شنجیتائی

شنجیتائی (سانچہ:Lang-ja; انگریزی: Shinjitai) 1946 وچ ٹویو کانجی دے نفاذ دے بعد تو‏ں جاپانی کانجی (چینی حروف) د‏‏ی آسان شکلیاں نيں۔ کچھ جاپانی شنجیتائی حروف آسان چینی حروف تو‏ں ملدے جلدے نيں، لیکن جدید جاپانی کانجی حروف د‏‏ی اکثریت اج دے روايتی چینی حروف تو‏ں مشابہت رکھدی اے، جو اج کل تائیوان وچ استعمال ہُندے نيں۔

کیوجیتائی (انگریزی: Kyujitai) (پرانے جاپانی حروف) وچ سٹروک د‏‏ی تعداد نو‏‏ں کم کرکے شنجیتائی کردار بنائے تے بنائے گئے سن، تاکہ دوسرے لوکاں نو‏‏ں جاپانی لکھنے وچ آسانی ہوئے۔

چینی حروف تے جاپانی کانجی حروف دا موازنہ

جاپانی کانجی حروف جو موجودہ وقت دے لئی روايتی چینی شکل استعمال کردے نيں جداں کہ تائیوان وچ جداں ""東"، "車 "書", "備", "時"، "為" ،"語"، "愛, وغیرہ۔

جاپانی کانجی حروف جو 100% سادہ چینی حروف تو‏ں مشابہت رکھدے نيں جو مینلینڈ چین وچ استعمال ہُندے نيں جداں "国", "学", "礼، "号", "医", "万", "乱", "辞", "独", "黄", "会", "争، "党"، وغیرہ

جاپانی کانجی حروف جو تقریباً 100% سادہ چینی حروف تو‏ں مشابہت رکھدے نيں جو مینلینڈ چین وچ استعمال ہُندے نيں جداں "変", "継"، "絵"، "庁"، "鉄", وغیرہ۔

جاپانی کانجی حروف جو آسان چینی حروف تو‏ں مختلف نيں جداں "経"، "歓", "楽", وغیرہ۔