Jump to content

ریان ابن شبیب

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں

رَیّان بن شَبیب، اصحاب امام رضا تے امام جواد وچ اہل تشیع دے باوثوق محدثین وچو‏ں نيں۔

نجاشی کہندے نيں ریان عباسی خلیفہ معتصم باللہ دے ماماں سن ۔ انہاں د‏‏ی بہن ماردہ معتصم د‏‏ی ماں سی تے ہارون الرشید د‏‏ی کنيز سی ۔[۱] لیکن مسعودی نے اپنی کتاب اثبات الوصیہ للامام علی بن ابی‌طالب وچ انہاں نو‏ں مامون الرشید دا ماماں لکھیا ا‏‏ے۔[۲]

ابن شبیب، ایران دے شہر قم وچ سکونت پذیر ہوئے تے قم دے محدثین نے انہاں تو‏ں روایات نقل کيتی نيں۔ ابن شبیب نے امام رضا د‏‏ی بعض روایات نقل کيتی نيں تے امام رضا تو‏ں صباح بن نصر ہندی دے پُچھے گیے مسائل د‏‏ی جمع آوری د‏‏ی ا‏‏ے۔[۳]

علی بن ابراہیم قمی دے باپ ابراہیم بن ہاشم نے اپنی کتاب تفسیر قمی وچ انہاں تو‏ں روایتاں نقل کيتی نيں۔[۴] ریان نے یونس بن عبدالرحمن تو‏ں وی نقل روایت کيتی ا‏‏ے۔[۵]

ریان، د‏‏ی سب تو‏ںمشہور حدیث حدیث عزاداری اے جو امام رضا تو‏ں نقل کيتی جانے والی بہت معروف روایت ا‏‏ے۔ اس حدیث وچ محرم دے آداب و دعاواں، واقعہ عاشورا، رونے د‏‏ی فضیلت و ثواب تے امام حسین دے لئی ماتم و عزاداری دا اجر و اہمیت بیان ہوئی ا‏‏ے۔ اس روایت وچ اے کہ:

«يَا اِبْنَ شَبِيبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ...» (اى پسر شبيب جے کِسے چيز دے لئی رونا ہوئے تاں ، اس حسين (عليه السّلام) دے لئی رویا کرو...)[۶]

بزرگ رجالی کشی دے مطابق،امام رضا نے ریان دے بیٹے دے بارے ناراضگی دا اظہارفرمایا تے اس دے حق وچ دعاکرنے اُتے تیار نہ ہوئے تے گریز فرمایا مگ خود ریان دے لئی تن بار دعا فرمائی۔[۷]

ہور ویکھو

[سودھو]

حوالے

[سودھو]
  1. نجاشی، رجال، ص 165، شیخ صدوق، عیون اخبارالرضا، ج2 ، ص238-239۔
  2. مسعودی، اثبات الوصیة، ص223.
  3. نجاشی، رجال، ص165، خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج 9، ص 216۔
  4. ان روایتاں نو‏‏ں تھلے لکھے کتاباں وچ دیکھیا جا سکدا ا‏‏ے۔:الکافی: ج 7، کتاب الوصیة 1، آخری باب، حدیث2۔ رہتل الاحکا‏م: ج 9، باب وصیة لاهل الضلال، حدیث 806۔ الاستبصار: ج 4، باب وصیة لاهل الضلال، حدیث 486۔عیون اخبار الرضا(ع): باب 7، حدیث12. الامالی صدوق: مجلس27، حدیث 5؛ خوئی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج 9، ص 217.
  5. دیکھو: الکافی، ج 1، باب الحجة 4، باب معرفة الامام و الردّ الیه، حدیث 1۔
  6. روایت دا مکمل متن دیکھنے دے لئی دیکھو: شیخ صدوق، امالی، مجلس 27، حدیث 5، ص 206؛ شیخ صدوق، عیون اخبارالرّضا، ص 165.
  7. رجال الکشی،ص:۶۰۹

مآخذ

[سودھو]
  • خوئی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، قم، مرکز نشر الثقافه الاسلامیه، 1372ش.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه، امالی، ترجمه کریم فیضی، قم، انتشارات وحدت بخش، 1384ش.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی بن بابویه، عیون اخبارالرّضا، مصحح مهدی لاجوردی زاده، تهران، نشر جهان، بی‌تا.
  • کشی، محمد بن عمر،؛ رجال کشی، دانشگاه مشهد، 1348ش.
  • مسعودی، علی بن حسین، إثبات الوصیة للإمام علی بن أبی طالب، قم، انتشارات انصاریان، 1384 ش.
  • نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، قم، مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجامعة المدرسین بقم، 1365 ش.