شعر
شعر مقررہ وزن تے بحر وچ لکھی ہوئی تحریر نوں کہیا جاندا اے ۔
شعر دی جمع نوں اشعار کہیا جاندا اے ۔ شعر دی سطر یا لائن نوں مصرع کہیا جاندا اے ۔ اک شعر وچ دو مصرعے ہُندے نیں ۔
|
ڈھول میرے دل جانی اکھیاں دی رشنائی - دل جانی دا جان دلے دی تدھ بن ہور نہ کوئی
|
|
پشاور تھیں جمنا تائیں، چنبہ تھیں تاں ڈیرہ - بولݨ سمجھݨ لوک پنجابی، سچا سخن ایہ میرا
|
|
تیری ماں بولی اے بیبا، پیراں ہیٹھ نہ رول پنجابی - پڑھ پنجابی، لکھ پنجابی، غیرت مندا! بول پنجابی
|
|
ہووے پئی تقصیر کسے دی دکھ پیا کوئی جردا اے ۔ بُھل چُک ہوندی اکھیاں کولوں دل جرمانے بھردا اے
|
ہور دیکھو
[سودھو]
| ||||||||||||||||||||||