فرہاد خان
فرہاد خان | |
---|---|
جم |
|
وفات |
|
ترمیم |
فرہاد خان ( فارسی: فرهاد خان بنگالی: ফরহাদ খাঁ )، جسنوں نظامِ زمانہ ( بنگالی: নিজাম-ই-জমানা ) وی کہیا جاندا اے۔ یا نظام زمان ( فارسی: نظام زمان )، اک مغل فوجی حکمت عملی ساز سی جس نے اپنی زندگی بھر کئی عہدےآں اُتے فائز رہے۔ [۱] اوہ سلہٹ سرکار دے سب توں مشہور فوجیدار سن، جنہاں نے 17واں صدی دے آخر وچ مغل بادشاہ اورنگزیب دے دور حکومت وچ حکومت کیتی۔ [۲][۳] اوہ علاقے وچ متعدد پلاں تے عبادت گاہاں دی تعمیر دے لئی مشہور سن ۔ [۴]
کیریئر
[سودھو]فرہاد بھلوا (نوکھالی) دا تھانیدار سی۔ [۵] 1665 وچ چٹاگانگ دی فتح وچ ، کیپٹن مور دی قیادت وچ فائرنگیاں نے اراکانی بحری بیڑاں نوں اگ لگیا دتی تے بھلوا (نوکھالی) دی طرف بھج گئے جتھے فرہاد نے انہاں نوں پناہ دی۔ فرہاد نے بعد وچ انہاں نوں جہانگیر نگر وچ بنگال دے صوبیدار شائستہ خان دے پاس بھیج دتا۔ جواب وچ ، صوبیدار نے اپنے بیٹے بزرگ عمید خان دی قیادت وچ دسمبر وچ اک مہم شروع دی تے فرہاد نوں ابن حسین تے زمیندار منور خان دے بیڑے وچ شامل ہونے دا حکم دتا۔ شائستہ خان نے آرٹلری دے سپرنٹنڈنٹ میر مرتضیٰ نوں وی فرہاد دے نال شامل ہونے تے حفاظت کرنے دا حکم دتا۔ 2 جنوری نوں، فرہاد تے مرتضیٰ دے نال بحری بیڑے نے راستے وکھ کر لئی تے دوسرے لیڈراں دے نال دریا توں گزر رہے سن ۔ کامیاب فتح دے بعد، فرہاد نوں ہزار او پنصدی دے منصب دار دے عہدے توں نوازیا گیا (اس دی کمان وچ 1500 سپاہی) تے 350 گھوڑے۔ [۶][۷][۸]
1670 وچ ، فرہاد مہافتا خان دے بعد سلہٹ دا فوجدار بنیا۔ ايسے سال اس نے سلہٹ دے سید محمد نجات خان نوں، جس دے وارث احسان اللہ سن، کووریہ تے اتواجان دے پرگناں وچ 27.25 ہیل زمین عطا کيتی۔ فرہاد نے 1677 وچ شاہ جلال دی درگاہ دے جنوب وچ اک گنبد [۳] بارہ گمبوز ہال تعمیر کيتا۔ اس دے چاراں کونےآں تے محراب والے سوراخاں اُتے آکٹونل برج سن ۔ مسجد دے مشرقی حصے وچ اک وڈا محراب والا دروازہ سی جس دے دونے طرف دو چھوٹے محراب والے دروازے سن ۔ ایہ نوشتہ مرکزی فلیٹ محراب والے دروازے دے اُتے سی۔ [۹] فرہاد 1678 وچ بارہ گمبوز دے جنوب وچ اک تن گنبد والی مسجد تے شاہ جلال درگاہ کمپلیکس دی تعمیر دا وی ذمہ دار سی۔ [۱۰] فرہاد نے شمس الدین کمالی دی اولاد نوں مسجد دا امام مقرر کیا، جو بعد وچ مفتی بن گیا تے اسنوں سلہٹ دا مفتی خاندان ملا۔ [۱۱]
1678 وچ ، خان نے haals پرگنہ وچ رتنیشور چکرورتی نوں 5.75 ہیل زمین تحفے وچ دی۔ اس نے علی نگر پرگنہ وچ ایٹا دے سری کرشن چکربرتی دے والد رام پتی چکرورتی نوں وی زمین دتی تے نال ہی بیجورا پرگنہ وچ قاسم نگر دے رام کاندا چکرورتی نوں زمین دی، جس دے وارث بلرام بشارد سن ۔ [۱۲] 1684 وچ خان نے اک ہور مسجد رائے حسین محلہ (وائے نک) وچ بنوائی۔ [۱۳] خان دی قائم کردہ اک ہور مسجد دے کھنڈرات وی درگاہ محلہ دے جنوب مغرب وچ دیکھے جا سکدے نيں (برطانوی دور حکومت وچ سابقہ سلہٹ پولیس لائنز دے مغرب وچ )۔ [۱۴] 1688ء وچ اس نے گوالیچورا پل بنایا۔
فرہاد خان نے 1678 وچ تھوڑی دیر دے لئی سلہٹ چھڈ دتا۔ انہاں نے چٹاگانگ (اس وقت اسلام آباد دے ناں توں جانیا جاندا سی) دے 5واں فوجدار دے طور اُتے حسین قلی خان دے دیوان تے میر جعفر نوں انہاں دے بخشی دے طور اُتے خدمات انجام دتیاں۔ گھاٹفرہاد بیگ (گھٹ فرہاد بیگ)، اک گھاٹ جو کرنافولی اُتے ہويا کردا سی، اس دے ناں اُتے رکھیا گیا اے۔ [۱۵] اوہ 1689 وچ سلہٹ واپس آیا [۱۶]
خان نے سلہٹ شاہی عیدگاہ قائم کيتی، جو خطے وچ اپنی نوعیت دی سب توں وڈی عیدگاہ اے۔ [۱۷][۱۸] میرابازار-شب گنج روڈ اُتے واقع پل نوں اج وی فرہاد خانر پل (فرہاد خان دا پل) دے ناں توں جانیا جاندا اے۔ ملنیچرا اُتے پل وی خان نے بنوایا سی۔ [۱۰]
نائبین
[سودھو]فرہاد خان دے پاس کئی نائب فوجدار سن جو وی خان دی طرح سلہٹ دے رہائشیاں نوں زمین فراہم کرن گے۔ اوہ نواب دا خطاب رکھدے سن ۔ 1680 وچ نائب نواب سید محمد علی خان قائم جنگ نے 1680 وچ چولش دے جمبخش فقیر، شمشیر نگر دے رامشنکر بھٹاچاریہ، پنچکھنڈ دے کالی کانت چکربرتی، بنیاچونگ دے گنگادھر شرما تے رام چندر چکربرتی جداں زمینداراں نوں زمین دتی سی۔ 1683 وچ نائب نواب نصراللہ خان نے پنڈت رام گووندا بھٹاچارجی نوں چووالیش وچ زمین دی۔ [۱۹] 1685ء وچ نواب عبدالرحمٰن خان نائب فوجدار سن ۔ [۱۴]
سیاسی عہدہ | ||
---|---|---|
پیشرو {{{before}}} |
{{{title}}} | جانشین {{{after}}} |
پیشرو {{{before}}} |
{{{title}}} | جانشین {{{after}}} |
پیشرو {{{before}}} |
{{{title}}} | جانشین {{{after}}} |
وی دیکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ Chowdhury, Abdul Hoque (1989). চট্টগ্রাম-আরাকান (in Bangla). Kathamala Prakashana.
- ↑ Bangladesh population census 20. Bangladesh Bureau of Statistics, Statistics Division, Ministry of Finance & Planning. 1981. p. xxiv.
- ↑ ۳.۰ ۳.۱ "District census report". Population Census of Bangladesh. Bangladesh Bureau of Statistics, Statistics Division, Ministry of Planning. 1974. p. 16 and 32.
- ↑ E M Lewis (1868). "Sylhet District". Principal Heads of the History and Statistics of the Dacca Division. Calcutta: Calcutta Central Press Company. pp. 66–67.
- ↑ Population Census of Noakhali. Bangladesh Bureau of Statistics, Statistics Division, Ministry of Planning. 1974. p. 12.
- ↑ "3. The Feringhees of Chittagong". The Calcutta Review 53. University of Calcutta. 1871. p. 74.
- ↑ M Noorul Haq (1977). বৃহত্তর চট্টলা. p. 66.
- ↑ Ghulam Husain Salim (1902–1904). Riyazu-s-salatin; a history of Bengal. Translated from the original Persian by Maulavi Abdus Salam. Calcutta Asiatic Society. pp. 230–231.
- ↑ Sylhet: History and Heritage. Sylhet District: Bangladesh Itihas Samiti. 1 Jan 1999. p. 653.
- ↑ ۱۰.۰ ۱۰.۱ East Pakistan District Gazetteers: Sylhet. East Pakistan Government Press. 1970.
- ↑ Chowdhury, Mujibur Rahman (2 Oct 2019). "Archive copy" (in bn). Sylheter Dak. https://web.archive.org/web/20191005052346/http://sylheterdak.com.bd/details.php?id=30429. Retrieved on ۲۱ اپریل ۲۰۲۲.
- ↑ Choudhury, Achyut Charan (2000) [1916]. Srihatter Itibritta: Uttorangsho (in Bangla). Kolkata: Kotha. p. 190.
- ↑ Gait, Edward Albert (1897). Report on the Progress of the Historical Research in Assam. Shillong: Assam Secretariat Print. Office. p. 9.
- ↑ ۱۴.۰ ۱۴.۱ Syed Mohammad Ali (1900). "A chronology of Muslim faujdars of Sylhet". The Proceedings Of The All Pakistan History Conference 1. Karachi: Pakistan Historical Society. pp. 280–281.
- ↑ The Tempest: A Monthly Review of National Affairs 3. 1968. p. 37.
- ↑ Syed Murtaza Ali (1964). History of Chittagong. Standard Publishers. p. 67.
- ↑ "Archive copy" (in bn). https://web.archive.org/web/20200824130438/http://www.sylhet.gov.bd/site/top_banner/35ccdd1b-0758-11e7-a6c5-286ed488c766/%E0%A6%B6%E0%A6%BE%E0%A6%B9%E0%A7%80-%E0%A6%88%E0%A6%A6%E0%A6%97%E0%A6%BE%E0%A6%B9. Retrieved on 5 جنوری 2019.
- ↑ Syed Murtaza Ali (1965). History of Hazrat Shahjalal and Sylhet.
- ↑ Choudhury, Achyut Charan (2000) [1910]. Srihatter Itibritta: Purbangsho. Kolkata: Kotha.