سلطنت عثمانیہ دے زوال دے اسباب
عثمانی ترکاں نے ایشیائے کوچک وچ داخل ہونے دے بعد اک ایسی سلطنت دی بنیاد رکھی جس نے تن سو سال وچ دنیا دی وسیع ترین تے سب توں زیادہ طاقتور سلطنت دا روپ اختیار کر ليا تے اس وچ بنیادی کردار ترک قوم دی شجاعت تے تنظیمی صلاحیت سی جس دے نتیجے وچ سلطنت عثمانیہ ورگی وسیع تے پائیدار سلطنت قائم ہوئی۔
جب کمزور سلطان آئے تاں سلطنت دے امور وزراء انجام دینے لگے لیکن فیر وی احکامات سلطان دی جانب توں صادر ہُندے سن ۔سلطان سلیمان قانونی دے زمانے تک فوج دی اعلٰی کمان سلطان دے ہتھ وچ ہُندی سی تے اوہ خود جنگ وچ شرکت کردا سی لیکن بعد دے حکمراناں وچ ایہ طریقہ نہ رہیا جس توں سلطان دے وقار نوں ٹھیس پہنچی۔
پرتگیزیاں دی طرف توں 1488ء وچ کیپ آف گڈ ہوپ دی دریافت دے بعد سلطنت عثمانیہ تے پرتگیزیاں دے درمیان سولہويں صدی عیسوی وچ کئ بحری جنگاں ہوئیاں۔ بحیرہ ہند وچ یورپی موجودگی ودھنے دے باوجود سلطنت عثمانیہ دی مشرق توں تجارت ترقی پذیر ہوئی تے اس دوران قاہرہ یمنی کافی دی تجارت دا مرکز بن گیا جس توں ستارہويں تے اٹھارہويں صدی عیسوی وچ اس شہر دی خوشحالی وچ وادھا ہويا۔ [1]
ایوان چہارم دی زیر سرپرستی روس اس دوران زیادہ توں زیادہ طاقتور ہوئے رہیا سی تے اس نے تاتار خانی مسلم ریاستاں نوں فتح کر ليا۔لیکن ایہ عرصہ وی مکمل زوال دا نہ سی لیکن ایہ کہیا جا سکدا اے کہ اس دوران مسلم فتوحات اختتام پہ تے یورپی فتوحات آغاز پہ سن۔اس دوران1571ء وچ کریمیا دی تاتار خانی سلطنت نے سلطنت عثمانیہ دی مدد توں ماسکو پہ حملہ کيتا تے اسنوں جلا ڈالیا۔[2]
اگلے سال فیر حملہ کيتا گیا۔ کریمیا دی مسلم تاتار خانی سلطنت نے مشرقی یورپ پہ حملے جاری رکھے[3] تے ستارہويں صدی عیسوی دے اختتام تک مشرقی یورپ وچ اک وڈی طاقت رہی[4] لیکن بعد وچ اسنوں روس نے فتح کر ليا، کریمیا دی تمام مسلم آبادی نوں تہہ تیغ کر دتا گیا، جدوں کہ باقی ماندہ نوں جلاوطن کر دتا گیا جو کہ ہن تک عیسائی روس دے زیر قبضہ اے۔
اسی دور وچ جنوبی یورپ وچ اسپین دے فلپ ثانی دی زیر قیادت کیتھولک قوتاں نے بحیرہ روم وچ عثمانی بحریہ دی قوت نوں نقصان پہنچانے دے لئی گٹھ جوڑ دے لیا۔ 1571ء وچ جنگ لیپانٹو وچ شکست بحیرہ روم وچ سلطنت دی برتری دے فوری خاتمے دا باعث بنی۔ اس لئی متعدد مورخاں نے جنگ لیپانٹو وچ شکست نوں عثمانی سلطنت دے زوال دا اشارہ قرار دتا اے۔ اس طرح 16 ويں صدی دے اختتام تک فتوحات تے کامیابیاں دے سنہرے دور دا خاتمہ ہوئے گیا۔اس توں پہلے 1565ء وچ مالٹا دے جنگی سردار مالٹا پہ عثمانی حملے نوں ناکام کر چکے سن ۔[5]
اس طرح حقیقت وچ اسلامی دنیا دا اوہ زوال جو سپین وچ مسلماناں دی شکست تے عیسائیاں دی طرف توں انہاں دی نسل کشی توں ہويا، بعد وچ وسط ایشیا تے مغربی ایشیا وچ مسلم تاتار خانی ریاستاں دے زوال توں ہُندا ہويا سلطنت عثمانیہ دی طرف آیا جس نوں پہلی وڈی شکست 1565ء وچ تے بعد وچ 1571ء وچ ہوئی۔ وچ عثمانیاں نوں پہلی وڈی بحری شکست اٹھانا پئی تے عیسائیاں دے مقدس اتحاد نے ترکی بحری بیڑے دا تقریباً خاتمہ کر دتا۔اس جنگ دے نتیجے وچ بحیرۂ روم وچ ترکاں دی برتری دا خاتمہ ہوئے گیا اُتے ترکاں توں بہت جلد اپنا بحری بیڑا دوبارہ تشکیل دتا تے مسیحیاں نوں ملنے والی عارضی برتری دا خاتمہ کر دتا۔[6]
کوپرولو وزیری دور( 1656-1703ء) وچ سلطنت دا انتظام بنیادی طور پہ کوپرولو خاندان دے وزرائے اعظم دے ہتھ وچ سی جس وچ کئ نئ فوجی فتوحات جداں کہ جزیرہ کریٹ دی فتح( جو کہ 1699ء وچ مکمل ہوئی)، جنوبی یوکرائن دی فتح شامل نيں۔
14 جولائی 1683 – 26 جنوری 1699 تک عظیم ترکی جنگ ہوئی جس وچ سلطنت عثمانیہ نوں کئی معاصر یورپی طاقتاں جنہاں نے مل کے مقدس اتحاد (Holy League) قائم کيتا، دے نال اک طویل جنگ لڑنی پئی جس وچ عیسائی مقدس اتحاد نوں فتح حاصل ہوئی تے معاہدہ کارلویتز دے تحت آسٹریا دا ہنگری تے بلقان وچ علاقےآں اُتے اورپولینڈ-لتھوانیا دا پودولیا اُتے تے روس دا ازوف بندرگاہ اُتے تے وینس دا موریہ تے اندرونی دیلماشا اُتے قبضہ ہوگیا۔[7]
1717ء وچ آسٹریا نے بلغراد پہ قبضہ کر ليا، عثمانیاں نوں شکست کھا کر آسٹریا توں معاہدہ کرنا پيا جس دے تحت سربیا، بناط تے ولیچیا دے علاقےآں پہ آسٹریا دا قبضہ تسلیم کر ليا گیا۔اس نے ثابت کر دتا کہ ہن عثمانی زوال پذیر نيں تے یورپ دے لئی ہور خطرہ نئيں بن سکدے۔
سلطنت عثمانیہ دے تیز تر زوال دے باعث روسی سلطنت نوں ایہ سنہری موقع ملیا کہ اوہ تجارتی تے عسکری توسیع دے لئی موقع توں فائدہ اٹھائے تے خانان کریمیا دی ریاست نوں کچل دے۔ترکی تے روس دے درمیان ہونے والی جنگاں دے سلسلے (روس ترک جنگاں) دےدوران اک معاہدہ (معاہدۂ کوچک کناری) طے پایا جس دے تحت کریمیا دی ریاست عثمانی اثر توں باہر نکل گئی البتہ اس اُتے روسی سیادت قائم نئيں ہوئی لیکن چند ہی سالاں بعد ملکہ کیتھرائن اعظم نے سلطنت عثمانیہ توں کيے گئے تمام معاہدے نوں بالائے طاق رکھدے ہوئے 1783ء وچ کریمیا نوں روس وچ شامل کے لیا۔[8]
1804-1815ء دے درمیان سرب انقلاب نے بلقان دے علاقے وچ قوم پرستی نوں جنم دتا۔ اس دے علاوہ حجاز دے علاقے وچ سعود خاندان نے حکومت حاصل کرنے دے لئی جدوجہد تیز کردتی تے سلطنت عثمانیہ دے خلاف بغاوت کر دتی تے کچھ عرصے دے لئی مقدس سرزمین پہ قبضہ کرکے سلطنت عثمانیہ دے حاجیاں دا داخلہ بند کردتا لیکن بعد وچ مصر دے محمد علی پاشا نے 1818ء وچ سلطنت دے حکم پہ پہلی سعودی سلطنت دا خاتمہ کردتا تے سعودی عرب باغیاں تے عرب قوم پرستاں نوں مقدس سرزمین توں باہر کر دتا۔1830ء وچ سربیا نوں خود مختاری دے دتی گئی۔ 1830ء وچ یونان سلطنت عثمانیہ دے ہتھ توں نکل گیا، 1830ء وچ فرانس نے الجیریا پہ قبضہ کر ليا، اس دوران ہُندا تاں ایہ کہ سلطنت دے عامل متحد ہوکے بغاوتاں تے یورپی خطرے دا مقابلہ کردے لیکن اس انتہائی حساس موقع پہ محمد علی پاشا نے فرانسیسیاں دے ایما اُتے سلطنت عثمانیہ دے خلاف بغاوت کر دتی۔
اس دوران یورپی دباؤ دے تحت سلطنت دے عیسائی باشندےآں نوں انہاں تمام معاشی پابندیاں توں آزاد کر دتا گیا جس دا اطلاق مسلماناں سمیت باقی آبادی پہ ہُندا سی، اس طرح عیسائیاں نوں مسلم آبادی دے مقابلے وچ زیادہ ترقی کرنے تے اگے ودھنے دا موقع مل گیا۔
1877–1878 دی روس ترک جنگ وچ روس دی طرف توں ایداں دے پوسٹر تقسیم کيتے گئے جنہاں وچ حقائق دے برعکس ترکاں پہ بلغاریہ دیاں عورتاں دی عصمت دری تے بچےآں دے قتل دا الزام لگایا گیا۔ بازی بشوک جداں بے قاعدہ فوجی باقاعدہ فوج دے علاوہ جنگ وچ بھرتی کیتے جاندے سن لیکن جدوں انہاں بے قاعدہ فوجیاں نے لُٹ مار، جنگی جرائم کيتے تاں سلطنت عثمانیہ نے خود ہی انہاں نوں غیر مسلح کر دتا۔1878ء وچ رومانیہ نے سلطنت عثمانیہ دے خلاف جنگ وچ روس دا نال دتا تے جنگ وچ شکست دے بعد خود مختار ہوئے گیا۔اس عرصے وچ 1892ء وچ یونان نے آزادی حاصل کيتی تے اصلاحات وی ڈینیوب دی امارتاں وچ قوم پرستی نوں نہ روک سکن تے 6 عشراں توں نیم خود مختار انہاں علاقےآں سربیا، مونٹی نیگرو، بوسنیا، ولاچیا تے مالدووا نے وی 1875ء وچ سلطنت توں آزادی دا اعلان کر دتا تے 1877ء دی روس ترک جنگ دے بعد سربیا، رومانیا تے مونٹینیگرو نوں باقاعدہ آزادی مل گئياں تے بلغاریہ نوں خود مختاری عطا کر دتی گئی البتہ بلقان دی ہور ریاستاں بدستور عثمانی قبضے وچ رہیاں۔ زوال دے ايسے دور وچ سربیا دے اک یہودی یہودا سولمن الکلائی نے صیہون دی طرف واپسی تے اسرائیل دی آزادی دا نظریہ پیش کيتا۔1877-78ء دی ترک روس جنگ وچ شکست دے بعد سلطنت ہور زوال پذیر ہوگئی۔ بلغاریہ نوں سلطنت دے اندر اک خود مختار سلطنت تسلیم کر ليا گیا، رومانیہ مکمل آزاد ہوئے گیا، سربیا تے مونٹی نیورو مکمل وکھ ہوگئے،1878ء وچ آسٹریا ہنگری نے سلطنت عثمانیہ دے صوبےآں بوسنیا تے نوی پازار پہ قبضہ کر ليا، 1878ء وچ معاہدہ برلن دے تحت برطانیہ نے سائپرس دا قبضہ حاصل کر ليا۔
1911ء دی ترک اٹلی جنگاں دے بعد سلطنت عثمانیہ اپنے تمام شمال افریقی علاقےآں توں محروم ہوئے گئی جدوں کہ 1912-13ء دی بلقان جنگاں نے سلطنت نوں اس دے تمام یورپی علاقےآں توں محروم کر دتا تے سلطنت صرف موجودہ ترکی تے مشرق وسطی محدود ہوکے رہ گئی۔ بعد وچ پہلی جنگ عظیم دے دوران برطانوی ایما پہ عرب بغاوت نے سلطنت عثمانیہ نوں اس دے عرب علاقےآں توں وی محروم کر دتا تے سلطنت صرف موجودہ ترکی تک محدود ہوگئی۔
پہلی جنگ عظیم توں پہلے ترک سلطان عبد الحمید دوئم نوں معزول کرنے والی نوجوانان ترک تحریک یہودی الومیناتی کارندےآں دے زیر اثر یونان دے اک شہر وچ قائم ہوئی تے ترکی نوں پہلی جنگ عظیم وچ دھکیلنے دا تباہ کن فیصلہ کرنے والے Young Turks دے قائدین انور پاشا، طلعت پاشا تے جمال پاشا دا سیاسی تے عسکری کیرئیر طویل عرصہ ايسے شہر توں وابستہ رہیا۔ ايسے طرح آرمینیائی نسل کشی(Armenian Genocide)ماں وی جس دا الزام حالیہ دناں وچ سلطنت عثمانیہ اُتے لگایا جا رہیا اے وی جوان ترک دے دور حکومت وچ ہی وقوع پذیر ہوئی تے جمال پاشااس دا براہ راست ذمہ دار سی کیونجے انہاں دناں عثمانی سلطان برائے ناں حکمران سی تے تمام حکومتی معاملات جوان ترکاں دے ہتھ وچ سن جو الومیناندی ہتھوں وچ کھیل رہے سن ۔
1918ء وچ اتحادیاں نے ازمیر تے قسطنطنیہ پہ وی قبضہ کر ليا تے سلطان نوں اس شرط پہ خلیفہ دا عہدہ اپنے پاس رکھنے دی اجازت دتی کہ اوہ تمام عثمانی مقبوضہ جات یورپی اتحادیاں دے حوالے کے دے لیکن بعد وچ وڈی چالاکی توں اپنے اک کٹھ پتلی مصطفیٰ کمال پاشا یعنی ناں نہاد اندا ترک نوں اگے لیا کے ترکی وچ سیکولر تے مغرب نواز حکومت قائم کر دتی گئی تے مستقبل وچ دوبارہ سلطنت عثمانیہ یا خلافت دے قیام دے خطرے نوں روکنے دے لئی آخری عثمانی سلطان محمد ششم نوں جلاوطن کرکے یورپ دے حوالے کے دتا گیا کہ کدرے اوہ کسی مسلم ملک وچ پناہ حاصل کرکے دوبارہ خطرہ نہ بن سکن۔50 سال بعد 1974ء وچ ترک قومی مجلس اعلٰی نے سابق شاہی خاندان نوں ترک شہریت عطا کردے ہوئے وطن واپسی دی اجازت دے دی۔ سلطنت عثمانیہ دے خاتمے دے نتیجے وچ جو نويں ملکاں قائم ہوئے انہاں دی تعداد اِس وقت (بشمول متنازع شمالی ترک جمہوریہ قبرص) 40 بندی اے۔
1566ء تک یورپ، مشرق وسطٰی تے شمالی افریقہ وچ فتوحات دے اک طویل دور دا آغاز ہويا۔ انہاں فتوحات دا سبب فوج دا معیاری نظم تے ضبط تے جدید عسکری قوت سی جس وچ بارود دے استعمال تے مضبوط بحریہ دا کردار بہت اہم سی۔ ریاست دی معیشت وچ اہم ترین کردار تجارت دا سی کیونجے یورپ تے ایشیا دے درمیان تجارت دے تمام زمینی تے سمندری راستے عثمانی سلطنت توں ہوئے کے گذردے سن ۔
سلیم تے سلیمان دے ادوار وچ عثمانی بحریہ دنیا دی عظیم ترین بحری قوت بنی جس نے بحیرہ روم دے بیشتر علاقےآں نوں فتح کيتا۔ انہاں فتوحات وچ اہم ترین کردار عثمانی امیر البحر خیر الدین پاشا باربروسا دا رہیا جس نے سلیمان دے دور وچ کئی شاندار عسکری فتوحات حاصل کيتياں۔ جس وچ اسپین دے خلاف تیونس تے الجزائر دی فتوحات تے سقوط غرناطہ دے بعد اوتھے دے مسلماناں تے یہودیاں دی بحفاظت عثمانی سرزمین تک منتقلی تے 1543ء وچ مقدس رومی سلطنت دے خلاف نیس دی فتح قابل ذکر نيں۔ 16 ويں صدی وچ مغربی یورپی قوتاں خصوصاً پرتگیزیاں دی خلیج فارس تے بحر ہند وچ ودھدی ہوئی قوت نے عثمانی بحریہ دے لئی شدید مشکلات پیدا کيتياں۔ عثمانیاں دی جانب توں مشرق تے جنوب دے راستے بند کر دینے دے باعث یورپی قوتاں ایشیا دے لئی نويں رستےآں دی تلاش وچ نکل پڑاں۔ تے ہند تے چین دے لئی نويں راستے دریافت کیتے۔
1566ء وچ سلیمان دا انتقال علاقائی فتوحات دے خاتمے دا نقطۂ آغاز ثابت ہويا۔ مغربی یورپ دی سلطنتاں دا بطور بحری قوت ابھرنا تے یورپ توں ایشیا دے لئی متبادل رستےآں تے "نويں دنیا" (امریکا) دی دریافت نے عثمانی معیشت نوں زبردست نقصان پہنچایا۔ ایداں دے نازک وقت وچ جدوں سلطنت عثمانیہ نوں بیدار مغز حکمراناں دی ضرورت سی بدقسمتی توں اسنوں نالائق حکمراناں دے طویل دور نوں سہنا پيا جس نے داخلی تے عسکری محاذ اُتے مملکت نوں شدید نقصان پہنچایا۔ انہاں تمام مشکلات دے باوجود 1683ء وچ جنگ ویانا تک سلطنت دی فتوحات دا سلسلہ جاری رہیا اُتے اس جنگ دے بعد یورپ وچ سلطنت دی توسیع دا مکمل خاتمہ ہوئے گیا۔ مغربی یورپ دی جانب توں نويں تجارتی رستےآں دی تلاش تے دریافت دے علاوہ "نويں دنیا" توں اسپین وچ وڈی مقدار وچ چاندی دی آمد عثمانی سکے دی قدر وچ تیزی توں بے قدری دا باعث بنی۔ سلیم ثانی دے دور وچ صدر اعظم محمد پاشا صوقوللی نے معیشت نوں استحکام بخشنے دے لئی سوئز نہر تے ڈون-وولگا نہر دی تعمیر دے منصوبہ جات پیش کیتے لیکن انہاں اُتے عملدرآمد نہ ہوئے سکا۔
1712ء وچ روس دے خلاف پرتھ مہم وچ کامیابی تے اس دے بعد معاہدۂ پاسارووچ دے باعث 1718ء توں 1730ء تک دا دور پرامن رہیا۔ اس دور وچ سلطنت نے یورپ دی پیشقدمی دے خلاف مضبوط دفاع دے پیش نظر بلقان دے مختلف شہراں وچ قلعہ بندیاں کيتياں۔ ہور اصلاحات وچ محصولات وچ کمی؛ عثمانی سلطنت دے بیرون ملکاں وچ تصور نوں بہتر بنانا تے نجی ملکیت تے سرمایہ کاری دی اجازت شامل نيں۔ عثمانیاں وچ عسکری اصلاحات دا آغاز سلیم ثالث (1789ء-1807ء) دے دور وچ ہويا جنہاں نے یورپی خطوط اُتے افواج نوں جدید تر بنانے دے لئی اہم اقدامات اٹھائے۔ حالانکہ انہاں اقدامات دی مذہبی قیادت تے ینی چری دستےآں نے کھل دے مخالفت کيتی تے اس دے نتیجے وچ ینی چری نے بغاوت وی کيتی۔ تے سلیم نوں اپنی اصلاحات دا خمیازہ حکومت تے جان دونے توں ہتھ دھونے دی صورت وچ اٹھانا پيا لیکن اس دے جانشاں محمود ثانی نے انہاں تمام اصلاحات نوں نافذ کر کے دم لیا تے 1826ء وچ ینی چری دا مکمل خاتمہ کر دتا گیا۔عثمانیاں دا دور زوال نوں مورخین جدید دور وی قرار دیندے نيں۔ اس دور وچ سلطنت نے ہر محاذ اُتے شکست کھادی تے اس دی سرحداں سکڑدی چلی گئياں تنظيمات (اصلاحات) دے باوجود مرکزی حکومت کیتی ناکامی دے باعث انتظامی عدم استحکام پیدا ہويا۔ 19 ويں صدی دے دوران سلطنت عثمانیہ سمیت کئی ملکاں وچ قوم پرستی نوں عروج نصیب ہويا۔ نسلی قوم پرستی دی لعنت انہاں مغربی نظریات وچ سب توں اہم سی جو اس دوران سلطنت عثمانیہ وچ وارد ہوئیاں۔ اس دوران کئی انقلابی سیاسی جماعتاں وی وجود وچ آ گئياں۔ مملکت وچ آئے دن بڑھدا ہويا بگاڑ دے جتھے ہور کئی اسباب سن اوتھے زوال دی اہم ترین وجوہات وچ قوم پرستی دا پھیلاؤ وی شامل اے۔
دور تنظیمات (1839ء توں 1876ء) وچ آئینی اصلاحات دا اک سلسلہ متعارف کرایا گیا جس دے نتیجے وچ اک نسبتاً جدید فوج، بنکاری نظام دی اصلاحات نافذ ہوئیاں تے جدید کارخانے قائم ہوئے۔ 1856ء وچ خط ہمایوں دے ذریعے نسل تے مذہب توں بالاتر ہوئے کے تمام عثمانی شہریاں نوں برابری دا درجہ دینے دا اعلان کيتا گیا۔ مسیحی اقلیتاں نوں وی خصوصی حقوق عطا کیتے گئے جداں 1863ء وچ آرمینیائی دانشوراں دی مرتب کردہ 150 شقاں دے ضابطہ قانون دے تحت منظور شدہ دیوان نظام نامۂ ملت آرمینیان (Armenian National Constitution) ۔ اصلاحات دے اس دور دی سب توں اہم گل اوہ دستور سی جو قانون اساسی کہلاندا سی جسنوں نوجوانان عثمان نے تحریر کيتا تے 23 نومبر 1876ء نوں نافذ کيتا گیا۔ اس دے ذریعے تمام شہریاں دے لئی اظہار رائے دی آزادی تے قانون دی نظر وچ برابری عطا کيتیاں گئیاں۔سلطنت اپنے مسائل نوں خود حل کرنے دے قابل نہ رہی تے مختلف یورپی ملکاں دی مداخلت تے اتحاد دے ذریعے اس دے مسائل حل ہونے پئے مثال دے طور اُتے جنگ کریمیا جس وچ عثمانیاں نے روس دے خلاف برطانیہ تے فرانس توں اتحاد کيتا۔ حالانکہ اس عرصے وچ اسنوں "یورپ دا مرد بیمار" کہیا گیا لیکن معاشی طور اُتے سلطنت دی بد حالی دا سبب اس دی ترقی پزیر معیشت وچ نئيں سی بلکہ اوہ ثقافتی خلا سی جو اسنوں یورپی قوتاں توں وکھ کیتے دیندا سی۔ اقتصادی مسائل دراصل بیرونی سامراجیت تے ابھرتی ہوئی داخلی قوم پرستی جداں مسائل توں نہ نمٹ پانے دی وجہ توں سن ۔
اس دوران سولہويں تے ستارہويں صدی عیسوی وچ فوجی بغاوتاں ہُندی رہیاں، لیکن اس دے باوجود عثمانی انہاں مسائل پہ قابو پانے وچ کامیاب رہے[9] جب تک سلاطین مضبوط سن ینی چری فوجی قابو وچ رہے لیکن عنان حکومت کمزور ہتھوں وچ آندے ہی ینی چری سرکش ہوئے گئے تے بدعنوانی حد توں زیادہ ودھ گئی تے ایہ فوج سلطنت دے لئی مستقل خطرہ بن گئی تے 1826ء وچ محمود ثانی نے بالآخر اسنوں ختم کر ڈالیا۔ ینی چری دے خاتمے نوں واقعۂ خیریہ کہیا جاندا اے۔
عثمانیاں دی اک مخصوص مقام اُتے جاکے فتوحات دے رک جانے دی کئی وجوہات نيں اک تاں دور قدیم وچ جغرافیائی خصوصیات دے باعث محدودیت جنہاں دی وجہ توں بہار دے ابتدائی دور توں خزاں دے آخری ایام تک دے جنگی موسم وچ عثمانی فوج ویانا توں اگے نئيں جا سکدی سی۔ ہور وجوہات وچ سرحداں دے دونے جانب دو مختلف حریفاں (یورپ وچ آسٹریا تے ایشیا وچ ایران دے صفوی حکمران) دے خلاف بیک وقت جنگ کرنا شامل نيں۔ سلطنت عثمانیہ دے خلاف شیعہ صفوی سلطنت نے یورپ توں معاہدہ کر رکھیا سی جس نوں تریخ وچ صفوی ہیبسبرگ معاہدہ کہندے نيں۔ اس طرح شیعہ ایران دی طرف توں سلطنت عثمانیہ دے خلاف یورپ دا نال سلطنت عثمانیہ دی طرف توں یورپ دی مکمل فتح تے اس دے اک اسلامی براعظم وچ تبدیلی دی راہ وچ رکاوٹ بن گیا۔
سولہويں تے ستارہويں صدی عیسوی دا زمانہ یورپ وچ 'ایج آف ڈسکوری' یعنی دریافتاں دا دور سی تے سپین، پرتگال، نیدرلینڈز تے برطانوی بحری بیڑے دنیا بھر دے سمندر کھنگال رہے سن ۔ براعظم امریکا دی دریافت تے اس اُتے قبضے توں یورپ نوں بقیہ دنیا اُتے واضح برتری حاصل ہوئے گئی تے انھاں نے جگہ جگہ اپنی نوآبادیاں قائم کرنا شروع کر دتیاں۔16واں تے 17واں صدیاں وچ سائنس تے ٹیکنالوجی دے میدان وچ یورپ نے بقیہ دنیا نوں پِچھے چھڈ دتا۔ اس دی اک وجہ ایہ سی کہ جہاز رانی دی صنعت دے فروغ دی وجہ توں انھاں جہاز رانی دے لئی نت نويں آلات ایجاد کرنے تے انھاں بہتر بنانے دی ضرورت سی جس نے سائنس تے ٹیکنالوجی دوناں نوں فروغ دتا۔[11]
سلطنت عثمانیہ توں ویسٹ فالیا امن معاہدہ نے یورپ نوں سلطنت عثمانیہ دے خطرے توں آزاد کر دیااور اس دوران یورپ نے صنعتی ترقی دی تے بعد وچ سلطنت عثمانیہ نوں للکارنے تے ختم کرنے دے قابل ہوئے گیا۔ سلطنت یورپ دی ابھرتی قوت دا سامنا نہ کر سکی تے آہستہ آہستہ اپنی اک عالمی فوجی قوت دی حیثیت کھو بیٹھی۔
لیکن مسلمان عمومی طور پہ تیزی توں بدلدے زمانے دے تقاضاں توں بے خبر رہے۔ جے صرف سائنسی جمود ہی ہُندا تاں اِنّا نقصان نہ ہُندا جِنّا نقصان دین توں دوری، بعد وچ آنے والے سلاطین عثمانی وچ جہاد توں غفلت( ابتدائی عثمانی سلاطین وچ جہاد دا جذبہ کوٹ کوٹ کر بھریا ہويا سی تے اوہ بنفس نفیس جنگاں وچ شریک ہُندے سن لیکن 1571ء دے بعد آنے والے سلاطین سستی، کاہلی تے جہاد توں دوری دا شکار ہوئے گئے) تے قرآن دے فرمان انہاں کافراں دے مقابلے دے لئی ہر اوہ ہتھیار تیار رکھو جس دی تسيں طاقت رکھدے ہو، توں غفلت سی۔ لہذا ایداں دے وقت وچ جدوں یورپ ہر صدی زیادہ توں زیادہ طاقتور ہوئے رہیا سی، مسلماناں دی طرف توں جنگی ٹیکنالوجی تے جدید علوم توں غفلت بہت مضر ثابت ہوئی۔ 1700ء دے بعد سانوں تمام اسلامی سلطنتاں دے خاتمے وچ خواہ اوہ عثمانی ہون، یا مغل، جہاد تے سائنس توں دوری تے سلاطین دی دنیا وچ غفلت، آپس دے اختلافات تے درباری عیاشی نظر آندی اے
لیکن آپس دیاں جنگاں تے اختلافات دے لحاظ توں سلطنت عثمانیہ دا معیار رومی، ایرانی تے دنیا دی باقی سلطنتاں توں کافی بہتر رہیا۔ سلطنت دی عمومی تریخ وچ تخت نشینی دی لڑائیاں جو دنیا دی تریخ کہ ہر سلطنت خواہ اوہ مسلم سی یا غیر مسلم دا شیوہ تے روایت رہیاں نيں، کم ملدی نيں۔تمام بادشاہاں وچوں پنج توں کم قتل کيتے گئے دس توں کم معزول ہوئے لیکن اس دے برعکس رومی تے ایرانی سلطنت وچ بادشاہاں دا قتل معمول سی۔ رومی سلطنت وچ 1480 سال وچ نال توں ستر بادشاہ قتل کيتے گئے۔ جے عثمانی سلطنت 634 سال وچ چار بادشاہاں دے قتل دے نال اِنّا عرصہ چلدی تاں کل دس توں بارہ بادشاہ اِنّے سالاں وچ قتل ہُندے جو کہ رومی تے ایرانی سلطنت توں کئ گنیابہتر اے تے ثابت کردا اے کہ آپس دے اختلافات تریخ وچ مسلماناں وچ نئيں بلکہ غیر مسلم حکومتاں وچ زیادہ ہوئے۔
1288ء وچ سلطنت عثمانیہ دے قیام توں 1922ء 634 سال وچ 37 حکمران آئے،اوسط اک حکمران دی مدت سلطنت ستاراں سال بندی اے جو کہ رومی سلطنت دی اوسط ست سال تے عباسی سلطنت دی اوسط بارہ سال توں کافی بہتر اے۔
فکری، ذہنی تے عسکری جمود نے عثمانیاں دے زوال اُتے مہر ثبت کر دیؤ کیونجے عسکری طور اُتے جدید ہتھیاراں دا استعمال ہی وسیع پیمانے تے تیزی توں فتوحات دا سبب سی۔ ینی چری، جنہاں توں یورپ دی تمام افواج کانپدیاں سن، آرام پسند ہوئے گئياں تے ملک دے سیاسی معاملات وچ مداخلت دے باعث ریاست دی تباہی دا سبب بنی۔ صفویاں توں یریوان (1635ء) تے بغداد (1639ء) چھیننے والے مراد چہارم (1612ء توں 1640ء) اس دور دے واحد حکمران جنہاں نے سیاسی تے عسکری طور اُتے سلطنت نوں مضبوط بنایا۔ مراد چہارم ہی اوہ آخری سلطان سن جنہاں بذات خود افواج دی قیادت کيتی۔ 16 ويں صدی دے اواخر تے 17 ويں صدی دے اوائل وچ جلالی بغاوت (1519ء-1610ء) تے ینی چری بغاوت (1622ء) نے اناطولیہ وچ وڈے پیمانے اُتے لاقانونیت تے فسادات نوں فروغ دتا تے متعدد حکومتاں دے خاتمے دا سبب بنیا۔ اس طرح 17 ويں صدی عثمانیاں دے لئی جمود تے زوال دی صدی رہی۔ 1530ء توں 1660ء تک دے دور وچ حرم دی ملکی معاملات وچ مداخلت تے اثرات توں وی قطع نظر نئيں کيتا جا سکدا جس وچ سب توں اہم کردار نوجوان سلطان دی ماواں دا رہیا۔ اس دور دی نمایاں خواتین وچ خرم سلطان، قصم سلطان تے تورخان خادج تے ہور شامل نيں۔
بعض یورپی مورخین ایہ الزام لگاندے نيں کہ عربی رسم الخط جس وچ 1928ء تک ترکی بولی لکھی جاندی سی، ترک لفظاں ادا کرنے دے لئی مناسب نئيں سی تے ایہ سلطنت دے تعلیمی زوال دے اسباب وچوں سی لیکن ایہ اک انتہائی بھونڈا اعتراض اے۔ ترک بولی عربی رسم الخط وچ گزشتہ چھ سو سال توں ودھ عرصے توں لکھی جا رہی سی تے اس دوران مسلسل کئ صدیاں تک سلطنت عثمانیہ اک عالمی طاقت رہی۔ حقیقت ایہ اے کہ زوال دی وجہ ہور مسائل سن جنہاں دا ذکر تھلے آئے گا کہ کہ بولی دے عربی رسم الخط دا مسئلہ۔
جے اسيں پرامن خلافت عثمانیہ دے سقوط دے اسباب اُتے غور کرن تاں اسيں بخوبی جان سکدے نيں کہ عثمانی شاہی حرم وچ دشمنان اسلام دی حسیناواں یعنی یہودی تے عیسائی خواتین دا خفیہ انداز وچ جمع ہونا، حرم دیاں عورتاں تے کنیزےآں دی مکمل جانچ پڑتال نہ کرنا،کمال اتاترک جداں غداراں تے دہریاں دا اعلیٰ ترین عہدےآں اُتے پہنچنا ،سلطنت دے آخری پچھتر سال وچ مصر وچ محمد علی پاشا دی بغاوت، بعد وچ برطانوی جاسوس ایڈورڈ تھامس لارنس دے بھڑکانے پہ مکہ دے شاہی خاندان دا شریف مکہ دی قیادت وچ عرب قومیت دے ناں پہ ترک عثمانی سلطنت دے خلاف عالمی کفر خصوصاً برطانیہ دے نال مل کے بغاوت،درباری غلام گردشاں تے سازشاں( جو کہ دنیا دی کسی وی قوم دی تریخ وچ ہمیشہ ملوکیت تے نسل در نسل بادشاہت تے جدید دور وچ باہم جمہوری سیاسی جماعتاں دی روایت رہیاں نيں)، قوت ،ٹیکنالوجی ،تعلیم تے انتطامی امور کےجدیدتقاضاں توں غفلت، سلطنت دے مختلف علاقےآں خصوصاً سلطنت کےعرب تے یورپی صوبےآں وچ اسلامی بھائی چارے تے اخوت دی جگہ یورپ دے اثر توں ابھرنے والے لسانی،قومی تے گراوہی تعصب سلطنت عثمانیہ دے زوال تے خاتمے دے بنیادی اسباب سن جس وچ سب توں وڈا کردار مصطفیٰ کمال پاشا یعنی ناں نہاد اندا ترک دی زیر سرپرستی استعماری سازشاں تے عرب قومیت پرستاں نے ادا کيتا۔ خود اک برطانوی جنرل دے بقول سلطنت عثمانیہ دے فوجی دستے جو آخر وقت تک اتحادیاں توں لڑنے تے مقابلہ کرنے دی صلاحیت رکھدے سن، انہاں نوں خود عرباں نے تباہ تے برباد کيتا۔[10]
حوالے
[سودھو]- Faroqhi, Suraiya (1994). "Crisis and Change, 1590–1699". In İnalcık, Halil; Donald Quataert. An Economic and Social History of the Ottoman Empire, 1300–1914. 2. Cambridge University Press. pp. 507–08. ISBN 0-521-57456-0.
- Davies, Brian L. (2007). Warfare, State and Society on the Black Sea Steppe: 1500–1700. Routledge. p. 16. ISBN 978-0-415-23986-8. Retrieved 11 February 2013.
- Orest Subtelny (2000). Ukraine. University of Toronto Press. p. 106. ISBN 978-0-8020-8390-6. Retrieved 11 February 2013.
- Matsuki, Eizo. "The Crimean Tatars and their Russian-Captive Slaves" (PDF). Mediterranean Studies Group at Hitotsubashi University. Archived from the original (PDF) on 15 January 2013. Retrieved 11 February 2013
- Fernand Braudel, The Mediterranean and the Mediterranean World in the Age of Philip II, vol. II ( University of California Press: Berkeley, 1995).
- Kunt, Metin; Woodhead, Christine (1995). Süleyman the Magnificent and His Age: the Ottoman Empire in the Early Modern World. Longman. p. 53. ISBN 978-0-582-03827-1.
- https://ur.m.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C_%DA%A9%DB%8C_%D8%AC%D9%86%DA%AF_%D8%B9%D8%B8%DB%8C%D9%85
- https://www.abushamil.com/muslim-holocaust/ Archived 2017-10-08 at the وے بیک مشین
- Halil İnalcık (1997). An Economic And Social History of the Ottoman Empire, Vol. 1 1300–1600. Cambridge University Press. p. 24. ISBN 978-0-521-57456-3. Retrieved 12 February 2013.
- https://hamariweb.com/articles/92021
- http://www.bbc.com/urdu/world-42037491