ہمایوں دا مقبرہ
ہمایوں دا مقبرہ | |
تھاں |
دلی ہندستان |
بنانوالا |
حمیدہ بانو بیگم |
بنی | 1562 |
مستری | مرزا غیاث |
ہمایوں دا مقبرہ | ||
---|---|---|
منسوب بنام | ہمایوں | |
مقبرہ | ||
ملک | بھارت [۱] [۲] | |
علاقہ | جنوب مشرقی دہلی [۱] | |
جغرافیائی خصوصیات | ||
متناسقات | 28°35′36″N 77°15′02″E / 28.593264°N 77.250602°E [۳] | |
رقبہ | 27.04 ہیکٹر 53.21 ہیکٹر | |
مزید معلومات | ||
قابل ذکر | ||
باضابطہ ویب سائٹ | باضابطہ ویب سائٹ (انگریزی ) | |
جیو رمز | 6619399[۴] | |
|
||
ترمیم |
ہمایوں دا مقبرہ مغل بادشاہ نصیر الدین ہمایوں دا دلی ہندستان چ مقبرہ اے جیڑا اودی سوانی حمیدا بانو بیگم نے 1562 چ بنایا۔ اے لال پتھر نال بنیا ہویا اے۔ اے پہلا مقبرہ سی جیدے الے دوالے اک پھلواری وی بنی ہوئی اے تے اے ہندستان چ اک نويں گل سی۔
ہمایوں دا مقبرہ ( ہندوستانی یا اردو : مقبرہ ہمایوں ) دہلی، ہندوستان وچ مغل بادشاہ ہمایوں دا مقبرہ اے۔ اس مقبرے دا کم ہمایوں دی ساسی، مہارانی بیگم (جسنوں حاجی بیگم وی کہیا جاندا اے ) نے بنایا سی، [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] 1558 وچ ، تے میرک مرزا غیاث نے ڈیزائن کيتا سی۔ تے اس دے بیٹے، سید محمد، [8] فارسی معمار اس دے منتخب کردہ۔ [9] [10] ایہ برصغیر پاک و ہند دا پہلا باغیچہ سی ، [11] تے اس وچ واقع اے ۔نظام الدین ایسٹ ، دہلی، انڈیا، دینہ پنہ قلعہ دے قریب، جسنوں پرانا قلعہ (پرانا قلعہ) وی کہیا جاندا اے، جو ہمایوں نے 1533 وچ پایا سی۔ ایہ اس طرح دے پیمانے اُتے سرخ ریت دا پتھر استعمال کرنے والا پہلا ڈھانچہ وی سی۔ [12] [13] اس مقبرے نوں 1993 وچ یونیسکو دا عالمی ثقافتی ورثہ قرار دتا گیا سی، [11] تے اس دے بعد توں اس اُتے وڈے پیمانے اُتے بحالی دا کم ہويا، جو مکمل ہو چکيا اے۔ [14] ہمایوں دے مقبرے دے مرکزی دیوار دے علاوہ، مغرب وچ مرکزی دروازے توں لے کے اس تک جانے والے راستے اُتے کئی چھوٹی یادگاراں موجود نيں، جنہاں وچ اک اوہ وی شامل اے جو کہ ویہہ سال پہلے ہی مرکزی مقبرے دی تریخ توں پہلے دی اے۔ ایہ اک افغانی عیسیٰ خان نیازی دا مقبرہ اے ۔سوری خاندان دے شیر شاہ سوری دے دربار وچ عظیم ، جس نے مغلاں دے خلاف لڑا، 1547 عیسوی وچ تعمیر کيتا گیا ۔
اس کمپلیکس وچ شہنشاہ ہمایوں دا مرکزی مقبرہ شامل اے، جس وچ مہارانی بیگم، حمیدہ بیگم، تے ہمایوں دے پڑپوتے تے بعد دے شہنشاہ شاہجہان دے بیٹے دارا شکوہ دی قبراں وی موجود نيں ۔ مغل جنہاں وچ شہنشاہ جہاندار شاہ ، فرخ سیار ، رفیع الدرجات ، رفیع الدولت ، محمد کم بخش تے عالمگیر دوم شامل نيں۔ [15] [16] اس نے مغل فن تعمیر وچ اک چھلانگ دی نمائندگی دی ، تے اس دے نال چارباغ باغ، فارسی باغات دی مخصوص، لیکن ہندوستان وچ اس توں پہلے کدی نئيں دیکھیا گیا ، اس نے بعد وچ مغل فن تعمیر دے لئی اک مثال قائم کيتی۔ اسنوں کابل (افغانستان) وچ اپنے والد، پہلے مغل شہنشاہ، بابر ، جسنوں باغِ بابر (بابر دے باغات) کہیا جاندا اے ، دے کافی معمولی مقبرے توں واضح رخصتی دے طور اُتے دیکھیا جاندا اے ۔ بھانويں مؤخر الذکر پہلا شہنشاہ سی جس نے جنت دے باغ وچ دفن ہونے دی روایت شروع دی ۔ [17] [18] سمرقند وچ اس دے آباؤ اجداد تے ایشیا دے فاتح تیمور دے مقبرے گورِ امیر اُتے بنائی گئی، اس نے شاہی مزار دے مستقبل دے مغل فن تعمیر دے لئی اک مثال قائم کيتی ، جو تاج محل دے نال اپنے عروج اُتے پہنچ گئی۔آگرہ وچ _ [19] [20] [21]
اس جگہ دا انتخاب دریائے جمنا دے کنارے نظام الدین دی درگاہ توں قربت دی وجہ توں کيتا گیا سی، جو دہلی دے مشہور صوفی بزرگ نظام الدین اولیاء دے مقبرہ اے ، جنہاں دی دہلی دے حکمراناں دی طرف توں بہت زیادہ تعظیم کيتی جاندی سی، تے جنہاں دی رہائش گاہ چلہ نظام الدین اولیاء واقع اے۔ قبر دے بالکل شمال مشرق وچ ۔ بعد دی مغل تریخ وچ ، آخری مغل شہنشاہ، بہادر شاہ ظفر نے 1857 دے ہندوستانی بغاوت دے دوران تن شہزادےآں دے نال ایتھے پناہ لی سی، تے رنگون جلاوطن ہونے توں پہلے کیپٹن ہوڈسن دے ہتھوں پھڑیا گیا سی۔ [10] [22] غلام خاندان دے زمانے وچ یہ زمین 'کلو کھیڑی قلعہ' دے تحت سی جو سلطان قیق آباد ولد ناصر الدین (1268–1287) دا راجگڑھ سی۔
بٹشی والا کمپلیکس دے مقبرے ہمایوں مقبرہ کمپلیکس دے عالمی ثقافتی ورثہ دے بفر زون وچ واقع نيں۔ دونے کمپلیکس اک چھوٹی سڑک توں وکھ نيں لیکن انہاں دی اپنی وکھ کمپاؤنڈ وال وچ بند نيں۔ [23]
تریخ
[سودھو]27 جنوری 1556 نوں اس دی موت دے بعد، ہمایوں دی لاش نوں سب توں پہلے دہلی دے پرانا قلعہ وچ اس دے محل وچ دفن کيتا گیا۔ اس دے بعد اسنوں سرہند لے جایا گیا ، پنجاب وچ خنجر بیگ اور، 1558 وچ ، اسنوں ہمایوں دے بیٹے، اس وقت دے مغل شہنشاہ اکبر نے دیکھیا ۔ اکبر نے بعد وچ 1571 وچ اس مقبرے دا دورہ کیا، جدوں ایہ مکمل ہونے والا سی۔ [24] [25] [26]
ہمایوں دا مقبرہ اس دی پہلی بیوی تے چیف کنسرٹ، مہارانی بیگم بیگم (جسنوں حاجی بیگم وی کہیا جاندا اے ) دے حکم توں تعمیر کيتا گیا سی۔ تعمیر 1565 وچ شروع ہوئی تے 1572 وچ مکمل ہوئی۔ اس دی لاگت 1.5 ملین روپے سی، [10] جو کہ مکمل طور اُتے مہارانی نے ادا کيتی۔ [27] بیگا بیگم اپنے شوہر دی موت اُتے اس قدر غمزدہ سن کہ اس نے ہن توں اپنی زندگی اک واحد مقصد دے لئی وقف کر دتی تھی: دریائے جمنا دے نیڑے واقع اک مقام اُتے سلطنت دا سب توں شاندار مقبرہ انہاں دے لئی اک یادگار دی تعمیر۔ دہلی وچ اکبر دے دور وچ لکھی گئی سولہويں صدی دی اک تفصیلی دستاویز عین اکبری دے مطابق ، بیگم بیگم نے مقبرے دی تعمیر دی نگرانی دی تھی۔مکہ مکرمہ تے حج دی سعادت حاصل کرنا ۔ [28]
مقبرے دی تعمیر دا ذکر کرنے والے چند معاصر مورخین وچوں اک عبدالقادر بدعونی دے مطابق ، اس دا ڈیزائن فارسی معمار میرک مرزا غیاث (جسنوں میرک غیاث الدین وی کہیا جاندا اے ) نے بنایا سی، جسنوں مہارانی نے منتخب کيتا تے لایا۔ ہرات (شمال مغربی افغانستان ) توں اس نے پہلے ہرات، بخارا (اب ازبکستان) تے ہندوستان وچ ہور جگہاں اُتے کئی عمارتاں ڈیزائن دی سن۔ [9] ڈھانچہ مکمل ہونے توں پہلے غیاث دا انتقال ہو گیا تے اسنوں انہاں دے بیٹے سید محمد بن میراک غیاث الدین نے مکمل کيتا۔ [24] [25]
اک انگریز تاجر، ولیم فنچ، جس نے 1611 وچ مقبرے دا دورہ کیا، مرکزی چیمبر دے اندرونی فرنشننگ دے بارے وچ بیان کردا اے (اج دے کم نظر دے مقابلے وچ )۔ اس نے وڈے قالیناں دے نال نال اک شامیانہ دی موجودگی دا ذکر کيتا اے، سینوٹاف دے اُتے اک چھوٹا جہا خیمہ، جو خالص سفید چادر توں ڈھکا ہويا سی، تے ہمایوں دی تلوار، پگڑی تے جوندے دے نال سامنے قرآن دے نسخے سن ۔ [26]
اک زمانے دے مشہور چارباغ (چار باغات) دی خوش قسمتی جو چار چوکاں توں بنی اے جو اک مرکزی عکاسی دے تالاب توں نکلدے ہوئے چار چہل قدمی توں وکھ اے۔ ایہ یادگار دے ارد گرد 13 ہیکٹر اُتے پھیلا ہويا اے، اس دی تعمیر دے بعد سالاں وچ بار بار تبدیل ہُندا رہیا اے۔ راجگڑھ پہلے ہی 1556 وچ آگرہ منتقل ہو چکيا سی، تے مغلاں دے زوال نے یادگار تے اس دی خصوصیات دے زوال نوں تیز کر دتا، کیونجے باغ دی مہنگی دیکھ بھال ناممکن ثابت ہوئی۔ 18واں صدی دے اوائل تک، اک زمانے دے سرسبز باغات دی جگہ انہاں لوکاں دے سبزیاں دے باغات نے لے لی جو دیواراں والے علاقے وچ آباد ہو گئے سن ۔ پر، 1857 دی ہندوستانی بغاوت دے دوران آخری مغل بادشاہ بہادر شاہ ظفر دی گرفتاریاحاطے دے نال، تے اس دے بعد جلاوطنی دی سزا، اس دے تن بیٹےآں دی پھانسی دے نال، اس دا مطلب ایہ سی کہ یادگار دے بدترین دن آنے والے نيں، کیونجے انگریزاں نے دہلی اُتے مکمل قبضہ کر ليا سی۔ 1860 وچ ، باغ دے مغل ڈیزائن نوں ہور انگریزی باغی طرز وچ تبدیل کيتا گیا، جس وچ محوری رستےآں اُتے چاراں مرکزی پانی دے تالاباں دی جگہ سرکلر بیڈز تے پھُلاں دے بستراں وچ وڈے پیمانے اُتے درخت لگائے گئے۔ اس غلطی نوں 20واں صدی دے اوائل وچ ، جدوں وائسرائے لارڈ کرزن نے درست کيتا سی۔کے حکم توں 1903 تے 1909 دے درمیان اک وڈے بحالی منصوبے وچ اصل باغات نوں بحال کيتا گیا، جس وچ پلاسٹر دے رستےآں نوں بلوا پتھر دے نال استر کرنا وی شامل سی۔ 1915 دی پودے لگانے دی اسکیم نے مرکزی تے ترچھی محور نوں درختاں دے نال استر کر کے اس اُتے زور دتا، حالانکہ کچھ درخت اس پلیٹ فارم اُتے وی لگائے گئے سن جو اصل وچ خیمےآں دے لئی مخصوص سن ۔ [17]
1882 وچ ، ہندوستان وچ قدیم یادگاراں دے سرکاری کیوریٹر نے اپنی پہلی رپورٹ شائع کيتی، جس وچ دسیا گیا کہ مرکزی باغ نوں مختلف کاشتکاراں دے لئی چھڈ دتا گیا سی۔ انہاں وچ دیر تک شاہی اولاد وی شامل سی، جو اس وچ گوبھی تے تمباکو اگاندے سن ۔ [29]
لارڈ کرزن دی رونالڈشے دی سوانح عمری وچ لارڈ کرزن دی طرف توں اپریل 1905 وچ اپنی اہلیہ دے ناں اک خط دا حوالہ دتا گیا اے: "آپ نوں ہمایوں دی قبر یاد اے ؟ ميں نے باغ نوں بحال کیا، پانی دی نالیاں نوں کھود کر دوبارہ بھریا تے پوری جگہ نوں اس دی قدیم خوبصورتی بحال کر دتی گئی۔ وچ گزشتہ موسم گرما وچ انگلینڈ گیا سی اور، ماسٹر دی نظر دور ہونے دی وجہ توں، پوری جگہ نوں واپس جانے دی اجازت دتی گئی اے . باغ اک مقامی نوں دتا گیا اے تے ہن شلجم لگیا دتا گیا اے تے چار سال دا کم سُٹ دتا گیا اے ! وچ اوتھے توں کڈ داں گا، تے افسوس ڈپٹی کمشنر اُتے جس دی بے حسی ذمہ دار اے۔
تقسیم ہند دے دوران ، اگست 1947 وچ پرانا قلعہ ہمایوں دے مقبرے دے نال، نويں قائم ہونے والے پاکستان دی طرف ہجرت کرنے والے مسلماناں دے لئی پناہ گزیناں دا وڈا کیمپ بن گیا، تے بعد وچ حکومت ہند دے زیر انتظام سی۔ ایہ کیمپ تقریباً پنج سال تک کھلے رہے، تے اس نے نہ صرف وسیع باغات نوں بلکہ واٹر چینلز تے بنیادی ڈھانچے نوں وی کافی نقصان پہنچایا۔ آخرکار، توڑ پھوڑ توں بچنے دے لئی، مقبرے دے اندر موجود مقبراں نوں اِٹاں توں بند کر دتا گیا۔ آنے والے سالاں وچ آرکیالوجیکل سروے آف انڈیا(ASI) نے ہندوستان وچ ورثے دی یادگاراں دے تحفظ دی ذمہ داری لی، تے آہستہ آہستہ عمارت تے اس دے باغات نوں بحال کيتا گیا۔ 1985 تک، پانی دی اصل خصوصیات نوں بحال کرنے دی چار ناکام کوششاں کيتیاں گئیاں۔ [17] [30]
کمپلیکس دی بحالی دا اک اہم مرحلہ 1993 دے آس پاس شروع ہويا، جدوں یادگار نوں عالمی ثقافتی ورثہ قرار دتا گیا۔ اس توں اس دی بحالی وچ نويں دلچسپی پیدا ہوئی، تے آغا خان ٹرسٹ تے ASI دے زیراہتمام اک تفصیلی تحقیق تے کھدائی دا عمل شروع ہويا۔ ایہ 2003 وچ اختتام پذیر ہويا، جدوں زیادہ تر احاطے تے باغات نوں بحال کر دتا گیا، تاریخی چشمے کئی صدیاں دے استعمال دے بعد اک بار فیر توں چل رہے نيں۔ بحالی تب توں اک مسلسل عمل رہیا اے، جس دے بعد دے مراحل کمپلیکس دے مختلف پہلوآں تے یادگاراں اُتے توجہ دیندے نيں۔ [17]
فن تعمیر
[سودھو]
برصغیر پاک و ہند وچ ترک تے مغل حکمرانی نے اس خطے وچ اسلامی فن تعمیر دے وسطی ایشیائی تے فارسی طرز نوں وی متعارف کرایا ، تے 12واں صدی دے آخر تک اس طرز دی ابتدائی یادگاراں دہلی تے اس دے آس پاس، سلطنت دہلی دے راجگڑھ دہلی وچ نمودار ہو رہیاں سن ۔ ترک غلام خاندان توں شروع ہو کے جس نے قطب مینار (1192) تے اس توں ملحقہ قوۃ الاسلام مسجد (1193 عیسوی) دی تعمیر کيتی۔ آنے والی صدیاں وچ شمالی ہندوستان اُتے اَگڑ پِچھڑ غیر ملکی خانداناں دی حکومت رہی، جس نے ہند-اسلامی فن تعمیر نوں جنم دتا۔ . جدوں کہ فن تعمیر دا مروجہ انداز trabeate سی ، جس وچ ستوناں، شہتیراں تے لنٹلاں نوں استعمال کيتا جاندا سی، اس توں تعمیر دا آرکیویٹ انداز، اس دے محراباں تے شہتیراں دے نال لیایا گیا ، جو مغلاں دی سرپرستی وچ تے ہندوستانی فن تعمیر، خاص طور اُتے راجستھانی فن تعمیر دے عناصر نوں شامل کرکے آرائشی طرز تعمیر وچ شامل ہويا۔ بریکٹ، بالکونیاں، لٹکدی ہوئی سجاوٹ تے درحقیقت کھوکھے یا چھتری ، اک وکھ مغل طرز تعمیر نوں تیار کرنے دے لئی، جو مغلاں دی حکومت کیتی دیرپا میراث بننا سی۔ [31]سرخ ریت دے پتھر تے سفید سنگ مرمر دا امتزاج اس توں پہلے دہلی سلطنت دے دور دے مقبراں تے مسیتاں وچ دیکھیا گیا سی، خاص طور اُتے قطب کمپلیکس ، مہرولی ، جو خلجی خاندان دے دور وچ 1311 وچ تعمیر کيتا گیا سی، دے انتہائی آرائشی آلائی دروازہ گیٹ ہاؤس وچ سی ۔[۵]
اُچے ملبے توں بنے ہوئے دیوار مغرب تے جنوب دی طرف دو اُچے ڈبل منزلہ گیٹ ویز توں داخل ہُندے نيں، 16 میٹر اُچے راستے دے دونے طرف کمرے تے اوپری منزل اُتے چھوٹے صحن نيں۔ ایہ مقبرہ، جو ملبے دی چنائی تے سرخ ریت دے پتھر توں بنایا گیا اے، سفید سنگ مرمر نوں چڑھانے والے مواد دے طور اُتے استعمال کردا اے تے فرش، جالیاں دے پردے ( جالیس ) ، دروازے دے فریم، ایوز ( چھجا ) تے مرکزی گنبد دے لئی بھی۔ ایہ اٹھ میٹر بلند تے 12,000 m² رقبے اُتے پھیلی ہوئی والٹ ٹیرس اُتے کھڑا اے۔ ایہ بنیادی طور اُتے ڈیزائن دے لحاظ توں مربع اے، حالانکہ اندرونی ڈھانچے دے ڈیزائن دے لئی زمین تیار کرنے دے لئی اس دے کنارےآں اُتے آکٹونل ظاہر ہُندا اے ۔ چبوترہ _ملبے توں بنے اس دے چاراں طرف چھپن سیل نيں تے 100 توں زیادہ قبراں دے پتھر نيں۔ پورا بنیادی ڈھانچہ اک بلند پلیٹ فارم اُتے اے، چند قدم اُچا۔ [24]
فارسی فن تعمیر توں متاثر ؛ مقبرہ 47 میٹر (154 فٹ) دی اونچائی تک پہنچدا اے تے چبوترہ 91 میٹر (299 فٹ) چوڑا اے، تے ایہ اُچی گردن دے ڈرم اُتے فارسی ڈبل گنبد استعمال کرنے والی پہلی ہندوستانی عمارت سی، تے اس دی پیمائش 42.5 میٹر (139 فٹ) اے۔ ، تے اس دی چوٹی 6 میٹر (20 فٹ) اُچی پیتل دی آخری ہلال اُتے ختم ہُندی اے، جو تیموریاں دے مقبراں وچ عام اے ۔ ڈبل یا 'ڈبل لیئرڈ' گنبد وچ اک بیرونی تہہ اے جو سفید سنگ مرمر دے بیرونی حصے نوں سہارا دیندی اے، جدوں کہ اندرونی حصہ غار دے اندرونی حجم نوں شکل دیندا اے۔ خالص سفید بیرونی گنبد دے برعکس، باقی عمارت سرخ بلوا پتھر توں بنی اے ، جس وچ سفید تے سیاہ سنگ مرمر تے پیلے رنگ دے بلوا پتھر دی تفصیل اے، تاکہ یکجہتی نوں دور کيتا جا سکے۔ [33]
بیرونی اُتے سڈول تے سادہ ڈیزائن اندرونی چیمبراں دے پیچیدہ اندرونی فلور پلان دے بالکل برعکس اے، جو اک مربع 'نائن فولڈ پلان' اے، جتھے اٹھ دو منزلہ والٹ چیمبر مرکزی، دوہری اونچائی والے گنبد والے چیمبر توں نکلدے نيں۔ اس وچ جنوب دی طرف توں اک مسلط داخلی دروازے ایوان (ہائی آرک) توں داخل کيتا جا سکدا اے، جو تھوڑا سا بند اے، جدوں کہ ہور اطراف پیچیدہ جالیاں ، پتھر دی جالیاں توں ڈھکے ہوئے نيں۔ اس سفید گنبد دے تھلے اک گنبد والے حجرے (ہجرہ) وچ ، مرکزی آکٹونل مقبرہ واقع اے، دوسرے مغل شہنشاہ ہمایوں دی قبر اُتے اک ہی مقبرہ اے۔. اسلامی روایت دے مطابق سینوٹاف شمال-جنوبی محور اُتے منسلک اے، جس وچ سر شمال دی طرف رکھیا جاندا اے، جدوں کہ چہرہ مکہ دی طرف موڑ دتا جاندا اے ۔ پر، شہنشاہ دا حقیقی تدفین اک زیرزمین چیمبر وچ واقع اے، بالکل اوپری سینوٹاف دے تھلے، مرکزی ڈھانچے دے باہر اک علیحدہ راستے توں قابل رسائی اے، جو زیادہ تر لوکاں دے آنے جانے دے لئی بند رہندا اے۔ دفن کرنے دی ایہ تکنیک پیٹرا ڈورا دے نال ، سنگ مرمر تے ایتھے تک کہ پتھر دی جڑی آرائش دے متعدد ہندسی تے عربی نمونےآں وچ ، جس دے چاراں طرف اگواڑے دے چاراں طرف دیکھیا جاندا اے، ہند-اسلامی فن تعمیر دا اک اہم ورثہ اے، تے مغل سلطنت دے بعد دے بوہت سارے مزاراں وچ پروان چڑھا ، جداں تاج محل، جس وچ جڑواں سینوٹافس تے شاندار پیٹرا ڈورا کاریگری وی شامل اے۔ [31]
مرکزی ایوان وچ علامتی عنصر وی موجود اے، مرکزی سنگ مرمر دی جالی یا جالی اُتے محراب دا ڈیزائن ، جس دا رخ مغرب وچ مکہ دی طرف اے۔ قرآن دی روايتی سورہ 24 دے بجائے ، محراب اُتے کندہ کيتا گیا اے، ایہ صرف اک خاکہ اے جو روشنی نوں براہ راست حجرہ وچ قبلہ یا مکہ دی سمت توں داخل ہونے دیندا اے، اس طرح شہنشاہ دا درجہ اپنے اُتے بلند ہُندا اے۔ حریف تے الوہیت دے قریب۔ [24]
اس دی اُچی چھت دے نال ایہ چیمبر دو منزلاں اُتے چار مرکزی آکٹونل چیمبراں توں گھیرا ہويا اے، جو ترچھیاں اُتے محراب والے لابیاں دے نال قائم نيں جو انہاں نوں وی جوڑدے نيں۔ درمیان وچ چار معاون ایوان نيں، جو تجویز کردے نيں کہ مقبرہ اک خاندانی مقبرے دے طور اُتے بنایا گیا سی۔ اجتماعی طور اُتے اٹھ سائیڈ چیمبرز دا تصور نہ صرف مرکزی سینوٹاف دے طواف دے لئی گزرنے دی پیشکش کردا اے، جو کہ تصوف وچ اک عام رواج اے تے بوہت سارے مغل شاہی مقبراں وچ وی نظر آندا اے، بلکہ ایہ اسلامی کاسمولوجی وچ جنت دے تصور دی وی عکاسی کردا اے ۔ ہر اک مرکزی چیمبر وچ ، بدلے وچ ، اٹھ تے چھوٹے چیمبر انہاں توں نکلدے نيں، تے اس طرح ہم آہنگ زمینی منصوبہ خود نوں ظاہر کردا اے کہ 124 والٹڈ نيں۔سب وچ چیمبر. بوہت سارے چھوٹے ایواناں وچ وی مغل شاہی خاندان دے ہور افراد تے شرافت دے آثار نيں، ایہ سب مقبرے دی مرکزی دیواراں دے اندر نيں۔ انہاں وچ خود حمیدہ بیگم دے سرکردہ آثار دارا شکوہ دے نال موجود نيں ۔ مجموعی طور اُتے پورے کمپلیکس دے اندر 100 توں زیادہ قبراں نيں، جنہاں وچ بہت ساریاں پہلی منزل دی چھت اُتے وی شامل نيں، جس دا ناں " مغلاں دا ہاسٹل " اے۔ قبراں اُتے کندہ نہ ہونے دی وجہ توں انہاں دی شناخت غیر یقینی اے۔ [15] [25]
ایہ عمارت پہلی عمارت سی جس نے سرخ ریت دے پتھر تے سفید سنگ مرمر دے اپنے منفرد امتزاج دا استعمال کیا، تے اس وچ ہندوستانی فن تعمیر دے کئی عناصر شامل نيں، جداں مرکزی گنبد دے ارد گرد چھوٹی چھتری یا چھتری ، جو راجستھانی فن تعمیر وچ مشہور نيں تے جو اصل وچ نیلی ٹائلاں توں ڈھکی ہوئیاں سن۔ [15] [25] [34]
چار باغ
[سودھو]جد کہ مرکزی مقبرے دی تعمیر وچ اٹھ سال توں زیادہ دا عرصہ لگا، اسنوں 30 ایکڑ (120,000 m 2 ) چارباغ دے وچکار وی رکھیا گیا سی ، جو اک فارسی طرز دا باغ اے جس وچ چوکور ترتیب اے۔ جنوبی ایشیا وچ اِنّے پیمانے اُتے ایہ اپنی نوعیت دا پہلا واقعہ سی۔ [24] انتہائی جیومیٹریکل تے بند جنت باغ نوں چار مربعاں وچ پختہ رستےآں (خیابان) تے دو دو طرفہ مرکزی واٹر چینلز دے ذریعے تقسیم کيتا گیا اے، جو جنت وچ بہنے والے چار دریاواں دی عکاسی کردے نيں، جو کہ جنت دا اسلامی تصور اے۔ چار مربعاں وچوں ہر اک نوں راستے دے نال 8 چھوٹے باغات وچ تقسیم کيتا گیا اے، جس توں مجموعی طور اُتے 32 چھوٹے باغات بنائے گئے نيں (درمیان وچ مقبرہ دے نال)، اک ڈیزائن جو بعد وچ مخصوص اے ۔مغل باغات ۔ ایسا لگدا اے کہ مرکزی آبی گزرگاہاں قبر دے ڈھانچے دے تھلے توں غائب ہو رہیاں نيں تے دوسری طرف اک سیدھی لکیر وچ دوبارہ نمودار ہو رہیاں نيں، جس وچ اک قرآنی آیت تجویز کيتی گئی اے جو 'جنت دے باغ' دے تھلے بہنے والی ندیاں دی گل کردی اے۔ [35] [25]
مرکز وچ اس جگہ اُتے کھڑا اے جتھے مرکزی کلہاڑیاں آپس وچ ملدی نيں، مقبرہ شکل تے پوزیشن وچ باغیچے دی طرح اے۔ لیکن ایتھے ایہ اس جگہ نوں نشان زد کردا اے جتھے مقتول حکمران دا جسم آرام کردا اے۔ "باغ خودمختاری دے بارے وچ اے، تے مقبرہ خاندان دے بارے وچ اے۔ جدوں مزار نوں اک باغ وچ لگایا جاندا اے، جداں کہ ہمایوں دے مقبرے اُتے اے، بادشاہت تے خاندان نوں اک ٹیلیولوجیکل بیان وچ ملایا جاندا اے کہ بادشاہ جداں کہ اوہ ہمیشہ توں سی تے ہمیشہ رہے گا۔ [24]
پورا مقبرہ تے باغ تن اطراف توں ملبے دی اُچی دیواراں وچ بند اے۔ چوتھی طرف دا مطلب دریائے یمونا سی، جو اس دے بعد توں ڈھانچے توں ہٹ گیا اے۔ مرکزی واک ویز دو دروازےآں اُتے ختم ہُندیاں نيں: اک جنوبی دیوار وچ مرکزی، تے اک چھوٹا مغربی دیوار وچ ۔ اس وچ دو دو منزلہ داخلی دروازے نيں۔ مغربی دروازہ ہن استعمال ہُندا اے جدوں کہ جنوبی دروازہ جو مغل دور وچ استعمال ہُندا سی ہن بند اے۔ مشرقی دیوار اُتے مرکز وچ اک بارداری اے، جو اک عمارت یا کمرہ اے جس وچ بارہ دروازے ہُندے نيں تاکہ اس دے ذریعے ہويا دی آزادانہ اجازت ہوئے۔ شمالی دیوار اُتے حمام ، غسل خانہ اے۔ [36]
ہور یادگاراں
[سودھو]
عیسیٰ خان دا مقبرہ تے مسجد : مغرب وچ مرکزی دروازے توں مقبرے دی دیوار تک جانے والے راستے اُتے کئی یادگاراں موجود نيں۔ انہاں وچ نمایاں اوہ اے جو ویہہ سال پہلے ہی مرکزی مقبرے دی تریخ رکھدا اے۔ 1547 عیسوی وچ تعمیر کيتا گیا، ایہ عیسی خان نیازی دا مقبرہ اے، جو سوری خاندان دے شیر شاہ سوری دے دربارمیںاک افغان رئیس سی ، جس نے مغلاں دے خلاف جنگ کيتی سی۔ آکٹونل مقبرہ اک آکٹونل باغ دے اندر واقع اے، جو انہاں دی اپنی زندگی تے اسلام شاہ سوری دے دور وچ بنایا گیا سی۔شیر شاہ دا بیٹا بعد وچ اس نے عیسیٰ خان دے پورے خاندان دے لئی تدفین دی جگہ دا کم کيتا۔ مقبرے دے مغربی جانب تن خلیجی چوڑی مسجد اے، سرخ ریت دے پتھر وچ ۔ آکٹونل مقبرہ دہلی دے لودھی گارڈنز وچ واقع سور خاندان دی یادگاراں دے ہور مقبراں توں حیرت انگیز مشابہت رکھدا اے تے مرکزی مقبرے دے شاندار تعمیراتی انداز دی ترقی وچ نمایاں پیشرفت دا مظاہرہ کردا اے۔ ایتھے موجود تعمیراتی تفصیلات وچوں کچھ بعد وچ مرکزی ہمایوں دے مقبرے وچ دیکھی گئياں، بھانويں بہت وڈے پیمانے پر، جداں کہ مقبرے نوں دیواراں والے باغیچے وچ رکھیا گیا اے۔ [32] [37]
بو حلیمہ دا مقبرہ تے باغ: جدوں مغرب توں احاطے وچ داخل ہُندے نيں، تاں مہمان سب توں پہلے باغیچے دے احاطے وچ داخل ہُندے نيں، جسنوں بو حلیمہ دے باغ دے ناں توں جانیا جاندا اے، حالانکہ اس دے بارے وچ بوہت گھٹ معلومات نيں، تے چونکہ ایہ قبر یا بلند ہويا چبوترہ جتھے کدی کھڑا سی، اوتھے نئيں اے۔ مرکز، ایہ بعد وچ وادھا معلوم ہُندا اے۔ [32] [38]
افسر والا مقبرہ تے مسجد : کمپلیکس دے جنوب مغربی سرے اُتے واقع، افسر والا مقبرہ اے، جو کسی نامعلوم شخص دے لئی وقف اے۔ مقبرے دے اندر سنگ مرمر دی اک قبر 1566–67 عیسوی دی اے۔ خود مسجد نوں اس دے مقام توں اندازہ لگاندے ہوئے ايسے دور دی تریخ دی جا سکدی اے، جداں کہ ایہ قبر توں دور دی بجائے کھڑی اے۔ [32]
عرب سرائے : لفظی معنی گھوڑےآں دے لئی سرائے (ریسٹ ہاؤس) دے نيں، ایہ ڈھانچہ افسر والا مسجد توں ملحق اے تے اسنوں بیگا بیگم نے 1560–1561 عیسوی دے آس پاس تعمیر کيتا سی، ظاہر اے کہ تعمیراتی کم دے لئی آنے والے کاریگراں دے لئی بنایا گیا سی۔ اس وچ 300 عرب رہ سکدے نيں۔ (فارسی وچ ارابه دا مطلب اے: گڈی یا گڈی )۔
نیلا گمبد ca 1625-6، درباری عبدالرحیم خان-I-خانہ نے اپنے نوکر فہیم خان دے لئی بنوایا نیلا گمبد : کمپلیکس دی حدود توں باہر کھڑا اک مقبرہ اے جسنوں نیلا برج (جو ہن نیلا گمبد دے ناں توں جانیا جاندا اے ) یا 'نیلے گنبد' دے ناں توں جانیا جاندا اے، اسنوں اس لئی کہیا جاندا اے کیونجے اس وچ چمکتی ہوئی نیلی چمکیلی ٹائلاں ہُندیاں نيں۔ اسےکے بیٹے عبدالرحیم خان-I-خان نے مغل شہنشاہ اکبر کےاپنے خادم میاں فہیم دے لئی بنایا سی۔ فہیم، جو نہ صرف اپنے بیٹے دے نال پلا ودھیا، بلکہ بعد وچ رحیم دے اپنے بیٹے فیروز خان دے نال جہانگیر دے دور حکومت وچ 1625–26 وچ مغل جنرل مہابت خان دی بغاوت دے خلاف لڑدے ہوئے وی مر گیا ۔ [40] ایہ ڈھانچہ اپنے منفرد فن تعمیر دے لئی جانیا جاندا اے، کیونجے ایہ باہر توں آکٹاگونل اے جدوں کہ اندر مربع اے۔ اس دی چھت نوں پینٹ تے کٹے ہوئے پلاسٹر توں سجایا گیا اے، اس دی گردن دا اک اُچی گنبد اے تے اس وچ دوہرے گنبد دی نمایاں غیر موجودگی ظاہر ہُندی اے، جو اس دور دے مقبراں وچ عام اے۔
چلہ نظام الدین اولیا: دہلی دے سرپرست نظام الدین اولیاء (متوفی 1325) دی رہائش گاہ سمجھی جاندی اے، جو مرکزی احاطے دے بالکل باہر، پرنسپل مزار دے شمال مشرقی کونے دے نیڑے واقع اے تے ایہ تغلق دور دے فن تعمیر دی اک مثال اے۔
اس دے باوجود مقبرے دے احاطے توں دور، مغل دور دیاں یادگاراں، وڈا بتیشی والا محل ، ہمایوں دے بھتیجے مظفر حسین مرزا دا مقبرہ، جو 1603-04 وچ پلیٹ فارم اُتے تعمیر کيتا گیا سی جس دے ہر طرف پنج محراباں نيں، اس دی اندرونی دیواراں مزین نيں۔ کٹے ہوئے تے پینٹ شدہ پلاسٹر ؛ چھوٹے بٹیشی والا محل اک زمانے وچ اک گنبد والی چھت تے پتھر دی جالیاں دے نال اک آرکیڈ آکٹونل عمارت سی ۔ ایہ دونے یادگار ہن اک کمرشل ایریا دے اندر نيں جو کمپلیکس دی پارکنگ لاٹ دے سامنے اے۔ [41] اک ہور دور دا ڈھانچہ باراپولا اے ، اک پل جس وچ 12 سوراخ تے 11 محراب والے سوراخ نيں، جو 1621 وچ جہانگیر دے دربار دے چیف خواجہ سرا، مہر بانو آغا نے بنوائے سن ۔ [42]
حجام دا مقبرہ: جنوب مشرقی کونے دی طرف، چار باغ دے اندر، اک مقبرہ اے جسنوں نائی کا-گمبڈ ، یا نائی دا مقبرہ کہیا جاندا اے، جو شاہی حجام دا اے، ایہ 1590–91 عیسوی دے اندر موجود اک نوشتہ دے ذریعے قابل ذکر اے۔ مرکزی مقبرے توں اس دی قربت تے ایہ حقیقت ایہ اے کہ مرکزی مقبرے دے احاطے وچ ایہ واحد دوسرا ڈھانچہ اے جس توں اس دی اہمیت دا پتہ چلدا اے، پر، اوتھے کوئی نوشتہ موجود نئيں اے جو ایہ دسدا ہو کہ اس وچ کس نوں دفن کيتا گیا اے، باربرز ٹوب دا ناں اس ڈھانچے دا مقامی ناں اے۔ ، لہذا ہن وی استعمال وچ اے۔ [32]
یہ مقبرہ اک اُچے چبوترے اُتے کھڑا اے، جو جنوب توں ست قدم تک پہنچدا اے، اس دا مربع منصوبہ اے تے ایہ اک ہی ڈبے اُتے مشتمل اے جس دا احاطہ ڈبل گنبد توں ہُندا اے۔ اندر دو قبراں نيں جنہاں اُتے قرآن مجید دی آیات کندہ نيں۔ اس دے علاوہ، قبراں وچوں اک اُتے 999 نمبر کندہ کيتا گیا اے جو ہجری سال 1590–91 دا ہوسکدا اے۔ پر، ہن برٹش لائبریری وچ 1820 دے پانی دے رنگ وچ ، ساخت دے تھلے فارسی کیپشن لکھیا اے، مقبرہ کوکا یعنی "کاکا دا مقبرہ"، تے کوکا یا کاکا فارسی وچ رضاعی بھائی (میرک بھائی)، میراک (اک) دے لئی کھڑا اے۔ فارسی لقب بحیثیت جناب) بھانويں اس شخص دی شناخت حالے تک نامعلوم اے، تے ایہ (غلطی توں) کسی تے قریبی یادگار دا حوالہ دے سکدا اے ۔چوستھ کھمبا کمپلیکس، ہمایوں دے رضاعی بھائی اتاگا خان دا مقبرہ، جو ہمایوں دے مقبرے دے مشرق وچ نئيں بلکہ نظام الدین مغربی علاقے وچ واقع اے۔ [43] [44] [45]
یادگار وچ مقبرے
[سودھو]- حمیدہ بانو بیگم
- بیگہ بیگم
- شہزادہ مراد مرزا
- شہزادہ دارا شکوہ
- شہزادہ کام بخش
- شہزادہ بیدار بخت
- معیز الدین محمد جہاندار شاہ
- معین الدین محمد فرخ سیر
- شہزادہ عظیم الشان مرزا
- شہزادہ رفیع الشان مرزا
- شہزادہ جہان شاہ مرزا
- شہزادہ ہمایوں مرزا
- رفیع الدرجات
- رفیع الدولہ
- عزیز الدین محمد عالمگیر ثانی
بحالی
[سودھو]ہمایوں دے مقبرے دی بحالی دا کم، چھت توں 3000 ٹرک لوڈ (12,000 کیوبک میٹر) زمین نوں ہٹانے دی ضرورت اے، تے پچھلے حصے وچ خصوصی چوٹ نصب کيتی گئی اے (2008) بحالی دا کم شروع ہونے توں پہلے ہی مقبرے دی جگہ اُتے توڑ پھوڑ تے ناجائز تجاوزات عروج اُتے سن جس توں اس انمول خزانے دے تحفظ نوں شدید خطرہ لاحق سی۔ ہمایوں دے مقبرے دے مرکزی دروازے اُتے میونسپل سرپرستی دے اک انتہائی کرپٹ نظام دے تحت گندے سٹال لگائے گئے سن جسنوں تہبازاری کہیا جاندا سی ، تے انہاں کھلی جگہاں اُتے ہر قسم دی بھاری گڈیاں نوں غیر قانونی طور اُتے پارک کرنے دی اجازت سی۔ نیلا گمباد دی طرف ہندوستان دی ووٹ بینک دی سیاست دا اک بہت وڈا گڑھ سی - ہزاراں 'کچی آبادیاں' نوں سیاسی قیادت دے اک بااثر طبقے نے انتخابات دے دوران 'بندودہ ووٹراں' دے طور اُتے کم کرنے دے لئی رکھیا ہويا سی۔ درگاہ حضرت نظام الدین اولیاء دا ماحول وی بے رحمی توں خراب ہو چکيا سی تے مقدس حوض اک گندگی دا تالاب بن چکيا سی۔
آرکیالوجیکل سروے آف انڈیا دے تعاون توں آغا خان ٹرسٹ فار کلچر (AKTC) دے ذریعے بحالی دا کم(ASI)، تحقیقی کم دے بعد 1999 دے آس پاس شروع ہويا، جو 1997 وچ شروع ہويا، تے مارچ 2003 وچ مکمل ہويا۔ تقریباً 12 ہیکٹر دے لان نوں دوبارہ لگایا گیا، تے 2500 توں زیادہ درخت تے پودے، جنہاں وچ آم، لیماں، نیم، ہیبسکس تے جیسمین دی کٹنگاں شامل نيں، باغات وچ لگائے گئے سن ۔ واک وے چینلز دے لئی پانی دی گردش دے نويں نظام دی تنصیب دا کم وی شروع کيتا گیا۔ اس گل نوں یقینی بنانے دے لئی کہ پانی 12-ہیکٹر (30 ایکڑ) دی جگہ اُتے ہائیڈرولک نظام دی مدد دے بغیر چینلز تے تالاباں دے ذریعے قدرتی طور اُتے بہہ جائے، پانی دے چینلز نوں ہر 40 میٹر (1:4000 ڈھلوان) اُتے اک سینٹی میٹر دے درست درجے اُتے دوبارہ بچھایا گیا سی۔ )۔ اس نے آخر کار باغاں وچ پانی دے بہاؤ تے غیر فعال فوارے اک بار فیر کم کرنا شروع کر دتا۔ بحالی دے اس وڈے منصوبے دے ہور کماں وچ بارش دے پانی دی ذخیرہ اندوزی دا قیام وی شامل اے۔128 زمینی پانی دے ریچارج گڑھاں دا استعمال کردے ہوئے، تے بحالی دے کم دے دوران دریافت ہونے والے پرانے کنوواں نوں صاف کرنے تے دوبارہ زندہ کرنے دا نظام۔ [46] [47] ایہ اے ایس آئی دے ذریعے نیشنل کلچرل فنڈ (NCF) دے زیراہتمام سب توں پہلے نجی طور اُتے مالی تعاون توں چلنے والی کوشش سی۔ فنڈنگ ماں اوبرائے ہوٹلز گروپ دی مدد توں آغا خان ٹرسٹ فار کلچر آف ہز ہائی نیس دتی آغا خان دی طرف توں $650,000 دی رقم شامل سی۔ [48] [49] [50] [51] اس دے علاوہ، AKTC کابل وچ ہمایوں دے والد دی آرام گاہ بابر دے مقبرے دی اک زیادہ اہم بحالی دا کم کر رہی اے۔
بحالی دے کم دے بعد، اس کمپلیکس دے اندر تے اردگرد دے حالات وچ سمندری تبدیلی آئی۔ تمام اسٹالز تے ہور مداخلتاں نوں ہٹا دتا گیا تے یادگاراں تے سبز جگہاں نوں بحال کر دتا گیا۔ خوبصورت باغات ہن یادگاراں نوں گھیرے ہوئے نيں، جو انہاں دے وقار تے فضل وچ وادھا کر رہے نيں۔ جدوں رات نوں روشن کيتا جاندا اے، تاں یادگار واقعی شاندار نظر آندی اے۔
2009 وچ ، بحالی دے جاری کم دے اک حصے دے طور پر، ASI تے AKTC نے کئی مہینےآں دے ہتھ توں کم کرنے دے بعد، سیمنٹ کنکریٹ دی اک موٹی تہہ نوں چھت توں ہٹا دتا جو ڈھانچے اُتے تقریباً 1,102 ٹن دباؤ ڈال رہی سی۔ سیمنٹ کنکریٹ اصل وچ 1920 دی دہائی وچ پانی دے اخراج نوں روکنے دے لئی بچھایا گیا سی، تے اس دی وجہ توں پانی دے رستےآں وچ رکاوٹ پیدا ہوئی۔ اس دے بعد، جدوں وی رساو ہويا، سیمنٹ دی اک تازہ تہہ پائی گئی، جس دی وجہ توں تقریباً 40 سینٹی میٹر دی موٹائی جمع ہو گئی۔ ہن اسنوں روايتی چونے اُتے مبنی چھت دی تہہ توں تبدیل کر دتا گیا اے۔ اگلے مرحلے وچ قبر دے پہلے چبوترے دے نال وی ایسا ہی سلوک کيتا گیا۔(چتر)، جو اصل وچ کوارٹزائٹ پتھر دے وڈے بلاکس توں ہموار کيتا گیا سی، کچھ دا وزن 1,000 کلوگرام توں زیادہ سی۔ 1940 دی دہائی وچ ، نچلے چبوترے وچ اک ناہموار بستی نوں کنکریٹ دی اک تہہ توں ڈھانپ کر درست کيتا گیا سی، جس توں مغلاں دے اصل فرش دی بگاڑ وچ وادھا ہويا سی، جو مغربی دروازے دے نال ملدا سی۔ [52]
ادب وچ مقبرہ
[سودھو]لیٹیا الزبتھ لینڈن نے دتی ٹومب آف ہمایون، دہلی وچ منظر دی عکاسی کرنے والی اک نظم شائع کيتی ، جس دی بنیاد اک کندہ کاری اُتے اے جس وچ مقبرے دا کچھ دور دا منظر دکھایا گیا اے۔ سانچہ:Wikisource
اج دا مقبرہ
[سودھو]غیر سوچے سمجھے تعمیراتی منصوبے جداں کہ 2006–2007 وچ دہلی حکومت دے منصوبے مشرقی دہلی نوں جواہر لعل نہرو اسٹیڈیم، دہلی توں جوڑنے دے لئی اک نويں سرنگ دی تعمیر، جنوبی دہلی وچ ، تے 2010 دے دولت مشترکہ کھیلاں دے لئی مقبرے دے نیڑے سڑکاں نوں قومی شاہراہ توں جوڑنے دے لئی۔ -24 لودھی روڈ دے نال وی یادگار نوں شدید خطرہ لاحق اے۔ شہری منصوبہ سازاں نے خدشہ ظاہر کيتا کہ تاریخی یادگار اِنّی قربت وچ تعمیراتی کم توں پیدا ہونے والی کمپناں نوں برداشت نئيں کر سکے گی۔ آخرکار آرکیالوجیکل سروے آف انڈیا انہاں منصوبےآں نوں روکنے وچ کامیاب رہیا۔ [53] [54]
30 مئی 2014 ناں، مقبرے دا آخری حصہ شہر اُتے آنے والے شدید طوفان دی وجہ توں گنبد توں ٹکرا گیا۔ [55] 19 اپریل 2016 نوں ہندوستان دے مرکزی وزیر سبھیاچار ڈاکٹر مہیش شرما نے یادگار دے بحال شدہ فائنل دی نقاب کشائی کيتی۔ [56] اصل فائنل محفوظ رہے گا۔ [57]
مورتاں
[سودھو]-
ہمایوں دے مقبرے دے جنوب مغربی کونے دا منظر
-
اک عکاسی
-
ہمایوں دے مقبرے دے پشتاق وچوں اک اُتے چھ نکاندی ستارے۔
-
اک طرف دے کمرے وچ حمیدہ بانو بیگم ، دارا شکوہ وغیرہ دے آثار
-
اک جالی محراب قبلہ دی طرف اشارہ کردا اے جدوں کہ اک ہمایوں دے حجرے دے اندر کھڑا اے تے مغرب دی طرف دیکھدا اے۔
-
ہمایوں دا مقبرہ مغربی دروازے دے اندر توں نظر آندا اے۔
-
ہمایوں دے مقبرے اُتے مغربی دروازے دا مغربی اگواڑا
-
عیسیٰ خان دی مسجد، اس دے مقبرے دے پار، وی ہمایوں دے مقبرے دے قریب، 1547 عیسوی وچ تعمیر کيتی گئی سی۔
-
عرب سرائے دا گیٹ وے ، جنوب وچ ہمایوں دے مقبرے دی طرف جانے والا راستہ
-
افسر والا مقبرہ ہمایوں دے مقبرے دے نیڑے واقع اے۔
-
ہمایوں دا مقبرہ، اس دے حجام دی قبر دے نال (نائی کا-گمبد ) پیش منظر وچ ، دہلی (1858 تصویر)
-
1860 وچ چارباغ باغ دے مربع مرکزی ٹینک دی جگہ انگریزی باغی طرز دے گول چکراں نے لے لی
-
ہمایوں دا مقبرہ رات کو
-
ہمایوں دے مقبرے دا اک طرف دا منظر
حوالے
[سودھو]- ↑ ۱.۰ ۱.۱ https://archnet.org/sites/1567 — اخذ شدہ بتاریخ: ۱۷ اگست ۲۰۱۹
- ↑ "صفحہ سانچہ:نام صفحہ في GeoNames ID". http://sws.geonames.org/6619399. Retrieved on ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴.
- ↑ "صفحہ سانچہ:نام صفحہ في خريطة الشارع المفتوحة". https://www.openstreetmap.org/relation/2914318. Retrieved on ۲۴ اکتوبر ۲۰۲۴.
- ↑ اجازت نامہ: Creative Commons Attribution 3.0 Unported
- ↑ سائیٹ غلطی: نا منیا جان والا
<ref>
ٹیگ کوئی لکھت نئیں دتی گئی اتے پتےtc
لئی۔
ہور پڑھو
[سودھو]- Begum, Gulbadan (1902). Humayun-nama :The history of Humayun, Annette S. Beveridge (trans.), Royal Asiatic Society.
- Banerji, S K (1938). Humayun Badshah. Humphrey Milford Oxford University Press.
- Hearn, Gordon Risley (1906). The Seven Cities of Delhi. W. Thacker & Co., London.
- Humayun's Tomb & adjacent monuments, by Akbar Naqvi. Published by Archaeological Survey of India, 2002. ISBN [[Special:BookSources/81-87780-08-8.
- Delhi – Humayun's Tomb and Adjacent Building Delhi Through Ages, by S. R. Bakshi. Published by Anmol Publications, 1995. ISBN [[Special:BookSources/81-7488-138-7. pp. 29–47.
- Orthodoxy, Innovation, and Revival: Considerations of the Past Imperial Mughal Tomb Architecture by Michael Brand. 1993
- Humayun's Tomb: Form, Function, and Meaning in Early Mughal Architecture, by Glenn D. Lowry, 1987
- Humayun Tomb Gardens Revitalisation, 2000s, documents and videos
- Zohreh Bozorg-nia, Mimaran-i Iran. ISBN [[Special:BookSources/964-7483-39-2, 2004, p. 184.
- Mughal Architecture of Delhi : A Study of Mosques and Tombs (1556–1627 A.D.), by Praduman K. Sharma, Sundeep, 2001, ISBN [[Special:BookSources/81-7574-094-9. Chapt 10.
- Garden Tomb of Humayun: An Abode in Paradise, by Neeru Misra and Tanay Misra, Published by Aryan Books International, Delhi, 2003
- Ruggles, D. Fairchild. 1997. Humayun's Tomb and Garden: Typologies and Visual Order. In Gardens in the Time of the Great Muslim Empires: Theory and Design. Attilio Petruccioli (ed). Leiden; New York: E.J. Brill
بارلے جوڑ
[سودھو]وکیمیڈیا کامنز چ مورتاں: Humayun's Tomb, Delhi |
- ہمایوں دا مقبرہ
- [۱] Archived 2007-09-28 at the وے بیک مشین
- [۲] Archived 2004-12-04 at the وے بیک مشین
- [۳] Archived 2008-03-08 at the وے بیک مشین
- Humayun's Tomb Archaeological Survey of India
- Humayun's Tomb Bibliography with Linked Articles
- Compilation of Indian Heritage Sites
- AKTC revitalisation of the Humayun’s Tomb Gardens
- Humayun's Tomb on Delhi-Tourism-India.com
- سانچہ:Wikivoyage-inline
- سانچہ:Osmway
- Humayun's Tomb Best Time To Visit Archived 2021-11-27 at the وے بیک مشین
- Images
- Satellite picture by Google Maps
- Panoramic view on Humayun's Tomb at WHTour
- Humayun’s Tomb slideshow at Fotopedia
- Pages with graphs
- Pages with disabled graphs
- صفحات مع خاصیت P138
- صفحات مع خاصیت P17
- جغرافیائی حوالہ ویکی ڈیٹا توں ماخوذ
- صفحات مع خاصیت P131
- متناسقات ویکی ڈیٹا توں ماخوذ
- مرجع جغرافي من ويكي بيانات
- صفحات مع خاصیت P2046
- صفحات مع خاصیت P856
- صفحات مع خاصیت P1566
- مضامین جنہاں وچ اردو بولی دا متن شامل اے
- دلی
- نقشیاں نال صفحے