Jump to content

ردیف

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں

ردیف شعر وچ ورتی جان والی اِک صنف اے۔

ویروا

[سودھو]

ردیف اوہناں خاص لفظاں نوں آکھدے نیں جیہڑے شعر دے اخیر اُتے بار بار آوندے نیں تے اِک خاص صوتی آہنگ پیدا کردے نیں۔ جیویں پیر فضل گجراتی دے ایہناں شعراں وچ ویکھیا جا سکدا اے:

  • میں کیہڑی اپنے درداں دِی دنیا وچ وساں کی دَساں
    کس گلے پیاں رو رو کے چہرے تے لساں کی دَساں
    میں ٹریا جنگل بیلے نوں اوہ حبل وریدوں نیڑے سی
    اِک پانے والے پایاں سن کجھ پُٹھیاں دساں کی دَساں

ایہناں شعراں وچ ہر شعر دے اخیر اُتے ’’کی دساں‘‘ دے الفاظ بار بار استعمال ہوئے نیں۔ شعر دے اخیر اُتے بار بار آون والے ایہو الفاظ ردیف آکھواندے نیں۔ پر ہر غزل وچ ردیف دا ہونا ضروری نئیں۔ ایس لئی بہت ساریاں اجیہاں غزلاں وِی موجود نیں جنہاں وِچ قافیہ استعمال ہویا اے تے ردیف استعمال نئیں ہوئی۔[۱]

ہور ویکھو

[سودھو]

حوالے

[سودھو]
  1. تنقیدی وچار: صفحہ 12/13۔