مرجئہ
مرجئہ | |
---|---|
حصہ | اسلام وچ مذاہب تے شاخاں |
انتظامی تقسیم | |
ترمیم |
عقائد
[سودھو]مرجئہ کہندے نيں کہ ایمان دے ہُندے ہوئے گناہ کچھ نقصان نئيں پہنچاندا، جداں کفر دے نال نیک عمل کوئی فائدہ نئيں دیتااور کسی مومن نوں اگ دا عذاب نئيں ہوئے گا۔
پس منظر
[سودھو]مرجئہ اوہ لوک سن جو پہلے فتنے (شہادتِ عثمان توں صلح حسن و معاویہ) تے دوسرے فتنے (شہادتِ حسین توں شہادتِ عبداللٰہ بن زبیر تک) دے خون خرابے توں اس قدر بددل ہوئے کہ تقدیر دے عقیدے وچ انتہا پسندی دا شکار ہوگئے تے بنوامیہ دے ظلم نوں خدا دی رضا تے اپنی تقدیر قرار دے کے برداشت کرنے تے خارجیہ یا امامیہ یا راسخ العقیدہ اہلسنت دی طرح سیاسی و سماجی حالات دی ابتری اُتے بے چین ہوکے اقدامات اٹھانے توں منع کرنے لگے۔
علامہ طبری دا قول
[سودھو]ابو جعفر طبری رہتل الآثار وچ فرماندے نيں
فَأَمَّا الْمُرْجِئَةُ الْيَوْمَ فَهُمْ قَوْمٌ يَقُولُونَ: الْإِيمَانُ قَوْلٌ بِلَا عَمِلٍ، فَلَا تُجَالِسُوهُمْ، وَلَا تُؤَاكِلُوهُمْ، وَلَا تُشَارِبُوهُمْ، وَلَا تُصَلُّوا مَعَهُمْ، وَلَا تُصَلُّوا عَلَيْهِمْ[۱]
اج بھݪک مرجئہ ایداں دے گروہ نوں کہیا جاندا اے جو ایہ کہندے نيں کہ ایمان بغیر عمل دے محض قول (کلمہ شہادت) دا ناں اے لہذا نہ تسيں ایداں دے لوکاں دے نال بیٹھو نہ انہاں دے نال کھاؤ پیو نہ انہاں نال ملاقات کرو نہ انہاں دے نال نماز پڑھو تے نہ انہاں دی نماز جنازہ وچ شریک ہوئے۔
ابن تیمیہ دی تشریح
[سودھو]شیخ ابن تیمیہ مرجئہ دے متعلق کہندے نيں
ایمان دل دی تصدیق تے بولی دے اقرار نوں کہندے نيں۔ تے اعمال نوں اس وچوں نئيں(شمارکردے)ان مرجئہ فقہاء وچ توں اک گروہ کوفہ دے فقہاِ تے عابد لوکاں وچوں وی سی۔ مگران دا قول جہم بن صفوان دے قول دی طرح نہ سی، اوہ جاݨدے سن کہ جے قدرت رکھنے دے باوجودانسان بولی توں ایمان دا اقرارنئيں کردا۔ تاں اوہ مومن نئيں ہوسکتااور اوہ ایہ وی جاݨدے سن کہ ابلیس تے فرعون دل توں تصدیق کرنے باوجودکافرسن ۔ لیکن جے اوہ دل دے اعمال نوں ایمان وچ داخل نہ کردے تاں انہاں نوں جہم بن صفوان دا قول لازم آندا، اوہ عمل دی وجہ توں ایمان دے ودھنے اورگھٹنے دے قائل وی نئيں نيں۔ لیکن اِنّا اوہ کہندے نيں کہ:ایمان دا ودھنا شریعت دے مکمل ہوݨ توں پہلے سی اس دا مطلب(ان دے ہاں) ایہ اے کہ اﷲنے جدوں وی کوئی آیت نازل دی اس دی تصدیق واجب ہوئی۔ تویہ تصدیق اس تصدیق وچ ضم ہو گئی، جو پہلے توں سی لیکن جدوں اوہ چیزمکمل ہو گئی جو اﷲ نازل کر رہاتھاتو انہاں دے نزدیک ایمان وچ تفاضل باقی نہ رہیا، بلکہ تمام لوکاں دا ایمان برابر ہويا)چاہے( سابقین اولین جداں ابوبکرو عمر دا ایمان یافاجر(تےظالم)جداں حجاج تے ابو مسلم الخراسانی وغیرہ دا ایمان انہاں دے نزدیک برابر اے۔[۲]