رُکھ - شِو کمار بٹالوی

رُکھ

کُچھ رُکھ مینوں پُت لگدے نیں

کُچھ رُکھ لگدے مان٘واں

کُچھ رُکھ نون٘ہاں دِھیاں لَگدے

کُچھ رُکھ وانگ بھراواں

کُچھ رُکھ میرے بابے وان٘گݨ

پتّر ٹان٘واں ٹان٘واں

کُچھ رُکھ میری دادی وَرگے

چُوری پاوݨ کان٘واں

کُچھ رُکھ یاراں وَرگے لگدے

چُماں تے گَݪ لاواں

اِک میری محبوبہ وان٘گݨ

مِٹھا تے دُکھاواں

کُچھ رُکھ میرا دل کردا اے

موڈھے چک کھڈاواں

کُچھ رُکھ میرا دل کردا اے

چُماں تے مر جاواں

کُچھ رُکھ جَد وی رَݪ کے جُھومݨ

تیز وگݨ جَد ہواواں

ساوی بولی سَت رُکھاں دی

دل کردا لکھ جاواں

میرا وی ایہ دل کردا اے

رُکھ دی جُونے آواں

جو تسیں میرا گیت ہے سُݨݨا

میں رُکھاں وچ گاواں

رُکھ تاں میری ماں وَرگے نیں

جیوݨ رُکھاں دیاں چھان٘واں

(شِو کمار بٹالوی)