لالچی کتا

The dog swimming in the 1564 edition of Hieronymus Osius

کتا اتے اس دا دا پرچھاواں (جاں لالچی کتا) ایسپ دیاں کہانیاں  وچوں اک اے جسدا پیری انڈیکس وچ نمبر 133 اے۔ 5 ویں صدی ق م دے فلسفی ڈیموکریٹس دیاں لکھتاں وچ اس گل دا اشارہ ملدا اے کہ ایہہ کہانی کنی پرانی اتے چنگی طرحاں جانی جاندی سی۔ جو کجھ اے، اس نال مطمعن ہون دی بجائے ہور ودھیرے ہور دی مورکھدا بھری خواہش بارے اظہار کردے ہوئے، اوہ اس نوں 'ایسپ دیاں کہانیاں وچ کتے وانگ' ہونا بیان کردا اے۔

کہانی

کہانی وچ، اک کتا اے جو چوری کیتی ہڈی، جاں ماس جاں پنیر دا ٹکڑا لئی جا رہا اے اتے اک نہر دا پل پار کردے ہیٹھاں پانی وچ خود اپنا عکس دیکھدا اے۔ اس نوں اوہ کوئی ہور کتا سمجھ لیندا اے جس دے منہ وچ اس نالوں بہتر کوئی کھان والی چیز اے۔ اوہ "دوجے" تے بھونکن لئی منہ کھولھدا اے اتے اجیہا کردے اپنے منہ وچلا ٹکڑا ڈیگ لیندا اے۔ ایہہ کہانی قرون وسطی دی تعلیمی دانش جنور کہانیاں وچ شامل ہو گئی۔ لگپگ 1200 دے آسپاس انگلینڈ وچ لکھی اتے شائع ہوئی آبیرڈین بیسٹائیری، ایہہ دعوہ کیتا گیا اے کہ 'جے کوئی کتا دریا وچ تیردا ہووے اتے اسدے منہ وچ گوشت دا ٹکڑا جاں اجیہی کوئی ہور چیز ہووے، اتے اوہ اپنی چھاں نوں ویکھدا اے، تاں اوہ اپنا منہ کھولھ لیندا اے اتے گوشت دا دوجا ٹکڑا ضبط کرن دی کاہلی وچ اوہ اپنا وی گوا لیندا اے'۔