سانچہ:/شہدائے کربلا۴۲
حباب بن عامر بن کعب تیمی قبیلہ تیم لات بن ثعلبہ وچوں کوفہ دے باشندہ سن ۔ شیعہ علی علیہ السلام سن تے جناب مسلم بن عقیل علیہ السلام دی بیعت کيتی سی جناب مسلم علیہ السلام دی شہادت دے بعد اوہ اپنے قبیلہ وچ روپوش ہوگئے۔ جدوں امام حسین علیہ السلام دی کوفہ دی جانب روانگی دی اطلاع انہاں نوں ہوئی تاں اوہ خفیہ طور اُتے کوفہ توں باہر نکلے تے راہ وچ امام حسین علیہ السلام دی خدمت وچ پہنچ کے ہمراہ و رکاب ہوئے ایتھے تک کہ روزِ عاشور حملہ اولی وچ درجہ شہادت اُتے فائز ہوئے۔
حَنظَله بن اَسعَد شبامی واقعہ کربلا دے شہیداں وچوں نیں تے 10 محرم 61ھ نوں امام عالی مقام ولوں یزیدی فوج نال لڑے ۔ آپ دا ناں زیارت ناحیہ مقدسہ وچ وی آندا اے
حنظله اوہناں وچوں اک سن جنہاں نوں حسین بن علی دشمن فوج دے سالار ابن سعد کول گل بات لئی بھیجیا سی .
حنظله کوفہ دے واسی سن تے قبیلہ بنو ہمدان دی شاخ شبام دی فرد سن . حنظله کوفہ دے شیعاں وچوں سن تے معلم قرآن سن . حسین بن علی دے کربلا آن مگروں آپ امام نال کربلا چ آ رلے ۔ آپ کربلا دے میدان چ امام حسین دی تیراں تے نیزےآں توں محافظت کردے رہے تے گاہے گاہے کوفیاں نوں انتباہ کردے ۔
آپ کربلا وچ امامٍ حسین ؓ دے نصیحت آموز خط عمر ابنٍ سعد تک پہنچاندے۔ بالآخر خود نوں امام دے حوالے کيتا تے بہت جواں مردی دے نال جنگ کر کے شہید ہوئے ۔
روز عاشورا امام حسین ؑ دے سامنے کھڑے ہوئے تے دشمناں نوں انہاں آیات دے ذریعے خطاب کیا: ۔
- یا قَوْمِ إِنِّی أَخَافُ عَلَیکم مِّثْلَ یوْمِ الْأَحْزَابِ * مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِینَ مِن بَعْدِهِمْ ۚ وَمَا اللَّـهُ یرِیدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ * وَیا قَوْمِ إِنِّی أَخَافُ عَلَیکمْ یوْمَ التَّنَادِ * یوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِینَ مَا لَکم مِّنَ اللَّـهِ مِنْ عَاصِمٍ ۗ وَمَن یضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
- ترجمہ:جداں حال قومِ نوح(ع) تے عاد و ثمود تے انہاں دے بعد والےآں دا ہويا سی تے اللہ تاں (اپنے بندےآں اُتے ظلم دا ارادہ (بھی) نئيں کردا۔ (31) اے میری قوم! وچ تواڈے بارے وچ چیخ و پکار والے دن توں ڈردا ہوݨ۔ (32) جس دن تسيں پیٹھ پھیر کر (دوزخ دی طرف) بھاگوگے توانوں اللہ دے عذاب توںے بچانے والا کوئی نہ ہوئے گا تے جسنوں اللہ گمراہی وچ چھڈ دے اسنوں ہدایت کرنے والا کوئی نئيں ہُندا۔
فیر کہیا:اے قوم ! حسین دے قتل دے در پے ہو ۔ تے اس آیت نوں پڑھیا:
- فَیسْحِتَکم بِعَذَابٍ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَیٰ
- ترجمہ: ورنہ اوہ کسی عذاب توں تواڈا قلع قمع کر دے گا۔ تے جو کوئی بہتان بَنھدا اے اوہ ناکام و نامراد ہُندا اے۔
ایہ سن کر امام حسین ؑ حنظلہ بن اسعد شبامی توں مخاطب ہوئے تے فرمایا :
اے ابن سعد! خدا تجھ اُتے رحمت نازل کرے۔انہاں نے اودوں تواڈی نصیحت نوں رد کر دتا اے تے تجھ اُتے حملہ ور ہوئے نيں توں کہ تواڈے خون نوں بہاواں تے تواڈے ساتھیاں نوں تہ تیغ کرن ایہ مستحق عذاب ہوئے نيں کيہ ہو جائے گا جے اوہ اودوں تواڈے ورگے نیک لوک نوں شہید کر دین۔
حنظلہ نے ایہ سن حضرت امام حسین توں کہیا :
میری جان آپ اُتے فدا ہو آپ نے سچ کہیا اے ۔آپ تاں میرے توں ودھ دین نوں جاݨدے نيں تے میرے توں ودھ فہم رکھدے نيں۔پس اسيں آخرت دی طرف جا رہے نيں تا کہ اپنے دوستاں نال ملحق ہو جائیۓ۔اے ابا عبد اللہ ؑ تے اہل بیت ؑ ! خدا دیاں رحمتاں آپ اُتے نازل ہون تے خدا جنت وچ سانوں آپ دا ساتھ نصیب فرمائے۔
حضرت امام حسین ؑ نے آمین کہیا تے اوہ میدان کارزار وچ گئے چند لشکریاں دے ہلاک کرنے بعد شہید ہو گئے ۔