عبد الرحیم بھرچونڈی
پیر عبد الرحیم بھرچونڈی شریفخانقاہ قادریہ بھر چونڈی شریف دے چوتھے سجادہ نشین نيں۔ آپ شیر خدا بادشاہ توں معروف نيں۔
ولادت
[سودھو]مولانا پیر عبد الرحیم شہید ابن مولانا عبد الرحمن ابن حافظ محمد عبد اللہ 1330ھ/1910ء وچ بھر چونڈی شریف، ضلع گھوٹکی وچ پیدا ہوئے۔
ناں
[سودھو]ستويں دن جدا مجد شیخ ثالث نے عبد الرحیم ناں تجویز کیتا۔ کِسے نے پُچھیا : صاحبزادے دا ناں کیتا تجویز کیتا اے ؟ فرمایا اساں بسم اللہ الرحمن الرحیم نوں پورا کیتا اے ،وہ اس طرح کہ اپنا ناں عبد اللہ، صاحبزادے دا ناں عبد الرحمن تے پوتے دا ناں عبد الرحیم، تِناں ناواں توں لفظ ‘‘ عبد ‘‘ ہٹانے توں بسم اللہ شریف پوری ہوئے جاندی اے ۔
تعلیم و تربیت
[سودھو]جدامجد شیخ ثالث نوں آپ توں بہت محبت سی۔ اکثر آپ دادا جان دے سینے اُتے کھیلدے رہندے سن ۔ آپ ابتدا ہی توں غیر معمولی ذہین سن، جو سبق دوسرے طالب علم گھنٹےآں وچ یاد کردے اسنوں آپ منٹاں وچ یاد کر لیندے۔ قرآن مجید دی تعلیم شروع ہوئی، پندرہ پارے حفظ تے پندرہ ناظر ہ پڑھے۔ درسی کتاباں پہلے مولانا عبد الکریم ( ساکن میانوالی ) توں، فیر سراج الفقہا مولانا سراج احمد (خان بیلوی ثم خانپوری )سے پڑھیاں تے آخرماں سید مغفور القادری ( شاہ آباد شریف، ضلع رحیم یار خاں ) توں پڑھنا شروع کيتا، شرح جامی، شرح و قایہ تے مشکوٰۃ شریف تک کتاباں خود سمجھ کر پڑھیاں حتٰی کہ دوسری کتاباں دے سمجھنے دا خاصا ملکہ پیدا ہوئے گیا ۔
شخصیت
[سودھو]پیر عبد الرحیم نہایت بلند ہمت تے بے ہاک شخصیت دے مالک سن، اسلام تے مسلمانون دے تحفظ تے سر بلندی دے لئی کِسے قسم دی قربانی دینے توں دریغ نہ کردے سی کئی ایداں دے واقعات پیش آئے کہ ہندواں نے نو مسلم عورتاں نوں قید کر کے ارتداد اُتے مجبور کیتا پیر صاحب کِسے خطرے نوں دل وچ نہ لاندے ہوئے میدان آ گئے تے اس وقت تک چین توں نہ بیٹھے جدوں تک انہاں نو مسلم خواتین نوں آزاد نہ کرادتا۔
تحریک پاکستان
[سودھو]اپنے والد ماجد مجاہد اعظم مولانا عبد الرحمن دے زیر سایہ رہ کے انجمن احیاالاسلام تے تنظیم المشائخ دی بے مثال خدمات انجام دتیاں تے اس دور وچ جدوں کہ کانگر س پوری طرح صوبۂ سندھ اُتے چھائی ہوئی سی۔ آپ نے تحریک پاکستان تے دو قومی نظریہ دی بھر پور اشاعت و حمایت دی ایہ انہاں مشائخ دی قربانیاں دا نتیجہ سی کہ صوبۂ سندھ دی رائے عامہ مسلم لیگ دے حق وچ ہموار ہوئے گئی تے عوام الناس نے وڈے جوش و خروش توں نظریۂ پاکستان نوں اپنایا ۔
سنی کانفرنس وچ شرکت
[سودھو]1946ء وچ والد ماجد دی قیادت وچ ڈیڑھ سو افراد دی جماعت دے نال آل انڈیا سنی کانفرنس بنارس وچ شریک ہوئے تے قیام پاکستان دی اُتے زور تائید کيتی۔ اہل سنت دی اس نمائندہ کانفرنس وچ متحدہ پاک و ہند دے تقریباً پنج ہزار علما و مشائخ دا قیام پاکستان دی خاطر اپنی تمام کوششاں نوں صرف کر دینے دا عہد اک ضرب کلیمی سی جس نے کانگر س دے سامریاں دا طلسم توڑ کر رکھ دتا سی۔ انجمن احیاء الاسلام تے تنظیم المشائخ دے بعد آپ جمیعت علماء پاکستان، سندھ دے نائب صدر منتخب ہوئے تے جس جرأت و ہمت تے خلوص وایثار توں جمیعت دی سر گرمیاں وچ حصہ لیا اسنوں کدی فراموش نئيں کیتا جا سکدا۔
سجادہ نشین
[سودھو]1960ء وچ شیخ ثالث عبد الرحمن دے وصال دے بعد سجادہ نشین ہوئے تاں آپ دی مصروفیات نيں بہت زیادہ اضافہ ہوئے گیا لیکن جس حسن و خوبی توں آپ نے ذمہ داریاں نوں نبھایا، موجودہ دور وچ اس دی مثال پیش کرنا مشکل اے۔ آپ دے دل وچ دین و ملت دا بے پناہ درد سی۔ اگرچہ آپ اُتے قاتلانہ حملے کیتے گئے ،طرح طرح توں آپ نوں اذیتاں پہنچائی گئياں لیکن اس مرد خدا دے قدم پِچھے ہٹنے دی بجائے ہمیشہ اگے ہی بڑھدے رہے۔
عملی جہاد
[سودھو]1965ء دی جنگ وچ راجستھان سیکڑ وچ عملی طور اُتے حصہ لیا، اپنے مریدین حر مجاہدین دے کئی دستے مسلح کر کے محاذ اُتے بھیجے تے دود فعہ خود محاذ اُتے تشریف لے گئے۔ پیرعبد الرحیم نظریۂ اسلام دے زبردست حامی سن ۔ 1971ء دے انتخابات وچ جمیعت علمائے پاکستان دے صوبۂ سند دے نائب صدر ہونے دی حیثیت توں علی الاعلان اسلامی قوتاں دا نال دتا تے ہر ممکن کوشش کيتی کہ عوام دے اذہان وچ صحیح اسلامی اقدار نوں اس قدر راسخ کر دتا جائے کہ اوہ نظریۂ اسلام دے علاسہ کِسے نظرئے تے ازم نوں قبول نہ کرن۔
وفات
[سودھو]30 رجب، 21 ستمبر ( 1391ھ/1971ء) دی شام نوں جدوں کہ پیر عبد الرحیم چار غیر مسلح آدمیاں دے نال سن، مخالفین نے فائرنگ کر کے آپ دا قتل کر دتا۔ آپ دے جنازہ وچ اک لکھ افراد نے شرکت کيتی ،آ پ دی آخری آرام گاہ بھر چونڈی شریف وچ اے۔ آپ دی شہادت توں ملت اسلامہ اک عظیم مجاہد توں محروم ہوئے گئی۔[۱][۲]