چھبورہ (قوم)
چھبورہ (قوم) | |
---|---|
معلومات نسلی گروہ | |
ترمیم |
چھبورہ میانوالی بھکر، سرگودھا دی دیہاتی آبادیاں وچ اک مقامی قبیلہ جو اپنے آپ نوں جٹ یا اعوان توں منسوب کردے ہوئے ملک کہلواندے نيں۔
چھبورہ دی تاریخی حقیقت
[سودھو]چھبورہ دراصل لفظ چھب توں ماخوذ اے لکڑی دے کم کرنے والے(بڑھئی)دے لئی بولا جاندا اے جو لکڑی دا بناؤ سنگھار کرکے اسنوں زیب و زینت بخشتا اے تے سجاوٹ دے قابل بناندا اے جدید زمانے وچ وارنش دی چمک نوں ہی اصل چھب کہیا جاندا جس توں لفظ چھبورہ بنا اے۔
ایہی لفظ عورتاں دے بناؤ سنگھار دے لئی وی استعمال ہُندا اے جدوں بچی بچہ بالغ ہُندے نيں تاں اس نويں وضع نوں چھب تختی کہیا جاندا اے جس طرح بڑھئی عام لکڑی نوں نويں سج دھج دیندا اے۔
اک لفظ چھبڑ(چھابہ) ايسے دی بگڑی حالت اے جو اس ٹوکرے دے لئی بولا جاندا اے جس دا پیندا چپٹا ہو تے جھاؤ دی شاخاں توں بنا ہوئے۔ [۱]، [۲]
فیروزاللغات صفحہ 550 اُتے اس دے معنی وچ چھپيا اس ٹوکرے نوں لکھیا گیا جس دا پیندا چپٹا ہو تے چھابہ تے چھوڈی یا چھاوڈی چھوٹے ٹوکرے نوں لکھیا گیا۔
اس نال ملدا جلدا لفظ چوبارہ وی اے جو بڑھئی دے ہنر دا شاہکار ہُندا اے یعنی مکان دے اُتے دا اوہ کمرہ جس دے چار دروازے یا چاراں طرف کھڑکیاں ہُندیاں نيں، [۳]
مصنف تریخ چھبورہ و ہم عصر اقوام نے بہت سارے خود ساختہ ماخذ لکھے نيں جنہاں وچوں اک لفظ الخبورہ نوں چھبورہ دا ماخذ قرار دتا اے جس دی حقیقت ایہ اے کہ الخابورہ عمان دا اک شہر اے جو روايتی صنعتاں جداں خنجر سازی۔ ماہی گیری دے اوزار روايتی کشتی سازی تے زیورات دے لئی مشہور اے ایہ کم وی عموما موجودہ صنعتی انقلاب توں پہلے بڑھئی وغیرہ کردے سن جس توں اس خیال نوں تقویت ملدی اے کہ ایہ لوک لکڑی دے کم توں وابستہ سن [۴]