ابراہیم بن محمد بن علی
| ابراہیم بن محمد بن علی | |
|---|---|
| (عربی وچ: ابراهيم بن محمد بن علي بن عبدالله ابن العباس بن عبد المطلب)[۱] | |
| معلومات شخصیت | |
| جم | سنہ 701 [۱]
|
| تاریخ وفات | سنہ 749 (47–48 سال)[۱]
|
| شہریت |  اموی خلافت
|
| تعداد اولاد | 2 |
| والد | محمد بن علی بن عبد اللہ |
| بہن/بھائی | |
| خاندان | خلیفہ خلافت عباسیہ (بغداد) |
| عملی زندگی | |
| پیشہ | امام ، انقلابی |
| مادری زبان | عربی |
| پیشہ ورانہ زبان | عربی |
ترمیم  | |
ابراہیم محمد بن علی دے وڈے بیٹے تے خلیفہ ابو العباس السفاح دے وڈے بھائی سن ۔ خاندان عباس نے اُموی حکومت دے خلاف جو خفیہ تحریک چلارکھی سی۔ امام محمد دی وفات دے بعد ابراہیم اس تحریک دے قائد بنے۔ انہاں دا مرکز بحیرہ مردار دے جنوب وچ واقع مقام حمیمہ سی۔ اس خفیہ تحریک دے زیر اثر اُمویاں دے خلاف بغاوت دا آغاز ہويا تاں ابراہیم۔ مروان ثانی دے حکم توں گرفتار کر لئی گئے تے پابجولاں حراں لیائے گئے۔ ایتھے قید وچ وفات پائی۔ انہاں دی وفات دے کچھ ہی عرصہ بعد اموی خلافت دا تختہ الٹ گیا تے انہاں دے بھائی ابوالعباس سفاح نے عباسی سلطنت دی بنیاد رکھی۔
حوالے[سودھو]
- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ۱.۲ ۱.۳ full work available at URL: https://archive.org/details/ZIR2002ARAR — مصنف: Khayr al-Din al-Zirikli — عنوان : الأعلام — : اشاعت 15 — جلد: 1 — صفحہ: 59 — ناشر: Dār al-ʿIlm lil-Malāyīn