سوامی ناراین

سوامی ناراین
સ્વામિનારાયણ
سوامی ناراین; સ્વામિનારાયણ
	شکشا پتری وچ سوامی ناراین د‏‏ی تصویر
ذاتی
پیدائش	گھن شیام پانڈے; 3 اپریل 1781; چھپیہ (موجودہ اتر پردیش، بھارت)
وفات	۱ جون ۱,۸۳۰ (عمر 49 سال); گدھادا (موجودہ گجرات، بھارت)
مذہب	ہندومت
بانئ	سوامی ناراین سمپردائے
مرتبہ
گرو	سوامی رامانند
سواری	منکی گھوڑی

سوامی ناراین (3 اپریل 1781 – 1 جون 1830) یا سہجانند سوامی، اک یوگی تے تارک الدنیا شخص سن جنہاں د‏‏ی تعلیمات دے ذریعے ہندوواں دے مرکزی عقائد دھرم،^[۲] اہنسا^[۳]^[۴] تے برہماچاریہ دوبارہ رواج پائے۔^[۲] سوامی ناراین دے پیروکار انہاں نو‏‏ں بھگوان دا اوتار سمجھدے نيں۔^[۵]^[۶]

سوامی ناراین دا پیدائشی ناں گھن شیام پانڈے سی، اوہ سنہ 1781ء نو‏‏ں چھپیہ، اتر پردیش، ہند وچ پیدا ہوئے۔ سنہ 1792ء نو‏‏ں 11 سال د‏‏ی عمر وچ انہاں نے بھارت د‏‏ی ست سالہ یاترا دا آغاز کیتا تے ”نیل کنٹھ ورنی“ دا ناں اپنایا۔ اس یاترا دے دوران وچ انہاں نے فلاح و بہبود دا کم کیتا تے لگ بھگ سنہ 1799ء نو‏‏ں یاترا دے 9 سال تے 11 ماہ بعد اوہ ریاست گجرات وچ بس گئے۔ سنہ 1800ء نو‏‏ں اوہ اپنے گرو سوامی رامانند دے اودھو سمپردائے وچ شامل ہوئے گئے تے انہاں نو‏‏ں گرو ن ”سہجانند سوامی“ دا ناں دتا۔ سنہ 1802ء وچ سوامی ناراین دے گرو نے اپنی وفات تو‏ں پہلے اودھو سمپردائے د‏‏ی قیادت انہاں نو‏‏ں سونپ دی۔ سہجانند سوامی اک جماعت اکھٹا ک‏ر ک‏ے انہاں نو‏ں سوامی ناراین منتر سکھاندے سن ۔ ايس‏ے وجہ تو‏ں اوہ ”سوامی ناراین“ مشہور ہوئے گئے۔ تے اودھو سمپردائے دا ناں ”سوامی ناراین سمپردائے“ مشہور ہوئے گیا۔

سوامی ناراین نے برطانوی راج دے نال اچھے تعلقات قائم کیتے سن ۔^[۷]^[۸] انہاں دے نہ صرف مختلف مکاتب فک‏ر ک‏ے ہندو پیروکار سن بلکہ کچھ مسلما‏ن تے زرتشتی وی انہاں دے پیروکار سن ۔ اپنی زندگی دے عرصے وچ انہاں نے چھ مندر قائم کیتے^[۹] تے اپنے فلسفے د‏‏ی تبلیغ دے لئی 500 پرم ہنس مامور کیتے۔^[۱۰] سنہ 1826ء وچ سوامی ناراین نے اک سماجی اصولاں د‏‏ی کتاب ”شکشا پتری“ تحریر کيتی۔^[۱۱] انہاں نے 1 جون 1830ء نو‏‏ں گدھادا، گجرات وچ وفات پائی تے ہندو رسوم دے تحت انہاں دا انتم سنسکار ہويا تے انہاں د‏‏ی راکھ نو‏‏ں جھیل وچ بہا دتا گیا۔ سوامی ناراین نے اپنی تو‏ں پہلے اپنے دو سوتیلے بھتیجاں نو‏‏ں بطور آچاریہ مامور کیتا تاکہ اوہ سوامی ناراین سمپردائے (فرقے) دے علاقےآں د‏‏ی سربراہی کرن۔ سوامی ناراین خواتین^[۱۲] تے غریب،^[۱۳] د‏‏ی اصلاح تے یگیاں (اگ د‏‏ی قربانیاں) نو‏‏ں وڈے پیمانے اُتے کرنے دا بیڑا اٹھانے دے لئی سوامی ناراین سمپردائے (سوامی ناراین فرقہ) وچ یاد کیتے جاندے نيں۔^[۷]

حوالے

↑ Williams 2001, p. 13
↑ ^۲.۰ ^۲.۱ Jones, Lindsay (2005). Encyclopedia of Religion. Farmington Hills: Thomson Gale, 8889. ISBN 0-02-865984-8.
↑ Williams, Raymond Brady (2001). An introduction to Swaminarayan Hinduism. Cambridge University Press, 173. ISBN 0-521-65422-X.
↑ Meller, Helen Elizabeth (1994). Patrick Geddes: social evolutionist and city planner. Routledge, 159. ISBN 0-415-10393-2.
↑ Kim, Hanna (2010-02-19). "Public Engagement and Personal Desires: BAPS Swaminarayan Temples and their Contribution to the Discourses on Religion" (in en). International Journal of Hindu Studies 13 (3): 357–390. doi:10.1007/s11407-010-9081-4. ISSN 1022-4556. https://link.springer.com/article/10.1007/s11407-010-9081-4.
↑ Jones, Lindsay (2005). Encyclopedia of religion. Detroit : Macmillan Reference USA/Thomson Gale, c2005., 8890. ISBN 978-0-02-865982-4.
↑ ^۷.۰ ^۷.۱ Paramtattvadas, Sadhu. Swaminarayan and British Contacts in Gujarat in the 1820s, 58–93. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0005.
↑ Hatcher, Brian A.. Situating the Swaminarayan Tradition in the Historiography of Modern Hindu Reform, 6–37. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0002.
↑ Vasavada, Rabindra. Swaminarayan Temple Building, 257–273. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0016.
↑ Swami, Manjukeshanand (1831). Paramhansa Namamala. Vadtal, India: Vadtal Swaminarayan Mandir.
↑ Parikh, Vibhuti. The Swaminarayan Ideology and Kolis in Gujarat, 94–114. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0006.
↑ Raval, Suresh (2012). Renunciation, Reform and Women in Swaminarayan Hinduism. Ahmedabad, Gujarat, India: Shahibaug Swaminarayan Aksharpith.
↑ Mangalnidhidas, Sadhu. Sahajanand Swami’s Approach to Caste, 115–128. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0007.

مآخذ

Williams, Raymond (2001). Introduction to Swaminarayan Hinduism. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-65422-7.
Williams, Raymond (2004). Williams on South Asian Religions and Immigration: Collected Works. Ashgate Publishing Ltd.. ISBN 0-7546-3856-1.
Dermott Killingley (2003). "Hinduism", in Ridgeon, Lloyd V. J.: Major world religions: from their origins to the present. London: RoutledgeCurzon. ISBN 0-415-29796-6.
Reginald Heber Lord Bishop of Calcutta – Narrative of a Journey Through the Upper Provinces of India, from Calcutta To Bombay, Volume 2

باہرلے جوڑ

Find more about سوامی ناراین at Wikipedia's sister projects
	Definitions from Wiktionary
	Media from Commons
	News stories from Wikinews
	Quotations from Wikiquote
	Source texts from Wikisource
	Textbooks from Wikibooks
	Learning resources from Wikiversity

سوامی ناراین سمپردائے

ہور

سوامی ناراین at DMOZ
سانچہ:Internet Archive author
Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/Date_validation/ar at line 45: attempt to compare number with nil.

سانچہ:ابتدائی ترتیب:سوامی ناراین

[Williams13-1] Williams 2001, p. 13

[Jones_2005_8889-2] ۲.۰ ^۲.۱ Jones, Lindsay (2005). Encyclopedia of Religion. Farmington Hills: Thomson Gale, 8889. ISBN 0-02-865984-8.

[rbw01-3] Williams, Raymond Brady (2001). An introduction to Swaminarayan Hinduism. Cambridge University Press, 173. ISBN 0-521-65422-X.

[mhe94-4] Meller, Helen Elizabeth (1994). Patrick Geddes: social evolutionist and city planner. Routledge, 159. ISBN 0-415-10393-2.

[5] Kim, Hanna (2010-02-19). "Public Engagement and Personal Desires: BAPS Swaminarayan Temples and their Contribution to the Discourses on Religion" (in en). International Journal of Hindu Studies 13 (3): 357–390. doi:10.1007/s11407-010-9081-4. ISSN 1022-4556. https://link.springer.com/article/10.1007/s11407-010-9081-4.

[6] Jones, Lindsay (2005). Encyclopedia of religion. Detroit : Macmillan Reference USA/Thomson Gale, c2005., 8890. ISBN 978-0-02-865982-4.

[Paramtattvadas_58–93-7] ۷.۰ ^۷.۱ Paramtattvadas, Sadhu. Swaminarayan and British Contacts in Gujarat in the 1820s, 58–93. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0005.

[8] Hatcher, Brian A.. Situating the Swaminarayan Tradition in the Historiography of Modern Hindu Reform, 6–37. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0002.

[9] Vasavada, Rabindra. Swaminarayan Temple Building, 257–273. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0016.

[10] Swami, Manjukeshanand (1831). Paramhansa Namamala. Vadtal, India: Vadtal Swaminarayan Mandir.

[11] Parikh, Vibhuti. The Swaminarayan Ideology and Kolis in Gujarat, 94–114. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0006.

[12] Raval, Suresh (2012). Renunciation, Reform and Women in Swaminarayan Hinduism. Ahmedabad, Gujarat, India: Shahibaug Swaminarayan Aksharpith.

[13] Mangalnidhidas, Sadhu. Sahajanand Swami’s Approach to Caste, 115–128. doi:10.1093/acprof:oso/9780199463749.003.0007.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]