شنجیتائی
شنجیتائی (سانچہ:Lang-ja; انگریزی: Shinjitai) 1946 وچ ٹویو کانجی دے نفاذ دے بعد توں جاپانی کانجی (چینی حروف) دی آسان شکلیاں نيں۔ کچھ جاپانی شنجیتائی حروف آسان چینی حروف توں ملدے جلدے نيں، لیکن جدید جاپانی کانجی حروف دی اکثریت اج دے روايتی چینی حروف توں مشابہت رکھدی اے، جو اج کل تائیوان وچ استعمال ہُندے نيں۔
کیوجیتائی (انگریزی: Kyujitai) (پرانے جاپانی حروف) وچ سٹروک دی تعداد نوں کم کرکے شنجیتائی کردار بنائے تے بنائے گئے سن، تاکہ دوسرے لوکاں نوں جاپانی لکھنے وچ آسانی ہوئے۔
چینی حروف تے جاپانی کانجی حروف دا موازنہ
[سودھو]جاپانی کانجی حروف جو موجودہ وقت دے لئی روايتی چینی شکل استعمال کردے نيں جداں کہ تائیوان وچ جداں ""東"، "車 "書", "備", "時"، "為" ،"語"، "愛, وغیرہ۔
جاپانی کانجی حروف جو 100% سادہ چینی حروف توں مشابہت رکھدے نيں جو مینلینڈ چین وچ استعمال ہُندے نيں جداں "国", "学", "礼، "号", "医", "万", "乱", "辞", "独", "黄", "会", "争، "党"، وغیرہ
جاپانی کانجی حروف جو تقریباً 100% سادہ چینی حروف توں مشابہت رکھدے نيں جو مینلینڈ چین وچ استعمال ہُندے نيں جداں "変", "継"، "絵"، "庁"، "鉄", وغیرہ۔
جاپانی کانجی حروف جو آسان چینی حروف توں مختلف نيں جداں "経"، "歓", "楽", وغیرہ۔