مرزا عیسیٰ خان ترخان
عيسي خان ترخان اول | |||||
---|---|---|---|---|---|
سندھ دا حاکم | |||||
معیاد عہدہ | 1575(۹۶۱ھ) توں 1587(۹۷۳ھ) | ||||
پیشرو | شاہ حسن بيگ ارغون | ||||
جانشین | مرزا باقی خان ترخان | ||||
نسل | مرزا محمد صالح ترخان، مرزا جان بابا ترخان، مرزا باقی خان ترخان | ||||
| |||||
خاندان | ترخان | ||||
والد | مرزا عبدالعلی ترخان | ||||
وفات | ۹۷۴ھ ٹھٹھہ | ||||
مذہب | اسلام |
مرزا عیسیٰ خان ترخان ( انگریزی : Mirza Esa Khan Tarkhan) مرزا شاہ حسن ارغون دے بعد ٹھٹھہ دی حکومت تے سلطنت اُتے بیٹھیا۔امیر اخوتمر دی اولاد دا ترخان انہاں صفحات وچ جانیا جاندا اے۔ مرزا عیسی ترخان دے والد مرزا عبدالعلی، سلطان محمود (۸۹۹ھ) بن مرزا ابو سعید (قتل ۸۷۳ھ) دے دور وچ بخارا دے گورنر سن، اوہ شیبان خان دی جنگ وچ اپنے بیٹےآں سمیت مارے گئے سن ۔ مرزا عیسیٰ ترخان اودوں بچہ سی، جس دی پرورش میر ذوالنون ارغون، پالی نے کيتی۔ جداں تک میر ذوالنون زندہ سن اساں انہاں نوں اپنے پاس رکھیا (بلقمان ص ۳۸۹)۔[۱]
تفصیلی تعارف
[سودھو]ابتدائی دن
[سودھو]تریخ طاہری وچ لکھیا اے کہ مرزا عیسیٰ بیگ ترخان دے الحاق دے بعد اوہ ارغون امیر، جو مرزا شاہ حسن دے دست راست سن تے جنہاں نے عیسیٰ بیگ نوں حکومت دے لئی منتخب کيتا سی، ہن مرزا دی مخالفت وچ مصروف ہو گئے۔ کابک خان، فرخ تیمور تے ہور شہزادے شراب پی کر مرزا عیسیٰ دی حویلی دے دروازے اُتے آندے تے دروازے دے سامنے قالین نوں گھوڑےآں دے کھراں توں روندتے تے اپنے گھوڑےآں توں اتر جاندے۔ کوئی دن ایسا نئيں گزریا کہ انہاں نے مرزا عیسیٰ دی حویلی دا دروازہ تیراں تے نیزےآں توں نہ ماریا ہوئے۔ اوہ کہندے سن کہ مرزا شاہ حسن دا خزانہ تواڈے پاس اے تاں ہن اسيں توں ونڈ دو۔ لیکن مرزا عیسیٰ بیگ انہاں جاہلاں نوں نہایت شائستگی تے تحمل توں سمجھاندے سن تے جواب دیندے سن کہ میرا مال و دولت توں کوئی تعلق نئيں۔
مرزا صالح ترخان
[سودھو]مرزا عیسیٰ نے اپنے بیٹےآں وچوں وڈے بیٹے مرزا صالح ترخان نوں ولی عہد مقرر کيتا تاکہ مشکل مسائل نوں حل کيتا جائے، ملکی معاملات دا فیصلہ کيتا جائے، یعنی تمام امور حکومت وغیرہ۔ اس نے ولی عہد دے حوالے کيتا۔ بہرنو نے رسمی سلطنت دے علاوہ کچھ نئيں رکھیا [۲] اس نے ۱۴ ويں ماہ شوال ۹۶۱ ہجری نوں محمود خان بکری دے لوکاں توں سیستان دا قلعہ چھڑا کر اسنوں اپنے قبضے وچ لے لیا۔ جدوں ایہ خبر سلطان محمود خان نوں پہنچی تاں اس نے بکر توں کوچ کيتا تاکہ مرزا صالح ترخان نوں علم حاصل ہوئے۔ تے جدوں ایہ سب خبر مرزا عیسیٰ ترخان نوں پہنچی تاں اوہ ٹھٹھہ توں وڈی فوج دے نال بکر نوں فتح کرنے دے لئی نکلیا۔ ۹۶۲ ہجری وچ محرم دے آغاز وچ آپ بکر وچ تشریف لائے۔ سلطان محمود وی اک وڈی فوج دے نال لڑنے دے لئی تیار ہو گیا۔ دونے فریقاں دے درمیان جنگ ہوئی۔ دو تن جھڑپاں ہوئیاں۔ جس وچ دونے طرف دے کئی فوجی مارے گئے۔ جدوں سلطان محمود دے پاس لڑنے دی طاقت نہ رہی تاں اس نے خود نوں بکر کے قلعے وچ بند کر ليا تے اوتھے مرزا عیسیٰ ترخان نے قلعہ دا محاصرہ کرنا شروع کر دتا۔ جس دی وجہ توں قلعہ وچ لوکاں دا کاروبار مشکل تے درہم برہم سی۔ بے بس سلطان محمود خان بکری نے میر معصوم بکری دے دادا سید میر کلاں نوں مرزا عیسیٰ ترخان دے پاس بھیجیا۔ جس نے اسنوں شناسائی، دوستی تے خلوص دے حقوق توں آگاہ کیتا، اس توں منت دی کہ بکر سلطان محمود نوں دے داں جو ہندوستان دی سرحد اُتے واقع اے تے درحقیقت ايسے دا اے، باقی سیوستان ماتحت نوکراں سمیت مرزا عیسیٰ ترخان دا اے۔ تے نوکر. ايسے دوران اطلاع ملی کہ لاہوری بندر توں فرنگی مرزا عیسیٰ ترخان دی فوج دی مدد دے لئی آئے نيں لیکن ٹھٹھہ شہر نوں خالی دیکھ کے انہاں نے بوہت سارے لوکاں نوں لُٹیا تے قید کر کے شہر نوں اگ لگیا دتی۔ اس لئی موقع دی مناسبت توں مرزا عیسیٰ! ترخان نے سلطان محمود بکری دی درخواست قبول کر لئی تے اک نواں معاہدہ کيتا۔ اس طرح جگہ جگہ جھگڑا ہُندا چلا گیا۔ جتھے اس نے ملکی عمارتاں دی مرمت تے آبادی ودھانے دی کوشش کيتی۔ اس طرح مسند کامرانی اُتے آسانی دے نال حکومت کردا رہیا۔ پرتگالیاں دے ہتھوں ٹھٹھہ دی لُٹ مار [۲] ایہ واقعہ ۹۶۳ھ/۵۷-۱۵۵۶ء وچ پیش آیا۔ اس دی کہانی کچھ ایويں اے: مرزا عیسیٰ ترخان اول نے پرتگالیاں توں بکر کے حکمران سلطان محمود کلکتاش اُتے حملہ کرنے دے لئی مدد منگی۔ پیڈرو بیریٹو دی کمان وچ اکیس بحری جہازاں وچ ست سو سپاہیاں دی پرتگالی فوج دریائے سندھ دے راستے لہڑی بندر توں ٹھٹھہ پہنچی۔ پرتگالی فوج دی آمد توں پہلے سلطان محمود کلکتاش تے مرزا عیسیٰ ترخان اول دے درمیان بستی سی۔ ایہ سن کر پرتگالی کمانڈر پیڈرو بیریٹو غصے وچ آ گیا تے ٹھٹھہ شہر وچ لُٹ مار تے قتل و غارت شروع کر دتی، جس وچ اٹھ ہزار لوک مارے گئے، ٹھٹھہ توں دو ملین پاؤنڈ (۲۰ ملین پاؤنڈ) لوٹ لئی گئے۔ جدوں پورا شہر جل کے راکھ ہو گیا، ایسی لُٹ مار ایشیائی ملکاں دی تریخ وچ کدی نئيں ہوئی۔ پر، پیڈروبیرو توں اک وی شخص نئيں مرا۔ [۳]
مرزا باقی کي سرکشي
[سودھو]۹۶۷ھ دے شروع وچ مرزا محمد نے اپنے والد توں بغاوت کيتی۔ انہاں دا دعویٰ سی کہ وچ اپنے والد تے ولی عہد دا وڈا پُتر ہوݨ۔ اصولی طور اُتے مرزا صالح ولی عہد نئيں ہو سکدا البتہ جدوں معرکہ ہويا تاں مرزا محمد بقیہ معرکہ وچ شکست کھا کر سوڈھن دی رہائش گاہ وانگی چلے گئے۔ جتھے انہاں دے نال مقیم ارغون وی عمرکوٹ تے جیسلمیر دے راستے توں انہاں دے نال اکٹھے ہوئے اوتھے مرزا باقی نوں سلطان محمود بکری نال ملاقات دا شرف حاصل ہويا۔ سلطان محمود نے وی اسنوں شفقت دی بانہاں وچ لے لیا تے اس اُتے احسان کيتا تے اپنے فرض دے لئی عاجزی کيتی۔ مرزا عیسیٰ ترخان نے صرف مرزا محمد صالح ترخان دی خاطر محمد باقی دے بیٹے نوں وی ٹھٹھہ توں کڈ کے بکر کے پاس بھیج دتا۔ مرزا محمد نے بھانويں باقی ہندوستان جانے دی بہت کوشش کيتی لیکن سلطان محمود خان نے سوچیا کہ ایسا نہ ہو کہ ہندوستان توں ایتھے کوئی فوج نہ لیائی جائے تے فیر ایہ فوج بکر توں گزر جائے تے ملک دے نظام وچ خلل پیدا ہو جائے، چنانچہ اس نے کہیا۔ بھارت جانا چھڈ دتا [۲]
مرزا محمد صالح دا قتل
[سودھو]۹۷۰ھ وچ مرزا محمد صالح ترخان نوں بلوچ نامی اک مرید نے قتل کر دتا۔ قتل دی وجہ ایہ سی کہ مرزا صالح نے مرید بلوچ قبیلے نوں ڈکيتی تے چوری دے لئی قتل کيتا سی۔ بلوچ داد خواہی دے رواج دے مطابق مرزا دے راستے اُتے کھڑے ہو کے ہتھ وچ عرضی پکڑے رونے لگے۔ مرزا صالح نے اسنوں اپنے نیڑے بلايا تے گھوڑے توں ڈھو لگیا کر اس توں درخواست کرنے لگا۔ جس اُتے اس نے مرزا دی گردن اُتے ہتھ رکھ دے اس دے پیٹ وچ چھرا گھونپا جس دے بعد اوہ مہلک تے سیاہ [۲] توں جاں بحق ہوگیا۔
مرزا باقی توں معافي
[سودھو]مرزا صالح دے قتل دے بعد مرزا عیسیٰ ترخان نے اپنے بیٹے مرزا جان بابا نوں اپنا جانشین بنایا۔ کچھ دناں بعد سلطان محمود بکری نے مرزا باقی دی غلطیاں نوں معاف کرنے دی درخواست کيتی جسنوں قبول نئيں کيتا گیا۔ کچھ رئیس جو امیر محمد باقی دے حق وچ سن مرزا عیسیٰ توں کہیا کہ آداب دے لحاظ توں ایہ چنگا نئيں لگدا کہ آپ دا پُتر سلطان محمود دا ملازم اے۔ مرزا عیسیٰ نے تعظیم وچ جھک کر جناب شیخ عبدالوہاب پرانی تے میر یار محمد نوں جو مرزا عیسیٰ ترخان دے بھتیجے سن مرزا محمد باقی نوں لیاݨ دے لئی بھیجیا۔ ایہ دونے مرزا محمد باقی نوں لے کے آئے، تے مرزا عیسیٰ دی خدمت وچ انہاں دی تعظیم کيتی گئی۔ مرزا عیسیٰ نے شیوستان نوں اپنا جاگیر مقرر کر کے رخصت کيتا۔ [۲]
رغون دی سرکشي
[سودھو]مرزا عیسیٰ بیگ بہت اعتدال پسند تے بردبار سن، لیکن ارغوناں نے اس توں بے وفائی دی تے اس دے نال غداری دی تے مخالفت تے جنگ دے میدان وچ اترے۔ آخر کار جدوں صلح دے بعد دریائے ارغون پار کر رہے سن تاں مرزا عیسیٰ دے لوکاں نے اچانک گولی چلا دی، جس توں انہاں دے بوہت سارے لوک مارے گئے تے باقی شکست کھا گئے۔ سلطان محمود نے انہاں وچوں ہر اک نوں گھوڑے تے اک چادر توں سجایا، اپنے نوکراں نوں نال لے کے سیوستان دی طرف روانہ ہويا۔ سلطان محمود دے آدمیاں نے ارغوناں نال ملاقات کيتی تے قلعہ سیستان دا محاصرہ کے لیا۔ اوہ اک دو بار قلعہ اُتے چڑھے لیکن کچھ نہ کر سکے۔ اس دے بعد مرزا عیسیٰ ترخان اک وڈی فوج دے نال ٹھٹھہ توں نکلیا۔ اس نے دشمن دی فوج نوں قلعہ توں دور بھگانے تے فیر انہاں دا پِچھا کرنے دے لئی پہلے لشکر بھیجیا سی۔ دونے فوجاں دے درمیان رفیان پنڈ وچ اگ لگ گئی تے سلطان محمود دے کئی آدمی مارے گئے۔ آخر مہ بیگم تے شیخ عبدالوہاب پرانی دے ذریعے صلح ہو گئی۔ اس دے بعد مرزا عیسیٰ ترخان واپس ٹھٹھہ چلا گیا۔
موت
[سودھو]مرزا عیسیٰ ترخان دی وفات ۹۷۴ھ وچ ہوئی۔ سقراط توں کچھ عرصہ پہلے اس نے ارغوناں، ترخاناں تے ملک دے شہزادےآں تے حکمراناں نوں مرزا جان بابا دے ولی عہد دے سپرد کرنے دے لئی بلانا چاہیا، لیکن ماہ بیگم نے مقدمہ توں منع کيتا تے مرزا باقی نوں پیغام بھیجیا۔ مرزا عیسیٰ ترخان نے چودہ سال حکومت دی [۲] مکلی وچ انہاں دے مقبرے اُتے انہاں دی وفات دی تریخ ۹۷۳ ہجری لکھی ہوئی اے۔
حوالے
[سودھو]- ↑ ڪتاب جو نالو ؛ ترخان نامو مولف: سيد مير محمد بن جلال ٺٽوي؛مرتب: سيد حسام الدين راشدي؛ مترجم: ميرزا عباس علي بيگ ڇاپو؛ پهريون 1994ع ٻيو 2005ع ڇپائيندڙ؛ سنڌي ادبي بورڊ ڄام شورو
- ↑ ۲.۰ ۲.۱ ۲.۲ ۲.۳ ۲.۴ ۲.۵ ڪتاب جو نالو ؛ ترخان نامو مولف: سيد مير محمد بن جلال ٺٽوي؛مرتب: سيد حسام الدين راشدي؛ مترجم: ميرزا عباس علي بيگ ڇاپو؛ پهريون 1994ع ٻيو 2005ع ڇپائيندڙ؛ سنڌي ادبي بورڊ ڄام شورو
- ↑ ڪتاب ٺٽي جا ڪاتب: از محمد عبدالغفور، پهريون ايڊيشن 2004ع ص. 12-13. سنڌي ادبي بورڊ،