امرتلال ناگر

امرتلال ناگر
(ہندی وچ: अमृतलाल नागर)
جم	17 اگست 1916  آگرا
وفات	23 فروری 1990 (74 سال)  لکھنئو
شہریت	برطانوی ہندستان (–۱۴ اگست ۱۹۴۷) بھارت (۲۶ جنوری ۱۹۵۰–) ڈومنین بھارت (۱۵ اگست ۱۹۴۷–۲۶ جنوری ۱۹۵۰)
عملی زندگی
پیشہ	لکھاری،  ناول نگار
پیشہ ورانہ زبان	ہندی
اعزازات
پدم بھوشن (۱۹۸۱) ساہتیہ اکیڈیمی ایوارڈ (برائے:Amrit Aur Vish) (۱۹۶۷)
باب ادب

امرتلال ناگر فائل:Amritlal-Nagar-2.jpg امرتلال ناگر
جم:	۱۷ اگست ۱۹۱۶ گوکلپرا، آگرہ، اتر پردیش
موت:	۲۳ فروری ۱۹۹۰ بھارت
کم_میدان:	ساہت
شہریت:	بھارتی
بولی:	ہندی، گجراتی، مراٹھی، بنگلا، انگریزی

امرتلال ناگر (۱۷ اگست ۱۹۱۶ - ۲۳ فروری 1990) ویہویں صدی دے پرمکھ ہندی لکھاریاں وچوں اکّ سی۔

اسنے اکّ لکھاری اتے صحافی دے روپ وچ شروعات کیتی، مگر اوہ ۷ سالاں لئی بھارتی فلم انڈسٹری وچ اکّ سرگرم لکھاری بن گیا۔ اسنے دسمبر ۱۹۵۳ اتے مئی ۱۹۵۶ درمیان آل انڈیا ریڈیو وچ اکّ ناٹک پروڈیؤسر وجوں کم کیتا۔ اس نقطہ تے اسنوں احساس ہویا کہ اکّ مقررہ نوکری ہمیشہ اس دے ساہتی جیون وچ رکاوٹ بنیگی، اس لئی اسنے اپنے آپ نوں آزاد لیکھنی دے وقف کر دتا۔

اکثر پریمچند دے سچے ساہتی وارث وجوں جانے جاندے، امرت لال نگر نے ساہتکار وجوں اپنی آزاد اتے ولکھن پچھان بنائی اتے بھارتی ساہت دے سبھ توں اہم اتے بہپکھی تخلیقی لکھاریاں وچوں اکّ گنیا جاندا اے۔ مشہور نقاد ڈاکٹر. رام بلاس شرما دے شبداں وچ، "بناں شکّ، امرت لال نگر نوں اکّ مہتوپورن ناول کار وجوں یاد کیتا جاوے گا۔ میرے لئی، اوہ گلپ دا اکّ بہت وڈا شلپکار ہے۔ اسنے معیاری [مانک] ہندی، دے نال نال غیر-معیاری [غیر-مانک] عام لوکاں دی ہندی دوناں دی شکتی نوں اجاگر کیتا ہے۔"

امرت لال نگر دی اصل قابلیت اسدیاں کہانیاں اتے ناولاں وچ کئیاں پاتر ترقی یافتہ کرن دی کلا وچ پئی اے۔ اکّ کہانی نوں گنجھل دار؉ اتے بہو-ایامی طریقیاں نال کئی پدھراں تے چلاؤن دی اسدی ولکھن اہلیت بارے ٹپنی کردیاں، اکّ ہور اگھے لکھاری اتے ہندی دے نقاد، شریلال شکل نوٹ کردے ہن، "اپنی شخصیت نوں اپنے پاتراں 'تے تھوپن دی بجائے، ناگر جی اپنے آپ نوں پاتر وچّ گھول دیندے ہن۔ اتے پرکریا وچ، اوہ تزربیکار پدھر 'تے، اوہ ساریاں جٹلتاواں نوں جذب کر لیندے ہن جو کہ سرلتم پاتر وی اپنیاں چنتاواں اتے گنڈھیلیاں پہیلیاں دے روپاں وچّ پالی رکھدے ہن۔ ایہہ کم صرف اکّ وشال سرجناتمک لیکھک ہی کر سکدا ہے۔"

جیونی

امرتلال ناگر دا جم ۱۷ اگست ۱۹۱۶ نوں آگرہ (اتر پردیش) وچ ہویا۔ اس دے پیؤ دا نام راجارام ناگر سی۔ ناگر جی دا ندھن ۱۹۹۰ وچ ہویا۔ اسنے انٹرمیڈئیٹ تک سکھیا حاصل کیتی۔ ناگر جی دی بولی - سہج، آسان نظارہ دے مطابق اے۔ محاوریاں، اکھاناں، غیرملکی اتے دیشی شبداں دا استعمال لوڑ مطابق کیتا گیا اے۔ جذباتی، ورنناتمک، شبد چتراتمک سٹائل دا استعمال اس دیا رچناواں وچ ہویا اے۔

اسنے سبھ توں پہلاں دسمبر ۱۹۲۸ وچ پندرواڑے انند وچ اکّ شاعری شائع کیتی سی۔ شاعری سائیمن کمیشن دے خلاف توں متأثر ہوئی سی جس وچ امرت لال نوں لاٹھیچارج دوران سٹّ لگ گئی سی۔

اسنے قابلیت (اصل نام ساوتری دیوی عرف بٹو) نال ۳۱ جنوری ۱۹۳۲ نوں ویاہ کروا لیا۔ اس دے چار بچے (سورگی کمد ناگر، سورگ شرد ناگر، ڈاکٹر. اچلا ناگر اتے شریمتی آرتی پانڈیا) سن۔

نوکری

ناگر نے آل انڈیا یونائیٹڈ انشورینس کمپنی دے لکھنؤ دفتر وچ ۱۸ دناں لئی اکّ ڈسپیچ کلرک وجوں کم کیتا۔ اسنے ۱۹۳۹ وچ 'نول کشور پریس' دے اشاعتاں ڈویزن اتے مادھری دے ادارتی دفتر وچ سویئچھک سیواواں حاصل کیتیاں۔ دسمبر ۱۹۵۳ توں مئی ۱۹۵۶ تک اسنے آکاشوانی (آل انڈیا ریڈیو)، لکھنؤ وچ ناٹک پروڈیؤسر وجوں کم کیتا، پر اس عہدے توں استعفٰی دے دتا تاں کہ اوہ اپنا سارا سماں اتے دھیان اپنے ساہتی کماں ول مرتکز کر سکے۔

کہانی اتے ریکھاچتر سن کرتیاں ۱۹۳۵ واٹکا ۱۹۳۸ اوشیش ۱۹۳۹ نوابی مسند ۱۹۴۱ تلارام کلاسیکل ۱۹۴۷ آدمی نہیں، نہیں ۱۹۴۸ پانچوا دستہ ۱۹۵۵ ایک دن ہزار داستاں ۱۹۵۶ ایٹم بم ۱۹۶۳ پیپل کی پری ۱۹۷۳ کالدنڈ کی چوری ۱۹۷۰ میری پرء کہانیاں ۱۹۷۰ پانچوا دستہ اور سات انی کہانیاں

ناول سن کرتیاں ۱۹۴۲-۱۹۴۳ مہاکال وچ رچت ۱۹۴۷ اشاعتاں ۱۹۴۴ سیٹھ بانکیمل ۱۹۵۶ بوند اور سمندر ۱۹۵۹ شطرنج کے مہرے ۱۹۶۰ سہاگ کے نوپر ۱۹۶۶ امرت اور وش ۱۹۶۸ سات گھونگھٹوالا مکھڑا ۱۹۷۱ ایکدا نیمشارنیے ۱۹۷۲ مانس کا ہنس

بال ساہت سن کرتیاں ۱۹۴۷ نٹکھٹ چاچی ۱۹۵۰ نندیا آجا ۱۹۶۹ بجرنگی نورنگی ۱۹۶۹ بجرنگی پہلوان ۱۹۷۰ اتہاس جھروکھے ۱۹۷۱ بال مہابھارت ۱۹۷۱ بھارت پتر نورنگی لال

ترجمہ سن کرتیاں ۱۹۳۵ بساتی (موپاساں دیاں کہانیاں) ۱۹۳۷ پریم کی پیاس (گستاو پھولابیر کرت مدام بوواری دا سنکھیپبھاوانواد) ۱۹۳۹ کالا پروہت (اینتن چیکھو دیاں کہانیاں) ۱۹۴۸ آنکھوں دیکھا غدر (وشنوبھٹّ گوڈسے کرت ماجھا پرواس) ۱۹۵۵ دو پھکڑ (کنھییالال مانکلال منشی دے تن گجراتی ناٹک) ۱۹۵۶ سارسوت (ماما وریرکر کا مراٹھی ناٹک)

بھینٹوارتا اتے سنسمرن سن کرتیاں ۱۹۵۷ غدر کے پھول ۱۹۶۱ یہ کوٹھیوالیاں ۱۹۷۳ جنکے ساتھ جیا

ہورویکھو

حوالے

باہرلےجوڑ