نماز استخارہ
الاستخارۃ: اسم اے تے استخاراللہ دا معنى يہ اے كہ اللہ تعالى توں اس نے بہتر چيز تے خير طلب كى، اس توں مراد يہ اے كہ جے كوئى شخص كوئى كام كرنا چاہے تے اوہ اس ميں متردد ہوئے تاں اس دے ليے رسول كريم صلى اللہ عليہ وسلم نے نماز استخارہ مشروع كى اے تے يہ سنت اے،
تعريف
[سودھو]استخارہ كى لغوى تعريف: كسى چيز ميں توں بہتر كو طلب كرنا، كہا جاندا اے: استخر اللہ يخر لك، اللہ تعالى توں استخارہ كرو اوہ تواڈے ليے بہتر اختيار كر دے گ
اصطلاحى تعريف
[سودھو]اختيار طلب كرنا۔ يعنى نماز يا نماز استخارہ ميں وارد شدہ دعا دے نال اللہ تعالى دے ہاں جو بہتر تے اولى و افضل اے اس كى طرف پھرنے تے اوہ كام كرنا طلب كرنا۔
حكم
[سودھو]نماز استخارہ دے سنت ہوݨ ميں علما كرام دا اجماع اے تے اس كى مشروعيت كى دليل بخارى شريف كى مندرجہ ذيل حديث اے:
جابر رضى اللہ تعالى عنہ بيان كردے ہيں كہ:
" رسول كريم صلى اللہ عليہ وسلم اپنے ہميں سارے معاملات ميں استخارہ كرنے كى تعليم اس طرح ديا كردے سن جس طرح ہميں قرآن مجيد كى سورۃ كى تعليم ديتے رسول كريم صلى اللہ عليہ وسلم فرماندے:
" جدوں تسيں ميں توں كوئى ايك شخص كام كرنا چاہے تاں اوہ فرض دے علاوہ دو ركعت ادا كر دے يہ دعا پڑھے:
" اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلا أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلا أَعْلَمُ وَأَنْتَ عَلامُ الْغُيُوبِ اللَّهُمَّ فَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ هَذَا الأَمْرَ ثُمَّ تُسَمِّيهِ بِعَيْنِهِ خَيْرًا لِي فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ قَالَ أَوْ فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي فَاقْدُرْهُ لِي وَيَسِّرْهُ لِي ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ اللَّهُمَّ وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّهُ شَرٌّ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ فَاصْرِفْنِي عَنْهُ [ واصرفه عني ] وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ ثُمَّ رَضِّنِي بِهِ "
اے اللہ ميں ميں تيرے علم كى مدد توں خير منگدا ہاں تے تیرے توں ہى تيرى قدرت دے ذريعہ قدرت طلب كردا ہاں تے ميں تیرے توں تيرا فضل عظيم منگدا ہوݨ، يقينا تاں ہر چيز اُتے قادر اے تے ميں ( كسى چيز اُتے ) قادر نہيں، تاں جاݨدا اے تے ميں نہيں جاݨدا تے تاں تمام غيباں دا علم ركھنے والا اے، الہى جے تاں جاݨدا اے كہ يہ كام ( جس دا ميں ارادہ ركھدا ہاں ) ميرے ليے ميرے دين تے ميرى زندگى تے ميرے انجام كار دے لحاظ توں بہتر اے تاں اسنوں ميرے مقدر ميں كر تے آسان كر دے، فیر اس ميں ميرے ليے بركت عطا فرما تے جے تيرے علم ميں يہ كام ميرے ليے تے ميرے دين تے ميرى زندگى تے ميرے انجام كار دے لحاظ توں برا اے تاں اس كام كو میرے توں تے مینوں اس توں پھير دے تے ميرے ليے بھلائى مہيا كر جتھے بھى ہو، فیر مینوں اس دے نال راضى كردے۔
اور اوہ اپنى لوڑ تے حاجت يعنى كام دا ناں لے۔
صحيح بخارى حديث نمبر ( 1166 ) يہ حديث كئى ايك جگہ ميں امام بخارى رحمہ اللہ نے ذكر كي اے۔
نماز استخارہ كى مشروعيت كى حكمت:
استخارہ كى مشروعيت ميں حكمت يہ اے كہ اللہ تعالى دے حكم دے سامنے سر خم تسليم كيا جائے تے طاقت و قدرت توں نكل كر اللہ تعالى كى طرف التجاء كى جائے، توں كہ اوہ دنيا و آخرت كى خير و بھلائى جمع كر دے تے اس دے ليے اس مالك الملك سبحانہ وتعالى دا دروازہ كھٹكھٹانے كى لوڑ اے تے اس دے ليے نماز تے دعا توں ودھ كر كوئى چيز بہتر تے كامياب نہيں كيونكہ اس ميں اللہ تعالى كى تعظيم تے اس كى ثناء تے اس كى طرف قولى تے حالى طور اُتے محتاجگى اے تے فیر استخارہ كرنے دے بعد اس دے ذہن ميں جو آئے اوہ اس كام كو سر انجام دے۔
سبب
[سودھو]( جنہاں ميں استخارہ كيا جاندا اے ) اس دا سبب يہ اے كہ: مذاہب اربعہ اس اُتے متفق ہيں كہ استخارہ انہاں امور ميں ہوئے گا جنہاں ميں بندے كو درست چيز دا علم نہ ہو، ليكن جو چيزيں خير تے شر ميں معروف ہيں تے انہاں دے اچھے تے برے ہوݨ دا علم اے مثلا عبادات تے نيكى دے كام تے برائى تے منكرات والے كام تاں انہاں كاماں دے ليے استخارہ كرنے كى كوئى لوڑ نہيں۔
ليكن جے اوہ خصوصا وقت دے متعلق مثلا دشمن يا فتنہ دے احتمال كى صورت ميں اس سال حج اُتے جائے يا نہ تے حج ميں كس كى رفاقت اختيار كرے تاں اس دے ليے استخارہ ہو سكتا اے۔
تو اس بنا اُتے كسى واجب، يا حرام يا مكروہ كام ميں استخارہ نہيں كيا جائے گا، بلكہ استخارہ تاں مندوب تے جائز تے مباح كاماں ميں كيا جائے گا تے فیر مندوب كام دے اصل دے ليے استخارہ نہيں كيونكہ اوہ كام تاں اصل ميں مندوب اے بلكہ استخارہ اودوں ہوئے گا جدوں تعارض ہو، يعنى جدوں اس دے پاس دو كاماں ميں تعارض پيدا ہو جائے كہ اوہ كونسے كام توں ابتدا كرے يا دونے ميں توں پہلے كام كونسا كرے؟
اوقات
[سودھو]استخارہ اودوں كيا جائے جدوں استخارہ كرنے والا شخص خالى الذہن ہو تے كسى معين كام كو سر انجام دينے دا عزم نہ ركھے، كيونكہ حديث ميں رسول كريم صلى اللہ عليہ وسلم دا فرمان:
" جدوں اسنوں كوئى كام درپيش ہو " اس گل كى طرف اشارہ اے كہ استخارہ اودوں ہوئے گا جدوں ابھى اس دے دل ميں كوئى كام آيا ہو، تاں فیر نماز تے دعا استخارہ كى بركت توں اس دے ليے اس كام كى بہترى ظاہر ہو گى.
بخلاف اس دے كہ جدوں اس دے نزديك كوئى كام كرنا ممكن ہو تے اوہ اسنوں سر انجام دينے اُتے پختہ عزم تے ارادہ كر چكا ہو، تاں فیر اوہ اپنے ميلان تے محبت كى طرف ہى جائے گا، تاں اس توں خدشہ اے كہ اس دے ميلان تے پرعزم دے غلبہ كى بنا اُتے اس توں بہترى كى راہنمائى مخفى رہے۔
اور يہ بھى احتمال اے كہ حديث ميں اسيں يعنى درپيش توں مراد عزم ہو كيونكہ ذہن ثابت تے ايك اُتے نہيں ٹھردا، تاں اوہ ايسا ہى نہيں رہے گا الا يہ كہ جدوں اسنوں سر انجام دينے دا عزم ركھنے والا شخص بغير كسى ميلان دے سر انجام دے، وگرنہ جے اوہ ہر حالت تے ذہن ميں استخارہ كرے گا تاں فیر اوہ ايسے كاماں ميں بھى استخارہ كردا پھرے گا جس دا كوئى فائدہ نہيں تاں اس طرح وقت دے ضیاع دا باعث بنے گا
مشورہ
[سودھو]امام نووى رحمہ اللہ تعالى كہندے ہيں:
استخارہ كرنے توں پہلے كسى ناصح تے شقفت تے تجربہ كار تے دينى تے معلوماتى طور اُتے بااعتماد شخص توں اس كام ميں مشورہ كرنا مستحب اے۔
فرمان بارى تعالى اے:
﴿اور معاملے ميں انہاں توں مشورہ كرو﴾.
اور مشورہ كرنے دے بعد جدوں اسنوں يہ ظاہر ہو كہ اس كام ميں مصلحت اے تاں فیر اوہ اس كام ميں اللہ تعالى توں استخارہ كرے۔
ابن حجر الھيتمى رحمہ اللہ تعالى كہندے ہيں:
حتى كہ تعارض دے وقت بھى ( يعنى پہلے مشورہ كرے ) كيونكہ مشورہ دينے والے دے قول اُتے اطمنان نفس توں زيادہ قوى اے، كيونكہ نفس اُتے نصيب غالب ہُندے تے ذہن بكھرا ہُندا اے، ليكن جے اس دا نفس مطمئن تے سچا ارادہ ركھدا ہو
طریقہ
[سودھو]- نماز استخارہ ميں قرآت دے متعلق تين قسم كى آراء ہيں:
ا ـ احناف، مالكى تے شافعى حضرات كہندے ہيں كہ سورۃ فاتحہ دے بعد پہلى ركعت ميں " قل يا ايہا الكافرون" تے دوسرى ركعت ميں " قل ھو اللہ احد " پڑھى جائے۔
امام نووى رحمہ اللہ تعالى نے اس اُتے تعليق ذكر كردے ہوئے كہا اے:
ان دونے سورتاں كو پڑھنا اس ليے مناسب اے كہ يہ نماز ايسى اے جس توں رغبت ميں اخلاص تے صدق تے اللہ تعالى دے سپرد تے اپنى عاجزى دا اظہار اے تے انہاں اس كى بھى اجازت دى اے كہ: انہاں سورتاں دے بعد قرآن مجيد كى اوہ آيات بھى پڑھ لى جائيں جنہاں ميں خيرو بھلائى تے بہترى دا ذكر اے۔
ب ـ بعض سلف حضرات نے مستحسن قرار ديتے ہوئے كہا اے كہ نماز استخارہ كى پہلى ركعت ميں سورۃ الفاتحہ دے بعد مندرجہ ذيل آيات تلاوت كى جائيں:
﴿ وَرَبُّك يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ﴾ .
اور تيرا رب جو چاہندا اے پيدا كردا تے اختيار كردا اے۔
﴿ مَا كَانَ لَهُمْ الْخِيَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ﴾ .
ان دے ليے كوئى اختار نہيں اللہ تعالى پاك تے بلند و بالا اے اس چيز توں جو اوہ شرك كردے ہيں۔
﴿وَرَبُّك يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ﴾ .
اور تيرا رب جاݨدا اے جسنوں انہاں دے سينے چھپاندے ہيں تے جو ظاہر كردے ہيں۔
﴿ وَهُوَ اللَّهُ لا إلَهَ إلا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَى وَالْآخِرَةِ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴾ "
اور اوہ ہى اللہ اے، اس دے علاوہ كوئى تے معبود برحق نہيں، پہلے تے آخر ميں اسى كى تعريفات ہيں تے اسى دے ليے حكم اے تے اسى كى طرف لوٹائے جائيں گے۔
اور دوسرى ركعت ميں يہ آيات پڑھے:
﴿ وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلا مُؤْمِنَةٍ إذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمْ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالا مُبِينًا﴾
جب اللہ تعالى تے اس دے رسول صلى اللہ عليہ وسلم كسى امر ميں فيصلہ كر ديں كو كسى مومن مرد تے مومن عورت كو اپنے معاملہ ميں كوئى اختيار باقى نہيں رہندا تے جو كوئى اللہ تعالى تے اس دے رسول صلى اللہ عليہ وسلم كى نافرمان كرے گا اوہ واضح گمراہى ميں جا پيا۔
ج ـ ليكن حنابلہ تے بعض دوسرے فقھاء نے نماز استخارہ ميں معين قرآت كرنے دا نہيں كہا۔
دعا استخارہ پڑھنے كى جگہ
[سودھو]احناف، مالكى، شافعى تے حنابلہ حضرات دا كہنا اے كہ:
استخارہ كى دعا دو ركعت دے بعد پڑھى جائيگى تے نبى كريم صلى اللہ عليہ وسلم توں ثابت شدہ حديث كى نص دے موافق بھى يہى اے۔
ديكھيں: الموسوعۃ الفقھيۃ ( 3 / 241 ).
شيخ الاسلام ابن تيميہ دا كہنا اے:
دعائے استخارہ دے متعلق مسئلہ
[سودھو]كيا دعا نماز ميں مانگى جائيگى يا كہ نماز توں سلام پھيرنے دے بعد؟
نماز استخارہ تے دوسرى نماز ميں سلام توں پہلے دعا كرنى جائز اے تے سلام دے بعد بھى تے سلام پھيرنے توں پہلے دعا كرنى افضل اے ؛ كيونكہ نبى كريم صلى اللہ كى اكثر دعائيں سلام پھيرنے توں پہلے ہويا كرتى تھيں تے سلام توں پہلے نمازى نماز توں فارغ نہيں ہُندا تاں يہ بہتر اے۔
ديكھيں: فتاوى الكبری
آپ ﷺ نے فرمایا جدوں تسيں وچوں کوئی کسی معاملے دا ارادہ کرے تاں اسنوں چاہیے کہ فرض دے علاوہ دو رکعت نماز ادا کرے تے ایہ دعا پڑھے " إِذَا هَمَّ أَحَدُكُمْ بِالأَمْرِ فَلْيَرْكَعْ رَكْعَتَيْنِ مِنْ غَيْرِ الْفَرِيضَةِ، ثُمَّ لِيَقُلِ: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ بِعِلْمِكَ، وَأَسْتَقْدِرُكَ بِقُدْرَتِكَ، وَأَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ، فَإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلَا أَقْدِرُ، وَتَعْلَمُ وَلَا أَعْلَمُ، وَأَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ، اللَّهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ خَيْرٌ لِي فِي دِينِي وَمَعَاشِي وَعَاقِبَةِ أَمْرِي -أَوْ قَالَ عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ- فَاقْدُرْهُ لِي، وَيَسِّرْهُ لِي، ثُمَّ بَارِكْ لِي فِيهِ،وَإِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا الأَمْرَ شَرٌّ لِي فِي دِينِي، وَمَعَاشِي، وَعَاقِبَةِ أَمْرِي -أَوْ قَالَ فِي عَاجِلِ أَمْرِي وَآجِلِهِ- فَاصْرِفْهُ عَنِّي وَاصْرِفْنِي عَنْهُ، وَاقْدُرْ لِي الْخَيْرَ حَيْثُ كَانَ، ثُمَّ أَرْضِنِي -قَالَ- وَيُسَمِّى حَاجَتَهُ "