ریاض خیرآبادی
ریاض خیرآبادی | |
---|---|
تاریخ پیدائش | سنہ 1853
|
تاریخ وفات | سنہ 1934 (80–81 سال)
|
رہائش | گورکھپور |
عملی زندگی | |
پیشہ | شاعر |
باب ادب | |
ترمیم |
شاعری
[سودھو]فارغ التحصل نہ ہوݨ پائے سن کہ شاعری دا شوق ہويا تے اسیر لکھنوی دے شاگرد ہو گئے ۔اسیر دے انتقال دے بعد امیر مینائی نوں کلام دکھانے لگے۔ ۱۸۷۲ء وچ مطبع درخشاں نامی اک مطبع خیر آباد وچ قائم کيتا تے ریاض الاخبار جاری کيتا۔ چند روز بعد اخبار دا دفتر لکھنؤ لے گئے تے روزنامہ تار برقی کڈیا۔ ۱۸۷۹ء وچ گلکدہ ریاض جاری کيتا۔ لکھنؤ دے دوران وچ قیام وچ نواب کلب علی خان والئی رام پور نے انھاں اپنے ایتھے طلب کيتا۔ لیکن تھوڑے ہی عرصہ اوتھے رہ کے واپس آ گئے۔ پندرہ برس تک سپرنٹنڈنٹ پولیس گورکھ پور دے پیشکار رہے۔ ۱۸۸۳ء وچ فتنہ تے عطر فتنہ دے ناں توں دو رسالے جاری کيتے۔ مہدی افادی نے ۱۹۳۱ء وچ الہ آباد توں اپنے خط وچ لکھیا سی کہ مینوں ریاض الاخبار دے بند ہوݨ اُتے افسوس اے جس دی ادارت ریاض خیرآبادی کردے سن ۔ افادی نے اقرار کيتا سی کہ ریاض خیرآبادی دے اودوں وی مداح سن جدوں اوہ ادب دے معنی وی نئيں جاݨدے سن ۔ انہاں دے مطابق اردو ادیباں دی اک پوری نسل ریاض خیرآبادی دے ادبی کارنامےآں دی مرہون منت رہی اے۔ انہاں نوں شاعر خمریات وی کہندے نيں،
کلام دا منفرد پہلو
[سودھو]بھانويں ریاض خیرآبادی حقیقی زندگی وچ مے کشی دے مخالف سن، [۱] لیکن دختِ رز، میکدہ، میخانہ، ساقی، سبو خم و ساغر، میکش، رندی ایہ سارے تلازمے ریاض دی شاعری وچ اس طرح سما گئے نيں کہ انہاں دا کلام مستی و سرشاری دی اک بولدی، جھمدی تے گنگناندی زندہ تصویر بن کے سامنے آندا اے تے سننے و پڑھنے والےآں دے ذہناں اُتے کیف آگاں نشہ بن کے چھا جاندا اے۔[۲]
وفات
[سودھو]آخر عمر وچ خانہ نشین ہو گئے۔ راجا صاحب محمود آباد نے ۱۹۰۷ء وچ وظیفہ مقرر کر دتا سی۔ خیر آباد وچ ۲۸ جولائی ۱۹۳۴ء نوں بعمر ۸۲ سال وفات پائی تے اپنے آبائی قبرستان وچ دفن ہوئے۔ لسان الملک دے خطاب توں چيتا کيتے جاندے نيں۔ اشعار وچ خمریات دے مضامین کثرت تے نہایت خوبی توں باندھے نيں۔ جام و مینا دی ایسی تصویر کھینچدے نيں کہ شراب پیݨ والےآں دی نگاہاں اوتھے تک نہ پہنچی ہوݨ گیاں۔ مگر لطف ایہ اے کہ زندگی بھر شراب نوں کدی ہتھ نئيں لگایا۔ انھاں خیام ہند وی کہیا جاندا اے۔ دیوان ’’ریاض رضواں‘‘ دے ناں توں طبع ہويا۔ چند انگریزی ناولاں دے ترجمے وی کيتے نيں۔