فائق احمد
فائق احمد | ||
---|---|---|
ادیب | ||
پیدائشی نام | محمد ریاض صفدر | |
قلمی نام | فائق احمد | |
تخلص | فائق احمد | |
ولادت | ۱۵جنوری ۱۹۷۸ء | |
اصناف ادب | شاعری ونثر | |
ذیلی اصناف | غزل، خطوط ،افسانہ نگاری،،مضمون نویسی، | |
تصنیف اول | گڈی جاچکی(افسانے) |
فائق احمد غزل گو شاعر تے افسانہ نگار نيں۔ اپنی ادبی کاوشاں دی بدولت مشاعراں تے ادبی حلفےآں وچ کافی معروف نيں۔
وطن
[سودھو]آپ دا تعلق گگو منڈی ، تحصیل بورے والا ضلع وہاڑی توں اے۔
لکھتاں
[سودھو]۱۔گاڑی جا چکی
۲۔جواب کیا دیتے!
نمونہ تحریر
[سودھو]میرا ذہن، میرا دل بلکہ سارا وجود اسی رفتار سے چلا جاتا ہے جیسے ایک سیکنڈ میں روشنی فاصلہ طے کرتی ہے ۔ ایک ہی لمحے میں ہزاروں سال پیچھے چلی جاتی ہوں ۔ جتنی رفتار سے آسمان کے تارے کی روشنی زمین پر آتی ویسی ہی رفتار سے۔ میں ایک ہی پل میں یہاں بھی ہوں اور ہزاروں سال پیچھے بھی۔ کتنی عجیب بات ہے ! جس لمحے موجود ہوں اسی میں مری ہوئی ہوں ۔ جب ایک آدمی قلعہ کی اس طرف سے ایک ہڈی اٹھا کر پروفیسر کی طرف بھاگتے ہوئے یہ کہتا آرہا تھا کہ مل گیا ۔ مل گیا ۔ قرستان مل گیا ۔ پروفیسر نے ہڈی پر دو تین ضربیں لگائیں تو مجھے اسی جگہ تکلیف ہوئی جہاں کی وہ ہڈی تھی ۔ تم ابھی جاؤ اور اسے سونگھ کر آؤ تمھیں ویسی ہی خوشبو میرے بدن سے بھی ملے گی۔[۱]
پنجابی ترجمہ
میرا ذہن، میرا دل بلکہ سارا وجود ايسے رفتار توں چلیا جاندا اے جداں اک سیکنڈ وچ روشنی فاصلہ طے کردی اے ۔ اک ہی لمحے وچ ہزاراں سال پِچھے چلی جاندی ہاں ۔ جِنّی رفتار توں آسمان دے تارے دی روشنی زمین اُتے آندی ویسی ہی رفتار توں۔ میں اک ہی پل وچ ایتھے وی ہاں تے ہزاراں سال پِچھے وی۔ کِنّی عجیب گل اے ! جس لمحے موجود ہاں ايسے وچ مری ہوئی ہاں ۔ جدوں اک آدمی قلعہ دی اس طرف توں اک ہڈی اٹھا کے پروفیسر دی طرف بھجدے ہوئے ایہ کہندا آرہیا سی کہ مل گیا ۔ مل گیا ۔ قرستان مل گیا ۔ پروفیسر نے ہڈی اُتے دو تن ضرباں لگائیاں تاں مینوں ايسے جگہ تکلیف ہوئی جتھے دی اوہ ہڈی سی ۔ تسيں حالے جاؤ تے اسنوں سُنگھ کر آؤ تواناں ویسی ہی خوشبو میرے بدن توں وی ملے گی۔
حوالے
[سودھو]
- ↑ گاڑی جاچکی،قلعہ عمرپور،فائق احمد، صفحہ13، حلقۂ اردو وہاڑی