سانچہ:/شہدائے کربلا۳۹
بَشیر (بِشر) بن عَمْرو حَضرَمی کِندی، شہدائے کربلا وچوں نيں۔ روز عاشورا انہاں نوں خبر ملی کہ ری دے سرحدی علاقہ وچ انہاں دے بیٹے نوں اسیر کر ليا گیا اے تاں امام حسین نے انہاں توں چاہیا کہ اوہ اپنے فرزند دی رہائی دے لئی چلے جاواں لیکن انہاں نے امام (ع) نوں تنہا چھڈ کے جانا گوارا نئيں کيتا۔
وکھ وکھ منابع وچ انہاں دا ناں بشیر یا بشر تے انہاں دے والد دا ناں عمرو یا عمر ذکر ہويا اے۔ اوہ حضرموت (یمن) دے رہنے والے سن تے انہاں دا تعلق قبیلہ کندہ توں سی۔
اوہ کربلا وچ امام حسین توں ملحق ہوئے، انہاں دا اک پُتر محمد وی انہاں دے ہمراہ سی۔ بعض منابع نے نقل کيتا اے: روز عاشورا بشیر نوں خبر دتی گئی کہ انہاں دا پُتر ری دی سرحد اُتے اسیر کر ليا گیا اے تاں انہاں نے جواب دتا: اس دا معاملہ اللہ دے حوالے کردا ہوݨ۔ مینوں پسند نئيں اے کہ اوہ میرے زندہ رہندے ہوئے اسیر ہوئے۔ جدوں امام حسین علیہ السلام نے انہاں دی ایہ گل سنی تاں فرمایا: خدا تسيں رحمت نازل کرے، وچ توانوں اپنی بیعت توں آزاد کيتا۔ تسيں جاؤ تے اپنے بیٹے دی رہائی دے لئی کوشش کرو۔ بشیر نے جواب دتا: درندے میرا زندہ زندہ شکار کرن جے ميں نے ایسا کيتا تے آپ توں جدا ہويا تے آپ نوں اصحاب دی قلت دے باوجود تنہا چھڈ داں تے آپ دا سراغ قافلیاں توں دریافت کراں۔ امام (ع) نے فرمایا: چنگا تاں انہاں قیمتی لباساں نوں اپنے فرزند محمد (جو کربلا وچ انہاں دے نال سی) نوں دے دو توں کہ اوہ اپنے بھائی دی رہائی دے سلسلہ وچ انہاں توں استفادہ کرے۔ امام نے انہاں نوں پنج قیمتی لباس عطا کيتے جنہاں دی قیمت اک ہزار دینار سی
واقعہ کربلا وچ انہاں دی شہادت دے سلسلہ وچ کہ کس وقت انہاں دی شہادت واقع ہوئی، دو وکھ وکھ نظریات پائے جاندے نيں۔ ابو مخنف دی روایت دے مطابق، جس وقت امام حسین نے میدان کربلا دا رخ کرنا چاہیا اودوں اصحاب وچوں فقط دو لوک بشیر بن عمرو و عمرو بن ابی مطاع (سوید بن عمرو خثعمی دے نقل دے مطابق) باقی بچے سن ۔ بشیر نے جدوں ایہ دیکھیا کہ امام جنگ دے ارادہ توں مقتل وچ جانا چاہندے نيں تاں انہاں نے چاہیا کہ اوہ امام توں پہلے میدان قتال وچ جاواں، لہذا اوہ میدان وچ گئے تے امام (ع) توں پہلے شہید ہو گئے۔