عیدگاہ (افسانہ)

"عیدگاہ"
لکھاری	پریمچند
دیس	بھارت
بولی	ہندوستانی
اشاعت	چاندڈیکل
اشاعت تریخ	1933

عیدگاہ بھارت دے لکھاری منشی پریمچند دی لکھی اردو کہانی اے۔ ایہہ پریمچند دیاں سبھ توں ودھ مشہور کہانیاں وچوں اک اے۔

پلاٹ

عیدگاہ اک چار سالا حامد ناں دے یتیم دی کہانی اے جو اپنی دادی امینا نال رہندا اے۔ کہانی دے ہیرو حامد دے ماں-پیؤ حالَ ہی وچ اس دنیا توں ہمیشہ واسطے چلے گئے ہن؛ حالانکہ اس دی دادی نے اسنوں دسیا اے کہ اس دے پیؤ پیسے کماؤن گئے ہن اتے اسدی ماں اس لئی عجیب تحفے لین لئی ﷲ کول گئی اے۔ ایہہ گلّ حمید نوں امید نال بھر دندی اے، اتے اوہناں دی غریبی اتے اس دے پوتے دی تندرستی بارے امینا دی چنتا دے باو جود، حامد خوش اتے با ادب بچہ اے۔

کہانی دی شروعات عید دی سویر نوں ہندی اے جدوں حامد پنڈ دے ہور منڈیاں نال عیدگاہ لئی نکلدا اے۔ حامد خاص طور تے اپنے دوستاں دے اگے نیواں ہندا اے، ماڑے کپڑے پائے ہن اتے بھکھ دا ماریا اے، اتے تیوہار لئی صرف تنّ پیسہ عیدی دے روپ وچّ اس کول ہن۔ دوجے منڈے جھوٹے لین، مٹھیآں چیزاں تے سندر مٹی دے کھڈونیاں تے اپنی جیب دا پیسہ خرچ کردے ہن اتے حامد نوں کھجھاؤندے ہن جدوں اوہ اس نوں پل بھر دی خوشی لئی پیسے دی بربادی دے روپ وچّ ردّ کردا اے۔ جدوں کہ اس دے دوست اپنے مزے لیں راے ہن، اوہ اپنے لالچ نوں جت لیندا اے اتے اک ہارڈویئر دی دوکان تے جاندا اے اتے ایہہ سوچدیاں کی روٹیاں سیکدیاں کویں اسدی دادی دیاں انگلاں سیکیاں جاندیاں ہن اتھوں اک چمٹا خرید لیندا اے۔

جدوں اوہ پنڈ واپس آؤندے ہن تاں حامد دے دوست اس نوں اس دی خرید لئی کھجھاؤندے ہن، اپنے چاقوآں تے اپنے کھڈونیاں دے گناں دا ذکر کردے ہن۔ حامد کئی ہشیار دلیلاں دے نال جواب دندا اے اتے کجھ ویلے بعد اوہدے دوست اپنے کھڈونیاں نالوں چمٹے تے زیادہ موہت ہو جاندے ہن، اتھوں تکّ کہ اس نال اپنیاں چیزاں وٹا لین دی وی پیش کش کردے ہن، جو حامد نے نہیں منی۔ ایہہ کہانی اک دل-ٹمب لین والے توڑے نال ختم ہندی اے جدوں حمید نے اپنی دادی نوں چمٹے دا تحفہ دے دتا۔ پہلاں اوہ اس نوں میلے وچ کھان جاں پین لئی کجھ خریدن دی بجائے چمٹا خریدن لئی جھڑکدی اے، جد تکّ حامد نے اس نوں یاد نہیں کرا دتا کہ اہروزانا اپنیاں انگلاں کویں ساڑ لیندی اے۔ اوہ اس تے فٹّ فٹّ کے رو پیندی اے اتے اسدی رہمدلی لئی اس نوں دعاواں دندی اے

حوالے