سید محمد سبطین سرسوی
| سید محمد سبطین سرسوی | |
|---|---|
| جم |
|
| وفات |
|
 باب اسلام
| |
ترمیم  | |
علامۃ الاوحد مولانا سید محمد سبطین صاحب دا وطن تاں سرسی ضلع مرادآباد سی مگر انہاں دی عزت و اقبال دا آفتاب پنجاب وچ چمکیا ۔ مولانا نے مدرسہ منصبیہ میرٹھ وچ تعلیم پائی تے ۱۹۰۸ وچ پنجاب یونیورسیٹی توں مولوی فاضل پاس کيتا۔ پنجاب وچ مولوی فاضل دی وڈی عزت سی ۔ تے اسنوں عربی دی سب توں وڈی سند مندے سن ۔
مولانا محمد سبطین نے مولوی فاضل پاس کرنے دے بعد پبجاب دے اسکول وچ عربی فارسی دے مدرس دی حیثیت توں ملازمت کرلئی ۔ مہندرا کالج پٹیالہ تے گورمنٹ کالج لودھیانہ وچ وڈی عزت توں تعلیم پائی تے پنجاب یونیورسیٹی دے فیلو تک ترقی دتی ۔
مولانا محمد سبطین بچپنے توں ذہین و ذکی ، ادیب و خطیب سن ۔ مضمون نگاری دا شوق تے تبلیغ دین دا شوق فراوان رکھدے سن ۔ چنانچہ نوجوانی وچ ناظم الہند دے مدیر ہوئے تے لاہور دے اس نیم مذہبی نیم ادبی رسالے وچ مشاقی دا دور گذرا۔ ۱۹۱۲ وچ البرہان نامی ماہنامہ جاری کيتا جو ۳۵ برس تک ملک دا علمی ماہنامہ شمار ہُندا رہیا ۔ مولانا محمد سبطین صاحب دا قلم بولی تے حافظہ خداداد انہاں دی شہرت دا سبب ہويا اس اُتے مولانا عبدالعلی ہروی طہرانی رہ دی صحبت نے تے جلا دتی ۔
مولانا عبد العلی ہروی، قرآن مجید دے عالم تے فلسفی سن ۔ مولانا محمد سبطین صاحب انہاں دے خاص الخاص ترجمان و شاگرد سن ۔ انہاں دی تقریراں دے ترجمے ، انہاں دے مقالات دی اشاعت ، انہاں دی صحبت نے انہاں دے ذہن دے شاداب معلومات نوں سدا بہار بنا دتا تے اوہ معقولات و فلسفہ اسلام دے روشن فکر ترجمان بن دے ابھرے۔ انہاں دی تحریر و تقریر وچ آیات توں استدلال تے تعلیمات محمد و آل محمد توں استناد سن کر وڈے وڈے علما مبہوت ہوجاندے سن ۔ مولانا دے موعظے وچ جو وی شریک ہُندا سی اوہ متاثر ہوئے بغیر نہ رہندا سی ۔ انھاں نے پنجاب وچ اسلام تے تشیع دی وڈی خدمت انجام دتی ۔ انہاں دا رکھ رکھاؤ سخاوت و حسن اخلاق ایسا سی کہ لوک انہاں دی ہیبت و شان و شوکت توں مرعوب تے محبت و حسن سلوک توں عقیدت رکھدے سن ۔
قیام پاکستان توں کچھ عرصہ پہلے قیارات مشاہد مقدسہ دے لئی عراق تشریف لے گئے تے ۱۹ رمضان ۱۳۶۶ صبح ۸ بجے کربلائے معلی وچ رحلت فرما گئے ۔ تے رواق حرم حضرت سید الشہداء علیہ السلام وچ سپرد خاک ہوئے ۔ مولانا دا قیمتی کتب خانہ تے قلمی لکھتاں ہند و مسلم فسادات دی نذر ہوگئے تے انہاں دی اولاد سب کچھ چھڈ کے پاکستان آگئی۔
مولانا دے چار لڑکے تے تن صاحبزادیاں پاکستان وچ نيں۔
لکھتاں
[سودھو]چند کتاباں دے ناں
[سودھو]پیغام توحید
دینیات برائے اطفال
اسلامی نماز ۔ (نماز دی ہیئت نفیس بحث )
خلافت الہیہ ۔ تن جلداں
مصحف ناطق ۔ تن جلداں
ترجمہ کوکب دری معہ مقدمہ و خاتمہ
صراط السوی فی احوال المہدی عج ۔
ترتیب مجالس علامہ ہروی بنام مواعظ حسنہ
انہاں مطبوعات دے علاوہ سینکڑاں مقالات و مضامین جو ماہنامہ البرہان تے دوسرے جریدے وچ شائع ہو چکے تے متعدد تالیفات جو ضائع ہوگئے ۔
مصنف دیاں کتاباں