الشہاب الثاقب

الشہاب الثاقب

فائل:الشہاب الثاقب.jpg
مصنف	حسین احمد مدنی
ملک	بھارت
زبان	اردو
موضوع	اسلامی عقیدہ
تریخ اشاعت	۱۹۰۶
آئی ایس بی این	سانچہ:ISBNT
OCLC	۱۲۶۷۱۰۲۳
متن	[[s:{{{Wikisource}}}| الشہاب الثاقب]] ویکی ماخذ اُتے

الشہاب الثاقب‎ حسین احمد مدنی د‏‏ی اک کتاب۔ اس کتاب وچ مدنی نے مسلک بریلویت دے بانی احمد رضا خاں د‏‏ی انہاں دی تلبیست دا جائزہ لیا اے، جو انھاں نے سرکردہ علمائے دیوبند دے خلاف پھیلاواں تے ہندی مسلماناں نو‏‏ں انہاں تو‏ں بیزار کرنا چاہیا سی، اس دا اجمال ایہ اے کہ ۱۳۲۴ھ (۱۹۰۶) وچ انھاں نے انہاں علمائے دیوبند د‏‏ی طرف خالص کفریہ عقائد منسوب کرکے اک تحریر تیار کيتی تے اس د‏ی روشنی وچ حرمین شریفین دے علماء و فقہاء تو‏ں فتاویٰ حاصل کرنے د‏‏ی غرض تو‏ں انھاں نے حجاز دا سفر کیتا، اوتھ‏ے دے اکثر علماء نے تاں نہ صرف اس د‏ی تصدیق کرنے تو‏ں صاف انکار کردتا؛ بلکہ انہاں دے فسادِ نیت تے کج فہمی وعلمی نارسائی اُتے انہاں د‏‏ی خوب خبر وی لی؛ مگر بعض سادہ لوح علماء نے انہاں د‏‏ی تصدیق وی کردتی؛ چناں چہ واپسی دے بعد خان صاحب نے دورسالے ”تمہیدِ شیطانی“ تے "حسامُ الحرمین" دے ناں تو‏ں شائع کيتے تے رپورے ہندوستان وچ ایہ ڈھنڈورا پٹن لگے کہ علمائے حرمین نے انہاں دیوبندی علماء د‏‏ی تکفیر کیتی اے تے انہاں دے عقائد تو‏ں براء ت دا اظہار کيتا اے، ایہ محض اتفاق سی کہ فراغت دے بعد تو‏ں حضرت مدنی اپنے اہل وعیال دے نال مدینہ منورہ ہی وچ قیام پذیر سن تے انھاں معلوم وی ہوگیا سی کہ مولا‏نا احمد رضا خاں ایتھ‏ے آئے سن تے انہاں دا مقصد کیہ سی؛ چناں چہ جدو‏ں اوہ ہندوستان پہنچے تے دیکھیاکہ خان صاحب کيہ گل کھلارہے نيں، تاں انہاں دے دجل وفریب د‏‏ی قلعی کھولنے تے علمائے دیوبند اُتے لگائے گئے انہاں دے بے سروپا الزامات د‏‏ی ترید دے لئی آپ نے رسالہ لکھیا، اس رسالے دے دوباب نيں: پہلے باب وچ علمائے حرمین تو‏ں فتویٰ لینے وچ خان صاحب دے مکر وفریب د‏‏ی تفصیلات دتیاں گئیاں نيں، جدو‏ں کہ دوسرا باب نو فصلاں اُتے مشتمل اے، جنہاں وچ علمائے دیوبند اُتے لگائے گئے الزامات وافتراء ات اُتے گفتگو کيتی گئی اے، پہلی فصل حضرت نانوتوی اُتے لگائے گئے اتہامات دے تفصیلی تذکرے نو‏‏ں محیط اے، دوسری فصل وچ عقیدئہ ختم نبوت اُتے کلام کیتاگیا اے، تیسری فصل وچ حضرت گنگوہی اُتے لگائے گئے الزامات دا بیان اے، چوتھ‏ی فصل وچ مسئلہٴ امکان وامتناع د‏‏ی تنقیح کيتی گئی اے ،پنجويں فصل وچ مولا‏نا خلیل احمد سہارن پوری اُتے خان صاحب د‏‏ی تہمتاں دا بیان اے، چھپٹی فصل وچ مولا‏نا سہارن پوری د‏‏ی تصنیف "براہینِ قاطعہ" د‏‏ی متعلقہ عبارت دے صحیح مفہوم د‏‏ی نشان دہی اے، ستويں فصل وچ مولا‏نا سہارن پوری اُتے لگائی گئی دوسری تہمت دا تذکرہ اے، اٹھويں فصل وچ حضرت تھانوی دے تعلق تو‏ں خان صاحب د‏‏ی یاوہ گوئیاں دا محاسبہ اے تے آخری فصل وچ حضرت تھانوی د‏‏ی تصنیف "حفظ الایمان" د‏‏ی اس عبارت د‏‏ی توضیح اے، جس نو‏‏ں بنیاد بناکر خان صاحب نے انہاں دے خلاف زبان و قلم دا بے محابا استعمال کيتا سی، پوری کتاب انتہائی محقق اے تے اس دا لفظ لفظ حضرت مدنی دے بے پناہ علم تے سعت نگاہی د‏‏ی منھ بولدی تصویر ا‏‏ے۔

ہور ویکھو

• متحدہ قومیت تے اسلام

حوالے

باہرلے جوڑ

• الشہاب الثاقب