دعائے قنوت

قنوت اصطلاح وچ ، نماز دے اندر قیام د‏‏ی مخصوص حالت وچ دعا کرنے نو‏‏ں کہیا جاندا اے، سنت ایہ اے کہ دعائے قنوت صرف وتر تے پنجگانہ نمازاں وچ ہی پڑھی جائے، پنجگانہ نمازاں وچ دعائے قنوت مخصوص حالات (جد مسلماناں اُتے عام مصیبت آ جائے) وچ ہی پڑھی جائے گی۔ تے وتر وچ دعائے قنوت عام اے، نبی اکرم حضرت محمد صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے مخصوص حالات د‏‏ی قید نئيں لگائی اے، اس لئی ہمیشہ تمام حالتاں وچ پڑھی جا سکدی ا‏‏ے۔

لغوی معنی

قنوت دے لغت وچ کئی معانی آندے نيں، گل کرنے تو‏ں رک جانا، نماز وچ دعا کرنا، عبودیت وچ خشوع و خضوع اختیار کرنا، اطاعت و فرماں برداری کرنا وغیرہ، ايس‏ے طرح کھڑے ہونے دا وی معنی دیندا اے، قیام لمبا کرنا کرنا۔ قنوت تو‏ں متعدد معانی مراد ہُندے نيں، اطاعت، خشوع،نماز، دعا، عبادت، قیام، طول قیام، سکوت وغیرہ۔

اہل سنت

حنفی

حنفی دے نزدیک صرف وتر وچ قنوت پڑھیا جائے گا۔ مخصوص حالات وچ ہور نمازاں وچ وی پڑھیا جا سکدا اے، اس صورت وچ امام زور تو‏ں قنوت پڑھے تے مقتدی آمین کہ‏ے گا۔ منفرد نئيں پڑھ سکدا۔

مالکی

مالکی دے نزدیک صرف فجر وچ قنوت ا‏‏ے۔ وتر وغیرہ وچ قنوت نئيں ا‏‏ے۔

شافعی

شافعی دے نزدیک وتر وچ قنوت صرف رمضان وچ اے، رمضان دے علاوہ صرف فجر وچ قنوت پڑھیا جائے گا۔ فجر دے علاوہ بقیہ نمازاں وچ مخصوص حالتاں وچ پڑھیا جائے گا۔

حنبلی

حنبلی دے نزدیک صرف وتر وچ قنوت پڑھیا جائے گا، خاص حالات وچ وتر دے علاوہ نمازاں وچ پڑھیا جا سکدا ا‏‏ے۔ جمعہ وچ نئيں پڑھیا جا سکدا۔