےآں خاص کر مکاتب و مدارس جو خالص اردو ذریعہ تعلیم دے ادارے ہُندے نيں اورجنہاں دا ذکر کیندے بغیر اردو بولی و ادب دے ارتقا دیاں گلاں کرنا بے معنی ہاں گی کاتقریباً فقدان سی۔ شمالی بہار دے مقابلے وچ سرکاری امداد یافتہ ادارے وی کافی کم تعداد وچ سن، جس دی وجہ توں اردو ذریعہ تعلیم دے لئی اسکولاں دی تعداد کافی کم سی اُتے ریاست جھارکھنڈ وچ اردو بولی و ادب دے ارتقاء دے تعلق توں وی تعلیمی ادارےآں دا جائزہ لینے دے لئی انہاں ادارےآں دی نوعیت تے موجودہ صورت حال دا مکمل جائزہ لینا پئے گا۔
جھارکھنڈ دے انہاں تعلیمی ادارےآں نوں جتھے یا تاں اردو دی تعلیم اک مضمون دی حیثیت توں دتی جاندی اے یا فیر ایداں دے ادارے جتھے مکمل طور اُتے اردو ذریعہ تعلیم دا نظم قائم اے انہاں نوں اسيں چار خاناں وچ تقسیم کرسکدے نيں۔1 خالص سرکاری تعلیمی ادارے۔2 سرکاری امداد یافتہ تعلیمی ادارے۔ 3 نجی یا پرائیوٹ اسکول۔4دینی مکاتب و مدارس۔
1۔ خالص سرکاری تعلیمی ادارے
[سودھو]ریاست جھارکھنڈ دا ایہ علاقہ جو کدی ریاست بہا ر دا جنوبی علاقہ سی۔ ایتھے پرائمری سطح توں ہائی اسکولاں تک دے ہزاراں تعلیمی ادارے ایداں دے سن جنہاں دا ذریعہ تعلیم اردو سی تے میڑک تک تقریباً سبھی سوالات ہندی دے نال اردوماں دتے جاندے سن ۔ وڈی تعداد وچ طلبا و طالبات فارسی رسم الخط دے ذریعے میٹرک دا امتحان دتا کردے سن، لیکن دھیرے دھیرے اردو دے علاوہ ہور مضامین دیاں کتاباں اردو وچ چھاپنا بند کردتا گیا، 1982 وچ وڈی تعداد وچ اردو استاداں دی تقرریاں کيتیاں گئیاں لیکن 1982 دے بعد اردو استاداں دی بحالی وی تقریباً رک گئی۔ اردو اسکولاں وچ ایداں دے استاداں دی تقرریاں دی جانے لگياں جنہاں دا اردو توں کوئی تعلق نئيں سی۔ متعدد ایداں دے اردو اسکول سن جتھے سوفی صد استاداں غیر اردو داں ہونے لگے۔ اردو وچ سوالات دی فراہمی روک دتی گئی۔ سرکاری طور اُتے مفت کتاباں دی فراہمی سرکاری اسکولاں توں اردو نوں باہر کرنے وچ تابوت دی آخری کیل دا کم کيتا، اگرچہ کتاباں دی سپلائی وچ تاخیردوسرے مضامین دیاں کتاباں وچ وی ہوئیاں لیکن اردو کتاب دی فراہمی مکمل طورپر روک دتی گئی۔ جھارکھنڈ نوں وجود وچ آئے17 سال ہوگئے لیکن اس پوری مدت وچ اردو کتاباں دی فراہمی محض دو بار کيتی گئی۔لیکن جھارکھنڈ وچ کم ازکم سرکاری سطح اُتے اردو دی سرپرستی نئيں ہوسکيتی۔ نوبت ایتھے تک پہنچ گئی کہ خالص اردو مڈیم دے اسکولاں وچ وی ہن اردو محض اک مضمون دے طور اُتے پڑھائی جانے لگی اوہ وی کتاباں دے بغیر۔ لہٰذا ایہ کہیا جاسکدا اے کہ خالص سرکاری اردو اسکولاں دا ظاہری و جود تاں ہن تک باقی اے لیکن اردو بولی ادب دے ارتقا دے نقطۂ نظر توں حالات انتہائی مایوس کن نيں۔
2۔ سرکاری امداد یافتہ تعلیمی ادارے
[سودھو]سرکاری امداد یافتہ تعلیمی ادارےآں وچ سرکاری اقليتی اسکول تے مدارس دونے آندے نيں۔ سرکاری اسکولاں دی تعداد بہت زیادہ نئيں۔ اقليتی اردو اسکول رانچی، جمشیدپور، دھنباد،ہزاری باغ تے کچھ شہری علاقےآں وچ نيں اُتے ایہ گل کہی جاسکدی اے کہ اقليتی اسکولاں دے حالات سرکاری اسکولاں دے بہ نسبت قدرے بہتر نيں۔ جتھے تک ریاست جھارکھنڈ دے سرکاری امداد یافتہ مدارس دی گل اے تاں انہاں دی وی وڈی تعداد ریاست بہار دے شمالی علاقے وچ زیادہ سی، ریاست جھارکھنڈ وچ انہاں دی کل تعداد 185 دے آس پاس اے ۔اگرچہ انہاں مدارس دے حالات وی بہت اچھے نئيں نيں مدرسہ ایجوکیشن بورڈ دا ہن تک قیام عمل وچ نئيں آنے دے باوجود،انٹر کونسل توں امتحانات دی سہولت تے کالج دی ڈ گری دے مساوی، وسطانیہ، فوقانیہ، مولوی، عالم، فاضل دی ڈگریاں دی منظوری دی وجہ توں انہاں مدارس توں ہر سال ہزاراں دی تعداد وچ طلبا بورڈ دے امتحان وچ شرکت کردے نيں جس دی وجہ توں اس گل توں ہرگز انکار نئيں کيتا جاسکدا کہ ریاست جھارکھنڈ وچ اردو بولی و ادب دے ارتقاء وچ انہاں ادارےآں دا اہم کردار اے۔
3۔ نجی یا پرائیوٹ ادارے
[سودھو]اردو بولی دی ترویج و ارتقا وچ پرائیوٹ یا سوسائٹیاں دے ذریعے قائم کردہ، نجی اسکولاں دا کردار وی دا فی اہم اے۔ ایداں دے متعدد اسکول جھارکھنڈ دے تقریباً سبھی شہراں وچ قائم نيں خاص طور اُتے جمشیدپور دے کریمیہ ایجوکیشنل ٹرسٹ تے کبیریہ ایجوکیشنل ٹرسٹ دی خدمات کوبھی نظرانداز نئيں کيتا جاسکدا، انہاں دو ٹرسٹاں دے ذریعے متعدد اسکول تے کالج شہر جمشیدپور وچ پوری کامیابی دے نال چل رہے نيں جنہاں وچ اردو بولی و ادب دی تعلیم اُتے خصوصی توجہ دتی جارہی اے۔
ریاست دی راجدھانی رانچی وچ کئی سوسائٹیاں دے ذریعے پرائمری سطح توں لے کے کالج تک دے تعلیمی ادارے اس وقت چل رہے نيں تے دن بہ دن انہاں وچ وادھا ہُندا جارہیا اے۔ انجمن اسلامیہ رانچی جسنوں امام الہند مولانا ابوالکلام آزاد نے قائم کيتا سی، اس انجمن دی سرپرستی وچ پرائمری توں میٹرک تک دی تعلیم دے لئی مولانا آزاد ہائی اسکول نصف صدی توں قائم اے، اس دے علاوہ مولانا آزاد کالج تے کئی چھوٹے وڈے ادارےآں نوں جتھے اردوکی تعلیم خصوصی طورپر دتی جاندی اے انجمن دی سرپرستی حاصل اے ۔ادریسیہ ویلفیئر سوسائٹی، ملی تعلیمی مشن،خواجہ غریب نواز ایجوکیشنل ٹرسٹ، قریشی ویلفیئر سوسائٹی دے ذریعے پرائمری توں ہائی اسکول سطح دے اردو میڈیم اسکول اس شہر وچ اردو بولی و ادب دے مستقبل دی ضمانت دے طور پراپنی خدمات انجام دے رہے نيں۔
اایہی نئيں بلکہ ادھر 17سالاں دے اندر جھارکھنڈ دے کئی شہراں خصوصاً رانچی،جمشیدپور تے دھنباد وچ نويں انداز دے ایداں دے انگلش میڈیم اسکولاں دے قیام دا سلسلہ چل پيا اے جتھے عربی دے نال اردو اک مضمون دی حیثیت توں نہ صرف داخل نصاب اے بلکہ اس دی معیاری تعلیم دا باقاعدہ نظم اے تے سرکاری اسکولاں وچ اردو تعلیم دے انحطاط دے خلا نوں اُتے کرنے وچ انہاں دا کردار کافی اہم اے انہاں شہراں وچ ذاتی طور اُتے اسکول چلانے والےآں دی خدمات نوں وی نظر انداز نئيں کيتا جاسکتااے۔ ایداں دے متعدد اسکول انہاں دناں شہرماں بہت کامیابی دے نال چل رہے رہیاں جنہاں وچ اردو دی باقاعدہ تعلیم دا نظم اے ۔ریاست گیر پیمانے اُتے ایداں دے اسکولاں دی تعداد وی کافی اے۔
4۔ مدرسے تے مکتب
[سودھو]جے ایہ کہیا جائے کہ مدارس و مکاتب اردو بولی وادب دی زندگی دے لئی ریڑھ دی ہڈی دا کم کر رہے نيں تاں بیجانہ ہوئے گا، ا س وچ کوئی شک نئيں کہ ملک گیرسطح اُتے اردو بولی نوں زندہ و تابندہ رکھنے وچ مدارس دا کردار سب توں اہم اے ۔جھارکھنڈ دے تعلق توں وی اردو بولی و ادب دے ارتقاء تے اس دی ترویج وچ مدارس دا کردار کافی اہم اے ۔گوکہ مدارس و مکاتب دا نظام ایتھے کافی دیر توں قائم ہويا۔ مولانا آزاد جنہاں دی چار سالہ نظربندی اگرچہ خود انہاں دے لئی سزارہی ہوئے لیکن اس خطہ دے لئی نعمت غیر مترقبہ توں کم نئيں سی۔ مولانا آزاد شہر رانچی وچ چار سال تک نظر بند رہے۔ اپنی کتاب ’تذکرہ ‘ وچ انھاں نے اس پورے علاقہ دی تعلیمی پس ماندگی، معاشی بدحالی، تہذیبی انحطاط دا جس انداز وچ ذکر کيتا اے اس توں اایہی معلوم ہوتاہے کہ ایہ پورا خطہ جو اس وقت جھارکھنڈ ریاست توں موسوم تے بولی و ادب دے نقطہ نظر توں یافیر تعلیمی ادارےآں،مدارس و مکاتب دے لحاظ توں بالکل بنجر تے ناقابل ذکر سی۔ پوری آبادی قبائلی رہتل و سبھیاچار دی آئینہ دار نظر آندی اے۔ مولانا آزادنے اپنی نظر بندی دے دوران رانچی شہر دے حوالے توں اپنی کتاب’تذکرہ ‘ماں اس شہر دا ایويں ذکرکیا اے :
’’اس وقت کہ ایہ غم نامۂ حسرت لکھ رہیا ہاں،رانچی وچ شہر توں باہر مورابادی نامی اک پنڈ دے نیڑے تنہا مقیم ہاں..........یہ تمام علاقہ ہندوستان دی وحشی اقوام دا مسکن اے جو کول، اُرایں، منڈا وغیرہ ناواں توں مشہور نيں۔ شاید ايسے مناسبت توں اپنی وحشت نے وی اایہی مسکن منتخب کيتا۔
اس پنڈ وچ وی تمام تر اوہی لوک آباد نيں۔ صرف چار پنج بنگلے چند بنگالیاں نے بنا لئی نيں۔ کدی کدی گرمیاں وچ آکررہندے نيں۔ انھاں وچ سر رابندر ناتھ ٹیگور مشہور بنگالی شاعر کاخاندان وی اے تے اک چھوٹی سی پہاڑی اُتے آباد اے۔ کارساز قدرت دی وی کچھ عجیب کرشمہ سازیاں نيں! اک مدت توں جس فراغ خاطر تے آزادی فکر و عمل نوں طبیعت لبھدی سی مگر اشگال و علائق دی کثرت توں نئيں ملدی سی، حتیٰ کہ اس دی وجہ توں صحت جسمانی نے وی جواب دے دتا سی۔ ہن ملی وی تاں کس بھیس وچ ! دنیانے جلا وطنی تے نظر بندی دی خبر سنی تے دل نے خلوت گزینی و گوشہ گیری دی دولت و سعادت پائی۔‘‘[۱]سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا <ref>
ٹیگ؛
اتے پتے جہدے وچ کوئی شے ناہووے لازمی ناں ہووے۔
اس دور وچ اِکا دُکا مکاتب دا پتہ چلتااے، شہر رانچی وچ صرف اک مکتب چراغ علوم دے ناں توں قائم سی، جمشیدپور شہر حالے تک شہریت دی شکل وی اختیار نئيں کرسکا تھا،بوکارو دا وجود نئيں سی۔ دھنباد وی اک معمولی قصبہ دی حیثیت رکھدا سی۔
چنانچہ مولانا آزاد نے اس صورت حال توں متاثر ہوکے 1917 وچ انجمن اسلامیہ دی بنیاد رکھی تے مدرسہ اسلامیہ دے ناں توں اک تعلیمی ادارہ قائم کيتا۔ ایہ مدرسہ ریاست جھارکھنڈ دا پہلاباقاعدہ مدرسہ سی، اس ادارے دے قیام دے نال ہی گویا اک انقلابی تبدیلی رونما ہونے لگی۔ تعلیمی بیداری دے نال ہی اردو رہتل و سبھیاچار دے چرچے ہونے لگے، چنانچہ 1960 وچ دو وڈے مدرسے مدرسہ حسینیہ رانچی، دارالعلوم اسلام نگر رانچی، گریڈیہہ، پاکڑ، مدرسہ فیض العلوم جمشیدپور دے علاوہ مدارس ومکاتب دا اک نیٹ ورک پورے علاقے وچ کم کرنا شروع کردتا۔ اس وقت پوری ریاست وچ سیکڑاں دی تعداد وچ وڈے یا میڈیم درجے دے مدارس اورہزاراں دی تعداد وچ شہر،قصبات تے مسلم بستیاں وچ باقاعدگی دے نال چل رہے نيں تے ریاست جھارکھنڈ وچ اردو بولی دے مستقبل اوراس دی بقا دے ضامن بنے ہوئے نيں۔
مکاتب و مدارس دے نظام وچ مسلک و مکاتب فکر دی جماعتاں یا ادارےآں دا کردار کافی اہم اے۔ اگرچہ مختلف مکاتب فکر دی جماعتاں دی ترجیحات وچ اپنے نظریات وفکر دی ترویج و اشاعت ہُندی اے لیکن اس توں تعلیم دا فروغ ہوتاہے تے بالواسطہ طور اُتے اس توں اردو بولی و ادب نوں وی فروغ ملتااے۔ چنانچہ حالیہ چند برساں توں جمیعتہ العلمائے ہند دے ذریعہ مولانا شہاب الدین قاسمی دی نگرانی وچ سکیڑاں دی تعداد وچ مکاتب دا قیام عمل وچ آیا۔ظاہر اے انہاں مکاتب دی بنیادی تعلیم دینیات تے اردو اے۔ اس طرح سلفی مسلک دے مکاتب دا نظام مولانا عقیل اختر دی کوششاں توں سنتھال پرگنہ وچ کافی تیزی توں ودھ رہااے۔ مکاتب و مدارس دے قیام وچ امارت شرعیہ، ادارہ شرعیہ، جماعت اسلامی دی خدمات وی دا فی اہم نيں۔ جنہاں دے اسکولاں تے مکتب دا اک مضبوط نیٹ ورک تیزی توں اگے بڑ ھ رہااے۔
اعلیٰ تعلیم(اردو)
[سودھو]اعلیٰ سطح اُتے تعلیمی نظام دی گل کيتی جائے تاں ریاست جھارکھنڈ وچ کل گیارہ یونیورسٹیاں نيں جنہاں وچوں دس ریاستی سطح دی یونیورسٹی اے جدوں کہ اک قومی سطح کيتی۔ انہاں یونیورسٹیاں وچوں پنج یونیورسٹیاں وچ آرٹ تے ہیومینٹی دی تعلیم دتی جاندی اے۔ باقی یونیورسٹیاں تکنیکی تعلیم نال تعلق رکھدی نيں۔ان پنج یونیورسٹیاں وچ سب توں پرانی رانچی یونیورسٹی رانچی اے۔ جس دا قیام 1960 وچ عمل وچ آیا۔ جدوں کہ یونیورسٹی دے قیام دے بارہ سالاں بعد یعنی 1972 وچ شعبے اردو قائم ہويا تے اردو دی تعلیم دا سلسلہ شروع ہويا۔ شعبہ دے پہلے صدر جناب سمیع الحق سن جو جھارکھنڈ نال تعلق رکھنے والے اک اہم ناقد و محقق نيں۔ انہاں دے بعد اردو ادب دے مشہور و معروف ناقد پروفیسر وہاب اشرفی شعبۂ اردو رانچی یونیورسٹی توں جڑے تے صدرشعبۂ اردو ہوئے۔
وہاب اشر فی دا اس شعبے توں جڑنا اک اہم محرک ثابت ہويا تے رانچی شہر وچ اردو بولی و ادب دی تعلیم دے فروغ دے لئی نہ صرف انہاں نے تحریک چلائی بلکہ اک خاص ماحول وی قائم کيتا۔ انہاں دے عہد وچ ڈاکٹر پروفیسر احمد سجا د، پروفیسر ابوزر عثمانی، سمیع الحق تے ش اختر جداں مشہور و معروف ادیب ہوئے۔ تے انہاں دے ذرابعد صدیق مجیبی، ڈاکٹر حسن رضا، عبدالقیوم ابدالی، ڈاکٹر جمشید قمر،طحہٰ شمیم، ڈاکٹر شہناز رانا،ڈاکٹر کہکشاں پروین اورڈاکٹر سرور ساجد جداں ناں قابل ذکر نيں۔ فی الوقت ڈاکٹرطٰحہٰ شمیم صدرشعبہ اردو نيں۔ اردو پڑھنے والے طلبہ دی تعداد وی اچھی خاصی اے اورتحقیق دا کم وی تشفی بخش اے۔ شعبہ اردو رانچی یونیورسٹی نوں ایہ فخر وی حاصل اے کہ 1977 وچ ایتھے تیسری آل انڈیا اردو یونیورسٹی ٹیچر س دا نفرنس منعقد ہوئی۔ اس دے علاوہ شعبے دی طرف توں اردو سیمینار وغیرہ ہُندے رہندے نيں۔ ریاست جھارکھنڈ وچ ریاست دی دوسری یونیورسٹیاں دے مقابلے زیادہ فعال تے متحرک شعبۂ اردو رانچی یونیورسٹی ہی اے۔
رانچی یونیورسٹی دے بعد 10جنوری 1992 نوں سید و کانہو مورمو یونیوسٹی دمکا ضلع وچ قائم ہوئی۔جتھے بی اے تے ماسٹر ڈگری دی پڑھائی ہوئے تی اے۔ رانچی یونیورسٹی دے علاوہ اردو دی تعلیم جس یونیورسٹی وچ تشفی بخش اے اوہ وینوبابھاوے یونیورسٹی،ہزاری باغ اے۔ اس یونیورسٹی دا قیام 17ستمبر 1992 نوں ہويا۔ ایتھے باضابطہ طور اُتے شعبہ اردو قائم اے تے فی الوقت ڈاکٹر زین رامش صدرشعبہ اردو نيں۔ شعبے توں جڑا اک بے حد اہم ناں معروف محقق و مرتب جناب ڈاکٹر ہمایوں اشرف اے۔ اس یونیورسٹی توں منسلک اک اہم کالج ’سنت کولمبس کالج‘ اے ایہ ریاست جھارکھنڈ دا اک اہم کالج اے تے تاریخی حیثیت رکھدا اے۔ سنت کولمبس کالج غالباً ریاست جھارکھنڈ دا سب توں قدیم تے پہلا کالج اے ۔ایہ کالج تقریباً 118سال پرانا اے ۔جو 1899 وچ ہزاری باغ وچ قائم ہويا ایہ کالج کلکتہ یونیورسٹی توں منسلک سی۔ فیر بہار یونیورسٹی تے رانچی یونیورسٹی رانچی توں منسلک ہُندے ہوئے حالے ایہ وینوباوے یونیورسٹی توں منسلک اے۔
اردو بولی و ادب دے حوالے توں سنت کولمبس کالج دی اہمیت ایہ اے کہ ریاست جھارکھنڈ وچ اردو تعلیم دا سب توں پہلا شعبہ ايسے کالج وچ قائم ہويا جدوں کہ اس شعبے دے پہلے استاد جھارکھنڈ دے پہلے افسانہ نگار جناب مسلم عظیم آبادی سن ۔
2007 وچ جھارکھنڈ وچ آرٹ تے ہیومینٹی دی دو تے یونیورسٹیاں قائم ہوئیاں۔ نلامبر پتامبر یونیورسٹی، پلاماں تے کولہان یونیورسٹی،چائباسہ انہاں دونے یونیورسٹیاں وچ اردو دے شعبے قائم نيں۔ کولہان یونیورسٹی وچ صدرشعبہ اردو ڈاکٹر رقیہ بانو نيں جدوں کہ نیلامبر پتامبر یونیورسٹی وچ جناب ڈاکٹر اے جے خان صدر شعبہ اردو نيں۔
اس دے علاوہ 2009 وچ سنٹرل یونیورسٹی آف جھارکھنڈ رانچی دا قیام عمل وچ آیا لیکن افسوس کہ اس یونیورسٹی نوں قائم ہوئے 8سال ہوچکے نيں چائہور، کورین، تبیتین، انگریزی وغیرہ دے شعبے تاں نيں لیکن ہن تک اردو بولی نوں اس یونیورسٹی وچ جگہ نئيں مل پائی اے۔
انجمن و ادارے اردو دے فروغ وچ اہم کردار ادا کردے نيں اردوزبان و ادب دے حوالے توں مختلف قسم دے سمینار، مشاعرے، تحریکات تے بولی و ادب توں متعلق مختلف سرگرمیاں وچ انہاں انجمناں وادارےآں دا کافی اہم حصہ ہوتااے۔ اس حوالے توں ریاست جھارکھنڈ وچ اگرنظر پائی جائے نيں تاں ایسی ادبی سرگرمیاں دی وی کوئی کمی نظر نئيں آندی۔
جتھے تک جھارکھنڈ وچ کِسے ادبی انجمن دے نقش اول دی گل کيتی جائے تواب تک دی تحقیق دے مطابق سب توں پہلا باقاعدہ ادبی انجمن شہر جمشیدپور وچ ’بزم ادب‘ دے ناں توں قائم ہوئی۔ اس دے قائم کرنے والے ریاست جھارکھنڈ دے معروف شاعر رونق دکنی سیمابی سن جنھاں نے بزم اردو دی شروعات 1922 وچ دی تے جمشیدپور وچ پہلی شعری نشست دا اہتمام کيتا۔اس توں پہلے ریاست جھارکھنڈ دے پہلے شاعر غنی رانچوی دی سر پرستی وچ شعرو ادب دی محفلاں جم چکیاں سن۔1936 توں شہر جمشید پور وچ ادبی تحریک دا آغاز ادارہ دائرۃ الادب دے قیام دے نال ہويا تے ايسے ادارے دے زیر اہتمام پہلے کل ہند طرحی مشاعرے دا باضابطہ آغاز ہويا۔ اس دے بعد اک اوراہم ادارہ ریاست دے معروف شاعر سیماب اکبرآبادی دے شاگرداں نے 1939 وچ ساکچی، جمشیدپور وچ سیماب لٹریری سوسائٹی دے ناں توں قائم کيتا۔
1939 وچ اردو دے مشہور معروف فکشن نگار سہیل عظیم آبادی رانچی تشریف لائے۔ ریاست جھارکھنڈ وچ اردو تحریک نوں عام کرنے وچ سہیل صاحب دی خدمات ناقابل فراموش نيں۔ 1939 وچ سہیل عظیم آبادی بابائے اردو مولوی عبدالحق دی ہدایت اُتے انجمن ترقی اردو ہند دی جانب توں ریاست جھارکھنڈ (جو اس وقت چھوٹاناگپور دے ناں توں جانا جاتاسی) وچ اردو بولی دی ترویج و اشاعت دے لئی رانچی تشریف لیائے تے 1949 تک یعنی تقریباً دس سال رانچی شہر وچ انہاں دا قیام رہیا۔
سہیل عظیم آبادی نے قیام رانچی دے دوران نہ صرف اردو بولی نوں غیر اردو داں طبقے تک پہنچانے دا کم کيتا بلکہ انہاں دی کوششاں توں اردو داں طبقے وچ اردو بولی و ادب دی تحریک وی پیدا ہوئی۔ سہیل صاحب نے رانچی پہنچ کے سب توں پہلے اردو مرکز قائم کيتا تے مرکز دے تحت اردو بولی دی اشاعت وچ پوری سرگرمی توں جڑ گئے غیر اردو داں وچ اردو بولی دی ترویج و اشاعت دے نال نال ایتھے دے اردو داں طبقہ نوں وی متحرک کردے رہے۔ شہر رانچی وچ انہاں دے ذریعے اردو دے حوالے توں جو وی کم کيتے گئے اس حوالے توں اس علاقے دے لئی انہاں دا اک تاریخی اقتباس بہت مشہور اے جس دی شمولیت دے بناریاست دی ادبی تریخ لکھنا ناممکن اے ملاحظہ کرن سہیل صاحب دا بیان خود انہاں دی زبانی:
’’ بابائے اردو مولوی عبد الحق دی ہدایت دے مطابق ميں نے رانچی وچ اردو مرکز قائم کيتا تے آدی واسیاں وچ اردو بولی نوں پھیلانے تے مقبول بنانے دا کم شروع کيتا۔ اس وقت چھوٹا ناگپور وچ اردو دا چلن کم سی۔ صرف مسلمان ہی اردو پڑھدے سن سرکاری دفتراں وچ اس دی رسائی نئيں سی۔ تے تعلیم وی کم سی۔ البتہ اوتھے عیسائی مشن نے اپنی مصلحتاں دی بنا اُتے ذریعہ تعلیم ہندی نوں بنا رکھیا تھا... ایہ میرے لئی وڈی پریشانی دی گل سی لیکن چند ہی دناں وچ میری ایہ مشکل آسان ہوگئی۔ میرے اک عیسائی ملاقاندی مسٹر سیوڈرسنجنی نے دسیا کہ دو آدیواسی خواتین نيں جنھاں نے اردو پڑھی نيں..... ایہ خبر میرے لئی قدرتی طور اُتے خوش کن سی..... وچ مسٹر سیوڈرسنجنی دے نال مسز ٹوپو توں ملا..... مسز ٹوپو نے نال کم کرنے اُتے آمادگی ظاہر کیتی انہاں دی وڈی بہن وی کم کرنے دے لئی تیار ہوگئياں۔دونے بہناں نے دوتعلیمی مرکز قائم کیندے..... مسز ٹوپو گھر گھر جاکے لڑکےآں تے لڑکیوں نوں اردو پڑھنے اُتے آمادہ کردیاں سن، انہاں دی کوششاں توں آدی واسی لڑکے تے لڑکیوں دی کافی تعداد انہاں دونے مدرسےآں وچ اردو پڑھنے لگی۔ اردو مرکز نوں توقع توں زیادہ کامیابی ملنے لگی۔ پڑھنے والےآں دی تعداد روز بروز ودھنے لگی بابائے اردو مرحوم اِنّے خوش ہوئے کہ اوہ خود اسنوں دیکھنے دے لئی رانچی تشریف لائے۔‘‘
انجمن ترقی اردو ہند دے نال نال سہیل عظیم آبادی نے ترقی پسند تحریک و نظریات دے فروغ وچ کافی اہم کردار نبھایااے۔ 1944 وچ رانچی وچ ’ انجمن ترقی پسند مصنّفین ‘کا قیام عمل وچ آیا۔رانچی دے بعد شہر جمشیدپور وچ 1948 وچ ’انجمن ترقی پسند مصنّفین ‘ دی بنیاد سہیل واسطی نے پائی۔اس دے بعد ریاست دے دوسرے شہراں وچ وی انجمن دا قیام عمل وچ آیا۔اس دے علاوہ ریاست جھارکھنڈ وچ اردو دے مختلف ادبی ادارے مختلف شہراں وچ قائم کیندے گئے۔ مثلاً انجمن ترقی اردو ہند جمشیدپور، سیماب لٹریری سوسائٹی، اردو قبیلہ،بزم ادب، انجمن خدام اردو، شائقین ادب،حلقہ شائق،محفل ادب، اردو سماج وغیرہ (جمشیدپور)۔بقائے ادب،حلقہ ادب، کاروان اردو، مجلس ادب، مرکزادب و سائنس (رانچی) ساڈی انجمن رانچی۔حلقہ مہجور، (پلاماں) وغیرہ۔ اس دے علاوہ مختلف قسم دے ادبی ماہنامے، سہ ماہی رسالے تواتر توں شائع ہوئے رہے نيں اس طرح ریاست جھارکھنڈ وچ ملک دے ہور علاقےآں دی طرح اردو بولی ترقی دے منازل طے کردی رہی جواج وی جاری اے ۔
ہورویکھو
[سودھو]- ↑ (مولانا ابوالکلام آزاد: تذکرہ صفحہ 333)