بیرم خان
بیرم خان | |
---|---|
(فارسی وچ: بيرام خان) | |
جم | 18 جنوری 1501 |
وفات | 31 جنوری 1561 (60 سال) |
وجہ وفات | لڑائی میں مارا گیا |
شہریت | مغلیا سلطنت |
مذہب | شیعہ اسلام |
زوجہ | سلیمہ سلطان بیگم |
اولاد | عبد الرحیم |
عملی زندگی | |
پیشہ | ریاست کار ، فوجی افسر ، شاعر |
پیشہ ورانہ زبان | ترکی ، فارسی |
عسکری خدمات | |
وفاداری | مغل سامراج |
کمانڈر | مغل فوج |
لڑائیاں تے جنگاں | کھانوا دی لڑائی گھگر دی لڑائی سمبھل دی گھیرابندی پانیپت دی دوجی لڑائی |
ترمیم |
بیرم خان (فارسی: بيرام خان) (موت:1561) اک اہم فوج کمانڈر سی، جو بعد وچ مغل فوج دا مکھی کمانڈر-ان-چیف سی، اک طاقتور سٹیٹمین اتے مغل بادشاہ ہمایوں اتے اکبر دے دربار وچ ریجینٹ سی۔ اوہ سرپرست، مکھ صلاح کار، استاد اتے ہمایوں دا سبھ توں بھروسیمند شراکت دار سن۔ ہمایوں نے اسنوں خان خاناں وجوں نوازیا گیا، جسدا مطلب راجیاں دا راجا سی۔ بیرم نوں پہلاں بیرام "بیگ" کیہا جاندا سی پر بعد وچ اسنوں 'خان' دے لقب نال نوازیا گیا گیا۔[۲][۳]
بیرم خان ہندوستان دی مغل سلطنت دا اک ایسا ہی گم ناں کردار اے۔
ہندوستان وچ مغلیہ سلطنت دی بنیاد 1526 ء وچ پانی پت دے میدان وچ ظہیر الدین بابر دے ہتھوں ابراہیم لودھی دی شکست دے بعد پئی سی تے ظہیر الدین بابر ہی مغلیہ سلطنت دا بانی تسلیم کيتا جاندا اے مگر مغلیہ سلطنت دی تریخ وچ اک دور ایسا وی آیا سی جدوں اس دا وجود ہندوستان توں ختم ہُندا نظر آرہیا سی ۔ ایداں دے وچ سردار بیرم خان اوہ کردار اے کہ جس دی دلیری، فہم و فراست تے سپہ سالارانہ صلاحیتاں نے مغلیہ سلطنت نوں اوہ مضبوط تے مستحکم بنیاد فراہم دی کہ آنے والے کئی صدیاں تک دے لئی مغلیہ سلطنت مامون تے محفوظ ہوگئی۔
ظہیر الدین بابر اس لحاظ توں وڈا بد قسمت سی کہ ہندوستان دے تخت اُتے اوہ صرف پنج سال ہی حکومت کر سکیا۔ اور1530 ء وچ اک ڈرامائی انداز وچ اس دی موت واقع ہوگئی۔ نصیر الدین ہمایوں تخت نشین ہوئے تے مغل سلطنت وچ برادرانہ کشمکش شروع ہوئی۔ نتیجتاً مغل تخت اُتے افغان سردار شیر شاہ سوری قابض ہوگیا۔ تے ہمایوں نوں ہندوستان توں فرارہونا پيا۔ شیر شاہ سوری نوں وی ہندوستان دا تخت چند سال دے لئی ہی نصیب ہويا تے چند سال ہی وچ اوہ وفات پاگیا۔ شیر شاہ سوری دے جانشین نا اہل ثابت ہوئے تے تخت دے لئی آپس وچ لڑائیاں شروع کرداں۔جس توں ہندوستان دوبارہ فتح کرنے دا موقع ہمایوں نوں مل گیا تے اس نے سوری خاندان توں اک دے بعد اک علاقے واپس لینے شروع کردئے ۔ سردار بیرم خان مغل فوج وچ ايسے دوران شامل ہويا۔ اوہ اک ایرانی طالع آزما سی۔ میدان جنگ وچ بیرم خان دی دلیری تے بہادری نوں جلد ہی ہمایوں دی نگاہاں نے بھانپ لیا۔ بیرم خان ہمایوں دے مقربین وچ شامل ہوگیا۔ تے فیر اک دن ہمایوں نے بیرم خان نوں شہزادہ اکبر دا اتالین مقرر کردتا۔ ہن سردار بیرم خان ولی عہد شہزادہ اکبر دا نگران سی۔ اس نے اکبر نوں رموز سلطنت سمجھانے شروع کيتے۔ حالے بیرم خان نوں اکبر دا اتالیق مقرر ہوئے چند دن ہی ہوئے سن کہ ہمایوں دا اک حادثے وچ انتقال ہوگیا۔ ایہ وقت مغلیہ سلطنت دے لئی نہایت کڑا سی۔ شیر شاہ سوری دے جانشین اگرچہ شکست خوردہ سن مگر موجود سن ۔ بیرم خان نے ہمایوں دی وفات دی خبر ملدے ہی تیرہ سالہ مغل شہزادے دی تخت نشینی دا اعلان کردتا۔ ایہ اقدام بلا شبہ بیرم خان دی مغلیہ خاندان توں وفاداری دا عین ثبوت سی۔ مگر افسوس اس وفاداری دا صلہ اسنوں نہ مل سکیا۔
بہر حال اکبر دے تخت نشین ہُندے ہی مغلیہ سلطنت دے دشمناں نے کمر کس لی اوہ سمجھ رہے سن کہ مغلیہ سلطنت ہن چراغ سحری اے جسنوں باد مخالف دا اک ہی جھونکا آسانی توں لے جا سکدا اے۔ ہندوستان دے اوہ شکست خوردہ حکمران جو کابل تے قندھار توں لے کے دہلی تے آگرہ تک ہمایوں توں مار کھا کر ہندوستان توں فرار دی راہاں تلاش کررہے سن انہاں دی ہمتاں اچانک ودھ گئياں۔ نو عمر اکبر دے بادشاہ بندے ہی افغانستان تے ہندوستان وچ اک نال بغاوتاں بر پا ہوگئياں۔سلیمان ، شاہ ابو المعالی، سکندر شاہ سوری، احمد شاہ عادل، غرض ہر طرف بغاوتاں تے شورشاں نظر آنے لگاں۔ ایداں دے وچ عملی طور اُتے مغل سلطنت دی زمام اقتدار بیرم خان نے سنبھال لئی۔ ہن اوہ وزیر اعظم، سپہ سالار، اتالیق سب کچھ سی۔ نو عمر بادشاہ اکبر ہر معاملے وچ بیرم خان دے مشورے دا محتاج سی۔ اوہ بیرم خان نوں ’’خان بابا‘‘ دے ناں توں یاد کردا سی۔ بیرم خان اک لائق سپہ سالار تے مشیر سی۔ اس نے اپنی دلیری تے تدبر نوں کم وچ لاندے ہوئے اک اک کرکے بغاوتاں اُتے قابو پانا شروع کيتا۔ انہاں شورشاں تے بغاوتاں وچ سب توں اہم تے خطرناک شورش ہیماں بقال دی سی۔ ہیماں بقال سوری خاندان دے آخری حکمران احمد شاہ عادل دا وزیر اعظم تے سپہ سالار سی۔ اس نے اک ہزار ہاتھی تے پنجاہ ہزار گھڑ سوار دے لشکر جرار توں مغل سلطنت دے اک اہم مرکز آگرہ اُتے حملہ کردتا ۔ آگرہ وچ مغل پسپا ہوگئے تے مغل لشکر دہلی چلا گیا۔مغل لشکر کے تعاقب وچ ہیماں بقال دہلی پہنچ گیا۔ مغل اوتھے وی پسپا ہوگئے۔ ہن مغلاں دے تعاقب وچ ہیماں بقال نے پنجاب دا رُخ کيتا جتھے نو عمر اکبر مغل سلطنت دی بقا دی جنگ لڑ رہیا سی۔ ہیماں بقال دی آمد دی خبر سن کر اکبر گھبرا گیا۔ کئی امراء سلطنت نے اسنوں مشورہ دتا کہ اس وقت ہندوستان توں بھج کر کابل چلے جانا چاہیے تے فیر نويں تیاریاں کرکے ہندوستان واپس آئیاں گے۔جے اس وقت اکبر ہندوستان توں فرار ہوجاندا تاں شاید ہندوستان وچ مغل دوبارہ اقتدار حاصل نہ کر پاندے۔ ہن سانوں اس موقع اُتے بیرم خان دا دلیر تے جنگجو یانہ کردار نظر آندا اے۔ اس نے فرار دی تجویز رد کردتی تے کہیا:
’’بادشاہ تاں حالے بچہ اے، تریخ اسنوں تاں معاف کردے گی، مگر ساڈے منہ اُتے شکست دی سیاہی گر جائے گی۔ اسيں مرجاواں گے یا فتح حاصل کرلاں گے۔‘‘
ایہ سن کر اکبر نے اعلان کردتا کہ:
’’اسیں لڑاں گے، مراں گے مگر ہندوستان توں واپس نئيں جاواں گے، خان بابا درست کہندے نيں۔‘‘
پانی پت دے تاریخی میدان وچ جتھے بابر نے ابراہیم لودھی نوں شکست دے کرمغل سلطنت دی بنیاد رکھی سی اج ايسے میدان وچ مغل سلطنت دی بقا دے لئی بیرم خان دی سربراہی وچ مغل لشکرہیمو بقال نال بر سر بیکار سی۔ بیرم خان نے کمال بہادری دے نال میدان جنگ دے مروجہ اصولاں اُتے دلیرانہ انداز وچ عمل کردے ہوئے ہیماں بقال نوں شکست توں دو چار کردتا۔ ہیمو بقال زخمی حالت وچ مغل دربار وچ پیش ہويا۔ بیرم خان نے اس دا سر تن توں جدا کردتا۔ اس فتح دے اگلے دن اکبر فاتحا نہ انداز وچ دہلی وچ داخل ہويا۔ اکبر دی ایہ فتح بلا شبہ بیرم خان دی قائدانہ صلاحیتیاں دی مرہون منت سی تے ايسے فتح توں بیرم خان ہندوستان وچ مغل سلطنت دا وجود برقرار رکھنے وچ کامیاب رہیا۔ ايسے طرح آہستہ آہستہ بیرم خان نے بغاوتاں اُتے قابو پانا شروع کيتا۔ پنجاب دے کئی علاقے، آگرہ، پشاور تے اودھ دوبارہ مغل راجہ وچ شامل ہوگئے۔ اکبر نے آگرہ نوں درالسلطنت قرار دتا تے بیرم خان دی مشاورت توں امرائے سلطنت نوں ذمہ داریاں تے جاگیراں عطا کرنا شروع کاں۔ ہن بیرم خان نوں مغلیہ سلطنت وچ اہم شخصیت سمجھیا جانے لگیا سی۔ اکبر دے لئی بیشتر فیصلےآں وچ بیرم خان دی رضامندی شامل ہُندی سی۔ بیرم خان نوں مغل سلطنت وچ غیر معمولی اختیارات حاصل ہوئے۔
ہن جتھے بیرم خان دی طاقت وچ اضافہ ہويا اوتھے اس دے دشمناں وچ وی اضافہ ہونا شروع ہوگیا۔ ایہ کوششاں شروع ہوگئياں کہ کسی طرح بیرم خان نوں اکبر دی نظراں توں گرایا جاسکے۔ انہاں سازشی عناصر وچ اہم ناں ماھم انگہ دا آندا اے۔ ایہ عورت بچپن وچ اکبر دی انّا دے فرائض انجام دیندی رہی سی۔ اس لئی اکبر نوں اس توں اک خاص انسیت تے محبت سی۔ ماھم انگہ دی خواہش سی کہ اکبر دا نکاح مرزا کامران دے خاندان وچ ہوئے۔ مرزا کامران، ہمایوں دا بھائی سی تے بابر دے بعد تخت نشینی اُتے مرزا کامران تے ہمایوں دی کئی لڑائیاں ہوئیاں سن ۔ مرزا کامران اُتے قابو پانے دے بعد ہمایوں نے اسنوں اَنھّا کردتا سی۔ بیرم خان دشمن خاندان وچ نکاح دا شدید مخالف سی۔ ماھم انگہ اکبر اُتے توں بیرم خان دے اثرات کم کرنا چاہندی سی۔ انہاں دونے وچ کشمکش شروع ہوگئی تے نکاح دے معاملے وچ ماھم انگہ دا پلڑا بھاری رہیا تے بیرم خان دی مخالفت دے باوجود اکبر نے مرزا کامران دے خاندان وچ نکاح کرلیا۔ ہن ماھم انگہ نے کچھ امرائے سلطنت اپنے نال ملیا لئے تے آہستہ آہستہ انہاں نے مل کے اکبر دے کان بھرنے شروع کردئے ۔ انہاں نے اکبر نوں ایہ احساس دلیانا شروع کردتا کہ بیرم خان دا اقتدار مغل دربار دے لئی خطرناک ہُندا جارہیا اے۔ تے ایہ کہ بیرم خان کسی وی وقت اکبر نوں معزول کرکے مغل سلطنت اُتے قبضہ کرلے گا۔
اسی دوران بیرم خان دے حکم توں دو امرائے سلطنت مرزا تردی بیگ تے مصاحب بیگ نوں قتل کردتا گیا۔بیرم خان دے اس اقدام توں اس دے مخالفین نوں موقع مل گیا تے انہاں نے اکبر نوں ایہ باور کرایا کہ بیرم خان مغلیہ سلطنت دے وفادار امراء نوں ختم کرکے اپنے اقتدار دی راہ ہموار کر رہیا اے۔
اسی دوران ہاتھیاں والا واقعہ رونما ہوگیا۔ اس واقعے دی تفصیل کچھ ایويں اے کہ ہاتھیاں دے تماشے وچ کچھ ہاتھی بے قابو ہوگئے تے اس کیفیت وچ انہاں نے بیرم خان دے خیمےآں نوں نقصان پہنچیا دتا۔ اس اُتے بیرم خان چراغ پا ہوگیا تے اس نے فیل باناں نوں قتل کروادتا۔ سازشی امراء نے بادشاہ توں کہیا کہ شاہی فیل باناں نوں قتل کرکے بیرم خان نے دیدہ و دانستہ بادشاہ دی توہین کیتی اے ۔اسی طرح دے ہور وی کئی چھوٹے چھوٹے واقعات پیش آندے رہے تے بیرم خان دے مخالفین کہ جنہاں وچ ماھم انگہ سر فہرست سی اکبر نوں اس دے خلاف اکساندے رہے۔ایتھے تک کہ اکبر بیرم خان توں متنفر ہوگیا تے اس توں گلو خلاصی پانے دے بارے وچ سوچنے لگیا تے فیر اک دن جدوں بیرم خان دارالسلطنت توں دور سی ،اکبر نے شاہی فرمان دے ذریعے اس معذول کردے ہوئے امور سلطنت خود سنبھالنے دا اعلان کردتا ،اک روایت دے مطابق اس وقت اکبر بادشاہ دی عمر اٹھارہ برس سی ۔
بیرم خان نوں اکبر دے اس شاہی فرمان دا علم ہويا تاں اوہ وڈا سٹپٹایا تے اس نے اکبر نوں ملاقات دا پیغام بھیجیا۔ اوہ چاہندا سی کہ ملاقات کرکے اکبر دے دل نوں اپنے لئے صاف کرنے دی کوشش کرے۔ اس موقع اُتے ماھم انگہ فیر سامنے آگئی تے اکبر نوں بیرم خان نال ملن توں روک دتا تے کہیا کہ اس ملاقات وچ اکبر دی جان نوں خطرہ لاحق ہوسکدا اے ۔ہر طرف توں مایوس ہوکے بیرم خان نے کچھ دوستاں توں مدد لینے دی خاطر پنجاب دا رخ کيتا۔اکبر پہلے ہی محتاط سی اس نے بیرم خان نوں روکنے دے لئی اک لشکر روانہ کردتا ۔گجرات دے مقام اُتے مغلیہ سلطنت دے اس عظیم معمار دا آخر دا ر مغل لشکر نال ٹکراؤ ہوگیا ۔اس معرکے ميں بیرم خان نے شکست کھادی تے دربار اکبری وچ پیش کيتا گیا ۔دربار وچ اکبر نے بیرم خان نوں وڈی عزت دتی تے اس طرح پیش آیا جداں کچھ ہويا ہی نہ ہوئے۔ آخر وچ اکبر نے بیرم خان نوں بغرض عبادت حجاز مقدس دا سفر کرنے دا مشورہ دتا ۔اس زمانے وچ حجاز دا سفر نہایت دشوار تے طویل سی۔اس سفر وچ عازمین حج نوں لٹ مار تے قتل غارت گری دا وی سامنا پیش آسکدا سی ،عازمین، حج دا سفر حج توں پہلے کہیا سنیا معاف کروانے دا ايسے زمانے وچ پيا ۔
بادشاہ وقت جدوں کسی امیر یا مصاحب توں حد درجہ ناراض ہُندا یا اس توں شدید خطرہ لاحق ہُندا تاں بادشاہ اس امیر نوں سفر حجاز اُتے جانے دا کہندا ۔اس دا مطلب ایہ ہُندا کہ بادشاہ اس شخص نوں اپنی سلطنت دے کسی گوشے وچ وی دیکھنا نئيں چاہندا اے۔ اکثر اوقات ایداں دے شخص نوں قتل کرکے کسی جنگل بیابان وچ سُٹ دتا جاندا تے اوہ دوران سفر ہی لاپتہ ہوجاندا، ایسا کچھ بیرم خان دے نال وی ہويا۔سفر حجاز دے دوران اک شخص مبارک خان اس دے تعاقب وچ لگ گیا۔ اک روایت دے مطابق بیرم خان نے پانی پت دی لڑائی وچ مبارک خان دے باپ نوں قتل کيتا سی ۔جدوں توں مبارک خان بیرم خان دا دشمن بن گیا سی ہن اسنوں موقع مل گیا تے راستے وچ اس نے موقع پا کر بیرم خان دا قتل کرکے اس دے تمام اسباب تے مال و دولت لٹ لی ۔
بیرم خان دے بیٹے عبدالرحیم خان تے بیوہ سلیمہ بیگم نوں دربارِ اکبری وچ پیش کيتا گیا ۔اکبر نے سلیمہ بیگم نال نکاح کرلیا تے اس دے بیٹے نوں زیر کفالت لے لیا ۔یاں مغل سلطنت دا ایہ عظیم معمار اک سازشی عورت تے چند امراء دی بھینٹ چڑھ کر ختم ہوگیا ۔
حوالے
[سودھو]- ↑ (2005) Medieval India : from Sultanat to the Mughals, Revised ed., New Delhi: Har-Anand Publications, 95. ISBN 9788124110669.
- ↑ Thackston، Wheeler M. (2002) The Baburnama: Memoirs of Babur، Prince and Emperor The Modern Library، New York، p.xix، ISBN 0-375-76137-3
- ↑ Ahmed،Humayun،(2011) Badsha Namdar، National Library، Dhaka، pp.200-233. ISBN 978-984-502-017-6