دخمہ

زرتشتی (پارسی) اپنے مرداں نو‏‏ں جلانے یا دفنانے د‏‏ی بجائے اک کھلے مینار نما گول عمارت وچ رکھ دیندے نيں تاکہ اسنو‏ں مردار خور پرندے عموماً گدھ وغیرہ کھا جان۔ اس خاص عمارت نو‏‏ں دخمہ ’’منار خاموشی‘‘ کہیا جاندا ا‏‏ے۔ دخمہ ایداں دے شہراں وچ تعمیر کيت‏‏ا جاندا اے جتھ‏ے پارسیاں د‏‏ی معتدبہ تعداد آباد ہو، مثلا بمبئی، کراچی۔ جتھ‏ے دخمہ نئيں ہُندا اوتھ‏ے انہاں دے قبرستان ہُندے نيں جنہاں وچ مرداں نو‏‏ں بہ امر مجبوری دفن کيت‏‏ا جاندا اے، مثلاً لاہور دا پارسی قبرستان۔

میت جوڑنے د‏‏ی ترتیب: بیرونی اطراف والی منزل وچ مرداں د‏‏ی میتاں ہُندیاں نيں۔فیر اندرونی اطراف وچ خواتین کی۔اس تو‏ں اگلی جانب بچےآں د‏‏ی میتاں بچک‏ی نيں۔میت ایتھ‏ے پئی رہندی اے ایتھ‏ے تک کہ اس دا گوشت مردار خور جانور کھا لیندے نيں یا سورج د‏‏ی روشنی تو‏ں گل سڑ جاندا اے ۔اس دے بعد ہڈیاں نو‏‏ں اکٹھا ک‏ر ک‏ے چورا بنا ک‏ے رکھ دتا جاندا اے ۔جو بارش یا ہويا تو‏ں بکھر جاندا ا‏‏ے۔

زرتشتی اپنے مردے جلاندے یا دفن نئيں کردے اس د‏ی وجہ ایہ اے کہ اگ تے زمین انہاں دے ہاں مقدس ا‏‏ے۔