ناصر علی سرہندی

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
ناصر علی سرہندی
جم سنہ 1637  ویکی ڈیٹا اُتے (P569) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


فتحگڑھ صاحب  ویکی ڈیٹا اُتے (P19) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

وفات 29 مارچ 1697 (59–60 سال)  ویکی ڈیٹا اُتے (P570) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن


دہلی  ویکی ڈیٹا اُتے (P20) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

مدفن درگاہ نظام الدین اولیاء  ویکی ڈیٹا اُتے (P119) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
عملی زندگی
پیشہ شاعر  ویکی ڈیٹا اُتے (P106) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
پیشہ ورانہ زبان فارسی  ویکی ڈیٹا اُتے (P1412) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
باب ادب
شیخ ناصر علی سرہندی دا لقب «صائبِ ثانی» تے تخلص "علی" سی۔ اوہ گیارھویں صدی ہجری وچ ہندوستان دے مشہور فارسی شاعر سن ۔ ناصر سرہندی سبک ہندی دے نمائندہ شاعر وچو‏ں اک نيں۔ انہاں د‏‏ی ولادت 1048ھ وچ سرہند وچ ہوئی۔ ناصر سرہندی دے اشعار نازک خیالات، دقیق مضامین، ساده بولی تے محاورات دے استعمال دا عمدہ نمونہ نيں۔ انھاں نے قصیده، غزل و مثنوی تے رباعی وچ طبع آزمائی د‏‏ی ا‏‏ے۔ قصائد وچ حکا‏م وقت د‏‏ی مدح سرائی کی، جدو‏ں کہ انہاں د‏‏ی غزلیات احوال محبت د‏‏ی ترجمانی کردیاں نيں۔

نمونہ اشعار[سودھو]

  • غبار خاطر داناست اظهار هنر کردن

صفا برخیزد از آیینه چون جوهر شود پیدا

  • به پیری سعی کن گر در جوانی رفت کار از دست

زر گم گشته در آتش، ز خاکستر شود پیدا

  • یار در خلوت دل انجمنی ساخته بود

بیخودی آمد و یکبار خبر کرد مرا

  • بزور عشق نتوان شد حریف عشق بی پروا

عنان در قبضه ی دریا بود کشتی سواران را

  • ما مصور زاده ی عشقیم، شاعر نیستیم

یکقلم تصویر معشوق است در دیوان ما

  • گوهری چون خود شناسی نیست در بحر وجود

ما به گرد خویش می گردیم چون گردابها

  • ز اختلاف این و آن سر رشته را گم کرده

شد پریشان خواب من از کثرت تعبیرها

  • نیست غیر از یک صنم در پرده ی دیر و حرم

کی شود آتش دورنگ از اختلاف سنگها؟

  • تو چون ساقی شوی درد تنک ظرفی نمی ماند

به قدر بحر باشد وسعت آغوش ساحلها

  • اهل دنیا را ز غفلت زنده دل پنداشم

خفته، آری، مردگان را زنده می بیند بخواب

  • از تواضع می توان کردن مسخر عالمی

خاتم دست سلیمانی همین پشت دوناست

  • لفظ گر دارد تفاوت، صورت و معنی یکیست

اختلاف کفر و دین آئینه دار وحدت است

  • در سجده گه عشق خمیدن ز ادب نیست

چون شمع گذشتن ز سر خویش سجود است

  • اهل همت را نباشد تکیه بر بازوی کس

خیمه ی افلاک بی چون و طناب استاده است

  • غبار خاطر عشاق مدعا طلبی است

به خلوتی که منم، یاد دوست بی ادبی است

  • لبل بجای خویش و گل از خویش رفته است

معشوق عاشق است، حکایت شنیدنی است

  • عشق از پرده برون آمد و آوازم داد

برد از هر دو جهان دور و به پروازم داد

  • ز لذتها بریدن لذتی دارد، نمی دانی

وگرنه سایه ی این تاک هم انگورها دارد

  • عزت ارباب معنی نیست از نام پدر

بی نیاز از بحر گردد قطره چون گوهر شود

  • حباب می شکند کاسه بر سر دریا

طمع ز مردم با آبرو نمی آید

  • ذرات جهان آئینه ی جلوه ی یارند

یک صید به صد دام شکار است، ببینید

حوالے[سودھو]

  1. مقالہ ناصر علی سرہندی
  2. http://psis.blogfa.com/cat-32.aspx