لیلا تے چنیسر
لیلا تے چنیسر سندھ دی اک رومانی داستان اے۔[۱]
کہانی
[سودھو]سومرہ حکمران چنیسر اک خوبصورت نوجوان سی اس دی شادی اک خوبصورت عورت لیلا توں ہوئی سی۔ چنیسر نوں اپنی بیوی لیلا توں غیر معمولی محبت سی۔ دونے ہنسی خوشی اندگی بسر کر رہے سن ۔
اسی زمانے وچ اک راجا دی حسین و جمیل بیٹی کنورو سی۔ کنورو نوں اپنے حسن اُتے بہت ناز سی۔ اک دن کنورو اپنی سہلیاں دے نال بیٹھی ہوئی سی۔ حسب معمول اوہ اپنے حسن اُتے فخر دا اظہار کيتا۔ اس دی اک سہلی نے کہیا تسيں ایداں دے اُتریا رہی ہوئے جداں چنسر دی رانی بن گئی ہوئے ۔
یہ گل کنورو دے دل نوں لگی تے اس نے تہیہ کر ليا اوہ چنیسر نال شادی کرکے رہے گی۔ کنورو نے اپنے ماں باپ نوں اپنے ارادے دی خبر کردتی تے مشورے دے بعد اپنی ماں دے نال چنیسر جو چنسر دا پایہ تخت سی سوداگری دا سامان لے کے پہنچ گئی۔
کنورو نے کِسے نہ کِسے طرح چنیسر دے وزیر جکھرا تک رسائی حاصل کيتی تے اپنے آنے دا مقصد بیان کيتا تے اس توں مدد طلب کيتی۔ وزیر کنورو توں بہت متاثر ہويا تے اس نے مدد کيتی ہامی بھری۔ اک دن موقع پاکر وزیر نے کنورو دی وڈی تعریف کيتی لیکن چنیسر نے کوئی توجہ نئيں دتی تے کہیا ميں لیلا دے ہُندے ہوئے دوسری عورت نال شادی کرنا گناہ سمجھدا ہون۔ وزیر نے کنورو نوں ایہ گل بتادی ۔
اب کنورو دی ماں نے دوسری ترکیب سوچی تے سوداگری دا سارا سامان اونے ہونے فروخت کرکے اک غریب عورت دا بھیس بدل دے دونے ماں بیٹی لیلا دے محل پہنچاں۔ لیلا نوں اپنی غربت دا حال دس دے ملازمت کيتی خواہش مند ہوئیاں۔ لیلا نے رحم کھا کر ماں بیٹی نوں ملازم رکھ لیا۔ ایتھے تک کہ کنورو چنیسر دے کمرے دی صفائی تے آرائیش اُتے مقرر ہوئی۔ اک دن اوہ بستر بچھا رہی سی تے چنیسر تے لیلا دونے کمرے موجود سن ۔ کنورو دے دیکھ کے آنسو نکل آئے۔ چنیسر نے پُچھیا کیہ ہویا۔ کنورو کہنے لگی کچھ نئيں چراغ دا گرم تیل لگ گیا اے اس لئی آنسو نکل آئے ۔
لیکن لیلا نوں یقین نئيں آیا دوسرے دن اس نے کنورو توں پُچھیا کيتا گل اے جو تسيں میرے توں چھپا رہی ہوئے۔ کنورو نے جدوں دیکھیا کہ ہن مینوں دسنیا پئے گا تاں اس نے ساری حیققت بتا دتی کہ اوہ اک راجا دی لڑکی اے۔ لیلا نوں یقین نئيں آیا۔ اس اُتے کنورو نے اک نولکھیا ہار لیلا نوں دیکھایا۔ لیلا بیش قیمت ہار دیکھ کے بہت حیران ہوئی تے اس نے کنورو توں کہیا ایہ ہار مینوں دیدو۔ کنورو نے کہیا ميں اک شرط اُتے ایہ ہار دے سکدی ہاں کہ آپ اک رات دے لئی چنیسر نوں میرے حوالے کردو۔ لیلا نے ایہ شرط منظور کرلئی تے ہار کنورو توں لے لیا۔ جدوں چنیسر نوں ایہ گل معلوم ہوئی کہ اس دی بیوی لیلا نے اک ہار دے بدلے اسنوں فروخت کر دتا لیلا۔ اس دی نظراں توں گر گئی تے اوہ کنورو نال محبت کرنے لگیا۔ لیلا جدوں ہر طرح توں مایوس ہوئے گئی تاں اپنے پنڈ چلی گئی تے اوتھے غم وچ گھلدی رہی ۔
اتفاق نال چنیسر دے وزیر جکھرا دی منگنی ايسے پنڈ وچ ہوئی سی۔ لیلا دے نال جدوں ایہ واقع پیش آیا تاں لڑکی دے ماں باپ نے جکھرا نوں کہلا بھیجیا اج لیلا گھر بیٹھ گئی اے کل ساڈی لڑکی وی گھر بیٹھ جائے گی اس لئی اسيں ایہ شادی نئيں کردے۔ جکھرا ایہ سن کر بہت پریشان ہويا۔ لیلا نے جکھرا نوں کہلا بھیجیا تسيں کِسے طرح چنیسر نوں ساڈے پنڈ لے آؤ وچ وعدہ کردی ہاں اس لڑکی توں تواڈی شادی کرا داں گی۔ جکھر کِسے نہ کِسے طرح چنیسر نوں راضی نوں کرکے لیلا دے پنڈ وچ لے آیا۔ لیلا بھیس بدل کے تے منہ اُتے نقاب ڈال کر اس جگہ پہنچی جتھے چنیسر ٹہریا ہويا سی۔ لیلا نے کچھ اس طرح گلاں کيتیاں دے چنیسر اس اُتے عاشق ہوئے گیا۔ لیلا نے چنیسر توں کہیا تسيں توں کون محبت کر سکدا اے تسيں نے لیلا ورگی شریف عورت توں بے وفائی دی اے۔ چنیسر نے کہیا لیلا توں کہیا تسيں لیلا نوں چھڈو تسيں خود کيتا لیلا توں کم ہوئے۔ تسيں کون ہو؟ تواڈی محبت نے مینوں پرت لیا اے۔ لیلا نے کہیا تسيں جداں بے وفا توں دل نوں لگائے گا۔ ایہ سن کر چنیسر اٹھا تے اس نے لیلا دا نقاب الٹ دتا۔ چنیسر نے ایہ دیکھ کے اوہی لیلا اے سرد آہ بھری تے زمین اُتے گرا تے جان دے دی۔ لیلا نے وی چیخ مار دے اس اُتے گری تے دنیا توں رخصت ہوئے گئی ۔[۱]