نظام الدین اولیاء
حضرت نظام الدین اولیاء | |
|---|---|
| ذاتی | |
| پیدائش | 1238 |
| وفات | 3 اپریل 1325 |
| مذہب | اسلام |
| سلسلہ | سلسلہ چشتیہ |
| مرتبہ | |
| مقام | دلی |
| دور | 13ویں صدی دا اخیر اتے 14ویں صدی دا شروع |
| پیشرو | بابا فرید |
| جانشین | کئی ، ودھیرے مشہورنصیر الدین چراغ دہلوی، امیر خسرو، اخی سراج آئینہ ہند اتے برہان الدین غریب |
سُلطان المشائخ محبوبِ الٰہی، حضرت خواجہ شیخ سید محمد نظام الدین اولیاء (1238 - 3 اپریل 1325) (اردو: حضرت شیخ خواجہ سید محمد نظام الدین اولیاء), حضرت نظام الدین وجوں وی جانیے جاندے نیں، برصغیر دے وچّ چشتی سلسلے دے اک مشہور صوفی سنت سن۔ اس سلسلے دا ایمان سی کہ دنیا دے تیاگ اتے مُنکھتا دی سیوا دے راہیں ﷲﷻ
دے قریب جانا ممکن ہے۔[۱]
جیون
[سودھو]حضرت خواجہ نظام الدین اولیا دا جنم 1238 وچّ اتر پردیش دے بدایوں ضلعے وچّ ہویا سی۔ ایہہ پنج سال دی عمر وچّ اپنے والد، احمد بدایونی، دی موت دے بعد اپنی ماں، بیبی زلیخا دے نال دلی وچّ آئے۔[۲] ایہناں دی جیونی دا چرچہ آئین اکبری، اک 16ویں صدی دے لکھتی پرمان وچّ انکت ہے، جو کہ مغل بادشاہ اکبر دے نوں رتناں وچوں اک نے لکھی سی۔[۳].
1269 وچّ جدوں نظام الدین 20 سال دے سن، اوہ اجودھن (جسنوں اجکلھ پاکپتن شریف کہندے ہن، جو کہ پاکستان وچّ واقع ہے) پہنچے اتے صوفی سنت فرید الدین شکرگنج دے چیلے بن گئے، جنہاں نوں عامَ طور تے بابا فرید دے نام نال جانیا جاندا سی۔ نظام الدین نے اجودھن نوں اپنی رہائش گاہ تاں نہیں بنایا پر اتھے اپنی روحانی پڑھائی جاری رکھی، نال ہی نال اوہناں نے دلی وچّ صوفی کم جاری رکھیا۔ اوہ ہر سال رمضان دے مہینے وچّ بابا فرید دے نال اجودھن وچّ اپنا سماں گزاردے سن۔ ایہناں دے اجودھن دے تیسرے دورے وچّ بابا فرید نے ایہناں نوں اپنا وارث تعینات کیتا، اتھوں واپسی دے نال ہی اوہناں نوں بابا فرید دے انتقال دی خبر ملی۔
نظام الدین، دلی دے کول، غیاث پور وچّ بسن توں پہلاں دلی دے وکھ وکھ علاقیاں وچّ رہے۔ غیاث پور، دلی دے کول، شہر دے رولے رپے اتے بھیڑ-بھڑکے توں دور واقع سی۔ اوہناں نے اتھے اپنی اک “خانقاہ” بنائی، جتھے وکھ وکھ طبقےآں دے لوکاں نوں کھانا کھلایا جاندا سی، “خانقاہ” اک اجیہی جگہ بن گئی سی جتھے سبھ طرحاں دے لوکاں، چاہے امیر ہون جاں غریب، دی بھیڑ جماں رہندی سی۔
ایہناں دے بہت سارے مریداں نوں روحانی اچائی دی حاصل ہوئی، جنہاں وچّ شیخ نصیرالدین محمد چراغ دلی [۴],نصیر الدین چراغ دہلوی اتے “امیر خسرو” شامل ہن، جو کہ مشہوور ودوان، خیال/سنگیتکار، اتے دلی سلطنت دے شاہی شاعر دے نام نال مشہور سن۔
ایہناں دی موت 3 اپریل 1325 نوں ہوئی۔ ایہناں دی درگاہ، نظام الدین درگاہ دلی وچّ واقع ہے۔
حوالے
[سودھو]- ↑ Bhakti poetry in medieval India By Neeti M. Sadarangani. Pg 60
- ↑ «Nizamuddin Auliya». بایگانیشده از اصلی در ۲۰۰۸-۰۶-۰۹. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۴.
- ↑ Nizamuddin Auliya آئین اکبری، ابو الفضل ابن مبارک، اسدا انگریزی ترجمہ “ایچ. بلوکمین” اتے “کرنل ایچ. ایس. جاریٹ” نے 1873- 1907 وچّ کیتا۔ The Asiatic Society of Bengal, Calcutta, Volume III, Saints of India. (Awliyá - i - Hind), page 365. بہوتیاں نے اوہناں دی رہنمائی وچّ روحانی اُچائیاں نوں چھویا جویں: شیخ نصیرالدین محمد چراغ دلی، میر خسرو، شیخ آلسی حق، شیخ اخی سراج، بنگال وچّ، شیخ وجیہ الدین یوسف چندیری وچّ، شیخ یعقوب اتے شیخ کمال مالوہ وچّ، مولانا غیاث دھر وچّ، مولانا مغیث اجین وچّ، حسین گجرات وچّ، شیخ برہان الدین غریب، شیخ منتخب، سپنا حسن ڈیکھاں وچّ"
- ↑ In The Name Of Faith Times of India, April 19, 2007.