بنگال دی تریخ
خطہ بنگال جنوبی ایشیا دے شمال مشرق وچ واقع اے ۔ بنگال دے شمال وچ ہندوستان ی ریاستاں( آسام ، میگھالیہ تے سکم) تے نیپال تے بھوٹان واقع نيں جدوں کہ جنوب وچ خلیج بنگال اے۔ بنگال دے مشرق وچ ہندوستان ی ریاستاں ( آسام ، میزورام تے تری پورہ) دے علاوہ میانمار (برما) واقع اے جدوں کہ مغرب وچ ہندستانی ریاستاں (بہار ، جھار کھنڈ تے اڑیسہ ) واقعہ نيں ۔ صوبہ بنگال نوں 1947 وچ تقسیم ہندوستان دے وقت مشرقی تے مغربی دو حصےآں وچ ونڈ دتا گیا۔ بنگال دا مشرقی حصہ (موجودہ بنگلہ دیش) پاکستان دا صوبہ بنا جدوں کہ مغربی بنگال بھارت دا حصہ بنا ۔ بھارتی حکومت نے بعد وچ مغربی بنگال دے چند حصےآں نوں جدا کرکے تری پورہ دی ریاست بنائی ۔ اس دے علاوہ قرون وسطیٰ دے سلطنت بنگال دے علاقے موجودہ ہندوستان ی ریاست بہار، جھارکھنڈ ، آسام تے اڑیسہ وچ منقسم ہوئے نيں ۔ بنگلہ دیش ، ہندوستان ی ریاست (صوبہ ) مغربی بنگال تے تری پورہ وچ زیادہ تر بنگلہ بولی بولنے والے بنگال ی آباد نيں ۔ اس دے علاوہ ہندستانی ریاست اُڑیسہ وچ وی بنگال ی نسل دے لوک آباد نيں۔
تریخ وچ اس خطے دا پہلی دفعہ ذکر سلطنت بنگہ (اک ہزار سال ق م) دے ناں توں اے ۔ فیر ایہ علاقہ پہلے بدھ مذہب تے فیر ہندو مذہب دے زیر اثر رہیا۔
اورنگزیب نے تقریباً تمام ہندوستان اُتے حکومت کیتی
دھلی سلطنت (قطب الدین ایبک ) دے جرنیل بختیار خلجی نے 1202ماں بنگال اُتے حملہ کيتا تے بنگال تے بہار نوں فتح کيتا ۔ اس فتح توں نہ صرف بنگال وچ مسلم دور حکومت دا آغاز ہويا بلکہ اسلام دی اشاعت وی شروع ہوئی۔ چودھواں صدی وچ بنگال اُتے شاہی بنگلہ دے ناں توں جاننے والے مسلمان سلطاناں نے حکومت کیتی۔ 1532 وچ شیر شاہ سوری بنگال دا حکمران بنیا۔ 1576 مغل شہنشاہ اکبر نے بنگال دے پشتون حکمران داؤد خان کرانی نوں شکست دتی تے بنگال مغل سلطنت دا صوبہ بنیا۔ مغل دور وچ بنگال دے گورنر نوں صوبہ دار کہیا جاندا سی ۔ اس دوران بنگال وچ کئی اک چھوٹی ہندو ریاستاں وی موجود سن۔ ہندو بادشاہ ہیمو دی مختصر حکمرانی دے علاوہ بنگال 1575 توں اورنگزیب دی وفات (1707) تک مغل حکمراناں دے طابع رہندے ہوئے اندرونی طور توں خود مختار رہیا۔
اورنگزیب عالمگیر دی وفات (1707 )کے بعد بنگال ، بہار تے اڑیسہ وچ آزاد حکومتاں قائم ہوئی۔ 1707 وچ بنگال دے گورنر مرشد قلی خان مغل حکومت ( اورنگزیب) دے اثر توں باہر نکل آئے تے بنگال دے نواب ناظم اکھوائے۔ نواب نے اپنے ناں توں آباد شہر مرشد آباد نوں راجگڑھ بنایا۔ بنگال دے چھیويں تے آخری خودمختار نواب محمد سراج الدولہ نوں جنگ پلاسی ( 1757 ) وچ انگر یز دے ہتھوں شکست ہوئی جس دے بعد پہلے بنگال تے فیر رفتہ رفتہ پورے ہندوستان اُتے انگریز حکومت قائم ہوئی۔ 1765 وچ بنگال وچ انگریزاں دے زیر اثر دہری حکومت قائم ہوئی۔ 1793 وچ نواب توں برائے ناں گورنری وی واپس لے لی گئی تے اوہ انگریز دا پنشن خوار بنیا۔ 1890 وچ بنگال دے نواب دا عہدہ ہی ختم کردتا گیا۔ اس دے بعد 1947 تک نواب بہادر آف مرشد آباد نے صرف خطاب دی حد تک مرشد آباد شہر اُتے حکومت کیتی۔
واسکو ڈے گاما (پرتگالی سیاح) نے 1498 وچ یورپ توں ہندوستان تک دا سمندری راستہ دریافت کيتا۔ اس دے بعد پرتگالی تاجر بنگال تک پہنچنے لگے۔ بنگال دے نواب نے پہلے 1673 وچ فرنچ ایسٹ انڈیا کمپنی نوں چندری ناگور وچ تے فیر 1690 وچ برٹش ایسٹ انڈیا کمپنی نوں کلکتہ وچ تجارتی مراکز کھولنے دی اجازت دی۔ 1727 وچ گورنر مرشد قلی خان دی وفات دے بعد غیر یقینی صورتحال توں فائدہ اٹھاندے ہوئے مرہٹاں نے بنگال اُتے پے در پے حملے کيتے تے اڑیسہ دے علاوہ بنگال دے چند علاقےآں نوں اپنی سلطنت وچ شامل کرانے وچ کامیاب رہے۔
رابرٹ کلائیو نے میر جعفر دی غداری دی بدولت کامیابی حاصل کيتی
1757 وچ سراج الدولہ نوں جنگ پلاسی وچ شکست دینے دے بعد ایسٹ انڈیا کمپنی نوں صوبہ بنگال وچ مالیہ دی وصولی دے اختیارات مل گئے ۔ 1765 وچ صوبہ بنگال ( بشمول بہار تے اُڑیسہ ) دا قیام عمل وچ لیایا گیا ۔ 1770 وچ بنگال شدید قحط دا شکار ہويا جسنوں ميں لکھاں لوک جان توں ہتھ دھو بیٹھے ۔ 1773 وچ ایسٹ انڈیا کمپنی دے تحت انگریز حکومت دا باقاعدہ آغاز ہويا۔ بنگال دے شہر کلکتہ نوں برطانوی ہندوستان دا راجگڑھ قرار دے کے وارن ہیسٹنگ نوں پہلا گورنر جنرل نامزد کيتا گیا۔ انگریزاں دے زیر قبضہ ہندوستان ی علاقےآں نوں تن حصےآں چنائے (سابقہ مدراس) ، ممبئی (سابقہ بمبئی ) تے بنگال پریزیڈنسی وچ تقسم کيتا گیا ۔ بنگال پریزیڈینسی دے انتظامی وحدت وچ گنگا تے جمنا دے کنارے واقع علاقےآں توں لے کے پنجاب تک دے علاقے شامل سن ۔
صوبہ بنگال آبادی تے رقبے دے لحاظ توں ہندوستان دا سب توں وڈا صوبہ سی۔ ویہويں صدی دے آغاز وچ اس دی آبادی 8 کروڑ توں زیادہ نفوس اُتے مشتمل سی۔ 1765 توں بنگال ، بہار تے اڑیسہ اک ہی صوبہ سن ۔
ہندوستان دے وائسرائے لارڈ کرزن نےاکتوبر 1905 وچ انتظامی سہولت دے پیش نظر بنگال نوں دو حصےآں وچ تقسیم کردے ہوئے مشرقی بنگال تے آسام دا صوبہ تشکیل دتا گیا۔ مشرقی بنگال وچ چھٹاگانگ، ڈھاکہ تے راج شاہی ڈویژن دے علاوہ ضلع مالدا تے تری پورہ، سلہٹ تے کومیلا شامل کيتے گئے ۔ نويں صوبے دا راجگڑھ ڈھاکہ قرار پایا۔ دوسری طرف (مغربی) بنگال بشمول بہار تے اڑیسہ توں ہندی بولی بولنے والے کچھ علاقے جدا کر کے مرکزی صوبہ جات وچ شامل کردیے گئے ۔ بنگال دے اس انتظامی تقسیم توں مغربی بنگال ہندو اکثریت جدوں کہ مشرقی بنگال مسلم اکثریت دا صوبہ بنا ۔ انڈین نیشنل کانگریس تے بنگال دے ہندوواں نے اس تقسیم دی شدید مخالفت کيتی۔ ہندو قوم پرستاں نے انگریزاں اُتے الزام لگایا کہ انگریز ہندوستان یاں نوں تقسیم کرکے اُنہاں اُتے حکومت کرنا چاہندے نيں ۔
تقسیم بنگال دے خلاف 'سوادیشی' تحریک چلاندے ہوئے انگریزی مصنوعات دا بائیکاٹ کيتا گیا۔ آخر کار دسمبر 1911 وچ انگریز حکومت نے دباؤ وچ آکے برطانوی شہنشاہ جارج پنجم دے دورہ ہندوستان دے موقع اُتے بنگال دی تقسیم دا فیصلہ واپس لیا تے مارچ 1912 وچ مشرقی تے مغربی بنگال نوں فیر یکجا کيتا گیا۔ تے ایويں ہندوستان دے شمال مشرق وچ متحدہ بنگال دے علاوہ لسانی بنیاداں اُتے آسام تے بہار تے اُڑیسہ دے صوبے قائم کيتے گیے۔ 1912 دے بعد تقسیم ہندوستان تک صوبہ بنگال دی سرحدات نوں تبدیل نئيں کيتا گیا۔ تنسیخ تقسیم بنگال دے اعلان نے مسلماناں وچ مایوسی پھیلادی تے انہاں نوں اپنی سیاسی کمزوری دا احساس ہويا۔
برطانوی شہنشاہ نے راجگڑھ نوں کلکتہ توں دھلی منتقل کرنے دا اعلان وی کيتا۔ 1947 وچ بنگال دی مسلم ہندو بنیاد اُتے تقسیم نے لارڈ کرزن دی 1905 وچ تقسیم بنگال دے فیصلے نوں درست ثابت کيتا۔
بنگال رقبے دے لحاظ توں اک بہت وڈا تے آبادی دے لحاظ توں دنیا دے گنجان آباد علاقےآں وچ شمار ہُندا اے۔ دریائے گنگا تے برہم پترا بنگال نوں برصغیر توں جدا کردا اے۔ اگرچہ جغرافیائی طور توں ایہ برصغیر وچ واقع اے مگر ایہ خطہ اپنی خصوصیات دی بدولت بذات خود اک علیحدہ مملکت دی حیثیت رکتھا اے ۔ صوبہ بنگال اپنی سرسبز زمین تے وافر مقدار وچ پانی دی بدولت اک خود کفیل علاقہ رہیا اے ۔ دھلی توں دوری دی بنا اُتے ایہ علاقہ مرکزی حکومت دے اثر توں آزاد رہیا اے۔ بنگال وچ 95 فیصد بنگلہ بولی بولنے والے بنگال ی آباد نيں ۔ بنگال اپنی پوری تریخ وچ صرف تن دفعہ مختصر مدت دے لئی متحدہ ہندوستان دا حصہ رہیا اے ، پہلے چندر گپت موریہ 250 ( پہلے از مسیح) دے دور وچ ، دوسرے اورنگزیب دے دور حکومت وچ تے تیسرے انگریزاں دے دور حکومت وچ ۔ اگرچہ 1947 وچ مذہب دی بنیاد اُتے بنگال دی تقسیم ناگزیر ہوچکی سی مگر اسنوں ہزار میل دور دوسرے حصہ توں صرف مذہب دی بنیاد اُتے جوڑ دے اک ملک بنانا اک جذباتی سیاسی مطالبہ سی۔ درجہ ذیل تاریخی واقعات توں معلوم ہُندا اے کہ بنگال نوں پاکستان دا حصہ بنانے دا فیصلہ غیر پختہ بنیاداں اُتے سی۔
دسمبر 1930 وچ آل انڈیا مسلم لیگ دے سالانہ اجلاس منعقدہ الہ آباد توں خطاب کردے ہوئے علامہ محمد اقبال نے کہیا کہ"ميں ایہ چاہندا ہاں کہ صوبہ پنجاب، صوبہ شمال مغربی سرحد، سندھ تے بلوچستان نوں اک ریاست دی شکل دتی جائے ایہ ریاست برطانوی ہند دے اندر اپنی حکومت خوداختیاری حاصل کرے‘ خواہ اس دے باہر۔ مینوں تاں ایسا نظر آندا اے کہ شمال مغربی ہندوستان دے مسلماناں نوں آخر اک منظم مسلم ریاست قائم کرنا ہی پوے گی "۔ شاعر مشرق، مفکر اسلام حضرت علامہ محمد اقبال دی سوچ دے مطابق صوبہ بنگال مسلماناں دے لئی مجوزہ ریاست توں باہر سی۔
چودھری رحمت علی دا منصوبہ
[سودھو]چودھری رحمت علی نے مسلم لیگ دے رہنماواں توں وی بہت پہلے ہندوستان دے مسلماناں دے لئی آزادی دا جو منصوبہ پیش کيتا اس دے تحت ہندوستان وچ مسلماناں دی تن وڈی ریاستاں دا ذکر سی۔ اک پاکستان (پنجاب، خیبر پختونخوا، کشمیر، سندھ تے بلوچستان)، ، دوسرا بنگلستان (بنگال تے بہار دے مسلماناں دے لئی ) تے تیسرا عثمانستان (ریاست حیدر آباد دکن) اُتے مشتمل سی۔
بنگال دے وزیر اعلیٰ مولوی اے دے فضل حق نے جدوں 1940 وچ قرارداد لاہور پیش کيتی تاں قرارداد وچ وی ہندوستان دے مسلماناں دے لئی اک توں زیادہ ریاستاں دی تشکیل دا مطالبہ سی۔ جدوں اگلے سال مسلم لیگ نے اس قرارداد نوں آئین دا حصہ بنایا تب وی اک توں زیادہ ریاستاں والی گل موجو رہی۔ حتیٰ کہ اپریل 1946 وچ قرارداد لاہور دے متن وچ تبدیلی کردے ہوئے ریاستاں دی جگہ اک ریاست دا مطالبہ کيتا گیا ۔
کیبنٹ مشن پلان 1946
[سودھو]1946 وچ برطانوی حکومت کیتی طرف توں تن وزرا اُتے مشتمل اک مشن ہندوستان آیا۔ اس مشن نے ہندوستان دے سیاسی مسائل دے حل دے لئی 16 مئی نوں اک منصوبہ پیش کيتا ۔ اس منصوبے دے تحت ہندوستان دے صوبےآں اُتے مشتمل اک کُل ہند یونین قائم کرانا سی۔ ہندوستان دے صوبےآں نوں تن حصےآں وچ تقسیم کرنے دی تجویز سی۔
- گروپ الف: ہندو اکثریت صوبے —اُڑیسہ ، بہار ، بمبئی ، سی پی ، مدراس تے یو پی ۔
- گروپ ب: شمال مغرب وچ مسلم اکثریت صوبے— پنجاب، سندھ، سرحد
- گروپ ج: شمال مشرق وچ واقع مسلم اکثریت دے صوبے— آسام تے بنگال
اس منصوبے دی رُو توں صوبےآں نوں اختیار دتا گیا سی کہ اوہ عرصہ دس سال بعد چاہن تاں کُل ہند یونین توں علیحدگی اختیار کرسکدے نيں۔ جون 1946 وچ مسلم لیگ نے اس پلان نوں منظور کرلیا۔ اس پلان نوں منظور کردے ہوئے مسلم لیگ نے شمال مغرب تے شمال مشرق وچ مسلمان آبادی والے صوبےآں اُتے مشتمل دو مختلف گروپاں توں اظہار رضامندی کردتا سی۔
بنگال نے ہندوستان دی آزادی دی تحریکاں وچ اہم کردار ادا کيتا۔ بنگال دے لوک باقی ہندوستان دی نسبت تعلیم تے سیاست دی اہمیت توں زیادہ آگاہ سن ۔مسلم لیگ دا قیام وی ڈھاکہ وچ 1906 وچ عمل وچ لیایا گیا۔ ذیل وچ آزادی دی تحریک وچ بنگال دی اہم شخصیتاں تے انہاں دے کردار اُتے روشنی پائی گئی اے۔
راجہ رام موہن رائے
[سودھو]راجہ رام موہن رائے (1775 توں 1833):
آپ نے ہندوستان وچ نشاۃ ثانیہ دا آغاز 1828 وچ برہمو سماج تحریک توں کيتا۔ آپ نے ہندوستان ی معاشرے خصوصاً ہندو مذہب وچ موجود جاہلانہ رسم تے رواج دے خلاف بھر پور تحریک چلائی۔ آپ نے جدید تعلیم دے فروغ دے لئی جدوجہد دے علاوہ کئی اک اصلاحی اخبار تے رسالے وی شائع کيتے۔
رابندر ناتھ ٹیگور (1861 توں 1941 ):
عظیم شاعر تے ادیب تے پہلا ایشائی جس نے 1913 وچ ادب دا نوبیل انعام حاصل کيتا۔ ہندوستان تے بنگلہ دیش دونے ملکاں دے ترانے آپ ہی دے قلم توں تحریر شدہ نيں۔
سبھاش چندرا بوس (1897 توں 1945):
آزادی دا متوالہ جس نے دوسری جنگ عظیم وچ جرمنی تے جاپان توں مل کے انگریز حکومت دے خلاف جدوجہد دی ۔آپ ہندوستان دی غیر مشروط تے مکمل آزادی دے خواہاں سن ۔ 1938 وچ کانگریس دے صدر بنے مگر 1939 وچ کانگریس پارٹی توں آپ دے راستے جدا ہوئے ۔ آپ جاپان دے جہاز وچ تائیوان دے حدود وچ فضائی حادثے دا شکار ہوئے۔
نواب سلیم اللہ
[سودھو]نواب آف ڈھاکہ سر خواجہ سلیم اللہ خان 1971 نوں ڈھاکہ وچ پیدا ہوئے ۔ تقسیم بنگال 1905 دے بعد ڈھاکہ وچ محمڈن پراونشل یونین بنانے دے علاوہ آپ نے مشرقی بنگال دے لئی صوبائی ایجوکیشنل کونسل تشکیل دی۔ آپ دی کوششاں توں دسمبر 1906 وچ محمڈن ایجوکیشنل کانفرنس دا اجلاس ڈھاکہ وچ منعقد ہويا جس وچ آپ نے آل انڈیا مسلم لیگ قائم کرنے دی قرارداد پیش کيتی۔ آپ 1915 وچ وفات پاگئے۔
مولوی ابولاقاسم فضل الحق
[سودھو]قرارداد لاہور دے پیش کنندہ شیربنگال مولوی ابولقاسم فضل الحق 1873 نوں مشرقی پاکستان وچ پیدا ہوئے۔ آپ اپنی سیاسی زندگی وچ کئی اک اہم عہدےآں اُتے فائز رہے ۔ آپ نوں قرارداد لاہور دی منظوری دے اک سال بعد آل انڈیا مسلم لیگ توں کڈ دتا گیا۔ قیام پاکستان دے بعد آپ کئی اہم عہدےآں اُتے فائز رہے ۔ آپ نے 1962 وچ وفات پائی ۔
خطہ بنگال متحدہ ہندوستان دا سب توں وڈا صوبہ سی ۔ 1947 وچ تقسیم ہندوستان دے وقت صوبہ بنگال نوں دو حصےآں وچ ونڈ دتا گیا ۔ بنگال دا مسلم آبادی والا مشرقی حصہ (موجودہ بنگلہ دیش) پاکستان دا صوبہ بنا ۔ 1955 وچ ون یونٹ سکیم دے تحت مغربی پاکستان دے تمام صوبےآں نوں صوبےآں نوں ملیا کے اک صوبہ بنادتا گیا ۔ اس طرح ملک دے دو صوبے بنے ، اک مشرقی پاکستان تے دوسرا مغربی مغربی پاکستان۔ آزادی دے کچھ عرصہ بعد ملک دے دونے حصےآں وچ بد اعتمادی دی فضا پیدا ہوئی جس دے نتیجے وچ مشرقی پاکستان وچ آزادی دی تحریک چلی تے آخر کار 1971 وچ ہندوستان دی مداخلت توں مشرقی پاکستان اسيں توں جدا ہوئے کے بنگلہ دیش بن گیا۔