پشپمالا این

پشپمالا این
جم	سنہ 1956 (عمر 67–68 سال)  بینگلور
وفات
شہریت	بھارت
عملی زندگی
مادر علمی	بنگلور یونیورسٹی
پیشہ	فوٹوگرافر ،  مصور
شعبۂ عمل	فوٹوگرافی

پشپمالا این۔ (جم ۱۹۵۶) بنگلور، بھارت وچ واقع اکّ فوٹو اتے وزوئل کلاکار اے۔

بنگلور وچ جنمی، پشپمالا نے رسمی طور اُتے اکّ مورتیکار وجوں سکھلائی حاصل کیتی اتے آخرکار برتانتک مصوری وچ اسدی دلچسپی دی پڑچول کرن لئی فوٹوگرافی وچ تبدیل ہو گئی۔ پشپمالا نوں "ہم عصر بھارتی کلا دا سبھ توں منورنجک کلاکار-آئیکونوکلاسٹ" کیہا گیا اے۔ اس دے کم نوں کارکردگی فوٹوگرافی وجوں درسایا گیا اے، کیونکہ اوہ اکثر اپنے آپ نوں اپنے کم وچ اکّ ماڈل وجوں ورتدی اے۔ " اوہ اپنے زوردار فیمینسٹ کم اتے پرمانکتا نوں ردّ کرن اتے کئی حقیقتاں نوں اپناؤن لئی جانی جاندی اے۔ بھارت وچ سنکلپک کلا دے موڈھیاں وچوں اکّ اتے موضوع، سامان اتے بولی وچ فیمینسٹ تجربات وچ اکّ پرمکھ شخصیت دے روپ وچ، مورتی، سنکلپک فوٹوگرافی، ویڈیو اتے کارکردگی وچ اس دے کھوجی کم نے بھارت وچ کلا مشق اتے ڈونگھا اثر پایا اے

اوہ نیشنل فلم اوارڈ (۱۹۸۴) سمیت بہت سارے سنماناں دی وصول کنندہ اے؛ چھویں ٹرائینیل، بھارت (۱۹۸۶) وچ اکّ سون تمغہ؛ چارلس ویلیس ٹرسٹ فیلوشپ (۱۹۹۲–۹۳); بھارتی انسانی سروت ترقی وزارت (۱۹۹۵–۹۷) وکھے اکّ سینئر فیلوشپ اتے انڈیا فاؤنڈیشن فار آرٹس (۲۰۰۰) توں اکّ کلا تعاون گرانٹ۔

شروعاتی جیون اتے سکھیا

پشپمالا این۔ دا جم بنگلور، کرناٹک وچ ہویا سی۔ اسنے ۱۹۷۷ وچ بینگلرو یونیورسٹی توں معاشیات، انگریزی اتے نفسیات وچ اپنی بیچلرس پوری کیتی، جتھے اسنے بنگلور وچ واقع مشہور بھارتی کلاکار، بالن نامبیار دے ماتحت پڑھائی کیتی۔ اکّ چاندی دا جشن اسنے پھر بڑودا دی مہاراجہ سیاجیراؤ یونیورسٹی، فائین آرٹس دی فیکلٹی وچ مورتی کلا دا مطالعہ کیتا، جتھوں اسنے ۱۹۸۲ وچ اپنی بیچلر اتے ۱۹۸۵ وچ ماسٹرز پوری کیتی بڑودا وکھے، مورتیکار راگھو کنیریا، بھوپین کھکھڑ اتے کیجی سبرامنیئن ورگے کلاکار اس دے شروعاتی اثر سن۔

کم

اکّ مورتیکار وجوں سکھلائی حاصل، پشپمالا این دی پہلی سولو نمائش ۱۹۸۳ وچ وینکٹپا آرٹ گیلری، بنگلور وچ سی۔ اسنے اپنیاں شروعاتی رچناواں وچ زریعہ وجوں ٹیراکوٹا اتے کاغذ دی ماچ دی ورتوں کیتی اتے ۱۹۸۵ وچ نویں دلی وچ نمائش ووان سندرم ولوں تیار کیتی گئی تریخی نمائش 'سیون ینگ سکلپٹرز' وچ حصہ لیا بابری مسجد دے ڈھاہے جان اتے اس توں بعد ہوئی فرقو ہنسا، خاص طور اُتے ۱۹۹۲–۹۳ دے بمبئی دنگیاں نے ۱۹۹۴ وچ گیلری کیمولڈ، ممبئی، بھارت وچ نمائش کیتے گئے تریخی شو، 'کھودائی' نوں بہت متاثر کیتا 'کھودائی' اسدیاں پرانیاں رچناواں توں اکّ سنکلپک تبدیلی سی کیونکہ اوہ النکارک مورتیاں توں سستی سامان دیاں بنیاں وستواں دے اسیمبلاں وچ چلی گئی اتے کاغذاں نوں سٹّ دتا۔ پروجیکٹ نے ہم عصر اتہاس نوں پراتتو تھاں وجوں دیکھن دی کوشش کیتی۔ اوہ زریعہ وچ اپنی تبدیلی بارے دسدی اے، "میریاں مڈھلیاں مورتیاں وچ، مکھ طور اُتے ٹیراکوٹا وچ، میں گھٹیا سمگریاں اتے لوک کلا دے سندربھاں دی ورتوں کردے ہوئے، "بھارتیتا" دے اکّ ضروری وچار اُتے بیسڈ اکّ مقامی بولی بناؤن وچ دلچسپی رکھدا سی۔ ساڈے آلے دوآلے دیاں اتھل-پتھل بھریاں حقیقتاں وچ تکھے وگاڑاں اتے ٹکڑیاں نوں ظاہر کرن لئی اکّ نویں بولی دی ورتوں کیتی جانی چاہیدی سی۔"

۱۹۹۰ دے دہاکے دے بعد دے حصے تک، پشپمالا این۔ نے مورتی کلا نوں پوری طرحاں چھڈّ دتا اتے پھوٹوگرافک کماں ول چلے گئے۔ اکثر لڑی دے روپ وچ بنائے گئے، کلاکار ایہناں پھوٹوگرافک کماں نوں 'فوٹو-رومانس' وجوں درساؤندا اے۔ اوہ مندی اے کہ ایہہ بھپین کھکھر، چترکار اتے اس دے دوست سن جیہناں نے اسنوں اس طرحاں دے فوٹو کارکردگی لئی متاثر کیتا۔ ایہناں لڑیواراں وچ وکھ-وکھ کرداراں نبھاؤن لئی اس دے اپنے سریر دی ورتوں کردے ہوئے، اس دے 'فوٹو-رومانس' مشہور سبھیاچار، اساطیر اتے تریخی سندربھاں توں ادھار لیندے ہن جو ہم عصر سماج دی تنقید دی پیش کش کرن لئی بدھی اتے ہاسے نال ملدے ہن۔ "پھینٹم لیڈی جاں قسمت، اکّ فوٹو رومانس،" ۱۹۹۸ وچ گیلری کیمولڈ وکھے اکّ اکلے نمائش وجوں پیش کیتی گئی، کلاکار نے اکّ گینگسٹر دے مول اتے اکّ نقاب پوش ساہسی وجوں وکلپک طور اُتے اپنے آپ دیاں نوئر-تھرلر تصویراں دی اکّ لڑی بنائی۔

اسنے 'سنہیرے سپنے' (سنہرے سپنے) دے نال ایہناں فوٹو-رومانس لڑی نوں جاری رکھیا جو ۱۹۹۸ دے مودینگر، دلی وکھے کھوج قومانتری ورکشاپ دوران ساکار ہویا سی جتھے اسنے شہری وردی وچ پہنے اکّ اوسط مدھ-ورگی گھریلو عورت دی سوچ نوں حاصل کرن دی کوشش کیتی سی۔ ہاؤسکوٹ اتے پیٹیکوٹ دا، اتے اسدی بدلی ہؤمے، اکّ سنہری پھروک وچ اکّ بپھینٹ ہیئرسٹائل والی کڑی۔ اسنے ۲۰۰۲ وچ 'درد-اے-دل' (د اینگئیشڈ ہارٹ) ورگیاں ہور فوٹو-رومانس لڑی دے نال اسدا پالن کیتا، چاوڑی بازار، دلی وچ اکّ برتانتک فوٹو کرم سیٹ کیتا گیا؛ اتے 'بمبے فوٹو سٹوڈیؤ' اکّ پروجیکٹ جو اسنے ۲۰۰۰-۰۳ توں شروع کیتا سی۔ ۲۰۰۴ وچ، اسدا پروجیکٹ 'دکھنی بھارت دیاں مول عورتاں'، بریٹیش فوٹوگرافر کلیر ارنی دے نال کارجمہارت فوٹوگرافی دا اکّ شراکت دار پروجیکٹ، فوٹوگرافی نوں اکّ نسلی سائنسی ٹول وجوں ویکھدا اے اتے 'مول' عورت دے مشہور چتراں نوں وگاڑدا اے۔

فوٹو دے پردرشنکاری پہلو نوں ویڈیو فلماں تک وستار کردے ہوئے، اسنے ۲۰۰۵ وچ پیرس وچ کلاکار دے ٹھہرن دی کہانی نوں بیان کردے ہوئے، اکّ گوتھک تھرلر دی سٹائل وچ فکشن دا کم، 'پیرس آٹم' بنایا۔ بلیک اینڈ وائٹ سٹل فوٹواں دی ۳۵ منٹ دی فلم گیلری زرچر، پیرس، فرانس وچ کھلی اے اتے دنیا بھر وچ وکھ-وکھ تھاواں اُتے پریمیئر کیتی گئی اے۔ اسدی آخری فلم، 'قومی کھیر اتے دیسی سلاد'، ۲۰۰۷ وچ بنی اکّ گیاراں منٹ دی فلم، اسدی ماں اتے سسّ دیاں پکواناں دیاں کتاباں وچوں سامان دی ورتوں کرن بارے سی اتے آزادی توں بعد دے بھارتی پروار اُتے اکّ طنزیہ نظارہ اے۔

پشپمالا این۔ دے کم دی اکثر امریکی کلاکار سنڈی شرمن نال تلنا کیتی جاندی رہی اے۔

حوالے